ನೆಂಪಿದ್ದಾ ಕೂಸೆ..

14 thoughts on “ನೆಂಪಿದ್ದಾ ಕೂಸೆ..”

1. ಕೋಳ್ಯೂರು ಕಿರಣನ
   ಮನದ ವೇದನೆಗೆನ್ನ
   ಅನುತಾಪ ಆನಿಲ್ಲಿ ಬರವೆ /
   ಕವನ ಇನ್ನುದೆ ಬರಲಿ
   ಭಾವನೆಗೊ ತುಂಬಿರಲಿ
   ಮನದುಂಬಿ ಒಪ್ಪವ ಕೊಡುವೆ /

   ಶ್ರೀಶಣ್ಣ ಹಾಡಿದ್ದೂ ಲಾಯಕ ಆಯಿದು

2. ಲಾಯ್ಕ ಪದ್ಯ..ಹಾಡಿದ್ದೂ ಲಾಯ್ಕ ಆಯಿದು.

3. ಪಷ್ಟಾಯಿದು.

4. ಆಹ್ ಭರ್ಜರೀ ಆಯಿದು ಕೋಳ್ಯೂರ್ ಭಾವಾ. ಶ್ರೀಶಣ್ಣನ ಭಾವಪೂರ್ಣ ಹಾಡುವಿಕೆ ಕೂಡಾ ತು೦ಬಾ ಲಾಯಕ್ಕಾಯಿದು.
   ಆ ಕೂಸು ಕೈ ಕೊಟ್ಟದ್ದು ನಿನಗೆ ಬೇಜಾರ್ ಆದಿಕ್ಕು ಆದರೆ ನ೦ಗೆ ಕೊಶಿಯಾತು. ಇಲ್ಲದಿದ್ರೆ ಇ೦ಥಹಾ ಪದ್ಯ ನವಗೆ ಸಿಕ್ಕುತ್ತ ಇತ್ತಿಲ್ಲೆ ಅಲ್ಲದೋ ಕೋಳ್ಯೂರ್ ಭಾವಾ .. ಆ ಕೂಸಿಗೊ೦ದು ಥ್ಯಾ೦ಕ್ಸು 😉

5. Ishtaa aaytu Kiran bhaayi…

6. ತಡವಾದ ಪ್ರತಿಕ್ರಿಯೆಗೆ ಕ್ಷಮೆ ಇರಳಿ. ಭಾರೀ ಲಾಯ್ಕಿದ್ದು ಹಾಡಿದ್ದು. ಈ ಕವನ ಕಾಲ್ಪನಿಕವಾದ್ದು, ಆದರೂ ಇಷ್ಟೊಂದು ಲಾಯ್ಕಕ್ಕೆ ನಿಂಗ ಅದರ ತೆಕ್ಕೊಂಡಿದಿ ಹೇಳಿದರೆ ಎನಗೇ ಹಾಂಗಿಪ್ಪ ಅನುಭವ ಆಯೆಕ್ಕಾತು ಹೇಳಿ ಆವುತ್ತು 😀

   ಧನ್ಯವಾದ ಒಪ್ಪಣ್ಣನ ಬಳಗಕ್ಕೆ, ಶ್ರೀಶಣ್ಣಂಗೆ.

7. ಪದ್ಯ-ಗಾನ ಎರಡೂ ಲಾಯಿಕಾಯಿದು.

   ಕೂಸು ಕೈ ಕೊಟ್ಟತ್ತು ಹೇಳಿ ಬೇಜಾರೋ ಕಿರಣಣ್ಣಾ? 🙂
   ಬಿಡಿ.
   ಅದಲ್ಲದ್ದರೆ ಅದರ ತಂಗೆ ಸಿಕ್ಕುಗು… 😉

8. ಜಿ ಎಸ್ ಶಿವರುದ್ರಪ್ಪನವರ “ನೆನಪಿದೆಯಾ ನಿನಗೆ” ಪದ್ಯ ನೆಂಪಾತು.

9. ಕಾಡುವ ನೆನಪುಗಳ ಒಟ್ಟು ಮಾಡಿದ ಸ್ವಗತ ಗೀತೆ ಲಾಯ್ಕ ಆಯಿದು ಕಿರಣ ಭಾವ. ಬರಳಿ ಇನ್ನೂ…
   ರಾಗಸ೦ಯೊಜನೆ ಮಾಡಿ ಭಾವಪೂರ್ಣವಾಗಿ ಹಾಡಿದ್ದ ಶ್ರೀಶಣ್ಣ.

10. ಕೈ ಕೊಟ್ಟ ಕೂಸಿನ ನೆನಪು ಮಾಡಿಯೊಂಡು ಮನಸ್ಸಿಲ್ಲಿ ಇಪ್ಪ ಬೇನೆಯ ವ್ಯಕ್ತಪಡಿಸಿದ ಪದ್ಯ ಲಾಯಿಕ ಆಯಿದು.
    ನಲಿವಿನ ದಿನಲ್ಲಿ ಮರದರು ಎನ್ನಾ, ಬೇನೆಗೆ ಮರವಿದ್ದಾ- ಒಳ್ಳೆ ಅನುಭವದ ಮಾತು.

11. ಪದ್ಯ ಲಾಯಕ ಆಯ್ದು ಕೋಳ್ಯೂರ ಭಾವ. ಮನತುಂಬಿ ಹೃದಯಬಿಚ್ಚಿ ಆಡಿದ ಮಾತಿನಾಂಗೆ ಒಪ್ಪ ಇದ್ದು.

    ಶ್ರೀಶಣ್ಣ ಹಾಡಿದ್ದೂ ಚೊಕ್ಕ ಆಯ್ದು.

12. ಪದ್ಯ ಲಾಯ್ಕಾಯಿದು ಅಣ್ಣ..

13. ಮನಸ್ಸಿಲ್ಲಿ ತುಂಬ ತುಂಬ್ಯೊಂಡಿದ್ದ ಬೇನೆಯ ನೆಗೆ ನೆಗೆ ಮಾಡಿಯೊಂಡು ಹೆರ ಹಾಕಿದ್ದೆ ಕಿರಣ. ಜನಪದ ಶೈಲಿಯ ಪದ್ಯ ಲಾಯಕಾಯಿದು. ಹವ್ಯಕ ಜನಪದ ಸಾಹಿತ್ಯಕ್ಕೆ ಇದು ಒಂದು ಒಳ್ಳೆ ಯ ಸೇರ್ಪಡೆ. ಶ್ರೀಶಣ್ಣನ ದನಿಯ ಮನಗೆ ಹೋಗಿ ಕೇಳ್ತೆ, ಖಂಡಿತಾ ಲಾಯಕಿಕ್ಕು.

    1. ಶ್ರೀಶಣ್ಣನ ಹಾಡನ್ನೂ ಕೇಳಿದೆ, ಸುಶ್ರಾವ್ಯವಾಗಿ ಬಯಿಂದು. ಲಾಯಕಾಯಿದು. ಹಳೆಯ ತುಳು ಸಿನಿಮಾ ಪದ್ಯ “ಸಾದಿಗ್ ಬರ್ಪಾನ ಅತ್ತ್” ಶೈಲಿಲಿಯೂ ಹಾಡ್ಳೆ ಆವುತ್ತು.

Comments are closed.