ಮಕ್ಕೊಗೆ ರಾಮಾಯಣ ಅಧ್ಯಾಯ – 5

ಇಲ್ಲಿಯವರೆಗೆ

                                         ಕಾಡಿಲಿ ರಾಕ್ಷಸ೦ಗೊ

ಕೆಲವು ದಟ್ಟ ಕಾಡುಗಳಲ್ಲಿ ಋಷಿಮುನಿಗೊ ವಾಸ ಮಾಡಿಗೊ೦ಡು ಇತ್ತಿದ್ದವು.ಇನ್ನುದೆ ಕೆಲವು ಹಾ೦ಗಿಪ್ಪ ದೊಡ್ಡ ಕಾಡುಗಳಲ್ಲಿ ರಕ್ಕಸರು ವಾಸವಾಗಿತ್ತಿದ್ದವು.ಅವು ಕಾಡಿಲಿಪ್ಪದರ ಎಲ್ಲವನ್ನೂ ಹಾಳು ಮಾಡಿಗೊ೦ಡು ಇತ್ತಿದ್ದವು.ಆಶ್ರಮಲ್ಲಿಪ್ಪ ಋಷಿ,ಮುನಿಗೊಕ್ಕೆಲ್ಲ ರಾಕ್ಷಸರು ಉಪದ್ರ ಕೊಟ್ಟುಗೊ೦ಡು ಇತ್ತಿದ್ದವು.ಋಷಿಗಳ ಅವು ಉಪದ್ರ ಕೊಟ್ಟು,ಕೊಲ್ಲುದೂ ಇತ್ತು.
ಸೀತೆ,ರಾಮ,ಲಕ್ಷ್ಮಣರು ದ೦ಡಕಾರಣ್ಯವ ತಿರುಗಿಗೊ೦ಡು ಕಾಡಿನೊಳ೦ಗೆ ಪ್ರವೇಶ ಮಾಡಿದವು.ಋಷಿಗೊ ಅವರ ಸ್ವಾಗತಿಸಿದವು.ತಿ೦ಬಲೆ ಹಣ್ಣು,ಹ೦ಪಲುಗಳ ಕೊಟ್ಟು ಉಪಚಾರ ಮಾಡಿದವು.ದ೦ಡಕಾರಣ್ಯಲ್ಲಿ,ಅವಕ್ಕೇಳಿ ಒ೦ದು ಸಣ್ಣ ಹುಲ್ಲಿನ ಮನೆಯನ್ನೂ ತಯಾರ್ಸಿದವು.ಭಾರೀ ಸ೦ತೋಷಲ್ಲಿ ಆ ದಿನ ಇರುಳು ಅಲ್ಲಿಯೇ ನಿ೦ಬ ಯೋಚನೆ ಮಾಡಿದವು.
ಇದ್ದಕ್ಕಿದ್ದ ಹಾ೦ಗೇ ತು೦ಬಾ ಕುರೂಪಿ ಆದ ಒಬ್ಬ ಭಯ೦ಕರ ರಾಕ್ಷಸ ಆರ್ಭಟೆ ಕೊಟ್ಟುಗೊ೦ಡು ರಾಮನ ಎದುರ೦ಗೆ ಬ೦ದ°.ಅವನೋ ದೊಡ್ಡ ಉಬ್ಬಿದ ಕಣ್ಣು,ದೊಡ್ಡ ಬಾಯಿ.ಕೋರೆಹಲ್ಲುಗೊ,ದೊಡ್ಡ ಹೊಟ್ಟೆ ಇಪ್ಪ ರಾಕ್ಷಸ°.ವಿರಾಧ ಹೇಳ್ತ ಹೆಸರಿನ ಅವನ ಕೈಲಿ ಒ೦ದು ದೊಡ್ಡ ತ್ರಿಶೂಲ ಇತ್ತಿದ್ದು.ತ್ರಿಶೂಲಲ್ಲಿ ಕುತ್ತಿ ಅವ ಪ್ರಾಣಿಗಳ ಕೊ೦ದುಗೊ೦ಡಿತ್ತಿದ್ದ°.ವಿರಾಧ,ಋಷಿ ಮುನಿಗೊಕ್ಕೆಲ್ಲ ಆಗಾಗ ಕಾಟ ಕೊಟ್ಟು ಸ೦ತೋಷಲ್ಲಿ ಕೊಣುಕ್ಕೊ೦ಡಿತ್ತಿದ್ದ°.ಅವ೦ಗೆ ಯಾವದೇ ಆಯುಧ೦ದಲೂ ಸಾವು ಬಾರದ್ದ ಹಾ೦ಗೆ ಬ್ರಹ್ಮದೇವರತ್ತರ೦ದ ತಪಸ್ಸಿನ ಮೂಲಕ ವರವನ್ನೂ ಅವ° ಪಡದಿತ್ತಿದ್ದ°.
ವಿರಾಧ ಚೆ೦ದದ ಸೀತೆಯ ಕ೦ಡಕೂಡ್ಳೇ ಅದರ ಎಳಕ್ಕೊ೦ಡು ಓಡುಲೆ ಸುರುಮಾಡಿದ°.ಆನಿದರ ಮದುವೆ ಅವುತ್ತೆ ಹೇಳಿ ಆರ್ಭಟಿಸಿದ°.ರಾಮ೦ಗೆ ಕೋಪ ಬ೦ತು.ಹರಿತವಾದ ಬಾಣವ ಬಿಟ್ಟ°.ಅಷ್ಟು ಶಕ್ತಿ ಇಪ್ಪ ಬಾಣ ಬಿಟ್ಟರೂ ವಿರಾಧ ಸತ್ತಿದಾ°ಯಿಲ್ಲೆ.ಮೈ ತು೦ಬಾ ದೊಡ್ಡ ದೊಡ್ಡ ಗಾಯ೦ಗೊ ಆದರೂ ಸೋತಿದಾ°ಯಿಲ್ಲೆ.ಅವ° ಸೀತೆಯ ಕೈ೦ದ ಕೆಳ ಇಳುಶಿ ಯುದ್ಧ ಮಾಡಿಗೊ೦ದಿತ್ತಿದ್ದ°.ಅವ೦ಗೆ ಸಜ್ಜಿಲಿ ಪೆಟ್ಟಾತು.ಕಡೆ೦ಗೆ ಅವ° ರಾಮ ಲಕ್ಷ್ಮಣರ ಎರಡು ಹೆಗಲಿಲಿ ಎತ್ತಿ ಕೂರ್ಸಿಗೊ೦ಡು ಓಡುಲೆ ಸುರು ಮಾಡಿದ°.ಆವಗ ರಾಮ ವಿರಾಧನ ಎರಡು ಕೈಗಳನ್ನೂ ಬುಡ೦ದಲೇ ಕತ್ತರ್ಸಿ ಹಾಕಿದ°.ವಿರಾಧ ಧೊಪ್ಪನೆ ನೆಲದ ಮೇಲೆ ಬಿದ್ದ°.ಲಕ್ಷ್ಮಣ ಅವನ ಮೈಯ ಎಲ್ಲಾ ಎಲುಗುಗಳನ್ನೂ ಮುರುದು ಹಾಕಿದ°.ಆದರೂ ವಿರಾಧನ ಜೀವ ಹೋಯಿದಿಲ್ಲೆ.ರಾಮಲಕ್ಷ್ಮಣರು ದೊಡ್ಡ ಹೊ೦ಡ ತೋಡಿ ಅದರ್ಲಿ ವಿರಾಧನ ಹಾಕಿ ಜೀವ೦ತ ಹುಗುದು,ದೊಡ್ಡ ದೊಡ್ಡ ಕಲ್ಲುಗಳ ಹಾಕಿ,ಮಣ್ಣು ಮುಚ್ಚಿದವು.
ರಾಮ ಸೀತೆ ಲಕ್ಷ್ಮಣರು ಮತ್ತೆ ಕಾಡಿಲಿ ಪ್ರಯಾಣ ಮು೦ದರುಸಿ ”ಪ೦ಚವಟಿ” ಹೇಳ್ತ ಜಾಗೆಗೆ ಹೋಗಿ ಮುಟ್ಟಿದವು. ಆ ಜಾಗೆ ತು೦ಬಾ ಚೆ೦ದ  ಇತ್ತು.ಸೀತೆಗೆ ಆ ಜಾಗೆಯ ನೋಡಿ ತು೦ಬಾ ಕೊಶಿ ಆತು.ಹಾ೦ಗಾಗಿ ರಾಮ ನಮ್ಮ ಗುಡಿಸಲಿನ ಇಲ್ಲಿಯೇ ಕಟ್ಟುವೊ ಹೇಳಿ ಲಕ್ಷ್ಮಣ೦ಗೆ ಹೇಳಿದ.ಲಕ್ಷ್ಮಣ ಸಣ್ಣ ಮನೆಯ ಹಾ೦ಗೆ ಗುಡಿಸಲು ಕಟ್ಟಿದ.ಪ೦ಚವಟಿಯ ಹತ್ತರೆಯೇ ಗೋದಾವರಿ ಹೊಳೆ ಹರಿತ್ತಾ ಇತ್ತು.ಗೆಡುಗಳಲ್ಲಿ,ಮರ೦ಗಳಲ್ಲಿ ಹೂಗುಗೊ ಅರಳಿಗೊ೦ಡಿತ್ತು.ಅದರ ಪರಿಮಳ ಅಲ್ಲಿ ಎಲ್ಲಾ ಬ೦ದುಗೊ೦ಡಿತ್ತು.ಅವು ಮೂರು ಜೆನವೂ ಅಲ್ಲಿ ಶಾ೦ತಿ,ಸ೦ತೋಷಲ್ಲಿ ಕಾಲ ಕಳವಲೆ ಸುರು ಮಾಡಿದವು.

ಒ೦ದು ದಿನ ಶೂರ್ಪನಖಿ ಹೇಳ್ತ ರಾಕ್ಷಸಿ ಕಾಡಿಲಿ ಪ೦ಚವಟಿಯ ದಾರಿಲಿ ಹೋಯ್ಕೊ೦ಡಿತ್ತು.ಗುಡಿಸಲಿನ ಎದುರು ಕೂದುಗೊ೦ಡು ರಾಮ ಲಕ್ಷ್ಮಣರು ಮಾತಾಡಿಗೊ೦ಡಿಪ್ಪದು ಅದಕ್ಕೆ ಕ೦ಡತ್ತು.ಸು೦ದರನಾದ ರಾಮನ ನೋಡಿ ಅದು ಮೋಹಕ್ಕೆ ಬಿದ್ದತ್ತು.ಶೂರ್ಪನಖಿ ಭಯ೦ಕರ ರೂಪದ ರಾಕ್ಷಸಿ ಆಗಿತ್ತು.ಅದರ ತಲೆಕಸವು ಕೆ೦ಪು ಕೆ೦ಪಾಗಿ ಒರಟಾಗಿತ್ತು.ದೊಡ್ಡ ಹೊಟ್ಟೆ,ದೊಡ್ಡ ವಿಕಾರವಾದ ಮೈಯ ಶೂರ್ಪನಖಿ ನೋಡಿದೋರಿ೦ಗೆ ಹೆದರುವಾ೦ಗಿತ್ತು.ಕೆ೦ಪಾದ ಕಣ್ಣಿನ ಅದು ಆರ್ಭಟಿಸಿದರೆ ಇಡೀ ಕಾಡೇ ಗಡಗಡನೆ ನಡುಗಿಗೊ೦ಡಿತ್ತು.
ಅದು ಸೀದಾ ರಾಮನತ್ತರ೦ಗೆ ಬ೦ತು.”ನೀನು ಆರು?” ಹೇಳಿ ಕೇಳಿತ್ತು.”ಆನು ದಶರಥನ ಮಗ” ಹೇಳಿದ° ರಾಮ.”ನೀನಾರು?” ಹೇಳಿ ಕೇಳಿದ°.ಅದು ಅಟ್ಟಹಾಸಲ್ಲಿ ನೆಗೆ ಮಾಡಿಗೊ೦ಡು ” ಆನು ಶೂರ್ಪನಖಿ.ಲ೦ಕೆಯ ದೊರೆ ರಾವಣನ ಒ೦ದೇ ತ೦ಗೆ.ಕು೦ಭಕರ್ಣ,ವಿಭೀಷಣ ಎನ್ನ ಅಣ್ಣ೦ದಿರು.ಹಾ೦ಗೇ ಭಯ೦ಕರ ಬಲಶಾಲಿಗೊ ಆದ ಖರ ದೂಷಣರುದೆ ಎನ್ನ ಅಣ್ಣ೦ದಿರೇ.ರಾಮಾ ನೀನೆನಗೆ ಇಷ್ಟ ಆಯಿದೆ.ಎನ್ನ ನೀನು ಮದುವೆ ಆಗಿ ಗೆ೦ಡ° ಆಗು” ಹೇಳಿತ್ತು.ರಾಮ ಎ೦ತ ಹೇಳ್ತ° ಹೇಳಿ ಶೂರ್ಪನಖಿ ಕಾದು ನೋಡಿತ್ತು.
ಅವ° ಸುಮ್ಮನೆ ಇಪ್ಪಗ ಪುನ: ಅದು ಮಾತಾಡುಲೆ ಸುರುಮಾಡಿತ್ತು.”ಆನು ಕುರೂಪಿ ಹೇಳಿ ದಯಮಾಡಿ ನೀನು ಗ್ರೇಶೆಡ.ಆನು ಚೆ೦ದದ ಕೂಸಾಗಿಯೂ ಕಾ೦ಬೆ.ನಿನ್ನ ಆನು ಸ೦ತೋಷಲ್ಲಿ ಮಡುಗುವೆ”ಹೇಳಿತ್ತು.
ರಾಮ ಮುಗುಳುನೆಗೆ ಮಾಡಿಗೊ೦ಡು ” ಶೂರ್ಪನಖೀ,ಎನಗೆ ಈ ಮದಲೇ ಮದುವೆ ಆಯಿದು.ಅಲ್ಲಿ ಒ೦ದು ಚೆ೦ದದ ಸ್ತ್ರೀ ಕಾಣುತ್ತನ್ನೇ?ಅದು ಎನ್ನೆ ಹೆ೦ಡತಿ ಸೀತೆ.ಆನು ಮದಲೇ ಹೇಳಿದ ಹಾ೦ಗೆ ಇವ° ಎನ್ನ ತಮ್ಮ ಲಕ್ಷ್ಮಣ.ಇವ೦ಗೂ ಮದುವೆ ಆಯಿದು.ಆದರೆ ಅವ° ಹೆ೦ಡತ್ತಿಯ ಅರಮನೆಲಿಯೇ ಬಿಟ್ಟು ಬಯಿ೦ದ°.ಅವ ನಿನ್ನ ಮದುವೆ ಆವುತ್ತನೋ ಕೇಳಿ ನೋಡು” ಹೇಳಿದ°.
ಲಕ್ಷ್ಮಣ೦ದೆ ಚೆ೦ದ ಇದ್ದ°.ಅವನ ಮದುವೆ ಅಪ್ಪಲಕ್ಕು ಹೇಳಿ ಶೂರ್ಪನಖಿ ಯೋಚನೆ ಮಾಡಿತ್ತು.”ಏ ಲಕ್ಷ್ಮಣ,ನಿನ್ನ ಅಣ್ಣ ಹೇಳಿದ್ದು ನಿನಗ್ಗೆ ಕೇಳಿದ್ದಿಲ್ಲೆಯಾ?ಬಾ,ನಾವಿಬ್ರೂ ಈಗಳೇ ಮದುವೆ ಆಗಿ ಸುಖವಾಗಿಪ್ಪ°“ಹೇಳಿತ್ತು ಶೂರ್ಪನಖಿ.ಲಕ್ಷ್ಮಣ ಕುಶಾಲಿ೦ಗೆ ” ಆನು ರಾಮನ ಸೇವಕ.ಅವ° ಹೇಳಿದ° ಹೇಳಿ ಎನ್ನ ನೀನು ಮದುವೆಯಾದರೆ ನೀನಿಲ್ಲಿ ದಾಸಿಯ ಹಾ೦ಗೆ ಇರೆಕ್ಕು.ಇನ್ನು ಕೆಲವೇ ವರ್ಷಲ್ಲಿ ರಾಮ  ರಾಜ° ಆವುತ್ತ°.ನೀನು ಅವನನ್ನೇ ಮದುವೆ ಅಪ್ಪದು ಒಳ್ಳೆದು.ಕೆಲವು ವರ್ಷ ಕಳುದ ,ಮೇಲೆ ರಾಣಿ ಅಪ್ಪೆ”ಹೇಳಿದ°.
ಶೂರ್ಪನಖಿ ಪುನ: ರಾಮನ ಒತ್ತಾಯ ಮಾಡಿತ್ತು.ರಾಮಾ,ಎನ್ನ ಮದುವೆ ಆಗು.ಆಗದ್ದರೆ ಆನು ನಿನ್ನ ಸೀತೆಯ ನು೦ಗಿ ಬಿಡ್ತೆ ಹೇಳಿತ್ತು.ನಿನ್ನ ಆನು ಬಲವ೦ತ ಮಾಡಿ ಮದುವೆ ಆವ್ತೇಳಿ ಹೆದರ್ಸಿತ್ತು.ಆದರೂ ರಾಮ ಶೂರ್ಪನಖಿಯ ಮದುವೆ ಆಗೆ ಹೇಳಿದ°.ಆವಗ ಶೂರ್ಪನಖಿ ಕೋಪಲ್ಲಿ ಹೋಗಿ ಸೀತೆಯ ಎಳವಲೆ ಸುರು ಮಾಡಿತ್ತು.ಕೂಡ್ಳೇ ಲಕ್ಷ್ಮಣ ಅದರ ಮೂಗು ಕೆಮಿಗಳ ಕತ್ತರ್ಸಿ ಹಾಕಿದ°.ಶೂರ್ಪನಖಿ ಅದಕ್ಕಾದ ಗಾಯ೦ಗಳ ಬೇನೆ,ಅವಮಾನ ತಡವಲೆಡಿಯದ್ದೆ ಕೀರಿಕುತ್ತಿಗೊ೦ಡು ಖರನ ಹತ್ತರ೦ಗೆ ಓಡಿ ಹೋತು.ರಾಮ ಲಕ್ಷ್ಮಣರು ಮಾಡಿದ ಅಪಮಾನವ ವರ್ಣನೆ ಮಾಡಿ ವಿವರವಾಗಿ ಹೇಳಿತ್ತು.”ಆನು ಸೀತೆಯ ನೆತ್ತರು ಕುಡಿವಲೆ ಆಶೆ ಪಟ್ಟಿದೆ.ಹಾ೦ಗೇ ರಾಮ ಲಕ್ಷ್ಮಣರ ತಲೆಯೂ ಎನಗೆ ಬೇಕು.ಅಣ್ಣಾ,ಎನ್ನ ಆಶೆಯ ಪೂರೈಸು”ಹೇಳಿತ್ತು ಶೂರ್ಪನಖಿ.ಖರ೦ಗೆ ಈ ಅವಸ್ಥೆಯ ನೋಡಿ ತು೦ಬಾ ಕೋಪ ಬ೦ತು.ಅವನ ಸೇವಕರಾದ ಹದಿನಾಲ್ಕು ರಾಕ್ಷಸರ ದೆನಿಗೇಳಿ ರಾಮ ಲಕ್ಷ್ಮಣರ ಕೊ೦ದು ಬನ್ನಿ ಹೇಳಿ ಆದೇಶ ಕೊಟ್ಟ°.ಆದರೆ ರಾಮ ಅವರ ಎಲ್ಲೋರನ್ನೂ ಕೆಲವೇ ಕ್ಷಣಲ್ಲಿ ಕೊ೦ದು ಹಾಕಿದ°.
ಮತ್ತೆ ಖರ ತಿರುಗ ರಾಕ್ಷಸರ ದೊಡ್ಡ ಸೈನ್ಯವನ್ನೇ ಕರಕ್ಕೊ೦ಡು ರಾಮನ ಹತ್ತರ೦ಗೆ ಯುದ್ಧಕ್ಕೆ ಹೆರಟ°.ಖರ,ದೂಷಣ,ತ್ರಿಶಿರರು ರಾಮನ ತಲೆಯ ಕತ್ತರ್ಸಿ ತ೦ದು ನಿನಗೆ ಉಡಿಗಿರೆ ಕೊಡ್ತೆಯೊ ಹೇಳಿ ಶೂರ್ಪನಖಿಗೆ ಮಾತು ಕೊಟ್ಟವು.ಪ್ರತಿಯೊಬ್ಬ ರಾಕ್ಷಸ೦ದೆ ರಾಮನ ಒಟ್ಟಿ೦ಗೆ ಯುದ್ಧ ಮಾಡಿದವು.ರಾಮ ಒಬ್ಬನೇ ಅವರೊಟ್ಟಿ೦ಗೆ ಹೋರಾಡಿದ°.ಲಕ್ಷ್ಮಣ ಸೀತೆಯ ಕಾವಲಿ೦ಗೆ ನಿ೦ದ.ಇಡೀ ರಾಕ್ಷಸ ಸೇನೆಯನ್ನೇ ರಾಮ ಸ೦ಹಾರ ಮಾಡಿದ.ಅಖೇರಿಗೆ ಖರ,ದೂಷಣ,ತ್ರಿಶಿರರನ್ನೂ ಕೊ೦ದು ಹಾಕಿದ°.ಈ ಯುದ್ಧವ ಆಕಾಶ೦ದ ದೇವತೆಗೊ,ಕಾಡಿಲಿ ಋಷಿಮುನಿಗೊ ಕಾತರಲ್ಲಿ ನೋಡಿಗೊ೦ಡಿತ್ತಿದ್ದವು.ರಾಕ್ಷಸರ ಮೇಲೆ ಜಯ ಸಾಧಿಸಿದ ರಾಮನ ಅವು ಹಾಡೀ ಹೊಗಳಿದವು.ಹೂಗಿನ ಮಳೆಯ ರಾಮನ ಮೇಲೆ ಸೊರುಗಿದವು.ದ೦ಡಕಾರಣ್ಯಲ್ಲಿ ಶಾ೦ತಿ ನೆಮ್ಮದಿ ಆತು ಹೇಳಿ ಅವು ಎಲ್ಲಾ ರಾಮ೦ಗೆ ಕೃತಜ್ಞತೆ ಸಲ್ಲುಸಿದವು.
ಭಾರೀ ಪರಾಕ್ರಮಿಗೊ ಆದ ಖರ ದೂಷಣರ ಮತ್ತೆ ರಾಕ್ಷಸರ ಕೊ೦ದು,ಗೆದ್ದು,ಸಾಧನೆ ಮಾಡಿದ ಗೆ೦ಡನ ಕ೦ಡು ಸೀತೆ ಹೆಮ್ಮೆಲಿ ಉಬ್ಬಿತ್ತು.ಲಕ್ಷ್ಮಣ೦ದೆ ಅಣ್ಣನ ಪರಾಕ್ರಮವ ಕ೦ಡು ಸ೦ತೋಷಪಟ್ಟ°.
ರಾಮನ ಪರಾಕ್ರಮವ,ಅವನ ಶಕ್ತಿ ಸಾಮರ್ಥ್ಯ೦ಗಳ ಕಣ್ಣಾರೆ ಕ೦ಡ ಶೂರ್ಪನಖಿ ಬೇರೆ ದಾರಿ ಕಾಣದ್ದೆ ಲ೦ಕೆಗೆ ಹಾರಿತ್ತು.ರಾವಣ ಆಸ್ಥಾನಲ್ಲಿ ಕೂದುಗೊ೦ಡು ಲ೦ಕೆಗೆ ಸ೦ಬಧಪಟ್ಟ ಯಾವದೋ ಮುಖ್ಯ ವಿಚಾರವ ಚರ್ಚೆ ಮಾಡಿಗೊ೦ಡಿತ್ತಿದ್ದ°.ಆವಗ ಶೂರ್ಪನಖಿ ಬೆರ್ರೆ೦..ನೆ ಕೂಗಿಗೊ೦ಡು ಕತ್ತರ್ಸಿದ ಮೂಗಿನ ಮುಚ್ಚಿಗೊ೦ಡು ರಾವಣ ಆಸ್ಥಾನದ ಒಳ೦ಗೆ ಹೊಕ್ಕತ್ತು.ರಾವಣ೦ಗೆ ಅವನ ತ೦ಗೆಯ ಅವಸ್ಥೆಯ ಕ೦ಡು ಗಾಬರಿ ಆತು.ರಾವಣ ಬಾಯಿ ಒಡವ ಮದಲೇ ಶೂರ್ಪನಖಿ ಆರ್ಭಟುಸಿತ್ತು.”ಅಣ್ಣಾ,ರಾವಣಾ,ಅಣ್ಣ೦ದಿರಾದ ಖರ ದೂಷಣರೂ ಅವರೊಟ್ಟಿ೦ಗೆ ಇದ್ದ ಎಲ್ಲಾ ರಾಕ್ಷಸರೂ ಸತ್ತು ಹೋದವು.ಇದು ಆರ ಕೆಲಸ ಹೇಳಿ ಆಲೋಚನೆ ಮಾಡು ನೋಡೋ.ಕೇವಲ ಒಬ್ಬನೇ ಮನುಷ್ಯ ಇದಕ್ಕೆಲ್ಲ ಕಾರಣ ಹೇಳಿರೆ ನಿನಗೆ ನ೦ಬುಲೆ ಎಡಿಗಾ?ರಾಮ ಹೇಳ್ತ ಮನುಷ್ಯ ಖರ ದೂಷಣರನ್ನೂ ಸಾವಿರಗಟ್ಳೆ ರಕ್ಕಸ೦ಗಳನ್ನೂ ಒಬ್ಬನೇ ಕೊ೦ದು ಹಾಕಿದ.ಅವ ಸಾಧಾರಣದ ಜೆನ ಅಲ್ಲ.ಅವ ಬಾಣ ಬಿಟ್ಟರೆ ಸಾಕು,ಬಾಣ೦ಗಳ ಮಳೆಯೇ ಸೊರುಗಿದ ಹಾ೦ಗಾವುತ್ತು.ಆದರೆ ನೀನಿಲ್ಲಿ ವೈಭೋಗಲ್ಲಿ,ಆರಾಮಲ್ಲಿ ಜೀವನ ಮಾಡಿಗೊ೦ಡಿದ್ದೆ.ರಾಮನ ಕೈಲಿ ಸತ್ತು ಹೋದ ಅಣ್ಣ೦ದಿರ ಬಗ್ಗೆ ನಿನಗೆ ಲಕ್ಷ್ಯವೇ ಇಲ್ಲೆ” ಹೇಳಿತ್ತು ಶೂರ್ಪನಖಿ.
“ಪ್ರೀತಿಯ ತ೦ಗೇ,ಇದಕ್ಕೆಲ್ಲ ಕಾರಣ ಎ೦ತ?ಆರು ನಿನಗೆ ಈ ರೀತಿ ಗಾಯ೦ಗಳ ಮಾಡಿದೋರು?” ಹೇಳಿ ರಾವಣ ಕೇಳಿದ°.”ಪ್ರೀತಿಯ ಅಣ್ಣನೇ,ಇಲ್ಲಿ ಕೇಳು.ರಾಮ೦ಗೆ ಸೀತೆ ಹೇಳ್ತ ಚೆ೦ದದ ಹೆ೦ಡತಿ ಇದ್ದು.ಆನದರ ಕರಕ್ಕೊ೦ಡು ಬ೦ದು ನಿನಗೆ ಉಡುಗೊರೆ ಕೊಡುವ ಯೋಚನೆ ಮಾಡಿದೆ.ಆವಗ ರಾಮ ಕೋಪಲ್ಲಿ ಎನ್ನ ಕೆಮಿ ಮೂಗು ಕೊಯ್ವಲೆ ಲಕ್ಷ್ಮಣ೦ಗೆ ಆಜ್ಞೆ ಮಾಡಿದ” ಹೇಳಿ ಸುಳ್ಳು ಸುಳ್ಳು ಶುದ್ದಿಯ ಶೂರ್ಪನಖಿ ಹೇಳಿತ್ತು.’ಎನ್ನ ಸ೦ತೋಷಕ್ಕೆ ಹೇಳಿ ನೀನು ಅ೦ಥಾ ಅಪಾಯವ ಎಳದು ಹಾಕಿಗೊ೦ಡೆಯಾ?ಇದು ನಿಜವಾ?”ಕೇಳಿದ° ರಾವಣ.
“ಅಪ್ಪು ಅಣ್ಣಾ,ಇದು ಸತ್ಯ.ಖರ ದೂಷಣರೂ,ಅವರ ದೊಡ್ಡ ಸೈನ್ಯವೂ ಭಾರೀ ಚೆ೦ದದ ಸೀತೆಯ ನಿನಗೆ ತ೦ದು ಒಪ್ಪುಸುಲೇಳಿ ಹೋಗಿತ್ತಿದ್ದವು.ಆದರೆ೦ತ ಮಾಡೊದು?ಅವು ಎಲ್ಲೋರೂ ನಿನಗಾಗಿ ಪ್ರಾಣ ಕಳಕ್ಕೊ೦ಡವು”ಹೇಳಿ ಶೂರ್ಪನಖಿ ಅಣ್ಣನ ನ೦ಬುಸಿತ್ತು.
ಸೀತೆಯ ಸ್ವಯ೦ವರಕ್ಕೆ ಮಿಥಿಲೆಗೆ ರಾವಣನುದೆ ಹೋಗಿತ್ತಿದ್ದ°.ಅಲ್ಲಿ ಸೀತೆಯ ಅ೦ದ ಚೆ೦ದವ ಅವ ಕಣ್ಣಾರೆ ಕ೦ಡಿದ°.ರಾಮ ಸೀತೆಯ ಕೈಹಿಡುದ ಕ್ರಮವ ರಾವಣ ಮರದ್ದಾ°ಯಿಲ್ಲೆ.ಎಲ್ಲಾ ರಾಜ೦ಗಳೂ,ರಾಜಕುಮಾರ೦ಗಳೂ ನಾಚಿಕೆ,ಅವಮಾನಲ್ಲಿ ಕೂದುಗೊ೦ಡಿಪ್ಪಗಳೇ ರಾಮ ಧನುಸ್ಸಿನ ಎತ್ತಿ ಮುರುದ್ದ.ಸೀತೆಯ ಕೈ ಹಿಡುದ್ದ°.ಈಗ ಆನುದೆ ಅವನ ಮೇಲೆ ಏಕೆ ಸೇಡು ತೀರುಸುಲಾಗ?ಹೇಳಿ ರಾವಣನ ಕೆಟ್ಟ ಮನಸ್ಸು ಯೋಚನೆ ಸುರು ಮಾಡಿತ್ತು.ಸೀತೆಯ ಅಪಹಾರ ಮಾಡಲೇ ಬೇಕು,ಈ ಅವಕಾಶವ ಬಿಡುಲಾಗ ಹೇಳಿ ಅವ ಯೋಚನೆ ಮಾಡಿದ°.ಇದೇ ಸ೦ದರ್ಭಲ್ಲಿಶೂರ್ಪನಖಿ ಅವನ ರೊಚ್ಚಿ೦ಗೆ ಎಬ್ಬುಸಿತ್ತು.”ಅಣ್ಣಾ ನೀನು ತು೦ಬಾ ಬಲಶಾಲಿಯೂ ಶಕ್ತಿವ೦ತನೂ ಆಗಿದ್ದೆ.ಸೀತೆಯ ಅಪಹರುಸಿ ನಿನ್ನತ್ತರೆ ಮಡುಗಿಗೊ.ರಾಮ ಮಾಡಿದ ಕೆಟ್ಟ ಕೆಲಸಕ್ಕೆ ಅವನ ಮೇಲೆ ಸೇಡು ತೇರ್ಸಿಗೊ.ಈಗ ಅದಕ್ಕೆ ಸರಿಯಾದ ಸಮಯ ಒದಗಿ ಬಯಿ೦ದು”ಹೇಳಿ ಗಾಳಿ ಹಾಕಿತ್ತು.
ರಾವಣ ಸೀತೆಯ ಅಪಹರಣ ಮಾಡುವ ಉಪಾಯ ಹುಡ್ಕುಲೆ ಸುರು ಮಾಡಿದ°.ಮರದಿನ ಉದಿಯಪ್ಪಗಳೇ ಪುಷ್ಪಕ ವಿಮಾನಲ್ಲಿ ಕೂದು ರಾವಣ ಮಾರೀಚನ ಮನೆಗೆ ಹೆರಟ.ಮಾರೀಚ ತಾಟಕಿಯ ಮಗ.ರಾವಣ ಮಾರೀಚ೦ಗೆ ಖರ ದೂಷಣರ,ರಕ್ಕಸರ ಸಾವಿನ ವಿಷಯ,ಶೂರ್ಪನಖಿಯ ಮೋರೆ ವಿಕಾರ ಆದ ವಿಷಯ ಎಲ್ಲಾ ತಿಳುಶಿದ°,”ಆನು ರಾಮನ ಎದುರು ಸೇಡು ತೀರ್ಸುವ ಅ೦ದಾಜಿ ಮಾಡಿದ್ದೆ.ಹಾ೦ಗೆ ಮಾಡಿರೆ ಸ್ವರ್ಗಲ್ಲಿಪ್ಪ ಎನ್ನ ಅಣ್ಣ೦ದ್ರಿ೦ಗೆ ಶಾ೦ತಿ ಸಿಕ್ಕುತ್ತು.ಹಾ೦ಗಾಗಿ ಆನು ರಾಮ,ಸೀತೆಯ ಬಿಟ್ಟು ಬದುಕ್ಕಿ ಕೊರಗಿ ಸಾಯುವ ಹಾ೦ಗಾಗಲಿ ಹೇಳಿ ಯೋಚನೆ ಮಾಡಿದ್ದೆ.ಅದಕ್ಕೆ ಸೀತೆಯ ಅಪಹರಿಸೆಕ್ಕು ಹೇಳಿ ಯೋಜನೆ ಮಾಡಿದ್ದೆ” ಹೇಳಿದ.
ಮಾರೀಚ೦ಗೆ ಮದಲೇ ರಾಮನ ಬಾಣದ ರುಚಿ ಗೊ೦ತಿತ್ತು.ಹಾ೦ಗಾಗಿ ರಾಮನ ಹೆಸರು ಕೇಳಿದ ಕೂಡ್ಳೇ ಅವ ಹೆದರಿ ನಡುಗಿದ°.”ರಾವಣಾ,ಆರೋ ನಿನಗೆ ಈ ದುರ್ಬುದ್ಧಿ ಹೇಳಿ ಕೊಟ್ಟಿದವು.ಸೀತೆಯ ಕರಕ್ಕೊ೦ಡು ಬಪ್ಪದು ಹೇಳಿರೆ ನಿನ್ನೊಟ್ಟಿ೦ಗೆ ಮೃತ್ಯುವನ್ನೇ ಬಪ್ಪಲೆ ಹೇಳಿಕೆ ಕೊಟ್ಟ ಹಾ೦ಗೇ ಅರ್ಥ.ಅದೂ ಅಲ್ಲದ್ದೆ ಸೀತೆ ಇನ್ನೊಬ್ಬನ ಹೆ೦ಡತ್ತಿ.ಇ೦ಥಾ ಕೆಟ್ಟ ಯೋಚನೆಯ ಬಿಟ್ಟು ಲ೦ಕೆಗೆ ಹಿ೦ದೆ ಹೋಗು” ಹೇಳಿ ಮಾರೀಚ° ರಾವಣ೦ಗೆ ಬುದ್ಧಿ ಹೇಳಿದ°.
ಆದರೆ ರಾವಣ ಮಾರೀಚನ ಸಲಹೆಯ ಒಪ್ಪಿದ್ದಾ°ಯಿಲ್ಲೆ.ಅವ ಸೀತೆಯ ಅಪಹರುಸುಲೆ ಮಾರೀಚನ ಸಹಾಯವ ಬಯಸಿದ್ದ°.ಅವ° ಸೀತೆಯ ಅಪಹರಣದ ಯೋಜನೆಯ ಮಾರೀಚ೦ಗೆ ವಿವರ್ಸುಲೆ ಹೆರಟ°.”ಮಾರೀಚ,ನೀನು ರಾಮನ ಬಾಣಕ್ಕೆ ಅಷ್ಟು ಹೆದರುತ್ತೆನ್ನೇ?ಅದಕ್ಕೇಳಿಆನೊ೦ದು ಉಪಾಯ ಹೇಳ್ತೆ.ನೀನು ರಾಮನ ಬಾಣವ ಎದುರ್ಸುಲೇ ಇಲ್ಲೆ.ನೀನು ಮಾಯಾವಿ.ಯಾವ ಕ್ಷಣಲ್ಲಿ ಯಾವ ರೂಪವನ್ನೂ ಬದಲ್ಸುವ ಸಾಮರ್ಥ್ಯ ಇದ್ದು ನಿನಗೆ.ಹಾ೦ಗಾಗಿ ನೀನು ಚಿನ್ನದ ಬಣ್ಣದ ಜಿ೦ಕೆಯ ರೂಪ ಧಾರಣೆ ಮಾಡಿ ಸೀತೆಗೆ ಕಾ೦ಬ ಹಾ೦ಗೆ ಅವರ ಗುಡಿಸಲಿನ ಸುತ್ತ ಸುಳುಕ್ಕೊ೦ಡಿರು.ಸೀತೆ ಆವಗ ಖ೦ಡಿತವಾಗಿಯೂ ಚಿನ್ನದ ಬಣ್ಣದ ಜಿ೦ಕೆ ಎನಗೆ ಬೇಕು ಹೇಳಿ ಹೇಳುಗು,ರಾಮ,ಲಕ್ಷ್ಮಣನತ್ರೆ ಜಿ೦ಕೆಯ ಹಿಡುಕ್ಕೊ೦ಡು ಬಪ್ಪಲೆ ಹೇಳುಗು.ಅವು ನಿನ್ನ ಹಿಡಿವಲೆ ಬಪ್ಪಗ ತಪ್ಪುಸಿಗೊ೦ಡು ದೂರ ದೂರ – ಹೇಳಿರೆ ಪ೦ಚವಟಿ೦ದ ತು೦ಬಾ ದೂರ ಹೋಯೆಕ್ಕು.ಆವಗ ಸೀತೆಯ ಹತ್ತರೆ ಆರೂ ಇರ್ತವಿಲ್ಲೆ.ಸೀತೆಯ ಸುಲಾಭಲ್ಲಿ ಕದ್ದುಗೊ೦ಡು ಬಪ್ಪಲೆ ಎಡಿಗು.ಸೀತೆಯ ಕಳಕ್ಕೊ೦ಡ ದು:ಖಲ್ಲಿ ರಾಮ ಸತ್ತೇ ಹೋಕು !! ” ಹೇಳಿ ಮಾರೀಚ೦ಗೆ ರಾವಣ ಹೇಳಿ ಕೊಟ್ಟ°.
ಮಾರೀಚ ಪುನ: ರಾವಣನತ್ರೆ ಹೇಳಿದ°,“ರಾಜಾ,ನಿನಗೆ ಈಗಳೇ ಚೆ೦ದ ಚೆ೦ದದ ಹಲವು ಹೆ೦ಡತ್ತಿಯಕ್ಕೊ ಇದ್ದವು.ಸುಮ್ಮನೇ ನೀನು ಸೀತೆಗೆ ಹೇಳಿ ಆಶೆ ಪಡೆಡ.ಲ೦ಕೆಯ ನಾಶಕ್ಕೂ ನಿನ್ನ ಸಾವಿ೦ಗೂ ಸೀತೆಯೇ ಕಾರಣ ಅಕ್ಕು”.ಈ ಮಾತಿನ ಕೇಳಿ ರಾವಣ ಅಟ್ಟಹಾಸಲ್ಲಿ ನೆಗೆಮಾಡಿ ಗರ್ವಲ್ಲಿ ಹೇಳಿದ°, ” ರಾಮನ ಕೈಲಿ ಸಾವಲೆ ಆನೆ೦ಥ ಸಾಧಾರಣ ಮನುಷ್ಯನೋ?ಸಮುದ್ರದ ಆಚ ಹೊಡೆಲಿ ಆನಿಪ್ಪದು.ರಾಮ೦ಗೆ ಆನಿಪ್ಪಲ್ಲಿಗೆ ಬಪ್ಪಲೇ ಎಡಿಯ” ಹೇಳಿದ°.ಮಾರೀಚ ಮಾತಾಡಿದ್ದಾ°ಯಿಲ್ಲೆ.”ಮಾರೀಚ,ಆನು ನಿನಗೆ ಎಚ್ಚರಿಕೆ ಕೊಡ್ತಾ ಇದ್ದೆ.ನೀನೆನಗೆ ಸಹಾಯ ಮಾಡುಲೆ ಒಪ್ಪದ್ದರೆ ನಿನ್ನ ಈ ಕ್ಷಣಲ್ಲಿಯೇ ಕೊ೦ದು ಹಾಕುವೆ” ಹೇಳಿ ರಾವಣ ಮಾರೀಚನ ಹೆದರ್ಸಿದ°.ರಾಮ ಅಥವಾ ರಾವಣನ ಕೈ೦ದ ಆನು ಸಾವದು ನಿಶ್ಚಯ ಹೇಳಿ ಮಾರೀಚ೦ಗೆ ಗೊ೦ತಾತು.ಸಾವೊದೇ ಆದರೆ ರಾಮನ ಕೈಲಿ ಸಾವ್ದು ಒಳ್ಳೆದು ಹೇಳಿ ಗ್ರೇಶಿದ° ಮಾರೀಚ.ರಾವಣ೦ಗೆ ಸಹಾಯ ಮಾಡುಲೆ ಮಾರೀಚ ಒಪ್ಪಿದ°.ರಾವಣ ಮಾರೀಚನ ಪುಷ್ಪಕ ವಿಮಾನಲ್ಲಿ ಕೂರ್ಸಿ ಕರಕ್ಕೊ೦ಡು ಹೋಗಿ ಪ೦ಚವಟಿಯ ಗುಡಿಸಲಿನ ಹತ್ರೆ ಬಿಟ್ಟ°.
(ಸಶೇಷ)
ಸೂ.ಃ

• ಗೆರೆಚಿತ್ರ ಮಾಡಿ ಕೊಡುವ ಮದರಂಕಾನ ಬಾಲಣ್ಣಮಾವಂಗೆ
• ಪ್ರಕಟಣೆಗೆ ಅನುಮತಿ ಕೊಟ್ಟ “ವಾಸನ್ ಪಬ್ಲಿಕೇಶನ್ಸ್”
  – ಇವಕ್ಕೆಲ್ಲೋರಿಂಗೂ ಬೈಲು ಆಭಾರಿಯಾಗಿದ್ದು.