ಉಪ್ನಾನಲ್ಲಿ ಉಂಡ ಉಪ್ನಾಯಿ ‘ಕಾಟುಮಾವಿನ ಮೆಡಿ’ದು!

ಉಪ-ನಯನ ಹೇದರೆ ಕನ್ನಡ್ಕ ಅಡ; ಪಾಡಿಮಾವ ಒಂದೊಂದರಿ ನೆಗೆ ಮಾಡುಗು.
ಆದರೆ, ಕನ್ನಡ್ಕದ ಡಾಗುಟ್ರ ಮನೆಲೇ ಉಪ್ನಾನ ಆದರೆ ಎಂತ ಹೇಳುಸ್ಸು? 😉

ಮನ್ನೆ ಹಾಂಗೇ ಆತು – ಕಾನಾವು ಕಣ್ಣಿನ ಡಾಗುಟ್ರ ಮನೆಲಿ ಕಾನಾವಣ್ಣಂಗೆ ಉಪ್ನಾನದ ಗವುಜಿ.
ಗವುಜಿ ಆರಿಂಗೆಲ್ಲ? – ಎಲ್ಲೋರಿಂಗುದೇ;
ದೊಡಾ ಚೆಪ್ಪರ ಒಳದಿಕೆ ಮಾಡಿದ ಚೆಂದದ ಮಂಟಪಲ್ಲಿ ಕೂದ ಕಾನಾವಣ್ಣಂಗೆ; ಅವನ ಹಿಂದಂದಲೇ ಕೂದ ಡಾಗುಟ್ರುಭಾವ-ಶ್ರೀಅಕ್ಕಂಗೆ, ಒಟ್ಟೊಟ್ಟಿಂಗೇ ಕೂದ ಕಾನಾವಣ್ಣನ ಅಣ್ಣಂಗೆ, ಸೋದರಮಾವ° ಕೈರಂಗಳ ತಮ್ಮಣ್ಣಂಗೆ, ಕರೆಲಿ ಕೂದ ಹೆರಿಯೋರಿಂಗೆ, ಬಂದೋರಿಂಗೆ, ಉಡುಗೊರೆ ಕೊಡ್ತೋರಿಂಗೆ, ಆಡ್ತೋರಿಂಗೆ, ಉಣ್ತೋರಿಂಗೆ; ಎಲ್ಲೋರಿಂಗೂ.
ಜೆನವೂ ಒಳ್ಳೆತ ಸೇರಿದ್ದು. ಹೇಳಿಕೆ ಕೊಟ್ಟಲ್ಲಿಂದ ಎಲ್ಲ ಒಬ್ಬಲ್ಲದ್ರೊಬ್ಬ ಬಯಿಂದವು – ಹೇದು ಮನೆಯೋರಿಂಗೂ ಕೊಶಿ.
ಮೂಡುಕಡಲಿಲಿಪ್ಪ ಚೆನ್ನೈಭಾವನಿಂದ ತೊಡಗಿ ಪಡುಕಡಲಿನ ಅಕ್ಷರದಣ್ಣನ ಒರೆಂಗೆ;
ತೆಂಕ್ಲಾಗಿಪ್ಪ ಕಣ್ಣನೂರಿಂದ ಹಿಡುದು ಬಡಗಲಾಗಿಪ ಉಡುಪಿ ಒರೆಂಗೆ..
ಅರ್ತಿಕಜೆ ಅಜ್ಜಿಂದ ಹಿಡುದು ಪುತ್ತೂರು ಪುಟ್ಟಕ್ಕನ ಒರೆಂಗೆ;
ತೆಕ್ಕುಂಜೆ ಮಾವನಿಂದ ತೊಡಗಿ ಆಚಕರೆ ಮಾಣಿಯ ಒರೆಂಗೆ,
ಮುಳಿಯಭಾವನ ಭಾಮಿನಿಂದ ತೊಡಗಿ – ಕಾನಾವಣ್ಣನ ಭಾಮಿನಿ ಒರೆಂಗೆ – ಎಲ್ಲೊರುದೇ.
ಅವು ಮಾಂತ್ರವೋ? ಅಲ್ಲಪ್ಪಾ – ನಮ್ಮ ಬೈಲಿನ ಲೆಕ್ಕದ ಕಾರ್ಯಕ್ರಮವೂ ಇದ್ದ ಕಾರಣ ಕೆಪ್ಪಣ್ಣ, ಡೈಮಂಡು, ಬಲ್ನಾಡು, ಸುಭಗಣ್ಣ, ಅಭಾವ, ಪೆಂಗಣ್ಣ – ಎಲ್ಲೋರುದೇ ಮುನ್ನಾದಿನಂದಲೇ ಸೇರಿಗೊಂಡಿದವು.
~
ಉದೆಕಾಲದ ಮೂರ್ತ ಇದ್ದದರಿಂದ ಅಂಬೆರ್ಪಿನ ಕೆಲವು ಬೇಗವೇ ಬಂದಿಕ್ಕಿ ಹೆರಟವು; ಅತವಾ ಊಟಕ್ಕಪ್ಪಗ ಎತ್ತಿದವು.
ಆದರೆ ಪುರ್ಸೋತಿನ ಜೆನಂಗೊ ಉದೆಕಾಲಕ್ಕೇ ಬಂದು ಎರಡ್ಣೇಹಂತಿ ಊಟ ಆದ ಮತ್ತೆಯೇ ಹೆರಟದು!
ಏನುಭಾವ, ಏನು ಅತ್ತೆ– ಒಳ್ಳೆದು ಕುಂಞಿಮಾವ; ಎಲ್ಲೋರುದೇ ಅತ್ತಿತ್ತೆ ಕೇಳಿಗೊಂಬದೇ! ಆರ ಮಾತಾಡ್ಸುದು, ಆರ ಬಿಡುದು – ಎಲ್ಲೋರಿಂಗೂ ಓಡಾಟದ ಗವುಜಿ.
ಸ್ವತಃ ಕಾನಾವಣ್ಣಂಗಂತೂ – ಒಂದು ಹೊಡೆಲಿ ಬಟ್ಟಮಾವ ನೀರುಕುಡಿಶಲೆ ದಿನಿಗೆಳುದು, ಇನ್ನೊಂದು ಹೊಡೆಲಿ ಆಟ ಆಡ್ಳೆ ಭಾಮಿನಿ ದಿನಿಗೆಳುದು – ಒಟ್ಟಾರೆ ಯೇವ ಹೊಡೆಂಗೆ ಹೋವುತ್ಸು ಹೇದು ಕನುಪ್ಯೂಸು! 😉
~
ಬೈಲಿನ ಹತ್ತು ಜೆನ ಸೇರಿ ಮಾತಾಡುವಗ ಊಟದ ನೆಂಪೇ ಆಗ ಇದಾ.
ಹಾಂಗಾಗಿ ಊಟದ ಹಂತಿ ಹಾಕಲೆ ಹೊತ್ತು ಹೋದ್ಸೂ ಗೊಂತಾಗದ್ದೆ, ಮತ್ತೆ ಕಾನಾವುದೊಡ್ಡಬಾವ ನೆಂಪುಮಾಡೇಕಾಗಿ ಬಂತು! 😉
ಉಂಬಗ ರಜ ಹೊತ್ತಾತು – ಹೇದು ಕೆಲವು ಜೆನ ಹೇದರೂ, ಅದು ದೊಡ್ಡ ಸಮಸ್ಯೆ ಆರಿಂಗೂ ಆಗಿ ಬಿದ್ದಿದಿಲ್ಲೆ ಹೇಳ್ತದರ ಎಲ್ಲೋರುದೇ ಒಪ್ಪುಗು!
ಅದಿರಳಿ; ಊಟ ಸುರು ಆತು.

ಊಟಕ್ಷಿಣೆ ಸಿಕ್ಕೇಕಾರೆ ಮೂರ್ನೇ ಹಂತಿಗೆ ಕೂದರಾಗ, ಅದರಿಂದ ಮದಲೇ ಕೂದುಗೊಳೇಕು!
ಆದರೆ ಹಂತಿ ಹಾಕಲಪ್ಪಗ ಒಂದರಿ ಅಡಿಗೆಕೊಟ್ಟಗ್ಗೆ ಹೋಗಿ ಉದಯಣ್ಣನ ಮಾತಾಡ್ಸಿ, ಒಂದು ಗ್ಳಾಸು ಮಜ್ಜಿಗೆನೀರು ಕುಡುದು ಬಂದು ನೋಡುವಗ – ಸುರೂವಾಣ ಹಂತಿ ಭರ್ತಿ ಕೂದು ಆಯಿದು; ಜೆನ ತುಂಬಿ ಸಮಲುತ್ತು. ಇನ್ನು ನಾವೆಲ್ಲಿಗೆ?
ಸರಿ, ಎರಡ್ಣೇ ಹಂತಿಗೆ ಕೂಪೊ° ಹೇದು ನಿಗಂಟು ಮಾಡಿತ್ತು. ಹೇಂಗೂ, ಬೈಲ ಲೆಕ್ಕಲ್ಲಿ ಹಸ್ತೋದಕ ಹಂತಿಲಿ ಚೆನ್ನೈಭಾವ, ಮಿಂಚಿನಡ್ಕಬಾವ ಇತ್ಯಾದಿ ಘಟಾನುಘಟಿಗೊ ಇತ್ತಿದ್ದವು, ಅವಕ್ಕೆ ಊಟಕ್ಷಿಣೆ ಸಿಕ್ಕಿಕ್ಕು! 😉
ಅವರ ಊಟ ಮುಗಾತು; ನಾವು ಎರಡ್ಣೇ ಹಂತಿ ಹಿಡುದತ್ತು; ಯೇನಂಕೂಡ್ಳಣ್ಣನ ಒಟ್ಟಿಂಗೆ.
ಕೆಮರ ಬಿಟ್ಟು ಹಂತಿಲಿ ಕೂಪದೇ ಅಪುರೂಪ ಈ ಯೇನಂಕೂಡ್ಳಣ್ಣ, ಅವನ ಒಟ್ಟಿಂಗೆ ಹಂತಿಲಿ ಕೂಪಲೆ ಸಿಕ್ಕಿದ್ದುದೇ ಪೂರ್ವ ಜೆಲ್ಮದ ಸುಕೃತವೇ ಸರಿ; ಅಪ್ಪೋ?
~
ಸುದರಿಕೆ ಭಾವಯ್ಯಂದ್ರು ಬಳುಸುದು ಹೆಚ್ಚೋ – ನಾವು ಉಂಬದು ಹೆಚ್ಚೋ? ಪ್ರಮಾಣ ನೋಡಿರೆ ಎರಡೂ ಸರಿಸರಿ ಇಕ್ಕಿದಾ; ಏಳುವಗ ಬಾಳೆಕಾಲಿ ಆವುತ್ತು! 😉
ಬಳುಸಿದ್ದರ ಪೂರ ಉಂಡದೇ – ಬದನೆ ಬೋಳು ಒರೆಂಗೆ.
ತುಪ್ಪಶನ (ಗೀರೈಸು) ಬಪ್ಪಲೆ ಸುರು ಅಪ್ಪಗ ಹತ್ತರೆ ಕೂದ ಯೇನಂಕೂಡ್ಳಣ್ಣ ಕೇಳಿದ° –  “ಪ್ಚ! ಉಪ್ಪಿನಕಾಯಿ ಭಾರೀ ಲಾಯ್ಕಿದ್ದು ಒಪ್ಪಣ್ಣೋ, ನೋಡಿದೆಯೋ..?”  – ಹೇದು!

ಯೆತಾರ್ತಕ್ಕೂ ನಾವು ಜೆಂಬ್ರಲ್ಲಿ ಉಪ್ನಾಯಿ ಉಂಬದು ಹದಾಕೆ.
ಮುಂಡಿಯೋ, ಸೌತ್ತೆಯೋ ಮಣ್ಣ ಇರ್ತು; ಬಾಳೆ ಕರೆಂಗೆ ಬಳುಸುತ್ತವು – ಕರೇಲೇ ಇರ್ತು; ಅದರಷ್ಟಕೇ..
ಇಂದೂ ಹಾಂಗೇ, ತಪಲೆಲಿ ತುಂಬುಸಿದ್ದ ಉಪ್ಪಿನಾಯಿಯ ಹಲ್ಲಿನಡಾಗುಟ್ರಕ್ಕ ಬಳುಸಿಂಡು ಬಪ್ಪಗ ಒಪ್ಪಣ್ಣನತ್ರೆ “ಏನು” ಕೇಳಿದ್ದವು; ನೆಂಪಿದ್ದು.
ಅವರತ್ರೆ “ಒಳ್ಳೆದು ಗೀತಕ್ಕ” ಹೇಳ್ತರ ಎಡಕ್ಕಿಲಿ ಉಪ್ಪಿನಾಯಿ ಗಮನುಸಲೆ ಬಿಟ್ಟೇ ಹೋಗಿತ್ತು!
ಯೇನಂಕೂಡಲು ಅಣ್ಣ ಹೇಳಿಅಪ್ಪದ್ದೇ, ಒಂದರಿ ನೋಡಿಕ್ಕುವೊ° – ಹೇದು ತೋರುಬೆರಳಿಲಿ ಹೊರಡಿಮುಟ್ಟಿ, ನಾಲಗೆಗೆ ರುಚಿ ತೋರ್ಸಿದೆ – ವಾಹ್!! ಮೆಡಿ ಉಪ್ಪಿನಕಾಯಿ! ಜೀರಕ್ಕಿ ಪರಿಮ್ಮಳದ ಹೊರಡಿ!!
ಈ ಸೆಕಗೆ ನವಗೆ ತುಪ್ಪಶನ ಕರಗ, ಅದರ ಬದಲು ಹೊಡಿ ಅಶನಕ್ಕೆ ಮೆಡಿ ಉಪ್ಪಿನಾಯಿ ಸೇರ್ಸಿ ಉಂಡರೆ ಸಾಕು – ಹೇದು ನಿಗಂಟು ಮಾಡಿ ಊಟ ಮುಂದುವರ್ಸಿತ್ತು.
~

ಹದಾ ಬೆಳದ ಕಾಟುಮಾವಿನ ಮೆಡಿ ಉಪ್ಪಿನಾಯಿ ಹಾಕಿದ್ಸರ – ಸಣ್ಣಸ..ಣ್ಣಕೆ ತುಂಡುಸಿದ್ದು.
ತುಂಡುಸಿದ್ದರ ಕಂಡ್ರೆ ಕೆತ್ತೆಯೋ, ಸೌತ್ತೆ ಹೊಡಿಯೋ, ಮುಂಡಿ ಕಡಿಯೋ – ಗ್ರೇಶೇಕು; ಅದೇವದೂ ಅಲ್ಲ – ಮಾವಿನ ಮೆಡಿಯೇ!
ಹೊರಡಿಯೇ ಪರಿಮ್ಮಳ, ತುಂಡು ಇನ್ನೂ ಪರಿಮ್ಮಳ!
ಪರಿಮ್ಮಳ ಮಾಂತ್ರ ಅಲ್ಲ, ಸೊನೆಯ ಒಟ್ಟಿಂಗೆ ಗರ್ಕನೆ ತುಂಡಪ್ಪ- ಆ ಕರ್ಕು ಒಳುದ್ದಿದಾ!

“ಅಪ್ಪಾತೋ – ಮೆಡಿ ಭಾರೀ ಪಷ್ಟಿದ್ದು” – ಹೇದೆ ಯೇನಂಕೂಡ್ಳಣ್ಣನ ಕೆಮಿಲಿ.
ಎಲ್ಲೋರ ಬಾಳೆಲಿ ತುಪ್ಪಶನ ಮುಗಿವಗ ಒಪ್ಪಣ್ಣನ ಬಾಳೆಲಿ ಉಪ್ಪಿನಾಯಿ ಮುಗಾತು. ಇನ್ನೊಂದರಿ ತರೆಕ್ಕಾರೆ ಹಲ್ಲಿನಡಾಗುಟ್ರೇ ಆಯೇಕಟ್ಟೆಯೊ ಹೇಂಗೆ! ಉಮ್ಮಪ್ಪ!

ಗುಜ್ಜೆಮೇಲಾರ, ಪಾಯಿಸ, ಹೋಳಿಗೆ ಎಡೆಲಿ ಉಪ್ಪಿನಕಾಯಿಗೆ ದಾರಿಯೇ ಸಿಕ್ಕಿದ್ದಿಲ್ಲೆ ತೋರ್ತು; ಮತ್ತೆ ಬಂದದು ಮಜ್ಜಿಗ್ಗನ್ನದ ಒಟ್ಟಿಂಗೇ.  ನಾವು ಬಿಟ್ಟಿದಿಲ್ಲೆ, ಎಂಟು ತುಂಡು ಹಾಕಿಂಡು ಮಜ್ಜಿಗೆಲಿ ಉಂಡಿಕ್ಕಿ – ಭೋಜನಾಂತೇ – ಹೇದು ಎಲ್ಲೋರು ಹೇಳಿದ ಮೇಗೆಯೇ ಎದ್ದದು.
~
ಬಲ್ನಾಡಜ್ಜ° ಸುರೂವಾಣ ಹಂತಿಗೆ ಉಂಡಿಕ್ಕಿ ಕುರ್ಶಿಲಿ ಕೂದುಗೊಂಡ್ರೆ, ಎರಡ್ಣೇ ಹಂತಿ ಎದ್ದ ಮತ್ತೆಯೇ ಹೆರಡುಗಷ್ಟೆ; ಅದು ಕ್ರಮ.
ಅನುಕೂಲ ಅಪ್ಪಗ ನಮ್ಮದೂ ಹಾಂಗೇ! 😉
ಅಲ್ಲದ್ದರೂ – ಊಟ ಆದ ಮತ್ತೆ ಎಂತ ಕೆಲಸ? ಕರಗುಸುದು ಅಲ್ಲದೋ. ಮನುಗಿದಲ್ಲೇ, ಕೂದಲ್ಲೇ ಕರಗುಸುದು ಒಪ್ಪಣ್ಣಂಗೆ ಹೆಚ್ಚು ಅಭ್ಯಾಸ!  😉
ಗೊಂಟಪೇನಿನ ಬುಡಲ್ಲಿ ಮಡಗಿದ ಕೆಂಪು ಬಣ್ಣದ ಕುರ್ಶಿಲಿ ಮೈನೀಡಿ ಕೂದುಗೊಂಡೆ, ಮೂರ್ನೇ ಹಂತಿ ಆಗಿ ಏಳುವನ್ನಾರವೂ.
ಮೂರ್ನೇ ಹಂತಿಲಿ ಊಟ ಆಗಿ ಕೈರಂಗಳತಮ್ಮಣ್ಣ ಎಲೆಯಿಂಬಲೆ ತಟ್ಟೆಹುಡ್ಕಿಂಡುಬಪ್ಪಗಳೇ ನವಗೆ ಎಚ್ಚರಿಗೆ ಆದ್ಸು!
~
ಕೈರಂಗಳ ತಮ್ಮಣ್ಣನ ನಿಂಗೊಗೆ ಗುರ್ತ ಇದ್ದಲ್ಲದೋ?
ಕೈರಂಗಳಲ್ಲಿ ಮನೆ; ಶ್ರೀಅಕ್ಕಂಗೆ ತಮ್ಮ, ನವಗೆ ಅಣ್ಣ – ಹಾಂಗಾಗಿ ಅವರ ಕೈರಂಗಳತಮ್ಮಣ್ಣ ಹೇಳುದು ಎಲ್ಲೋರುದೇ.
ಅವಕ್ಕೆ ಬೈಲಿನ ಸರೀ ಗುರ್ತ ಇದ್ದು; ಶ್ರೀಅಕ್ಕನ ತಮ್ಮನೇ ಅಲ್ಲದೋ! ಹಾಂಗಾಗಿ ಒಪ್ಪಣ್ಣಂಗೂ ಒಂದು ಸಲುಗೆ.
ಪೇನಿನ ಬುಡಲ್ಲೇ ಎಲೆಯಿಂಬಲೆ ಕೂದ ಕಾರಣ ಮಾತಾಡ್ಳೂ ಸುಲಬ ಆತು.
ಊಟ ಲಾಯಿಕಾಯಿದು; ಅಲ್ಲದೋ – ಹೇದು ಮಾತು ಸುರು ಆತು.
ಏವ್.. ಅಪ್ಪು – ಹೇದು ಒಂದು ತೇಗು ಬಂತು ಒಪ್ಪಣ್ಣಂಗೆ; ತೇಗಿಲಿಯೂ ಮೆಡಿ ಉಪ್ಪಿನಕಾಯಿಯ ಪರಿಮ್ಮಳವೇ! 😉

ಊಟಕ್ಕಿದ್ದಿದ್ದ ಉಪ್ಪಿನಕಾಯಿ ಭಾರೀ ಪಷ್ಟಿತ್ತು ಅಣ್ಣ – ಹೇಳಿದೆ, ತೆಗದ ಬಾಯಿಗೆ!
“ಅಪ್ಪಪ್ಪು, ಉಪ್ಪಿನಕಾಯಿ ಅಮ್ಮನ ಪಾಕ” ಹೇಳಿದವು ಹುಬ್ಬು ಹಾರ್ಸಿಂಡು!
ಅಪ್ಪೋ – ಕೈರಂಗಳ ದೊಡ್ಡಮ್ಮನ ಪಾಕದ ಉಪ್ಪಿನಾಯಿಯೋ ಇದು! ಕೇಳಿದೆ ಪುನಾ.
ಅಪ್ಪಡ!
ಲೋಕಾಭಿರಾಮ ಇಪ್ಪ ಮಾತುಕತೆ ಉಪ್ಪಿನಕಾಯಿಯ ಬಗ್ಗೆಯೇ ತಿರುಗಿತ್ತು.
~
ಕೈರಂಗಳ ದೊಡ್ಡಮ್ಮ ಉಪ್ಪಿನಕಾಯಿ ಹಾಕಿರೆ ನಾಕೊರಿಶ ಒಳಿತ್ತ ಹಾಂಗೇ ಹಾಕುಗಡ.
ಅದರ ಗುಟ್ಟು ಎಂತರ? ಕೇಳಿದೆ, ಪೂರ್ತಿ ಅರಡಿಯದ್ದರೂ – ಗೊಂತಿಪ್ಪಷ್ಟು ಹೇಳಿದವು ಅಣ್ಣ.

ಹದಾ ಬೆಳದ ಮೆಡಿಗಳ ತಂದು ಕೊಟ್ಟರೆ ಉಪ್ಪಿಲಿ ಹಾಕಿ ಹಸಿ ಕರುಶಿ, ತಣಿಲಿಲಿ ಹರಗಿ ಮಡಗಿ, ಹೊರಡಿ ಬೆರುಸಿ ಬರಣಿಲಿ ಮಡಗ್ಗು. ಬರಣಿಗಳೂ ಹಾಂಗೇ – ಗೆನಾ ಉಪ್ಪಿನಾಯಿಯ ಹಿಂದೆ, ಅಕೇರಿಗೆ ಸಿಕ್ಕುತ್ತ ಹಾಂಗೆ ಮಡಗ್ಗು, ಬೇಗ ಮುಗುಶುತ್ತದರ ಎದೂರೆ ಮಡಗ್ಗು.
ಯೇವದು ಎಲ್ಲಿದ್ದರೆಂತ, ಮಕ್ಕೊಗೆ ಕೊದಿ ಆತು ಹೇದು ಸೀತ ಹೋಗಿ ಬರಣಿಗೆ ಕೈ ಹಾಕುತ್ತ ಹಾಂಗಿಲ್ಲೆ; ಬೇಕಾದ ಹಾಂಗೆ ರಜರಜವೇ ತೆಗದು ಕೊಡುಗಷ್ಟೆ. ಅಷ್ಟು ಶ್ರದ್ಧೆಯ ಕಾರ್ಯ ಅದು.
ಶ್ರದ್ಧೆ ಉಪ್ಪಿನಾಯಿ ಹಾಕುವಗ ಮಾಂತ್ರ ಅಲ್ಲ, ಅದು ಮುಗಿವನ್ನಾರವೂ.
ಬರಣಿಗೊ ಅಟ್ಟದೊಳಂಗೆ ಹೋದರೆ ಮತ್ತೆ ಅವ್ವೇ ತೆಗದು ಕೊಡುವನ್ನಾರ ಅದು ಹೆರಬಾರ!
ಉಪ್ಪಿನಕಾಯಿ ಹಾಕುತ್ತ ಸಮೆಯಲ್ಲಿ ಆ ಕೋಣಗೇ ಮಕ್ಕೊ ಹೋವುತ್ತ ಹಾಂಗಿಲ್ಲೆ, ನೀರಪಸೆ ರಟ್ಟುಸಿ ಉಪ್ಪಿನಾಯಿ ಹಾಳುಮಾಡುಗು – ಹೇಳ್ತ ಲೆಕ್ಕಲ್ಲಿ!
~

ಕಾನಾವಣ್ಣನ ಉಪ್ನಾನದ ದಿನವ ಜೋಯಿಶಪ್ಪಚ್ಚಿ ನಿಗಂಟು ಮಾಡುವಗಳೇ, ಆ ಜೆಂಬ್ರಕ್ಕೆ ಉಪ್ಪಿನಾಯಿ ಬರಣಿಯ ದೊಡ್ಡಮ್ಮ ನಿಗಂಟು ಮಾಡಿದ್ದವಡ; ಅಣ್ಣ ನೆಗೆಮಾಡಿಂಡು ಹೇಳಿದವು!
ಉಪ್ನಾನದ ಏರ್ಪಾಡಿಂಗೆ ಅಲ್ಲಿಂದ ಬಪ್ಪಗ ವೇನಿನ ಎದುರಾಣ ಸೀಟಿಲಿ ಬರಣಿಯನ್ನೇ ಮಡಿಕ್ಕೊಂಡು ಬಂದದಡ.
ಮುನ್ನಾದಿನ ಬಂದಪ್ಪದ್ದೇ ಬರಣಿಂದ ಮೆಡಿಯ ತೆಗೆಶಿ, ಅಡಿಗೆ ಉದಯಣ್ಣನ ಕೈಲಿ ಮನಾರಕ್ಕೆ ಸಣ್ಣಸಣ್ಣಕೆ ತುಂಡುಸಿ ತಪಲೆ, ಪಾತ್ರೆಗೊಕ್ಕೆ ಹಾಕಿ ಮಡಗಿಸಿದ್ದದಡ. ತುಂಡುಸಿದ್ದಂತೂ – ಹಲ್ಲಿನ ಎಡೆಲಿ ಸಿಕ್ಕುತ್ತಷ್ಟೇ ಸಣ್ಣ ಆಯಿದು! 😉
ಅದನ್ನೇ ಇದಾ- ಮನ್ನೆ ಹಲ್ಲಿನಡಾಗುಟ್ರು ಬಳುಸಿದ್ದು.
~
ಉಪ್ನಾನಂದ ಹೆರಟು ಮನಗೆ ಬಂದು ಎರಡು ದಿನ ಆದರೂ ಉಪ್ಪಿನಾಯಿ ಪರಿಮ್ಮಳ ಕೈಂದ ಹೋಗಿತ್ತಿಲ್ಲೆ.
ಕೈಂದ ಹೋದರೂ, ಸ್ಮೃತಿಂದ ಹೋಯಿದಿಲ್ಲೆ ಇದಾ! 😉
ನೆಡಕ್ಕೊಂಡು ಮನಗೆ ಬಪ್ಪಗ ಒಂದು ಪಿರ್ಕು ತಲಗೆ ಬಂತು;
ಕೈರಂಗಳ ದೊಡ್ಡಮ್ಮ ಉಪ್ಪಿನಾಯಿ ಹಾಕಿ ಮಡಗಿದ ಭರಣಿಯ ಹೊತ್ತರೆಂತ?
ಹೊರುದೋ, ಯೇವತ್ತು?! ಶಿವರಾತ್ರಿ ದಿನ ಆದರೆ ಒಳ್ಳೆದು – ಸಿಕ್ಕಿ ಬಿದ್ದರೂ ಮಾಪು ಇದ್ದು! 😉
ಛೇ, ಅದೆಲ್ಲ ನಮ್ಮಂದ ಅಪ್ಪ ಹೋಪದಲ್ಲ, ಕಳ್ಳೇಕಾರೆ ಕಡ್ಡಿದೂಮನ ಹಾಂಗೆ ಇರೆಕಡ – ಹೇಳಿ ಇನ್ನೊಂದರಿ ಅನುಸಿತ್ತು.
ಅದಿರಳಿ.
~

ನಿನ್ನೆಲ್ಲಮೊನ್ನೆ ಆಚಮನೆ ದೊಡ್ಡಪ್ಪನಲ್ಲಿಗೆ ಪೇಪರು ಓದಲೆ ಹೋದಿಪ್ಪಗಳೂ ಅದೇ ಶುದ್ದಿ ನೆಂಪಾಗಿತ್ತು.
ಪೇಪರು ಓದಿಕ್ಕಿ ಮಾತಾಡುವಗ – ಕಾನಾವುಪ್ನಾನ ಗವುಜಿಯೋ ; ಜೆನ ಎಷ್ಟಕ್ಕು; ಸೀವು ಎಂತರ – ಕೇಳಿದವು ದೊಡ್ಡಪ್ಪ.
ಎಲ್ಲ ಹೇಳಿಕ್ಕಿ ಉಪ್ಪಿನಾಯಿ ಭಾರೀ ಲಾಯಿಕಿತ್ತು ಹೇಳಿದೆ.
ಮೆಡಿ ಉಪ್ಪಿನಕಾಯಿಯ ಹಿಂದೆ ಇಪ್ಪ ಹಲವು ಶುದ್ದಿಗಳ ಆಚಮನೆ ದೊಡ್ಡಪ್ಪ ಮಾತಾಡಿದವು.
ನಾವುದೇ ಅದನ್ನೇ ಮಾತಾಡುವೊ°.
~

ತೋಟಲ್ಲಿ ಅಡಕ್ಕೆ ಆವುತ್ಸು ಲೆಕ್ಕ ಇಲ್ಲೆ, ಬೇಸಗೆಲಿ ಮಾವಿನ ಮೆಡಿ ಸಂಪಾಲುಸದ್ದರೆ ಅವ ಬರೇ ಬೂಸು ಹೇದು ಲೆಕ್ಕ ಅಡ; ಮನೆ ಹೆಮ್ಮಕ್ಕಳ ಲೆಕ್ಕಲ್ಲಿ. ಹಾಂಗಾಗಿ,  ಚಳಿಗಾಲ ಹೋಪಲೆ ಪುರ್ಸೊತ್ತಿಲ್ಲೆ, ನಮ್ಮೋರಿಂಗೆ ಮಾವಿನ ಮರ ನೋಡ್ತ ಕೆಲಸ ಅಡ, ದೊಡ್ಡಪ್ಪ ನೆಗೆಮಾಡಿಂಡೇ ಶುದ್ದಿ ಸುರುಮಾಡಿದವು.
ದೊಡ್ಡಪ್ಪ ಅವರ ಅನುಭವವನ್ನೂ ಹೇಳ್ತವೋ ಏನೋ; ಕೇಳುಲೆ ನವಗೆ ಧೈರ್ಯ ಸಾಲ ಇದಾ! 😉

ಯೇವ ಮರಲ್ಲಿ ಎಷ್ಟು ಹೂಗು ಹೋಯಿದು, ಯೇವದರ್ಲಿ ಹೇಂಗೆ ಮೆಡಿ – ಹೇಳಿಗೊಂಡು ದಾರಿಲಿ ಹೋಪಗ ನೋಡಿಂಬದೇ ಕೆಲಸ. ಅಪುರೂಪದ ಭಾವಯ್ಯಂದ್ರು ಅತ್ತಿತ್ತೆ ಸಿಕ್ಕಿರೆ ಅಂಬಗಳೂ ಕೇಳುದೇ – ಈ ಸರ್ತಿ ಮಾವಿನಮರ ಹೂಗೋಯಿದೋ? ರಜ ಮೆಡಿ ಸಿಕ್ಕುಗೋ – ಹೇದು.

~
ಎಲ್ಲ ಮರದ ಮೆಡಿಯೂ ಉಪ್ಪಿನಕಾಯಿಗೆ ಆಗ; ಕೆಲವು ಒಳ್ಳೆ ಜಾತಿಯ ಮೆಡಿಗಳೇ ಆಯೇಕು.
ಒಳ್ಳೆ ಜಾತಿ? ಮಾವಿನ ಮೆಡಿಯೇ “ಕಾಟು” ಹೇಳಿದ ಮೇಗೆ ಅದರ್ಲಿ ಒಳ್ಳೆ ಜಾತಿ ಯೇವದಪ್ಪಾ – ಹೇದು ಸಂಶಯ ಬಂತೊ!
ಕಾಟುಮಾವಿನ ಮರಲ್ಲಿಯೂ ಹಲವು ವಿಭಾಗಂಗೊ ಇದ್ದು.
ಜರ್ಸಿ ದನಗೊ ಆದರೆ ಒಂದೇ ನಮುನೆ – ಕಶಿ ಮೆಡಿಗಳೂ ಒಂದೇ ನಮುನೆ; ಆದರೆ ಕಾಟುಮಾವಿನ ಮೆಡಿಲಿ ಹಲವು ವೈವಿಧ್ಯಂಗೊ; ಊರಜಾತಿ ದನಗಳ ಹಾಂಗೆ.
ಒಂದೊಂದು ಪ್ರಬೇಧದ್ದು ಒಂದೊಂದು ವೈಶಿಷ್ಠ್ಯ, ಒಂದೊಂದು ಒಂದೊಂದಕ್ಕೆ ಕೊಶಿ!
~

ಕಾಟು ಮಾವಿಲಿಪ್ಪ ಹಲವು ಜಾತಿಗಳ ದೊಡ್ಡಪ್ಪ ಹೇಳಿಂಡು ಹೋದವು.
ಸುರೂವಾಣದ್ದು ಜೀರಕ್ಕಿಮೆಡಿ.
ಎಳತ್ತು ಮೆಡಿ ಇಪ್ಪಗಳೇ ಬಯಂಕರ ಪರಿಮ್ಮಳ; ಅಷ್ಟೇ ಸೊನೆಪ್ಪ.
ಅರುಶಿನ ಬಣ್ಣದ ಮೆಡಿಗಳ ಕೊಯಿದು ಹಸಿಕರುಶಿ ಉಪ್ಪಿನಾಯಿ ಹಾಕಿರೆ ಎಷ್ಟು ಸಮಯ ಆದರೂ ಅದರ ಬಣ್ಣ ಹಾಳಾಗ.
ಅದಷ್ಟೇ ಅಲ್ಲದ್ದೆ, ಅದರ ಹೆಸರೇ ಹೇಳಿದ ಹಾಂಗೆ – ಜೀರಕ್ಕಿ ಪರಿಮ್ಮಳ. ಮೆಡಿಂದಾಗಿ ಉಪ್ಪಿನಕಾಯಿ ಹೊರಡಿಗೂ ಇದೇ ಪರಿಮ್ಮಳ! ಉಪ್ಪಿನಕಾಯಿ ಹಾಕಲೆ ಮೊದಾಲಾಣ ಪ್ರಾಶಸ್ತ್ಯ ಜೀರಕ್ಕಿ / ಜೀರಿಗೆಮಾವಿನ ಮೆಡಿಗೆ.
ಮಾಷ್ಟ್ರುಮಾವನ ಹಟ್ಟಿಯತ್ತರೆ ಒಂದು ಮರ ಇದ್ದು, ಜೀರಕ್ಕಿಮಾವಿಂದು; ಒರಿಶ ಬಿಟ್ಟು ಒರಿಶ ಹೂಗು ಹೋಪದು; ಮನಸ್ಸು ಬಂದ ಒರಿಶ ಮೆಡಿ ಅಪ್ಪದು. ಆದರೆ, ಮೆಡಿ ಮಾಂತ್ರ ಒಳ್ಳೆತ ಪರಿಮ್ಮಳದ್ದು!

ಮೆಣಸು / ಮುಣ್ಚಿಕುಕ್ಕು ಹೇದರೆ ಇನ್ನೊಂದು ಜಾತಿ.
ಬಟ್ಯನ ದರ್ಖಾಸಿಲಿ ಮೇಗೆ ಗುಡ್ಡೆಲಿ ಒಂದು ಮರ ಇದ್ದಲ್ಲದೋ – ಮುಣ್ಚಿಕುಕ್ಕು ಅಡ ಅದು; ಬಟ್ಯ° ಹೇಳುಗು.
ಜೀರಿಗೆಮಾವಿನಷ್ಟು ಬೆಳಿ ಬಣ್ಣ ಅಲ್ಲ, ರಜ ಹಸುರು ಹಸುರು ಬಣ್ಣದ್ದು. ಜೀರಿಗೆಯ ನಮುನೆ ಘಮ್ಮನೆ ಪರಿಮ್ಮಳ ಇಲ್ಲದ್ದರೂ, ಇದೊಂದು ಬೇರೆ ನಮುನೆ ಪರಿಮ್ಮಳ.
ಬಟ್ಯಂಗೆ ಇದು ’ಮೆಣಸಿನ’ ಪರಿಮ್ಮಳ ಬತ್ತಾಡ; ಅದಕ್ಕೇ ಇದರ ಮುಣ್ಚಿಕುಕ್ಕು ಹೇಳ್ತದು.
ಮಾವಿನ ಪರಿಮ್ಮಳದ ಶುಂಟಿಗೆಂಡೆಗೆ ಕುಕ್ಕುಶುಂಟಿ ಹೇಳುದು ನೆಂಪಾತು ಒಪ್ಪಣ್ಣಂಗೆ!
~
ಎಲ್ಲ ಮೆಡಿ ಮನಾರದ್ದು ಗ್ರೇಶಿಕ್ಕೆಡಿ; ಕೆಲವು ಬರೇ ಬೂಸುದೇ ಇರ್ತು.
ಪಾರೆ ಮಗುಮಾವನ ಜಾಗೆಲಿ ಒಂದು ಮರ ಇದ್ದು; ಎಷ್ಟೂ ಮೆಡಿ ಅಕ್ಕು, ಆದರೆ ಬರ್ಕತ್ತಿಲ್ಲೆ.
ಪಾತಿ ಅತ್ತೆಗಂತೂ ಆ ಮೆಡಿಯ ಸುದ್ದಿ ತೆಗದರೆ ಪಿಸುರು ಬಕ್ಕು. ಎಂತಗೆ?
ಮೆಡಿ ಹಾಕುವಗ ಹಸುರು ಬಣ್ಣ ಇದ್ದರೂ, ರಜ ಸಮೆಯಲ್ಲಿ ಕಪ್ಪಾತು.
ಒಂದೊರಿಶ ಕಳುದು ತೆಗದರೆ ಮತ್ತೆ ಕೇಳುದೇ ಬೇಡ – ಎಲ್ಲಾ ಮೆಡಿಗೊ ಕಪ್ಪು ಕಪ್ಪು! ರುಚಿ ಸಾದಾರ್ಣ ಇದ್ದರೂ – ನೋಟ ಇಲ್ಲೆ ಇದಾ, ಹಾಂಗಾಗಿ ಇದು ಅಕೇರಿಯಾಣ ಪ್ರಾಶಸ್ತ್ಯ.
ಪಾತಿ ಅತ್ತೆ ಇದರ ಪಿಸುರಿಲಿ ಶಾಲಿಗ್ರಾಮ ಜಾತಿದು – ಹೇಳುಗು!
~
ಬೈಲಕರೆ ಕಟ್ಟಪುಣಿಲೇ ಹೋಗಿ ಅಪ್ಪಗ ಸುಂದರಿಯ ಮನೆ ಸಿಕ್ಕುತ್ತಲ್ಲದೋ – ಅಲ್ಲೇ ಬಲತ್ತಿಂಗೆ ದೊಡಾ ಮರ ಇದ್ದು.
ಆ ಮರದ ಮೆಡಿಗೊ ಬೇರೆ ನಮುನೆ; ಉರುಟುರುಟು –  ಹಣ್ಣಾದ ಮತ್ತೆ ಮೆಸ್ತಂಗೆಮೆಸ್ತಂಗೆ ಆಗಿ ಗುಳ ಜಾಸ್ತಿ.
ಮಾಂಬ್ಳಕ್ಕೆಯೋ, ಸಾಸಮೆಗೋ, ಗೊಜ್ಜಿಗೋ ಮಣ್ಣ ಭಾರೀ ಲಾಯಿಕು ಅದು.
ಬೆಲ್ಲನೀರು ದಿನಾಗುಳೂ ಎರೆತ್ತೋ ಏನೋ ಸುಂದರಿ – ಸೀವುಸೀವು ಮೆಡಿ ಇದರದ್ದು.
ಆದರೆಂತಾತು, ಉಪ್ಪಿನಾಯಿ ಹಾಕಲೆ ಪ್ರೇಜನ ಇಲ್ಲೆ. ಎಂತಗೆ?
– ಉಪ್ಪಿಲಿ ಹಾಕಿದ ಮೆಡಿ ಚಿರುಟೆಕ್ಕಲ್ಲದೋ – ಇದು ಚಿರುಟುತ್ತಿಲ್ಲೆ, ಮೆಡಿಯೇ ಉಪ್ಪುನೀರು ಎಳದು ಉಬ್ಬಿ ನಿಲ್ಲುತ್ತಡ!!
ಇದರ ಉಪ್ಪಿನಾಯಿ ಹಾಕಿರೆ ದೊಡ್ಡದೊಡ್ಡ ಮೆಡಿಗೊ – ನೆಕ್ಕರೆ ಮೆಡಿಯ ಹಾಂಗೆ ಕಾಣ್ತು! ಅದಕ್ಕೇ ಇದರ ಬಸುಂಬ ಹೇಳುಗು.
ಹಾಂಗಾಗಿ, ಈ ಮರದ ಮೆಡಿಯ ಆರೂ ಕೊಯಿತ್ತವಿಲ್ಲೆ, ಬಿದ್ದದರ ಹೆರ್ಕಿ ಮಾಂಬಳವೋ ಮಣ್ಣ ಎರಗು ಪಾತಿಅತ್ತೆ.
~
ದೊಡ್ಡಪ್ಪಂಗೆ ಇನ್ನೂ ವೈವಿಧ್ಯಂಗೊ ಗೊಂತಿದ್ದು; ಒಪ್ಪಣ್ಣಂಗೆ ಈಗ ಮರದತ್ತು ಅಷ್ಟೇ!
ಬರೇ ಕಾಟುಮಾವಿನ ಮೆಡಿ ಆದರೂ – ಅದರ್ಲಿ ಎಷ್ಟು ಜಾತಿಗೊ; ಎಷ್ಟು ವೈವಿಧ್ಯಂಗೊ! ಅದದಕ್ಕೆ ಅದರದ್ದೇ ವೈಶಿಷ್ಠ್ಯ.

ಮದಲಿಂಗೆ – ಪುತ್ತೂರಿಂದ ಹೋಪಗ  ಮಾರ್ಗದ ಕರೆಲಿ ನೂರಾರು ಕಾಟುಮಾವಿನ ಮರಂಗ ಇದ್ದತ್ತು; ಮಾರ್ಗಕ್ಕೆ ತಂಪು ಕೊಟ್ಟೊಂಡು. ಮೆಡಿ ಸಮೆಯಲ್ಲಿ ಅದರ ಕೊಯಿದು ಅಲ್ಲೇ ಬುಡಲ್ಲಿ ಮಾರುಗು; ಕೆಲವು ಮೆಡಿ ಲಾಯಿಕದ್ದು ಇದ್ದೊಂಡಿತ್ತು.
ಮೊನ್ನೆ ಕಾನಾವಣ್ಣನ ಉಪ್ನಾನಕ್ಕೆ ಹೋಪಗ ನೋಡುವಗ – ಇದೆಲ್ಲವನ್ನೂ ಕಡುದು ಮಾರ್ಗ ಬೋಳುಬೋಳಾದ್ಸು ಕಂಡತ್ತು; ಮಾರ್ಗ ಅಗಲ ಮಾಡುದಡ ಇವು! 🙁
ಇನ್ನು ಬಪ್ಪೊರಿಶಂದ ಮೆಡಿಗೆ ಎಂತ ಮಾಡುದು!
ಛೇ! ಅದರ್ಲಿ ಎಷ್ಟು ಜೀರಕ್ಕಿ ಮಾವು ಇತ್ತೋ, ಎಷ್ಟು ಮುಣ್ಚಿಕುಕ್ಕು ಇತ್ತೋ, ಯೇವದೆಲ್ಲ ಮಾಂಬಳಕ್ಕಪ್ಪ ಬಸುಂಬ ಜಾತಿಗಳೋ – ಉಮ್ಮ! ಇನ್ನು ಪುನಾ ನೆಟ್ಟು ಮಾಡುದಾರು?
~

ಕೈಗೆತ್ತುವ ಕಶಿ ಮಾವಿನ ಗೆಡು ನೆಟ್ಟು ಹಣ್ಣು ತಿಂಬ ಏರ್ಪಾಡಿಲಿ ಇದ್ದವು ಎಲ್ಲೋರುದೇ; ನೆಟ್ಟು ಮೂರೇ ಒರಿಶಲ್ಲಿ ಚೀಪೆಚೀಪೆ ಹಣ್ಣುಗೊ ಸಿಕ್ಕುತ್ತು.
ಕಾಟುಮಾವಿನ ಗೆಡು ನೆಟ್ಟು ಮರ ಮಾಡುದಾರು? ಗುಡ್ಡೆಯಷ್ಟೆತ್ತರ ಬೆಳವನ್ನಾರ ಕಾವಲೆ ಪುರ್ಸೊತ್ತಾರಿಂಗಿದ್ದು?! ಅಲ್ಲದೋ? ಛೇ! – ಹೇಳಿದವು ಆಚಮನೆ ದೊಡ್ಡಪ್ಪ.
ಹೀಂಗೇ ಕಾಟುಮಾವಿನ ಮರಂಗಳ ಕಡಿವದು ಮಾಂತ್ರ, ನೆಡ್ಳಿಲ್ಲೆ – ಹೇದರೆ ಮುಂದಕ್ಕೆ ಅಪುರೂಪದ ಪ್ರಭೇದಂಗೊ ಒಳಿತ್ಸು ಹೇಂಗೆ? ಕೆಲವು ಪರಿಮ್ಮಳಂಗೊ, ಕೆಲವು ಸೀವುವೊ, ಕೆಲವು ಗುಳಂಗೊ, ಕೆಲವು ಹುಳಿಪಿಂಡಂಗೊ – ಎಲ್ಲವೂ ನಮ್ಮೂರಿನ ಕಾಟು ಮಾವಿನ ವೈವಿಧ್ಯಂಗೊ.
ಮುಂದಾಣ ಪಾತಿಅತ್ತೆಗೊಕ್ಕೆ ಉಪ್ಪಿನಕಾಯಿ ಹಾಕಲೆ ಹೀಂಗಿರ್ಸ ವೈವಿಧ್ಯಂಗೊ ಸಿಕ್ಕುಗೋ?
ಅಲ್ಲ, ಕಶಿ ಮಾವಿನ ಮೆಡಿಯನ್ನೇ ಕಡುದು ಉಪ್ಪಿನಕಾಯಿ ಹಾಕೇಕಷ್ಟೆಯೋ?!
ಆಚಮನೆ ದೊಡ್ಡಪ್ಪ ಹೇಳುವಗಳೇ  ಬೇಜಾರಾಗಿತ್ತು; ಪೇಪರು ಓದಿ ಮನಗೆ ಬಪ್ಪಗ ಅಂತೂ ಇದೇ ವಿಶಯ ತಲೆಲಿದ್ದತ್ತು.

ಈ ಮಳೆಗಾಲ ಹಲವು ಜಾತಿಯ ಕಾಟುಮಾವಿನ ಗೆಡು ನೆಟ್ಟು ಮರ ಮಾಡೇಕು ಹೇದು ಒಪ್ಪಣ್ಣಂಗೆ ಅನುಸೆಂಡಿತ್ತು.
ಮಾಷ್ಟ್ರುಮಾವನಲ್ಲಿಂದ ಜೀರಿಗೆ ಮಾವು – ಉಪ್ಪಿನಾಯಿಗೆ ಅಪ್ಪದು, ಬಟ್ಯನಲ್ಲಿಂದ ಮುಣ್ಚಿಕುಕ್ಕು – ಚಟ್ಣಿಗೆ ಅಪ್ಪದು, ಪಾರೆ ಮಗುಮಾವನಲ್ಲಿಂದ ಶಾಲಿಗ್ರಾಮದ್ದು – ಮಾಂಬುಳಕ್ಕೆ, ಸುಂದರಿಯಲ್ಯಾಣ ಬಸುಂಬ – ಸಾಸಮೆಗೆ – ಎಲ್ಲ ಜಾತಿದೂ ಒಂದೊಂದು ಮರ ಬೇಕು ನಮ್ಮಲ್ಲಿ!
ನಿಂಗಳೂ ಈ ಬಗ್ಗೆ ಯೋಚನೆ ಮಾಡುವಿರೋ? ಕಾಟು ಮಾವಿನ ಮರದ ಬುಡ ನೆಟ್ಟು ಮಾಡುವಿರೋ?
ಎಲ್ಲ ಜೆಂಬ್ರಂಗೊಕ್ಕೂ ಉಪ್ಪಿನಕಾಯಿ ಹಾಕಲೆ ತಕ್ಕ ಎಲ್ಲೋರಿಂಗೂ ಮಾವಿನ ಮೆಡಿ ಸಿಕ್ಕಲಿ, ಅಲ್ಲದೋ? ಎಂತ ಹೇಳ್ತಿ?
~
ಒಂದೊಪ್ಪ: ಕಶಿ ಮಾವಿಂಗೆ ಸೀವು ತುಂಬುಸಲೆಡಿಗು; ಆದರೆ ಕಾಟು ಮಾವಿನ ಸತ್ವ, ಪರಿಮ್ಮಳ ತುಂಬುಸಲೆಡಿಗೊ?

ಸೂ:
ನಮ್ಮ ಬೈಲಿಲಿ ಅಡಿಗೆ ವಿಭಾಗಲ್ಲಿ ಬಂದ ಉಪ್ಪಿನಕಾಯಿ ಶುದ್ದಿಗೊ:

• ಬಂಡಾಡಿ ಅಜ್ಜಿ ಹೇಳಿದ್ದು: ಸಂಕೊಲೆ
• ವೇಣಿಅಕ್ಕ° ಹೇಳಿದ್ದು: ಸಂಕೊಲೆ

• Author
• Recent Posts

ಒಪ್ಪಣ್ಣ

ಬೈಲಿನ ಒಪ್ಪಣ್ಣ

Latest posts by ಒಪ್ಪಣ್ಣ (see all)

• ಇಹಯಾತ್ರೆ ಮುಗಿಸಿದ ಬಲಿಪಜ್ಜ° - February 17, 2023
• ಯಕ್ಷಗಾನ ಪದಂಗೊ – ಉಂಡೆಮನೆ ಶ್ರೀಕೃಷ್ಣ ಭಟ್ - November 25, 2022
• ಒಪ್ಪಣ್ಣನ ಬೈಲಿಂಗೆ ಹನ್ನೆರಡು ಒರಿಶ - December 31, 2021