ಆರು ಬುದ್ಧಿ ಇಲ್ಲದ್ದವು?

• Author
• Recent Posts

ಗೋಪಾಲಣ್ಣ

ಶೇಡಿಗುಮ್ಮೆ ಗೋಪಾಲಣ್ಣನ ಬಗ್ಗೆ ಬೈಲಿಂಗೆ ಮೊದಲೇ ಅರಡಿಗು.
ಶರ್ಮಪ್ಪಚ್ಚಿ ಅವರಬಗ್ಗೆ ವಿಶೇಷವಾದ ಶುದ್ದಿಯನ್ನೇ ಬೈಲಿಂಗೆ ಹೇಳಿತಿಳುಸಿದ್ದವು.
( ಸಾಧನೆಗೆ ಅಡ್ಡಿ ಆಗದ್ದ ಅಂಗವೈಕಲ್ಯ: https://oppanna.com/nammooru/shedigumme-gopalakrishna-bhat )

ಹ್ಮ್, ಅಪ್ಪು.
ಶರ್ಮಪ್ಪಚ್ಚಿ ಹೇಳಿದ ಹಾಂಗೆಯೇ, ಅವು ದೈಹಿಕವಾಗಿ ಎದ್ದು ನಿಂಬಲೆ ಸಾಧ್ಯ ಆಗದ್ದೆ ಇಕ್ಕು, ಆದರೆ ಅವು ಮಾನಸಿಕವಾಗಿ ಎದ್ದು ನಿಂದ ರೀತಿ ಇದ್ದನ್ನೆ- ಅದರ ಗ್ರೇಶಿರೆ ಒಪ್ಪಣ್ಣಂಗೆ ತುಂಬಾ ಕೊಶಿ ಅಪ್ಪದು.
ಸ್ವಂತವಾಗಿ ಬರದು ಪಾಸಪ್ಪ ಪರೀಕ್ಷೆಗೊ, ಅದರಿಂದ ಮತ್ತೆ ಸಿಕ್ಕಿದ ಸ್ವಂತ ಉದ್ಯೋಗ, ಅಲ್ಲಿಂದ ಮುಂದಕ್ಕೆ ನೆಡದು ಬಂದ ಸ್ವಂತ ಸಂಪಾದನೆಯ ಜೀವನ – ಇದರ ಎಲ್ಲವನ್ನುದೇ ಗ್ರೇಶಿರೆ, ಜೀವನವ ಎದರುಸಲೆ ಒದಗಿ ಬಂದ ದೈವಪರೀಕ್ಷೆ ಹೇಳಿ ಅನುಸುದು ಒಪ್ಪಣ್ಣಂಗೆ.
ಈಗ ಅವು ಉದ್ಯೋಗಸ್ಥರಾಗಿದ್ದರೂ, ಕೆಲವು ಪುಸ್ತಕಂಗಳ ಬರದು ಸಾಹಿತ್ಯಕ್ಷೇತ್ರಕ್ಕೂ ಹೊಂದುತ್ತ ಸಾಧನೆಯ ಮಾಡಿ ತೋರುಸಿದ್ದವು.
ಅವರ ಜೀವನಗಾಥೆಯೇ ಒಳುದೋರಿಂಗೆ ಪ್ರೇರೇಪಣೆ.
ಇದರನ್ನೇ ನಮ್ಮ ಶರ್ಮಪ್ಪಚ್ಚಿ ಐದಾರು ತಿಂಗಳು ಹಿಂದೆ ಹೇಳಿದ್ದದು!
ಇರಳಿ, ನಮ್ಮ ಹತ್ತರಾಣೋರು ಹಾಂಗೆ ಮಿಂಚಿರೆ ನವಗೂ ಕೊಶಿಯೇ.
ಅವು ಇನ್ನೂ ಹತ್ತರೆ ಬಂದರೆ ಮತ್ತೂ ಕೊಶಿ, ಅಲ್ಲದೋ?
ಬೈಲಿಂಗೆ ಶುದ್ದಿ ಹೇಳುತ್ತಿರೋ – ಕೇಳಿದೆ ಒಂದರಿ ಅವರತ್ರೆ.
ಸಂತೋಷಲ್ಲಿ ಒಪ್ಪಿಗೊಂಡವು. ಅವು ಒಪ್ಪಿ, ತಕ್ಷಣ ಕೊಶೀಲಿ ಕಳುಸಿದ ಆ ಶುದ್ದಿಯ ಕಂಡು ಒಪ್ಪಣ್ಣಂಗೆ ಕೊಶಿಯೂ ಆಶ್ಚರ್ಯವೂ ಆಗಿಬಿಟ್ಟತ್ತು!

ಅವರ ಶುದ್ದಿಗಳ ನಾವೆಲ್ಲೊರೂ ಕೇಳುವೊ°, ಪ್ರೀತಿಲಿ ಒಪ್ಪ ಕೊಡುವೊ°.
ಸಾಹಿತ್ಯದ ಅವರ ಅಭಿರುಚಿಯ ಇನ್ನುದೇ ಬೆಳೆಸುವೊ°, ಆಗದೋ?

Latest posts by ಗೋಪಾಲಣ್ಣ (see all)

• ಸಣ್ಣ ಸಂಗತಿ - February 13, 2018
• ದೇಶಸೇವೆ - August 15, 2017
• ಶೇಡಿಗುಮ್ಮೆ ವಾಸುದೇವ ಭಟ್ಟ್ರಿಂಗೆ ಯಕ್ಷಗಾನ ಅಕಾಡೆಮಿಯ ಗೌರವ - August 15, 2017

ಉದಿಯಪ್ಪಗ ಒಂಬತ್ತುವರೆ ಗಂಟೆ. ಆ ದಿನ ಆದಿತ್ಯವಾರ;  ಮಾಷ್ಟ್ರು ರಾಗಣ್ಣಂಗೆ ರಜೆ.
ಮಕ್ಕೊಗೆ ರಜೆ ಆದರೆ ಮನೆ ಕೆಲಸ ಇರುತ್ತು; ರಾಗಣ್ಣಂಗೆ ಅಂದು ಎಂತ ಕೆಲಸವೂ ಇಲ್ಲೆ.
ಎಲ್ಲಿಗೂ ಜಂಬ್ರಕ್ಕೆ ಹೋಪಲೆ ಹೇಳಿಕೆಯೂ ಇಲ್ಲೆ. ತಿಂಡಿ ಆತು. ಮಾತಾಡಲೆ ಆರೂ ಇಲ್ಲೆ.
ಅವನ ಮಕ್ಕೊ ಆಡಲೆ ಎಲ್ಲಿಗೋ ಹೋಯಿದವು; ಹೆಂಡತಿ ಲಲಿತ ಒಳ ಮದ್ಯಾನ್ನದ ಊಟದ ಅಟ್ಟಣೆಗೆ ಬೇಕಾಗಿ, ಎಂತದೋ ಕೆಲಸಲ್ಲಿ ಇದ್ದು.
ಹಾಂಗೆ ಹೇಳಿ ರಾಗಣ್ಣ ಸುಮ್ಮನೆ ಪತ್ರಿಕೆ ತಿರುಗಿಸಿಕೊಂಡು ಕೂದ.
ಅದೇ ಹೊತ್ತಿಂಗೆ ಸಿಂಗಣ್ಣ ಬಂದ.

“ಬಾ ಬಾ ಸಿಂಗಣ್ಣ,ಇಂದು ಎಂತ ಇಲ್ಲಿಗೆ ಸವಾರಿ? ಆಸರಿಂಗೆ ಬೇಕೊ?”
“ಆಸರಿಂಗೆ ಬೇಡ…”ಕುರ್ಚಿಲಿ ಕೂರುತ್ತಾ ಹೇಳಿದ ಸಿಂಗಣ್ಣ.
“ಎಂತ ಕಾರ್ಬಾರು? ಇಂದು ಎಲ್ಲಿಯೂ ಅನುಪತ್ಯ ಇಲ್ಲೆಯೊ?”
ತನ್ನ ದೊಡ್ದ ಗಂಟಿನ ಕೆಳ ಮಡುಗಿದ ಸಿಂಗಣ್ಣ.
ಅದರಲ್ಲಿ ಹಳೆ ವಸ್ತ್ರ,ನಾಕು ಅಂಗಿ,ಬನಿಯನ್ನು-ಹೀಂಗೆಲ್ಲಾ ಇಪ್ಪದು. ಒಂದು ಮುರ್ಕಟೆ ಕೊಡೆಯೂ, ಚಿಲ್ಲರೆ ಪೈಸೆಯೂ ಇಕ್ಕು.
ರಾಗಣ್ಣನ ಕಣ್ಣು ಚೀಲದ ಮೇಲೆ – ಈ ಗ್ರಾಯಕಿಹತ್ತರೆ ಎಂತ ಇದ್ದಪ್ಪಾ. ಇಷ್ಟು ಗಂಟು ಕಟ್ಟಲೆ, ಹೇಳಿ ನೆಗೆ ಬಂತು.
“ಇಂದು ಇಲ್ಲೇ ಹತ್ತರೆ ಕೃಷ್ಣಣ್ಣನ ಅಪ್ಪನ ಬೊಜ್ಜ ಅಲ್ಲದೊ? ಅದಕ್ಕೆ ಬಂದೆ..”
“ಅವು ವಾಸಜ್ಜ….ಇಲ್ಲೇ ತೆಂಕಗುಡ್ಡೆಯ ಎರಡು ಫರ್ಲಾಂಗು ಆಚೆ… ಪದ್ಯರಲ್ಲದೊ? ಸರಿ, ಹಾಂಗೆ ಸಮಾ ಹೊಡವಲಿದ್ದು ಮದ್ಯಾನ್ನ ಅಲ್ಲದೊ?”
“ಅಪ್ಪು, ನಿಂಗಳೂ ಬತ್ತೀರೊ ಅಲ್ಲಿಗೆ?” ಸಿಂಗಣ್ಣನ ಚೋದ್ಯ.
“ಅಯ್ಯೋ, ಎನಗೆ ಹೇಳಿಕೆ ಇಲ್ಲೆನ್ನೆ? ನಿನಗೆ ಆದರೆ ಹೇಳಿಕೆ ಬೇಡನ್ನೆ?”
“ಹಾಂಗೆಂತೂ ಇಲ್ಲೆ- ಬೊಜ್ಜಕ್ಕೆ ಹೇಳಿಕೆ ಇಲ್ಲೆ ಹೇಳಿ ಆದರೂ ಸಾರ ಇಲ್ಲೆ; ಮೊದಲೆಲ್ಲ ಬೊಜ್ಜಕ್ಕೆ ತಿಳಿಸುದು ಮಾಂತ್ರ, ಎಲ್ಲೊರೂ ಬನ್ನಿ ಹೇಳಿ ಬಗೆತ್ತರಲ್ಲಿ ಹೇಳುತ್ತ ಕ್ರಮ ಇಲ್ಲೆ”
“ಅದು ನಮ್ಮ ನೆಂಟರೊಳ-ಹೀಂಗೆ ಬಾಕಿ ಬ್ರಾಹ್ಮರ ಬೊಜ್ಜಕ್ಕೆ ಅಲ್ಲ. ನೀನು ಏವಾಗ ಇಷ್ಟು ಉಶಾರಿ ಆದ್ದದು ಸಿಂಗಣ್ಣ- ಭಾರೀ ಕ್ರಮ ಗೊಂತಿದ್ದನ್ನೆ ನಿನಗೆ?” ರಾಗಣ್ಣ ನೆಗೆ ಮಾಡಿದ.
ಸಿಂಗಣ್ಣ ಬೋಸ, ಅಂಡೆ – ಹೇಳಿ ಕೆಲವರು ಹೇಳುಗು.. ಅವನೂ ನೆಗೆ ಮಾಡಿದ.

ಅವನ ನಿಜ ಹೆಸರು ನರಸಿಂಹ ಹೇಳಿ. ಅವನ ಅಪ್ಪ ಸತ್ತು ಹೋಯಿದವು. ಅಬ್ಬೆ ಅವನ ಅಣ್ಣನ ಒಟ್ಟಿಂಗೆ ಇಪ್ಪದು. ಅಣ್ಣ ಅಡಿಗೆಗೆ ಹೋವುತ್ತ, ತಮ್ಮನಾದ ಸಿಂಗಣ್ಣ ಅವಂಗೆ ಸಕಾಯ ಮಾಡಿದ್ದರೆ ಸಾಕಿತ್ತು. ಆದರೆ ಅವ ಅಕ್ಕರಕಡ್ಡಿ ಎತ್ತಿ ಮಡಗ.
ಆಚೆ ಈಚೆ ತಿರುಗುಗು, ಎಲ್ಲಿಯೇ ಆಗಲಿ, ಪೂಜೆ, ಮದುವೆ, ಉಪ್ನಾನ, ಸಟ್ಟುಮುಡಿ, ಬೊಜ್ಜ-ಹೇಳಿ ಗೊಂತಾದರೆ ಅಲ್ಲಿಗೆ ಎತ್ತುಗು.
ಬೇರೆ ಎಲ್ಲಿಯೂ ಊಟ ಇಲ್ಲದ್ದರೆ ಮನೆ ಇದ್ದು.ಅಬ್ಬೆಯೋ ಅತ್ತಿಗೆಯೋ ಅವಂಗೆ ಒಂದು ಮುಷ್ಟಿ ಚೋರು ಹಾಕುಗು.
ಹಾಂಗೆ ಬಂದರೆ, ಅವನ ಅಬ್ಬೆ ಅಸ ಪಟ್ಟೊಂಡು ಅವನ ವಸ್ತ್ರ ತೊಳದು ಹಾಕುಗು. ಅಲ್ಲದ್ದರೆ ಅವ ವಸ್ತ್ರ ತೊಳೆಯ. ಮೀಯಾಣ ಹೇಳಿ ಎಲ್ಲಾದರೂ ಹೋದಲ್ಲಿ ಮೈ ಚೆಂಡಿ ಮಾಡುಗು. ಜಂಬಾರಕ್ಕೆ ಹೋದರೆ,ಅವನ ಎಲ್ಲರೂ ತಮಾಶೆ ಮಾಡುಗು.
ಅವಂಗೆ ಕೋಪ ಬಾರ.ಅವಂಗೆ ಕೋಪ ಬಪ್ಪದು ಅವನ ಮನೆಲಿ-ಅಬ್ಬೆಯೊ ಅಣ್ಣನೊ ಎಂತಾದರೂ ಕೆಲಸ ಹೇಳಿರೆ ಮಾಂತ್ರ. ಹಾಂಗಾಗಿ ಅವನ ಮನೆಲಿ ಅವನ ಆಶೆ ಬಿಟ್ಟಿದವು. ಎಬ್ಬಿದ ಹಾಂಗೆ ಹೋಗದ್ದರೆ ಹೋದ ಹಾಂಗೆ ಎಬ್ಬುದು ಅಲ್ಲದೊ?

ಅಷ್ಟಪ್ಪಾಗ ರಾಗಣ್ಣನ ಕಣ್ಣು ಸಿಂಗಣ್ಣನ ಬೆರಳ ಮೇಲೆ ಹೋತು.
“ಇದೆಂತಾ ಸಿಂಗಣ್ಣ? ಉಂಗಿಲು? ಎಲ್ಲಿಂದ?ನಿನ್ನ ಮಾವಗಳು ಕೊಟ್ಟದೊ? ಬದ್ಧ ಕಳಾತೊ?”ರಾಗಣ್ಣ ಕೀಟಲೆಯ ಸ್ವರಲ್ಲಿ ಕೇಳಿದ. ಈ ಪೆದ್ದಂಗೆ ಆರು ಕೂಸು ಕೊಡುಗು ಹೇಳಿ ಮನಸ್ಸಿಲೇ ಹೇಳಿಕೊಂಡ.
“ಹೆ, ಹೆ..ಮಾವಗಳು! ಅಲ್ಲಪ್ಪಾ..ನಿಂಗೊ ಹೀಂಗೆಲ್ಲಾ ಕೇಳಿರೆ ಎನಗೆ ನಾಚಿಕೆ ಆವುತ್ತು ಮಾಷ್ಟ್ರೆ…”ನಿಜವಾಗಿಯೂ ನಾಚಿಕೊಂಡು ಹೇಳಿದ ಸಿಂಗಣ್ಣ.
“ಹೋ, ನಿನಗೆ ನಾಚಿಕೆಯೂ ಇದ್ದೊ? ಅದಿರಲಿ, ಇದು ಎಲ್ಲಿ ಸಿಕ್ಕಿತ್ತು? ಹೋದಲ್ಲಿ ಹಾರಿಸಿ ತಂದೆಯೊ? ನಿಜಾ ಹೇಳು…”-ಲೊಟ್ಟೆ ಕೋಪಲ್ಲಿ ಕೇಳಿದ ರಾಗಣ್ಣ.
“ಅಲ್ಲ ಮಾಷ್ಟ್ರೇ, ಹೀಂಗೆ ಎನಗೆ ಸಿಕ್ಕಿದ ದಕ್ಷಿಣೆ ಪೈಸೆ, ಅಣ್ಣ ಕೊಟ್ಟದು ಎಲ್ಲಾ ಮಡುಗಿ, ಮಡುಗಿ ಇದರ ತಂದೆ… ನಾರಾಯಣಾಚಾರಿಯ ಹತ್ತರೆ ಮಾಡಿಸಿದ್ದು. ನಿಂಗೊ ಬೇಕಾರೆ ಕೇಳಿ..” -ತನ್ನ ಸಪೂರದ ಉಂಗಿಲಿನ ಅಭಿಮಾನಲ್ಲಿ ನೋಡ್ತಾ ಹೇಳಿದ ಸಿಂಗಣ್ಣ.
ಸುಮಾರು ಅರ್ಧ ಪವನಿನ ಸಣ್ಣ ಉಂಗಿಲು. ಆದರೆ ಚಿನ್ನದ ಈ ಕ್ರಯಲ್ಲಿ ಇವ ಮಾಡಿಸಿದ್ದು ವಿಶೇಷವೇ.

“ಆತು,ಉಂಗುರ ಆತನ್ನೆ? ಇನ್ನು ಕೂಸು ಹುಡುಕ್ಕಿರೆ ಆತು. ಪೇಪೇ ಪೇ ಊದುದೇ..”ರಾಗಣ್ಣ ಹೇಳಿದ.
ಅಷ್ಟು ಹೊತ್ತಿಂಗೆ ಲಲಿತ ಚಾಯ ತಂದು ಸಿಂಗಣ್ಣಂಗೆ ಕೊಟ್ಟತ್ತು.
“ಚಾಯಕ್ಕೆ ಕೂಡಲೆ ಎಂತರ?” ಸಿಂಗಣ್ಣ ಬಾಯಿ ಬಿಟ್ಟು ಕೇಳಿ ಅಪ್ಪಗ, ಲಲಿತ ಬಾಳೆ ಕೀತಿಲಿ ಎರಡು ದೋಸೆ ಹಾಕಿ ಕೊಟ್ಟತ್ತು. ಅದರ ತಿಂದ ಸಿಂಗಣ್ಣ ಮೀಯೆಕು ಹೇಳಿ ಬೆಶಿನೀರ ಕೊಟ್ಟಗೆಗೆ ಹೋದ. ಅವ ಹೋಪಾಗ ಉಂಗಿಲಿನ ಜಾಗ್ರತೆಲಿ ತೆಗೆದು ಟಿ.ವಿ.ಯ ಹತ್ತರೆ ಮಡುಗಿ ಹೋದ. ರಾಗಣ್ಣ ಅದರ ನೋಡಿಂಡು ಇತ್ತಿದ್ದ. ಹೆಂಡತ್ತಿಗೆ ಕಣ್ಣು ಸನ್ನೆ ಮಾಡಿದ.
ಲಲಿತ ಅದರ ತೆಗದು ಒಳ ಮಡುಗಿತ್ತು.
ಅದೇ ಹೊತ್ತಿಂಗೆ ದಾಸಯ್ಯ ಬಂತು ,ಶಂಖ ಉರುಗಿತ್ತು. ಮನೆಯ ಒಳವೇ ಉರುಗಿದ್ದದು, ಮತ್ತೆ ಪೈಸೆ ತೆಕ್ಕೊಂಡು ಹೋತು.
ಸಿಂಗಣ್ಣ ಮಿಂದಿಕ್ಕಿ ಬಂದ.ಟಿ.ವಿ.ಹತ್ತರೆ ಉಂಗಿಲಿಲ್ಲೆ. ಅಲ್ಲಿ ಸುತ್ತ ಮುತ್ತ ಇಲ್ಲೆ..”ಎಂತರ ನೋಡುದು ಸಿಂಗಣ್ಣ?” ರಾಗಣ್ಣ ಕೇಳಿದ.
“ಮಾಷ್ಟ್ರೇ,ಎನ್ನ ಉಂಗಿಲು ಕಾಣುತ್ತಿಲ್ಲೆ…”ಕೂಗಲೇ ಸುರು ಮಾಡಿದ ಸಿಂಗಣ್ಣ.
“ಅಲ್ಲಿಯೇ ಇಕ್ಕು..ನೋಡು..” ರಾಗಣ್ಣನೂ ಹುಡ್ಕಲೆ ಸೇರಿದ-“ಇದಾ,ಈ ಮದುಮ್ಮಾಯನ ಉಂಗಿಲು ಕಂಡಿದೆಯೊ ನೀನು? ಇಲ್ಲಿ ಬಾ..” ಹೇಳಿ ಬೊಬ್ಬೆ ಹಾಕಿದ.
ಲಲಿತ ಓಡಿ ಬಂತು.ಅದೂ ಎಲ್ಲಾ ಜಾಗೆ ಹುಡುಕ್ಕಿತ್ತು.ಪುಸ್ತಕ ಎಲ್ಲಾ ನೆಗ್ಗಿ ನೆಗ್ಗಿ ನೋಡಿತ್ತು. ಎಲ್ಲಿಯೂ ಉಂಗಿಲು ಇಲ್ಲೆ.
“ನಿಂಗೊ ಇಲ್ಲಿಯೇ ಇದ್ದಿದ್ದೀರನ್ನೆ? ಆ ದಾಸ ಬಂತಲ್ಲಾ ಅದು ಏನಾದರೂ ಕೊಂಡೋತೊ ಏನೊ?”
ಲಲಿತನ ಮಾತು ಕೇಳಿ ಅಪ್ಪಾಗ ಸಿಂಗಣ್ಣಂಗೂ ಅಪ್ಪು ಹೇಳಿ ತೋರಿತ್ತು..”ಆನು ಕಂಡಿದಿಲ್ಲೆ, ಕಂಡಿದ್ದರೆ ಆನು ಬಿಡುತ್ತಿತ್ತೆನೊ?”ಹೇಳಿದ ರಾಗಣ್ಣ. ಸಿಂಗಣ್ಣ ಬೆರೇನೆ ಕೂಗಿದ.
“ಏ ಸಿಂಗಣ್ಣ..ಕೂಗೆಡ..ಕೂಗಿರೆ ಸಿಕ್ಕುಗೊ? ಆ ದಾಸ ಇನ್ನೊಂದಾರಿ ಬಕ್ಕು, ಆವಾಗ ಆನು ಕೇಳುವೆ.. ನೀನು ಈಗ ಹೆರಡು. .ಊಟಕ್ಕೆ ಹೋಯೆಕನ್ನೆ..” ಹೇಳಿದ ರಾಗಣ್ಣ.
“ಎನ್ನ ಉಂಗಿಲು ತೆಗೆದ ಆ ದಾಸನ ಕೈ ತುಂಡಾಗಲಿ.. ಅದು ಹುಳು ಆಗಿ ಸಾಯಲಿ..” ಹೀಂಗೆ ಶಾಪ ಹಾಕಿದ ಸಿಂಗಣ್ಣ ವಸ್ತ್ರ, ಅಂಗಿ ಹಾಕಿಕೊಂಡ.
ಅಷ್ಟಪ್ಪಾಗ ರಾಗಣ್ಣ “ಸಿಂಗಣ್ಣ,ಎನ್ನ ಮನೆಗೆ ಬಂದು ನಿನ್ನ ಉಂಗಿಲು ಹೋತನ್ನೆ ಹೇಳಿ ಎನಗೆ ಬೇಜಾರ. ಆರ ಹತ್ತರೂ ಹೇಳೆಡ..ಇದಾ ಎನ್ನ ಹತ್ತರೆ ಹೆಚ್ಚಿಗೆ ಪೈಸೆ ಇಲ್ಲೆ.. ನಿನಗೆ ಹೊಸ ಉಂಗಿಲು ಮಾಡುಸಲೆ ಇದರ ತೆಕ್ಕೊ..” ಹೇಳಿ ಐನೂರು ರೂಪಾಯಿಯ ಅವನ ಕೈಲಿ ಹಾಕಿದ.
ಕೂಗುದು ನಿಲ್ಲಿಸಿದ ಸಿಂಗಣ್ಣ ಹಿ ಹಿ ಹೇಳಿ ನೆಗೆ ಮಾಡಿದ.

ಮತ್ತೆ ರಜಾ ಹೊತ್ತಿಲಿ ಸಿಂಗಣ್ಣ ಗಂಟು ನೆಗ್ಗಿಂಡು ಅಲ್ಲಿಂದ ಹೆರಟ-ಕರ್ಹಾಡಸ್ಥರ ಮನೆಗೆ.
ಅವ ಹೋದ ಮೇಲೆ ರಾಗಣ್ಣನೂ ಲಲಿತೆಯೂ ಗಟ್ಟಿಯಾಗಿ ನೆಗೆ ಮಾಡಿದವು-“ಅಯ್ಯೋ, ಇವ ಬರೇ ಅರೆಮರುಳ…ಹೆ..ಹೆ.. ಒಂದಿಷ್ಟೂ ಬುದ್ಧಿ ಇಲ್ಲೆ…ಬರೇ ಬೆಪ್ಪ…”
ಅವರ ವಿಕಟವಾದ ನೆಗೆ ಗೋಡೆಗೆ ಬಡಿದು ಅವರ ಕೆಮಿಗೇ ಪ್ರತಿಧ್ವನಿ ಆತು!

~*~*~