“ಗೆಣಂಗು ಸುಗುಣಂಗೆ”- ಎರಡ್ನೇ ತುಂಡು

• Author
• Recent Posts

ಸುಭಗ

ಒಪ್ಪಣ್ಣ -ಕೆಪ್ಪಣ್ಣ -ಬೋಸ -ಜಗುಡ- ಹೆಬಗ-ರ ಒಟ್ಟಿಂಗೆ ಒಬ್ಬ ’ಸುಭಗ’ನೂ ಇದ್ದ...!!

Latest posts by ಸುಭಗ (see all)

• ತೆಂಕಲಾಗಿಂದ ಹೇಳಿಕೆ ಬಂತು - November 5, 2012
• ಮಡಿಕೇರಿ ಆಕಾಶವಾಣಿಲಿ “ಇರ್ತಲೆ” ಬಗ್ಗೆ ಸುಭಗಣ್ಣನ ಸಂದರ್ಶನ - October 8, 2012
• ಈ ಪದ್ಯದ ಛಂದಸ್ಸು, ಆಶಯ ಗುರುತುಸಿ!! - February 29, 2012

ಅಡಕ್ಕೆ  ಕೊಯ್ವಲೆ `ಅಣ್ಣೆರೆ, ಏನ್ ಎಲ್ಲೆ ಬರ್ಪೆ-ತತ್ತುಂಡ ಎಲ್ಲಂಜಿ ಗೇರಂಟಿ ಬರ್ಪೆ’ ಹೇಳಿ ವಾಯಿದೆಹಾಕಿಕ್ಕಿ,  ನೂರ್ರುಪಾಯಿ ಎಡ್ವಾನ್ಸು ಪೀಂಕುಸಿಂಡು ಅಕೇರಿಗೆ ನವಗೆ ಚೊಕ್ಕಕೆ ಮೂರು ನಾಮ ಎಳವ ಕೆಳಾಣ ಬೈಲಿನ ಚೋಮ ನಾಯ್ಕನ ಹಾಂಗೆ ನಮ್ಮ ಗ್ರಾಯಕಿ ‘ಕುಬೇರ’ನೂ ಕೈಕೊಟ್ಟನೊ ಜಾನ್ಸಿಂಡು ಇದ್ದಿದ್ದೆ.
ಅಬ್ಬ! ಹೇಳಿದ್ದರಿಂದ ಎರಡು ದಿನ ತಡವಾಗಿಯಾದರೂ ಅಂತೂ ಬಂದಿಕ್ಕಿದ ಪುಣ್ಯಾದಿಗ! ಬಚಾವು..ಇನ್ನು ನಾವು ಮಾತಾಡಿಂಡು ಇದ್ದಿದ್ದ ಶುದ್ದಿ ಮುಂದರ್ಸಲೆ ಅಡ್ಡಿ ಇಲ್ಲೆ.

* * *

ಶರ್ಮಪ್ಪಚ್ಚಿಗೆ ಮದಾಲು ಗೊಂತಾಯಿದು.
ಅಪ್ಪು.
ಕಳುದವಾರ ಸುಗುಣ ಗೆಣಂಗು ಸುಟ್ಟಾಕಿಂಡಿಪ್ಪಗ ಆನು ಹೇಳ್ಳೆ ಹೆರಟ ಶುದ್ದಿ ಅಪ್ಪಚ್ಚಿ ಹೇಳಿದ ಹಾಂಗೆ ಎಡಂದ ಬಲಕ್ಕೂ ಬಲಂದ ಎಡಕ್ಕೂ ಓದ್ಲೆ ಎಡಿಗಪ್ಪ ಶಬ್ದಚಮತ್ಕಾರದ ಬಗ್ಗೆಯೇ.

ನೋಡಿ, ನಾವು ಎಲ್ಲರೂ ಎಂತರನ್ನಾರು ಬರವಗ ಬಲದ ಕೈಲಿ ಪೆನ್ನು ಹಿಡ್ಕಂಡು ಕಾಕತದ ಎಡದ ಹೊಡೆಂದ ಬರವಲೆ ಸುರುಮಾಡ್ತು ಅಪ್ಪೊ?
( ಕೆಲಾವು ಜೆನ ಎಡದ ಕೈಲಿ ಬರವವೂ ಇದ್ದವು. ಆದರೂ ಅವ್ವುದೆ ಬರವದು ಎಡತ್ತಿಂದ ಬಲತ್ತಿಂಗೇ.) ಓದುದೂ ಹಾಂಗೇ! ಹೀಂಗೆ ಬರದ್ದರ ನಾವು ಒಂದುವೇಳೆ ಪೆದಂಬು ಓದಿರೆ ಎಂತಕ್ಕು?
‘ಒಪ್ಪಣ್ಣ’ ಹೇಳಿ ಇಪ್ಪದು ‘ಣಪ್ಪಒ’ ಹೇಳಿ ಅಕ್ಕು. ಓದಲೆ ನೇರ್ಪಕ್ಕೆ ನಾಲಗೆ ಮೊಗಚ್ಚುತ್ತಿಲ್ಲೆ. ಮಾಂತ್ರ ಅಲ್ಲ, ಆ ಶಬ್ದಕ್ಕೆ ಅರ್ಥವೂ ಇಲ್ಲೆ! ಎಷ್ಟಾರೂ ಪೆದಂಬು ಪೆದಂಬೇ ಅಲ್ಲದೊ?!

ಆದರೆ ಕೆಲಾವು ಶಬ್ದಂಗೊ ಇದ್ದು.
ಬೊಳುಂಬು ಮಾವ ನೆಂಪುಮಾಡಿಕೊಟ್ಟ; ನಾವು ಸಣ್ಣಾಗಿಪ್ಪಗ ಕಲ್ತ ಕನಕ, ಜಲಜ, ನಯನ ಹೀಂಗಿಪ್ಪ ಶಬ್ದಂಗಳ ಈಗ ಒಂದಾರಿ ನೋಡುವೊ.
ಇದೆಲ್ಲ ಒಂದನೇ ಎರಡನೇ ಕ್ಲಾಸಿಲ್ಲಿ ಕಲಿಯುವಷ್ಟು ತೀರಾ ಸರಳ ಶಬ್ದಂಗೊಆಗಿದ್ದರೂ ಈ ಪದಂಗಳ ಎರಡೂ ಹೊಡೆಂದ ಓದ್ಲೆ ಎಡಿತ್ತು..!
ಅಂಬಗ ಈ ದೃಷ್ಟಿಲಿ ಇವುಗಳ ವಿಶೇಷ ಶಬ್ದಂಗೊ ಹೇಳಿ ಗುರುತುಸಲೆ ಅಡ್ಡಿ ಇಲ್ಲೆನ್ನೆ?
ಈ ರೀತಿಯ ಶಬ್ದಂಗೊ ಸಂಸ್ಕೃತಲ್ಲಿಯೋ ಕನ್ನಡಲ್ಲಿಯೋ ಮಾಂತ್ರ  ಇಪ್ಪದಲ್ಲ. ಇಂಗ್ಲಿಷಿಲ್ಲಿಯು ಇದ್ದು.  ಹೆಚ್ಚಿನ ಎಲ್ಲಾ ಭಾಷೆಗಳಲ್ಲಿಯೂ ಇದ್ದು. ಹಾಂಗಾರೆ ಹೀಂಗಿರ್ತ ಶಬ್ದಂಗೊಕ್ಕೆ ಪ್ರತ್ಯೇಕ ಹೆಸರು ಏನಾರೂ ಇದ್ದೊ? ಇದ್ದೊ ಕೇಳಿರೆ ಇದ್ದು.
ಅನುಶ್ರೀ ಹೇಳಿದಹಾಂಗೆ ಸಂಸ್ಕೃತಲ್ಲಿ ಇದಕ್ಕೆ ‘ಗತ ಪ್ರತ್ಯಾಗತ‘ ಹೇಳ್ತವು. (ಗತ= ಹೋದ್ದದು, ಪ್ರತ್ಯಾಗತ= ವಾಪಾಸು ಬಂದದು. ಹೋದ್ದದು ಬಂದದು ಒಂದೇಹಾಂಗೆ ಇಪ್ಪ ಕಾರಣ ಈ ಹೆಸರು.)   ‘ದ್ವಿಮುಖಿಪದ’ ಹೇಳಿಯೂ ಹೇಳ್ತವು.
ಬೆಳ್ಳೆಕ್ಕಾರಂಗೊ ಇದಕ್ಕೆ  palindromes ಹೇಳಿ ಹೇಳ್ತವು. ಕನ್ನಡಲ್ಲಿ..? ಕನ್ನಡಲ್ಲಿ ಪ್ರತ್ಯೇಕ ಹೆಸರಿದ್ದಾಂಗೆ ಕಾಣ್ತಿಲ್ಲೆಪ್ಪ. ಬೇಕಾರೆ ನಾವು ಇದರ ‘ಇರ್ತಲೆ‘ ಶಬ್ದಂಗೊ ಹೇಳುವೊ.
ಈ ಶಬ್ದಂಗಳ ಕಾಂಬಗ ತಲೆಯೂ ಬೀಲವೂ ಒಂದೇಹಾಂಗೆ ಕಾಂಬ ಇರ್ತಲೆ ಹಾವಿನ ನೆಂಪಾವ್ತಿಲ್ಯೊ? ಹಾಂಗಾಗಿ ಆ ಹೆಸರೇ ಇರಳಿ.

* * *

ಸರಿ; ಕನಕ ಜಲಜ ನಯನ ಎಲ್ಲೋರು ಇರಲಿ, ಅದಲ್ಲಿ ಅಷ್ಟು ದೊಡ್ಡ ಸಂಗತಿ ಮಾಡ್ಲೆ ಎಂತ ಇದ್ದು?
ಸಂಗತಿ ಎಂತರ ಹೇಳಿರೆ-ಭಾಷೆಲಿ ಈಗಾಗಳೇ  ಇಪ್ಪಂತಹ ಹೀಂಗಿರ್ತ ಸ್ವತಂತ್ರ ಶಬ್ದಂಗೊ ಮಾಂತ್ರ ಇರ್ತಲೆಯಾಗಿ ಇಪ್ಪದಲ್ಲ.
ಅದರ ನವಗೆ ಹೊಸತ್ತಾಗಿ ರಚನೆ ಮಾಡ್ಲೂ ಎಡಿತ್ತು! ಬೇಕಾದ ವಿಭಕ್ತಿಪ್ರತ್ಯಯಂಗಳ, ಸಂಧಿ ಸಮಾಸಂಗಳ ಸಹಾಯಂದ ಜಾಗ್ರತೆಲಿ ಶಬ್ದಕ್ಕೆ ಶಬ್ದವ ಜೋಡುಸಿ ಇರ್ತಲೆ ಪದಗುಚ್ಛವನ್ನೋ ವಾಕ್ಯವನ್ನೋ ರಚನೆ ಮಾಡ್ಲೆ ಸಾಧ್ಯ ಆವ್ತು.

ಇಲ್ಲಿ ನಾವು ಮುಖ್ಯವಾಗಿ ಗಮನುಸೆಕ್ಕಾದ ವಿಷಯ ಈ ಗತ ಪ್ರತ್ಯಾಗತ ಹೇಳುವಂತಾದ್ದು ಕೇವಲ ಒಂದು ಬಗೆಯ ಶಬ್ದಚಮತ್ಕಾರ ಹೇಳಿ. ಅಷ್ಟೇ.
ಹಾಂಗಾಗಿ ಇದಕ್ಕೆ ಶಾಸ್ತ್ರೀಯವಾದ ಏವದೇ ವಿಶೇಷ ನಿಯಮ ನಿಬಂಧನೆಗಳೋ ಲಕ್ಷಣಂಗಳೋ ಎಂತ ಮಣ್ಣೂ ಇಲ್ಲೆ.
ಇದು ಕವಿಗೊ ಅವರ ಪಾಂಡಿತ್ಯ ಪ್ರದರ್ಶನ ಮಾಡ್ಲೆ ಬೇಕಾಗಿ ಸ್ವಯಂ ನಿಯಮ ನಿರ್ಬಂಧ ಹಾಕಿಂಡು ಸಾಹಿತ್ಯ ರಚನೆ ಮಾಡುವ ಬಗೆ.
ಪ್ರಾಚೀನ ಸಾಹಿತ್ಯಂಗಳಲ್ಲಿ ಹಲವಾರು ರೀತಿಯ ಚಮತ್ಕಾರಂಗಳ ಮೂಲಕ ಕವಿಗೊ ತಮ್ಮ ವಿದ್ವತ್ ತೋರುಸಿದ ಉದಾಹರಣೆಗೊ ಬೇಕಾಷ್ಟು ಸಿಕ್ಕುತ್ತು.

ಒಬ್ಬ ಕವಿ ಬರೀ ಹೃಸ್ವ ಸ್ವರಂಗೊ ಮಾಂತ್ರ ಇಪ್ಪ ಶಬ್ದಂಗಳ ಉಪಯೋಗುಸಿ ಪದ್ಯ ರಚನೆ ಮಾಡಿರೆ ಮತ್ತೊಬ್ಬ ಕೇವಲ ಅಲ್ಪಪ್ರಾಣ ಇಪ್ಪ ಪದಂಗಳ ಸೇರುಸಿ ಶ್ಲೋಕ ಬರಗು.
ಇನ್ನೊಬ್ಬ ‘ ಇದಾ, ಆನು ಬರದ ಕಾವ್ಯಲ್ಲಿ ಕ ವರ್ಗದ ವ್ಯಂಜನಾಕ್ಷರಂಗೊ ಬಿಟ್ಟು ಬೇರೆ ಇದ್ದರೆ ತೋರ್ಸಿ..!’ ಹೇಳಿ ಸವಾಲು ಹಾಕುಗು.
ಶ್ರೀ ಅಕ್ಕ ಮನ್ನೆ ಬೈಲಿಂಗೆ ತಂದು ತೋರ್ಸಿದ, ಶ್ರೀ ಶಂಕರಾಚಾರ್ಯರು ರಚಿಸಿದ ಅಕ್ಷರಮಾಲಾ ಸ್ತೋತ್ರವೂ ಚಮತ್ಕಾರ ಕಾವ್ಯಕ್ಕೆ ಒಂದು ಉತ್ತಮ ಉದಾಹರಣೆ.

ಈ ಗತ ಪ್ರತ್ಯಾಗತ ಚಮತ್ಕಾರವ ಉಪಯೋಗುಸಿಯೂ ಸಂಸ್ಕೃತಲ್ಲಿ ಕಾವ್ಯ ರಚನೆ ಮಾಡಿದ್ದವು!

‘ಸೂರ್ಯಕವಿ’ ಹೇಳ್ತವ ಬರದ ರಾಮ ಕೃಷ್ಣ ವಿಲೋಮಕಾವ್ಯ (ಸಂಕೋಲೆ ಇಲ್ಲಿ ಮಡುಗಿದ್ದೆ) ಇನ್ನೊಬ್ಬ ವೇಂಕಟಾಚಾರ್ಯ ಹೇಳ್ತ ಕವಿ ರಚನೆ ಮಾಡಿದ ರಾಘವ ಯಾದವೀಯಮ್ (ಇದಾ ಸಂಕೋಲೆ) ಎರಡುದೆ ಈ ಕ್ರಮಲ್ಲಿ ಬರದ ಕಾವ್ಯಂಗೊ.
ಇದರ ಪ್ರತಿ ಚರಣವ ಸೀದಾ ಓದಿರೆ ಶ್ರೀರಾಮನ ಹೊಗಳುವಾಂಗೂ ಉಲ್ಟಾ ಓದಿರೆ ಶ್ರೀಕೃಷ್ಣನ ಹೊಗಳುವಾಂಗೂ ಇದ್ದಡ.

ಅಬ್ಬಾ ಅವರ ಸಾಮರ್ತಿಕೆಯೇ..!!
ಇದರ ಓದಿ ಅರ್ಥ ಮಾಡಿಯೊಂಬಲೂ ಅಷ್ಟೇ ಸಾಮರ್ತಿಕೆ ಬೇಕು. ಅಷ್ಟು ಕಡ್ಪ ಇದ್ದು ಇದು. (ನಮ್ಮ ಡಾಮಹೇಶಣ್ಣ ಒಂದು ಕೈ ನೋಡುಗೋ ಏನೋ 😉 )

* * *

ಹೀಂಗೆ ಗತ ಪ್ರತ್ಯಾಗತ ಸರ್ಕಸ್ ಮಾಡಿಂಡು ಕಾವ್ಯ ರಚನೆ ಮಾಡ್ಲೆ ಒಳ್ಳೆತ ವಿದ್ವತ್ ಬೇಕು. ನಮ್ಮಾಂಗಿಪ್ಪ ಸಾಮಾನ್ಯರಿಂದ ಹರಿಯ. ಒಪ್ಪಿಗೊಂಬೊ.

ಆದರೆ ಭಾಷೆಲಿ ಇಪ್ಪ ಇರ್ತಲೆ ಶಬ್ದಂಗಳ ಹುಡ್ಕಿತೆಗವದೋ ಸಣ್ಣ ಸಣ್ಣ ಇರ್ತಲೆಗಳ ರಚನೆ ಮಾಡುದೋ ಮಾಡ್ಲಕ್ಕನ್ನೆ..?

‘ಕುಬೇರನಿಗೇನಿರಬೇಕು‘  ಹೇಳ್ತದು ನವಗೆ ಲಾಗಾಯ್ತಿನಿಂದ ಗೊಂತಿಪ್ಪ ಒಂದು ಇರ್ತಲೆ.
ಕುಬೇರನಿಗೆ+ ಏನು+ ಇರಬೇಕು ಈ ಮೂರು ಶಬ್ದಂಗಳ ಸಂದುಸೇರುಸಿ ಪ್ರಾಕಿಲ್ಲಿ ಏವದೋ ಪುಣ್ಯಾದಿಗ ಈ ದ್ವಿಮುಖಿಯ ಮಾಡಿಕೊಟ್ಟಿದ.
ಇಷ್ಟನ್ನಾರ ಇದು ಹೀಂಗೇ ಇದ್ದತ್ತು. ಈಗ ಇದರ ತುಂಡುಮಾಡಿಯೋ ಅಥವಾ ಇದಕ್ಕೆ ಸೇರ್ಸಿಯೋ ಬೇರೆ ಹೊಸ ಇರ್ತಲೆಗಳ ರಚನೆ ಮಾಡ್ಳೆಡಿಗೋ ಹೇಳ್ತ ಆಲೋಚನೆ ಎನಗೆ ಬಂತು.

ಆಲೋಚನೆ ಬಂದಪ್ಪದುದೆ ಕುಬೇರನ ಗಟ್ಟಿ ಹಿಡ್ಕೊಂಡೆ. ಈಗ ಅವ ಎನ್ನ ಚಾಕರಿ ಮಾಡಿಂಡು  ಎನ್ನೊಟ್ಟಿಂಗೇ ಇದ್ದ.
ನಿಂಗೊಗೆಲ್ಲ ಪರಿಚಯ ಮಾಡ್ಸಲೆ ಬೇಕಾಗಿ ‘ಕುಬೇರ ಬರಬೇಕು‘ ಹೇಳಿ ಅವನ ಬೈಲಿಂಗೆ ಕರಕ್ಕಂಡು ಬಯಿಂದೆ.
(ಎನಗೆ ರಜಾ ಬೇಜಾರ ಅಪ್ಪದು ಎಂತರ ಹೇಳಿರೆ ಸದ್ಯಕ್ಕೆ ಅವಂಗೆ ಕನ್ನಡ ಮಾಂತ್ರ ಬಪ್ಪದು. ನಮ್ಮ ಭಾಷೆ ಕಲಿತ್ತಾ ಇದ್ದನಷ್ಟೆ.) ಶುದ್ದಿ ಹೇಳಿ ಮುಗಿವನ್ನಾರ ‘ಕುಬೇರ ಇಲ್ಲೇ ಇರಬೇಕು’ ಹೇಳಿದ್ದೆ. ಅವ ಎನ್ನ ಎಷ್ಟು ನಂಬಿಕಸ್ಥ ಸೇವಕ ಹೇಳಿರೆ- ಆನು ‘ಕುಬೇರ ಕೂರಬೇಕು‘ ಹೇಳಿರೆ ಕೂರುಗು; ‘ಕುಬೇರ ಹಾರಬೇಕು‘ ಹೇಳಿರೆ ಬಾವಿಗೆ ಹಾರುಲೂ ತಯಾರು..!!

ಶುದ್ದಿ ಹೇಳಿ ದೊಂಡೆ ಪಸೆ ಆರಿತ್ತು. ಎನಗೂ ನಿಂಗೊಗೂ ಕುಡಿವಲೆ ಆಸರಿಂಗೆ ಅವನತ್ರೆ ತರುಸುವೊ. ‘ಬಾಯಾರಿಕೆ ಕುಬೇರ ತರಬೇಕು‘.
ಹೇಂಗೆ ತರೆಕು?
‘ಕುಬೇರ ತಗ್ಗಿ ಬಗ್ಗಿ ತರಬೇಕು‘ (ಸೇವಕ ಯಜಮಾನಂಗೆ ನಯ ವಿನಯಲ್ಲಿ ಆಸರಿಂಗೆ ತಂದುಕೊಡೆಕು ಅಲ್ಲದೊ?)

ನೋಡಿದಿರೊ? ಕುಬೇರನ ಏವೆಲ್ಲ ರೀತಿಲಿ ಆಟ ಆಡ್ಸಲೆ ಎಡಿತ್ತು!!

* * *

ಇದೆಲ್ಲ ಕನ್ನಡದ ಇರ್ತಲೆಗಳ ಕತೆ ಆತು. ಕನ್ನಡಲ್ಲಿ ಇಷ್ಟೇ ಅಲ್ಲ; ಹೀಂಗಿಪ್ಪ ಎಷ್ಟೋ ಶಬ್ದಂಗಳ ರಚನೆ ಮಾಡಿದ್ದವು.
ಎಷ್ಟು ಹೇಳಿ ಲೆಕ್ಕ ಸಿಕ್ಕಲೆ ಕಷ್ಟ ಇದ್ದು! ಇದರ ನಮ್ಮ ಭಾಷೆಲಿಯೂ ರಚನೆ ಮಾಡ್ಲೆ ಎಡಿಗೋ? ಎಡಿಗು ಹೇಳಿ ಈ ಶುದ್ದಿಯ ಸುರೂವಾಣ ತುಂಡು ಓದಿಯಪ್ಪಗಳೇ ನಿಂಗೊಗೆ ಗೊಂತಾಗಿಕ್ಕು.
ಇನ್ನೂ ಹೆಚ್ಚು ಉದಾಹರಣೆ ಕೊಡೆಕೊ? ಆನು ರಚನೆ ಮಾಡಿದ ಹನಿಯ ಇರ್ತಲೆಗಳ ಇಲ್ಲಿ ಕೊಡ್ಲಾವ್ತಿತ್ತು. ಆದರೆ ಅದರ ಎಲ್ಲ ಇಲ್ಲಿ ಬರದರೆ ಶುದ್ದಿ ಕಂಡಾಪಟ್ಟೆ ಉದ್ದ ಅಕ್ಕು.
ಮತ್ತೆ ಬೋಸ ಭಾವ ಬಂದು ‘ಕುಸಾಲು ಸಾಕು‘ ಹೇಳಿ ಬೆನ್ನಿಂಗೆ ಎರಡು ಗುದ್ದುಗು!

ಹಾಂಗಾಗಿ ಇದ, ದಣಿಯ ಇಲ್ಲೆ- ಕೆಲಾವು ಇರ್ತಲೆಗಳ ಮಾಂತ್ರ ಕೊಟ್ಟಿಕ್ಕಿತ್ತೆ.

• ಕುಡು ಹುಡುಕು
• ಗೆನ ಎಣ್ಣೆ ಎನಗೆ
• ಸಿಕ್ಕುದರ ದಕ್ಕುಸಿ
• ಕೆಡದ್ದ ಬಿದ್ದಡಕೆ
• ಸುರು ಬೆಣ್ಣೆ ಬೆರುಸು
• ಸುತ್ತು ಹೊತ್ತುಸು
• ಸುಗುಡು ಮಡಿ ಮಾಡಿ ಮಡುಗುಸು

ಇನ್ನು ಹೆಚ್ಚು ಉದ್ದ ಎಳೆತ್ತಿಲ್ಲೆ. ಎನಗೂ ಒಂದು ಸಣ್ಣ ಕೆಲಸ ಬಾಕಿ ಇದ್ದು. ಎಂಗಳ ನೆರೆಕರೆ ವಿಷ್ಣುಅಣ್ಣನ ಮನೆಲಿ ನಾಳೆ ಒಂದು ಉಪನಯನ ಇದ್ದು. ಅದಕ್ಕೆ ಪಾಲಾಶ ಗೆಲ್ಲು ಬೇಕು ಹೇಳಿತ್ತಿದ್ದ. ಕಡುದು ಮಡುಗಿದ್ದೆ.
ಪಕ್ಕ ಹೋಗಿ ಗೆಲ್ಲಿನ ವಿಷ್ಣುವಿನಲ್ಲಿಗೆ ಎತ್ತುಸಿಕ್ಕಿ ಬತ್ತೆ. ಅಷ್ಟನ್ನಾರ ನಿಂಗಳೂ ಹೀಂಗಿರ್ತ ಇರ್ತಲೆಗಳ ರಚನೆ ಮಾಡಿ ಮಡುಗಿ.
ಈ ಶುದ್ದಿಯ ಓದಿ ಒಪ್ಪ ಕೊಡುವಗ ಒಟ್ಟಿಂಗೆ ನಿಂಗೊ ತಯಾರು ಮಾಡಿ ಮಡುಗಿದ ದ್ವಿಮುಖಿಗಳನ್ನೂ ಬರೆಯಿ. ಚೆಂದದ ರಚನೆ ಮಾಡಿಕೊಟ್ಟವಕ್ಕೆ ಪ್ರೈಸು ಇದ್ದು!

ಪ್ರೈಸು ಎಂತರ ಕೇಳ್ತೀರೊ?

ಸುಗುಣ ಸುಟ್ಟುಹಾಕಿದ ಗೆಣಂಗಿನ ಒಂದೊಂದು ತುಂಡು..!! 😉

ಆರುದೆ ‘ಉಮ್ಮಪ್ಪ, ನವಗರಡಿಯ!’ ಹೇಳಿ ತಳಿಯದ್ದೆ ಕೂರೆಡಿ ಮಿನಿಯ..
ಭಾಗ್ಯಕ್ಕ, ‘ಸಂಸ್ಕೃತ ಸುಟ್ಟು ತಿಂಬಲೂ ಅರಡಿಯ’ ಹೇಳಿದ್ದಿ.
ಸಂಸ್ಕೃತ ಬೇಡಪ್ಪಾ.. ಕನ್ನಡಲ್ಲಿಯೋ ನಮ್ಮ ಭಾಷೆಲಿಯೋ ಪ್ರಯತ್ನ ಮಾಡಿ. ಖಂಡಿತ ಎಡಿಗು ನಿಂಗೊಗೆ.

ಏ ಚೆನ್ನೈ ಭಾವಾ, ನಿಂಗೊ ನೆಡು ಇರುಳು ವರೆಗೆ ಮೊಬೈಲು ಕಿಟಿಕಿಟಿ ಮಾಡಿಂಡು ಸಮೋಸ ಹಂಚುತ್ತಾ ಇರ್ತಿ. ಆ ಹೊತ್ತಿಲ್ಲಿ ರಜ ಈ ವಿಷಯದ ಬಗ್ಗೆಯೂ ತಲೆ ಕೊಡಿ. ನಿಂಗೊಗೂ ಇರ್ತಲೆ ಹಿಡಿವಲೆಡಿಗು! 😉

* * *

ಎಳ್ಳಷ್ಟು ಸೇರ್ಸಿಕ್ಕಿತ್ತೆ-
ಈ ಶಬ್ದಚಮತ್ಕಾರ ವಿಷಯಲ್ಲಿ ಎನಗೆ ಆಸಗ್ತಿ ಬಪ್ಪಹಾಂಗೆ ಮಾಡಿದ್ದು ವಿಜಯ ಕರ್ನಾಟಕ ಪೇಪರಿಲ್ಲಿ ಪ್ರತಿ ಆದಿತ್ಯವಾರ ಪರಾಗ ಸ್ಪರ್ಶ ಹೇಳ್ತ ಅತ್ಯಂತ ಜನಪ್ರಿಯ ಅಂಕಣ ಬರವ ಶ್ರೀ ಶ್ರೀವತ್ಸ ಜೋಶಿ.
ಗತ ಪ್ರತ್ಯಾಗತ ವಿಷಯದ ಬಗ್ಗೆಯೇ ಅವು ಒಂದು ಲೇಖನ ಬರದ್ದವು (ಇದ, ಸಂಕೊಲೆ ಇಲ್ಲಿದ್ದು)

ಇದು ಮಾಂತ್ರ ಅಲ್ಲ; ಸಂಸ್ಕೃತ/ ಕನ್ನಡ ಸಾಹಿತ್ಯಲ್ಲಿ ಇಪ್ಪ ಹೀಂಗಿರ್ತ ಹತ್ತುಹಲವು  ವಿಶೇಷಂಗಳ ಬಗ್ಗೆ ಅವು ಸುಮಾರು ಲೇಖನಂಗಳ ಅವರ ಅಂಕಣಲ್ಲಿ ಬರದ್ದವು. ಅಂಕಣದ ಮೂಲಕವೇ ಪರಿಚಯ ಆಗಿ, ಈಗ ಎನ್ನ ಆತ್ಮೀಯ ಗೆಳೆಯ ಆಗಿಪ್ಪ ಸರಳ ಸಜ್ಜನ ಶ್ರೀ ಜೋಶಿಯವಕ್ಕೆ ಕೃತಜ್ಞತೆ ಸಲ್ಲಿಸುವ ಲೆಕ್ಕಲ್ಲಿ ಮದಾಲು ಒಂದು ತುಂಡು ಗೆಣಂಗು ಅವಕ್ಕೆ ಕೊಡ್ತಾ ಇದ್ದೆ.. 😉

ಸೂ:

• ರಾಘವ ಯಾದವೀಯಮ್ (ಸಂಕೊಲೆ)
  

• ರಾಮಕೃಷ್ಣ ವಿಲೋಮ ಕಾವ್ಯಮ್ (ಸಂಕೊಲೆ)
  

• ಶ್ರೀವತ್ಸ ಜೋಶಿ ಬರದ ಪರಾಗಸ್ಪರ್ಶ ಶುದ್ದಿ: (ಸಂಕೊಲೆ)