ಕೃಷಿಲಿ ಗೆಲ್ಲುಲೆ ಮಾರ್ಗ ಎಂತರ?

• Author
• Recent Posts

ನೀರ್ಕಜೆ ಮಹೇಶ

ನೀರ್ಕಜೆ ಅಪ್ಪಚ್ಚಿಯ ಗುರ್ತ ಆತಾ?ಆಗಿರ ನಿಂಗೊಗೆ, ಎಂತಕೇಳಿರೆ – ಅವು ಈಗ ನೀರ್ಕಜೆಲಿ ಇಪ್ಪದಲ್ಲ, ಬೆಂಗುಳೂರಿಲಿ. ಊರಿಲಿ ಚೆಂಬರ್ಪು ಮಾಷ್ಟ್ರಣ್ಣನ ನೆರೆಕರೆ, ಬೆಂಗುಳೂರಿಲಿ ಪೆರ್ಲದಣ್ಣನ ನೆರೆಕರೆ!ರಾಮಜ್ಜನ ಕೋಲೇಜಿಲಿ ಕಲ್ತು, ಕೊಡೆಯಾಲದ ದೊಡ್ಡಕೋಲೇಜಿಲಿ ದೊಡ್ಡದರ ಕಲ್ತು, ಬೆಂಗುಳೂರಿಲಿ ಇಂಜಿನಿಯರು ಆಗಿ ಸೇರಿದ್ದವಡ ಮದಲಿಂಗೇ! ಅಂದೇ ಬೆಂಗುಳೂರಿಲಿ ಕೆಲಸ ಮಾಡ್ತರೂ, ಎಲ್ಲೋರ ಹಾಂಗೆ ಸೊಂತದ್ದು ಹೇಳಿಗೊಂಡು ಜಾಗೆ – ಮನೆ ಇನ್ನೂ ಮಾಡಿದ್ದವಿಲ್ಲೆ. ಮಾಡ್ತವೂ ಇಲ್ಲೆಡ – ಎಂತಕೇಳಿರೆ, ಅವಕ್ಕೆ ಪೇಟೆ ಜೀವನ ಇಷ್ಟವೇ ಇಲ್ಲೆ!ಹಳ್ಳಿಗೆ ಹೋಯೇಕು, ದೊಡ್ಡ ಕೃಷಿಭೂಮಿ ಮಾಡೇಕು, ತೋಟ ಮಾಡಿ ನೆಮ್ಮದಿಯ ಅಶನ ಉಣ್ಣೇಕು, ದನ, ಕಂಜಿ, ಶುದ್ಧ ಹಾಲು, ಶುದ್ಧ ನೀರು, ಶುದ್ಧ ಅಳತ್ತೊಂಡೆ, ಚೆಕ್ಕರ್ಪೆ – ತರಕಾರಿಗೊ ಎಲ್ಲ ತಿಂದುಗೊಂಡು ಮನೆ-ಮಕ್ಕಳ ಬೆಳೆಶೇಕು ಹೇಳಿಯೇ ಅವರ ಯೋಜನೆ! ಕೊಶೀ ಆತು ಒಪ್ಪಣ್ಣಂಗೆ ಅದರ ಕೇಳಿ! ಈಗ ಆಪೀಸಿಲಿ ಕೂದಂಡು ಕೆಲಸ ಮಾಡುವಗ ಹಳ್ಳಿ ಜೀವನವೇ ನೆಂಪಪ್ಪದು. ಆಪೀಸಿನ ಮೆಟ್ಳು ಹತ್ತುವಗ ಉಪ್ಪರಿಗೆ ಮೇಲಾಣ ಪತ್ತಾಯಕ್ಕೆ ಹತ್ತಿದ ಹಾಂಗೆ ಆವುತ್ತು! ಆಣು ಬಂದು ಕಾಪಿ ಕೊಡುವಗ ಅಕ್ಕಚ್ಚು ಕೊಟ್ಟಹಾಂಗೆ ಆವುತ್ತು. ಕಂಪ್ಯೂಟರು ಕುಟ್ಟುವಗ ಬತ್ತ ಮೆರುದ ಹಾಂಗೆ ಆವುತ್ತು. ಬೋಸು (Boss) ದಿನಿಗೆಳಿರೆ ಗೋಣ ಕೆಲದ ಹಾಂಗೆ ಆವುತ್ತು! ಒಟ್ಟಿಲಿ ಈ ಪೇಟೆ ಜೀವನ ಬೇಡ್ಳೇ-ಬೇಡ ಹೇಳಿ ಅನುಸುತ್ತು!!ಅವರ ಯೆಜಮಾಂತಿ – ನೀರ್ಕಜೆ ಚಿಕ್ಕಮ್ಮಂದೇ ಅದೇ ಮನಸ್ಸಿನವು ಅಡ. ಗಣಿತ ಕಲ್ತು ಕೋಲೇಜು ಮುಗುಶಿದ್ದವು, ಈ ಪೇಟೆ ಹರಟೆಲಿ ಗಣಿತದ ಸಮಸ್ಯೆ ಬಿಡುಸುಲೇ ಎಡೆತ್ತಿಲ್ಲೆ – ಹೇಳಿ ಚಿಕ್ಕಮ್ಮಂಗೆ ಬೇಜಾರು! ಎಲ್ಲೊರು ಪೇಟೆ ಪೇಟೆ ಹೇಳಿ ಹಾರುವಗ, ಹಳ್ಳಿಜೀವನವೇ ಒಳ್ಳೆದು ಹೇಳಿ ‘ಮರಳಿ ಮಣ್ಣಿಂಗೆ’ ಹೋವುತ್ತ ಈ ಮನಸ್ಸುಗಳ ತುಂಬ ಕೊಶಿ ಆವುತ್ತು. ಅಲ್ಲದೋ?! ಬರಳಿ – ಬೇಗ ನಮ್ಮ ನೆರೆಕರೆಗೆ ಬರಳಿ!ಅದೇನೇ ಇರಳಿ,ಅವರ ರಂಗಪ್ರವೇಶ ಆದ್ದದೇ ಒಪ್ಪಣ್ಣನ ‘ಇಂಗ್ರೋಜಿಯ’ ಶುದ್ದಿಗೆ ಒಪ್ಪಕೊಟ್ಟೊಂಡು, ಒಂದು ತಾತ್ವಿಕ ಪೋಯಿಂಟಿನ ಹಿಡ್ಕೊಂಡು! ಚಿಂತನೆ ಅವರ ನೆತ್ತರಿನ ಗುಣ. ಚಿಂತನಾ ಲೇಖನ ಬರವದು ಅವರ ಹವ್ಯಾಸಂಗಳಲ್ಲಿ ಒಂದು.ಮೊನ್ನೆ ಊರಿಂಗೆ ಬಂದಿಪ್ಪವು ಸಿಕ್ಕಿದವು, ಒಪ್ಪಣ್ಣನ ಬೈಲಿಂಗೆ ಬಂದು ಶುದ್ದಿ ಹೇಳ್ತಿರಾ ಕೇಳಿದೆ. ಈಗ ರಜಾ ಅಂಬೆರ್ಪು.. ನಿದಾನಕ್ಕೆ ಹೇಳ್ತೆ. ಹೊಸ ಕೆಮರ ತೆಗದ್ದೆ, ಪಟತೆಗವಲಿದ್ದು – ಹೇಳಿಕ್ಕಿ ಮೆಲ್ಲಂಗೆ ಬೇಗು ಹಿಡ್ಕೊಂಡವು. ‘ಇದಾ, ಈ ಪಟಂಗಳ ನೋಡುಸು ನೀನು, ಎಲ್ಲೊರಿಂಗುದೇ’ ಹೇಳಿದವು.ಪಟ ಕೊಟ್ಟು ಕಳುಸಿದ್ದವು. ಕೊಶಿ ಆದರೆಪಟಂಗೊಕ್ಕೆಒಪ್ಪ ಕೊಡಿ. ಶುದ್ದಿ ಬೇಗಲ್ಲೇ ಬರೆತ್ತವಡ, ಕಾದೊಂಡಿಪ್ಪ..ಆತೋ?

Latest posts by ನೀರ್ಕಜೆ ಮಹೇಶ (see all)

• ಕಲ್ಬುರ್ಗಿಯ ಕಂಪು - January 6, 2011
• ಹಾಲುಮಜಲು ಒಪ್ಪಣ್ಣಂದಿರು ಮನೆಗೆ ಬಂದದು ಹಾಲು ಕುಡುದ ಹಾಂಗೆ ಆತು! - January 5, 2011
• ನೀರಿಂಗ್ಸುವ ಬಗ್ಗೆ ಇನ್ನೊಂದೆರಡು ಮಾತುಗೊ - August 20, 2010

ನವಗೆಲ್ಲ ಗೊಂತಿಪ್ಪ ಹಾಂಗೆ ಹವ್ಯಕ ಸಮುದಾಯ ಮೂಲತ: ಕೃಷಿಯನ್ನೇ ನೆಚ್ಚಿಕೊಂಡಿದ್ದಂತಹ ಸಮುದಾಯ. ಕೃಷಿ ಜೊತೆಗೆ ಕೆಲವು ಜನ ಪೌರೋಹಿತ್ಯ, ಅಡಿಗೆ, ಅಂಗಡಿ ಮುಂಗಟ್ಟು ಇತ್ಯಾದಿಗೊ ಇದ್ದರುದೆ ಕೃಷಿ ಹೇಳ್ತು ಇದೆಲ್ಲದರೊಟ್ಟಿಂಗೆ ಇದ್ದೇ ಇತ್ತು. ಇದು ಪ್ರಾಕಿಲಿ ಇದ್ದ ವ್ಯವಸ್ಥೆ, ಈಗ ಈ ಪರಿಸ್ಥಿತಿ ಇಲ್ಲೆ. ಈ ನಿಟ್ಟಿಲಿ ಎನಗೆ ಕೆಲವು ವಿಷಯಂಗಳ ಹೇಳೆಕ್ಕು ಹೇಳಿ ಅನ್ಸಿತ್ತು.
ಕೃಷಿ ಪರಿಸ್ಥಿತಿ ಎಂತಕ್ಕೆ ಈಗ ಹಾಳಾಯಿದು ಹೇಳಿ ಎಲ್ಲರಿಂಗೂ ಗೊಂತಿದ್ದು. ಅದನ್ನೇ ಪುನಾ ಪುನಾ ಹೇಳಿ ನಿಂಗಳ ತಲೆ ತಿಂತಿಲ್ಲೆ. ಎನ್ನ ಪ್ರಯತ್ನ ಈ ಸಮಸ್ಯೆಗೊಕ್ಕೆ ಪರಿಹಾರ ಎಂತಾರು ಇದ್ದಾ ಹೇಳ್ತ ಒಂದು ಚಿಂತನೆ ಮಾತ್ರ. ಆದರೂ ಸಾಮಾನ್ಯವಾಗಿ ಎಲ್ಲರೂ ತಿಳುದಿಪ್ಪ ಕಾರಣಂಗಳ ಹೊರತಾಗಿ ಎನಗೆ ಕಾಂಬ ಕಾರಣದ ಬಗ್ಗೆ ನಿಂಗೊಗೆ ಹೇಳೆಕ್ಕು ಹೇಳಿ ಕಂಡತ್ತು. ಅದೆಂತ ಹೇಳ್ರೆ – ಪ್ರಸ್ತುತ ರೂಢಿಲಿಪ್ಪ ಸರಕಾರಿ ಯೋಜನೆಗಳಲ್ಲಿ ಕೈಗಾರಿಕೆಗೆ ಮತ್ತೆ ವ್ಯಾಪಾರಕ್ಕೆ ಹೆಚ್ಚು ಒತ್ತು ಇದ್ದು. ಸರಕಾರದ ಅಘೋಷಿತ ಪಾಲಿಸಿ ಎಂತ ಹೇಳ್ರೆ ಭಾರತ ಒಟ್ಟು ಜನಸಂಖ್ಯೆಲಿ ಶೇ ೨೦ ಜನರ ಮಾತ್ರ ಕೃಷಿಲಿ ಒಳುಶಿ ಒಳುದ ೮೦ ಶೇ ಜನರ ಕೈಗಾರಿಕೆ ಅಥವಾ ಪಟ್ಟಣ ಆಧಾರಿತ ಕೆಲಸಲ್ಲಿ ತೊಡಗ್ಸೆಕ್ಕು, ಆ ಮೂಲಕ ದೇಶದ ಅಭಿವೃಧ್ಧಿ (ಜಿ.ಡಿ.ಪಿ.) ಮಾಡೆಕ್ಕು ಹೇಳ್ತದು. ಸರಕಾರದ ಎಲ್ಲಾ ಯೋಜನೆಗೊದೇ ಈ ಮೂಲ ನೀತಿಯ ಮೇಲೆಯೇ ನಿಂತಿಪ್ಪದು. ಈ ನೀತಿ ಶುರುವಾದ್ದು ಗ್ಯಾಟ್ ಒಪ್ಪಂದದ ಮೂಲಕ, ೧೯೯೨ ರಲ್ಲಿ (ಆ ಸಮಯಲ್ಲಿ ಕೆಲವು ಜನಕ್ಕೆ ಈ ಸಮಸ್ಯೆಯ ಅರಿವಾಗಿತ್ತಿದು, ಚೂರು ಪ್ರತಿಭಟನೆ ಎಲ್ಲ ಆಗಿತ್ತಿದು). ಅದರ ಪರಿಣಾಮವೇ ನವಗೆ ಈಗ ಪ್ರಸ್ತುತ ಕಾಣುತ್ತಾ ಇಪ್ಪ ಕೃಷಿಯ ಸಮಸ್ಯೆಗೊ. ಇದರೊಟ್ಟಿಂಗೆ ಭಾರತದ ಹಸಿರು ಕ್ರಾಂತಿಯ ಕರ್ಮಫಲವೂ ಇದ್ದು. ಹಾಂಗಿಪ್ಪ ಪರಿಸ್ಥಿತಿಲಿ ಸರಕಾರವೇ ಈ ಕೃಷಿಯ ಹಾಳುಮಾಡುಲೆ ಯೋಜನೆ ಮಾಡಿಪ್ಪಗ ಸದ್ಯದ ಪರಿಸ್ಥಿತಿಲಿ ಅದೇ ರೀತಿ ಅವುತ್ತ ಇಪ್ಪದರಲ್ಲಿ ವಿಶೇಷ ಎಂತ ಇಲ್ಲೆ ಅಲ್ಲದ? ಹಾಂಗಾಗಿ ಕೃಷಿ ಸಮಸ್ಯೆಗೆ ಕಾರಣಂಗೊ ಕೂಲಿ ಸಮಸ್ಯೆ , ರೇಟು ಸಮಸ್ಯೆ ಹೇಳ್ತದು ಕೇವಲ “Symptoms” ಅಷ್ಟೆ. ನಿಜವಾದ ಕಾರಣ ಭಾರತ ಸರಕಾರದ ಆರ್ಥಿಕ ನೀತಿ.
ಇನ್ನು ಕೃಷಿ ಸಮಸ್ಯೆಗೊಕ್ಕೆ ಪರಿಹಾರ ಎಂತಕ್ಕೆ ಬೇಕು? ಈಗ ಬೇರೆ ಬೇರೆ ಕ್ಷೇತ್ರಗಳಲ್ಲಿ ಹವ್ಯಕರು ಮಿಂಚುತ್ತಾ ಇದ್ದವು, ಹಾಂಗಾಗಿ ಕೃಷಿ ಕೃಷಿ ಹೇಳಿಯೊಂಡು ಕೂಪದಕ್ಕಿಂತ ಇಂತಹ ಅವಕಾಶಗಳ ಸದುಪಯೋಗ ಮಾಡಿಕೊಂಡು ಜೀವನ ಮಟ್ಟ ಉತ್ತಮ ಪಡಿಸಿಕೊಂಬಲಕ್ಕನ್ನೇ ಹೇಳುವವು ಇದ್ದವು. ಅಂತಹವಕ್ಕೆ ಈ ಲೇಖನ ಬರದ್ದಲ್ಲ. ಈ ಬರಹ ಕೃಷಿಲಿ ನಂಬಿಕೆ, ಆಸಕ್ತಿ ಇದ್ದು, ಇದರ ಪ್ರಸ್ತುತ ಸಮಸ್ಯೆಗಳ ಕಾರಣಂದ ದೂರ ಉಳುದವು, ಅಥವಾ ಕೃಷಿಲೇ ಇದ್ದುಗೊಂಡು ಹೇಂಗೋ ದಿನ ನೂಕುತ್ತಾ ಇಪ್ಪವಕ್ಕೆ. ಆದರೂ ಈ ಸುರುವಣ ಕೆಟಗರಿ ಜನರ ವಾದದ ಬಗ್ಗೆ ಒಂದು ಮಾತು ಹೇಳೆಕ್ಕು ಹೇಳಿ ಕಾಣುತ್ತು. ಆನು ಮೇಲೆ ಹೇಳಿದ ರೀತಿಲಿ ಜನ ಕೃಷಿ ಬಿಟ್ಟು ಪೇಟೆಗೆ ಹೋಪದು ಸರಕಾರದ ಯೋಜನೆಯ ಅನುಸಾರವೇ ಅಪ್ಪದು ಹೇಳಿ ಇದ್ದರೆ, ಆನು ಹೇಳುದು ಈ ಯೋಜನೆ ಸಫಲ ಆವುತ್ತಿಲ್ಲೆ ಹೇಳಿ. ಈಗ ಸುರುವಂಗೆ ಯೋಜನೆ ಪ್ರಕಾರವೇ ಜನ ಹಳ್ಳಿಂದ ಪೇಟೆಗೆ ಹೋಕು. ಆದರೆ ಈ ವಲಸೆ ಸುಸ್ಥಿರ ಅಪ್ಪ (Sustainable) ಸಾಧ್ಯತೆ ಕಮ್ಮಿ ಎನ್ನ ಪ್ರಕಾರ. ಎಂತಕ್ಕೆ ಹೇಳ್ರೆ ಇದು ಅಮೆರಿಕದ ಕ್ರಮ. ಅಲ್ಲಿ ನೂರು ಜನ ಪ್ರಜೆಗೊಕ್ಕೆ ಒಬ್ಬ ಕೃಷಿಕ ಇಪ್ಪದು. ಅವ ಯಂತ್ರೋಪಕರಣ, ಸಬ್ಸಿಡಿ, ರಾಸಾಯನಿಕಗಳ ಉಪಯೋಗ್ಸಿಕೊಂಡು ಉಳುದ ೯೯ ಜನಕ್ಕೆ ತಿಂಬಲೆ ಹಾಕುತ್ತ. ಆದರೆ ಈ ಮಾಡೆಲು ಅವು ಮಾಡಿದ್ದು ೩೦-೪೦ ವರ್ಷದ ಹಿಂದೆ. ಆಗ ತೈಲದ ಬೆಲೆ ತುಂಬಾ ಕಮ್ಮಿ ಇತ್ತು ಮತ್ತೆ ಜನಸಂಖ್ಯೆಯೂ ಕಮ್ಮಿ ಇತ್ತು! ಆದರುದೆ ಈಗಣ ಆರ್ಥಿಕ ಪರಿಸ್ಥಿತಿಲಿ ಅವಕ್ಕೆ ಈ ಮಾಡೆಲ್ಲಿನ ನಿಭಾಯ್ಸುಲೆ ಕಷ್ಟ ಆವುತ್ತಾ ಇದ್ದು. ಅದಕ್ಕೇ ಅಲ್ಯಾಣ ಗವರ್ಮೆಂಟು ಕೃಷಿ ಸಬ್ಸಿಡಿಯ ಕಮ್ಮಿ ಮಾಡುಲೆ ಯೋಚನೆ ಮಾಡ್ತಾ ಇದ್ದವು. ಹಾಂಗೆ ಮಾಡಿರೆ ಅಮೆರಿಕದ ಆಹಾರ ಉತ್ಪಾದನೆ ಮೇಲೆ ದೊಡ್ಡ ಪೆಟ್ಟು ಬೀಳ್ತು. ಹಾಂಗಿಪ್ಪಗ ಭಾರತ ಇದೇ ಮೋಡೆಲ್ಲಿನ ಈಗ ಶುರು ಮಾಡಿರೆ ಹೇಂಗಕ್ಕು? ಇಲ್ಲಿ ಲಭ್ಯ ಇಪ್ಪ ಭೂಮಿ ಕಮ್ಮಿ, ಜನಸಂಖ್ಯೆ ಜಾಸ್ತಿ. ಅವರಷ್ಟು ತೈಲ ಶಕ್ತಿಯೂ ನಮ್ಮಲ್ಲಿ ಇಲ್ಲೆ. ಹಾಂಗಿಪ್ಪಗ ೮೦ ಜನರ ಹೊಟ್ಟೆ ತುಂಬ್ಸುಲೆ ೨೦ ಜನಕ್ಕೆ ಹೇಂಗೆ ಸಾಧ್ಯ! ಇರ್ಲಿ, ಈಗ ಶೇ ೮೦ ಜನರ ಕೃಷಿಂದ ಬಿಡ್ಸಿರೆ ಅವಕ್ಕೆ ಕೆಲಸ ಕೊಡೆಕ್ಕನ್ನೇ? ಹೆಚ್ಚು ಕಮ್ಮಿ ೧೦೦ ಕೋಟಿ ಜನಕ್ಕೆ ಎಂತ ಕೆಲ್ಸ ಕೊಡುಗು ಗೌರ್ಮೆಂಟು? ಯೋಚಿಸೆಕ್ಕಾದ ವಿಷಯ ಅಲ್ಲದೋ? ಹಾಂಗಾಗಿ ಎನಗೆ ಅನ್ಸುದು ಈ ಪೇಟೆಗೆ ಹೋಪ ವ್ಯವಸ್ಥೆ ಒಂದು ದಿನ ಕುಸುದು ಬೀಳುದೆ. ಅದು economically and ecologically sustainable ಅಪ್ಪಲೆ ಸಾಧ್ಯ ಇಲ್ಲೆ. ಅಮೆರಿಕಲ್ಲೆ ಅದು ಸಾಧ್ಯ ಇಲ್ಲೆ ಹೇಳಿದ ಮೇಲಿ ಇಲ್ಲಿ ಎಂತರ ಸಾಧ್ಯ ಅಪ್ಪದು? ಹಾಂಗಿಪ್ಪಗ ಎಲ್ಲಾ ಹವ್ಯಕರೂ ಪೇಟೆ ಜಾಬಿಲಿ ಸೆಟ್ಲ್ ಅಪ್ಪದು ಕನಸೇ ಸರಿ. ಕೆಲವೊಂದು ಜನಕ್ಕೆ ಸಾಧ್ಯ ಅಕ್ಕು, ಆದರೆ ಒಳುದೋರ ಕಥೆ ಎಂತ? ಅವಕ್ಕಾದರೂ ಕೃಷಿಲಿ ಒಂದು ವ್ಯವಸ್ಥೆ ಆಯೆಕ್ಕನ್ನೇ?
ಆನು ಹೇಳಿದ ವಿಷಯಂಗಳ ಬಗ್ಗೆ ಹೆಚ್ಚು ತಿಳಿಯೆಕ್ಕಾದರೆ ಈ ವೀಡಿಯೊ ನೋಡಿ :
 
ಹಾಂಗೆಯೇ ಈ ಲೇಖನ :
 
ಇರಲಿ. ಈಗ ವಿಷಯಕ್ಕೆ ಬಪ್ಪ. ಕೃಷಿಯ ಸಮಸ್ಯೆಗಳ ಪರಿಹರ್ಸುದು ಹೇಂಗೆ? ಎನಗೆ ಅನ್ಸುವ ಪ್ರಕಾರ ನೈಸರ್ಗಿಕ ಕೃಷಿಯ ಅಳವಡ್ಸಿಕೊಂಡರೆ ಇದಕ್ಕೆ ಪರಿಹಾರ ಇದ್ದು. ಆದರೆ ನೈಸರ್ಗಿಕೆ ಕೃಷಿ ಹೇಳಿ ಅಪ್ಪಗ ಇದರಲ್ಲಿ ಕೆಲವು ವಿಷಯಂಗಳ ಗಮನ್ಸೆಕ್ಕು. ನೈಸರ್ಗಿಕ ಕೃಷಿ ಹೇಳ್ತು ಇತ್ತೀಚೆಗೆ ಬೇರೆ ಬೇರೆ ಹೆಸರುಗಳಲ್ಲಿ ಬಂದು ಎಲ್ಲರಿಂಗೂ ಕನ್ಫ್ಯೂಸು ಆಗಿ ಹೋಯಿದು. ಕೆಲವು ಸಾವಯವ ಕೃಷಿ ಹೇಳ್ತವು. ಇನ್ನು ಕೆಲವು ಜೈವಿಕ ಕೃಷಿ, ಮತ್ತೆ ಕೆಲವು Zero Budget Farming, Fukuoka Method ಹೀಂಗೆಲ್ಲ ಇದ್ದು. ಇದರಲ್ಲಿ ಯಾವುದು ಸರಿ ಯಾವುದು ತಪ್ಪು ಹೇಳಿ ಗೊಂತಪ್ಪದು ಹೇಂಗೆ? ಇದರ ವಿವರ್ಸುದೇ ಎನ್ನ ಒಂದು ಸಣ್ಣ ಪ್ರಯತ್ನ.
ಇದರಲ್ಲಿ ಪ್ರತಿಯೊಂದನ್ನೂ ವಿವರ್ಸುವ ಮೊದಲು ಈ ಎಲ್ಲಾ ಬಗೆಗಳಲ್ಲಿ ಸಾಮಾನ್ಯವಾಗಿ ಇಪ್ಪ ವಿಷಯಂಗ ಎಂತರ ಹೇಳಿ ನೋಡುವ. ಅವುಗಳ ಹೀಂಗೆ ಹೇಳುಲಕ್ಕು :
೧. ರಾಸಾಯನಿಕ ಗೊಬ್ಬರಗಳ ಬಳೆಕೆಂದ ಸೆಸಿಗೊ ’ಸೂಕ್ಷ್ಮ’ ಆವುತ್ತವು. ಹೇಳ್ರೆ ಅವಕ್ಕೆ ರೋಗನಿರೋಧಕ ಶಕ್ತಿ ಕಮ್ಮಿ ಆವುತ್ತು, ಮತ್ತೆ ಅವು ಹೆಚ್ಚು ಹೆಚ್ಚು ಗೊಬ್ಬರಕ್ಕೆ ಒಗ್ಗಿ ಹೋವುತ್ತವು (ಒಂದು ರೀತಿಲಿ ಮನುಷ್ಯರು ಪಿಜ್ಜ ಬರ್ಗರ್ ತಿಂದು ಎಂತ ಆವುತ್ತು ಹಾಂಗೆಯೆ).

೨. ಅನೈಸರ್ಗಿಕವಾಗಿ ಬೆಳೆಸಿದ ಸೆಸಿಗೊಕ್ಕೆ ನೈಸರ್ಗಿಕವಾಗಿ ಬೆಳೆಸಿದ ಸೆಸಿಗಳಂದ ಹೆಚ್ಚು ಪೋಷಕಾಂಶ, ಕೀಟನಾಶಕಂಗೊ ಬೇಕಾವುತ್ತು (ಪೇಟೆಲಿಪ್ಪ ಜನೊಂಗೊಕ್ಕೆ ಹೆಚ್ಚು ಮದ್ದು ಬೇಕಾವುತ್ತಿಲ್ಲೆಯ ಹಾಂಗೆ?? 🙂 ).

೩. ಕೀಟಂಗೊ ಯೇವಗಳುದೆ ಹಾನಿ ಮಾಡುವವು ಅಲ್ಲ. ಹೆಚ್ಚಿನ ಸಂದರ್ಭಂಗಳಲ್ಲಿ ನೈಸರ್ಗಿಕವಾಗಿ ಬೆಳದ ಬೆಳೆಗೆ ಕೀಟ ಬಂದರೂ ತೀರಾ ಹಾನಿ ಹೇಳ್ತು ಆವುತ್ತಿಲ್ಲೆ. ಒಂದು ವೇಳೆ ಆವುತ್ತ ಹಾಂಗೆ ಇದ್ದರೂ ನೈಸರ್ಗಿಕ ಕೀಟ ನಾಶಕ ಬಳಸಿ ಅದರ ನಿಯಂತ್ರುಸುಲೆ ಸಾಧ್ಯ ಇದ್ದು.

೪. ಆಧುನಿಕ ಕೃಷಿ ಸೋಲುಲೆ ಮುಖ್ಯ ಕಾರಣ ಮಣ್ಣು. ಮಣ್ಣಿಲಿ ಹ್ಯೂಮಸ್ ಇದ್ದರೆ ಮಾತ್ರ ಕೃಷಿ sustainable ಅಪ್ಪಲೆ ಸಾಧ್ಯ. ಈಗಣ ರಾಸಾಯನಿಕ ಕೃಷಿಲಿ ಮಣ್ಣಿನ ಹ್ಯೂಮಸ್ ಕ್ರಮೇಣ ಕಮ್ಮಿ ಅಪ್ಪ ಕಾರಣ ಮಣ್ಣಿನ ಧಾರಣಾ ಶಕ್ತಿಯೂ ಕಮ್ಮಿ ಆವುತ್ತಾ ಹೋವುತ್ತು.

೫. ಮಣ್ಣಿಲಿ ಹ್ಯೂಮಸ್ ಕಮ್ಮಿ ಆದ್ದರ ಪರಿಣಾಮ ಹೇಳ್ರೆ ಹೆಚ್ಚು ಗೊಬ್ಬರದ ಅವಶ್ಯಕತೆ, ಹೆಚ್ಚು ರೋಗ, ಹೆಚ್ಚು ನೀರಿನ ಅವಶ್ಯಕತೆ (ಹ್ಯೂಮಸ್ಸಿಂಗೆ ನೀರು ಹಿಡಿದಿಟ್ಟುಕೊಂಬ ಗುಣ ಇದ್ದು).

೬. ಹಾಂಗಾಗಿ ಈ ಸಮಸ್ಯೆಗೊ ಎಲ್ಲ ಪರಿಹಾರ ಆಯೆಕ್ಕಾರೆ ಮುಖ್ಯವಾಗಿ ಆಯೆಕ್ಕಾದ ಕೆಲಸ ಹೇಳ್ರೆ ಮಣ್ಣಿನ ಹ್ಯೂಮಸ್ ಬೆಳೆಶುದು. ಅದಕ್ಕೆ ರಾಸಾಯನಿಕಗಳ ಬಳಕೆ ಕಮ್ಮಿ ಇದ್ದಷ್ಟೂ ಒಳ್ಳೆದು. ಕನಿಷ್ಠ ರಾಸಯನಿಕ ಕೀಟನಾಶಕಂಗಳ ಪೂರ್ತಿಯಾಗಿ ನಿಲ್ಸೆಕ್ಕಾವುತ್ತು.

೭. ಪ್ರಕೃತಿಯ ಒಂದು ನಿಯಮ ಎಂತ ಹೇಳ್ರೆ ಮಣ್ಣು ಯೇವಗಳುದೆ ಮುಚ್ಚಿಗೊಂಡು ಇರೆಕ್ಕು. ಕಾಡಿಲಿ ಬಜಕುರೆ ಇಪ್ಪದು ಇದೇ ಕಾರಣಕ್ಕೆ. ನಾವು ಶಾಲೆಗೆ ಹೋವುತ್ತ ಇಪ್ಪಗ ಕಲ್ತದು ನೆಂಪಿದ್ದ – ಎಲೆ ಉದುರಿಸುವ ಮರಗಳು ಬೇಸಗೆಯಲ್ಲಿ ನೀರಿನ ಕೊರತೆ ಇರುವುದರಿಂದ ಅವು ಎಲೆ ಉದುರಿಸುತ್ತವೆ – ಹೇಳಿ? ಆದರೆ ಅದು ತಪ್ಪು. ನಮ್ಮ ಶಿಕ್ಷಣ ವ್ಯವಸ್ಥೆ, ಅದರಲ್ಲೂ ಕೃಷಿ ಶಿಕ್ಷಣದ (ಅ)ವ್ಯವಸ್ಥೆಗೆ ಒಂದು ಉದಾಹರಣೆ ಇದು. ಮರಂಗೊ ಎಲೆ ಉದುರ್ಸುದು ಯಾವಾಗ ಹೇಳಿ ವಿಚಾರ್ಸಿದ್ದೀರ? ಬೇಸಗೆಲಿ ಅಲ್ಲ. ಯುಗಾದಿ ಸಮಯಲ್ಲಿ ಎಲೆ ಉದುರ್ಸುದು ಅವು. ಎಂತಕ್ಕೆ ಹೇಳ್ರೆ ಮುಂದೆ ಬಪ್ಪ ಬೇಸಗೆಲಿ ಮಣ್ಣಿನ ಮೇಲೆ ಕಂಡಾವಟ್ಟೆ ಬೆಶಿಲು ಬಿದ್ದು ಹಾಳಪ್ಪಲಾಗ, ನೀರೆಲ್ಲ ಆವಿಯಾಗಿ ಮಣ್ಣು ಒಣಗುಲಾಗ, ಅದರಲ್ಲಿಪ್ಪ ಸೂಕ್ಷ್ಮ ಜೀವಿಗ ಸಾವಲಾಗ ಹೇಳಿ! ಇದರ ಅರ್ಥ ಮಾಡಿಯೊಂಡರೆ ಕೃಷಿಲಿಯುದೆ ಮುಚ್ಚಿಗೆ (ಮಣ್ಣಿನ ಸಾವಯವ ವಸ್ತುಗಳಿಂದ ಮುಚ್ಚುದು) ಹೇಳ್ತದು ಎಷ್ಟು ಮುಖ್ಯ ಹೇಳಿ ಅರ್ಥ ಅಕ್ಕು.

೮. ನಿಸರ್ಗಲ್ಲಿ ಯೇವಗಳುದೆ Diversity ಗೆ ಆದ್ಯತೆ. ಎಲ್ಲಿಯುದೇ ಒಂದೇ ರೀತಿಯ ಬೆಳೆ ಬಪ್ಪಲೆ ನಿಸರ್ಗಲ್ಲಿ ಅವಕಾಶ ಇಲ್ಲೆ. ಅದಕ್ಕೇ ನಮ್ಮ ಪಶ್ಚಿಮ ಘಟ್ಟದ ಕಾಡಿನ ನೋಡಿರೆ ಎಷ್ಟು ಬಗೆಯ ಸೆಸಿಗೊ ಇದ್ದು ಅಲ್ಲಿ! ಈ ನಿಯಮವನ್ನುದೆ ಕೃಷಿಲಿ ಎಡಿಗಾಷ್ಟು ಅಳವಡಿಸಿಕೊಳ್ಳೆಕ್ಕು – ಹೇಳ್ರೆ ಎಡಿಗಾಷ್ಟು ಬೆಳೆಗಳ ಮಿಶ್ರ ಮಾಡಿ ಬೆಳೆಯೆಕ್ಕು.

೯. ಕೃಷಿಯ ವಿಷಯಕ್ಕೆ ಬಂದಪ್ಪಗ ದನವ ಮರವಲೇ ಆಗ. ದನ ಇಲ್ಲದ್ದೆ ಕೃಷಿ ಸಾಧ್ಯವೇ ಇಲ್ಲೆ. ೬ ತಿಂಗಳಿಲಿ ಅಪ್ಪ ಕಾಂಪೋಸ್ಟಿನ ಒಂದೇ ದಿನಲ್ಲಿ ಮಾಡುವ (ಸಗಣ) ವಿಧಾನ ಬೇರೆ ಎಲ್ಲಿ ಸಿಕ್ಕುತ್ತು ಹೇಳಿ?

೧೦. ಸೆಸಿಗೊಕ್ಕೆ ನೀರು ಬೇಡ. ನೀರ ಪಸೆ ಬೇಕಪ್ಪದು ಅವಕ್ಕೆ.

೧೧. ಹೆಚ್ಚು ಹೆಚ್ಚು ಬೆಳೆ ಬೆಳವದು ಕೃಷಿಯ ಉದ್ದೇಶ ಅಲ್ಲ. ಬದಲಾಗಿ ದೀರ್ಘ ಸಮಯ ನಿರೀಕ್ಷಿತ ಫಸಲು ಕಮ್ಮಿ ಖರ್ಚಿಲಿ ಬಪ್ಪದೇ ನೈಸರ್ಗಿಕ ಕೃಷಿಯ ಉದ್ದೇಶ. ಇದರ ಒಪ್ಪದ್ದವು ನೈಸರ್ಗಿಕ ಕೃಷಿಗೆ ಕೈ ಹಾಕುದರಲ್ಲಿ ಅರ್ಥವೇ ಇಲ್ಲೆ.

೧೨. ನಿಸರ್ಗಲ್ಲಿ ಕಳೆ ಹೇಳ್ತದಕ್ಕೆ ಅರ್ಥ ಇಲ್ಲೆ. ಪ್ರತಿಯೊಂದು ಸೆಸಿಯೂ ಉಪಯೋಗಕ್ಕೆ ಬಪ್ಪದೇ. ಎಂತಕ್ಕೂ ಇಲ್ಲಾರೆ ಮಣ್ಣು ಸಂರಕ್ಷಣೆಗಾದರೂ ಉಪಯೋಗಕ್ಕೆ ಬತ್ತು. ಅದಕ್ಕೇ ಕಳೆ ತೆಗವ ವ್ಯರ್ಥ ಕೆಲಸವ ಮದಲು ಬಿಡೆಕ್ಕು. ತೀರಾ ಅಗತ್ಯ ಇಪ್ಪಗ ಕಳೆಯ ’ನಿವಾರ್ಸುವ’ ಬದಲು ಹೆರದು ದನಕ್ಕೆ ಹಾಕುಲೋ ಅಥವಾ ಕಾಂಪೋಸ್ಟು ಮಾಡುಲೋ ಉಪಯೋಗ್ಸೆಕ್ಕು.

೧೩. ಇಡೀ ಕೃಷಿ ಜಮೀನಿಲಿ ಎಲ್ಲಿಯೂ ಮಣ್ಣು ಸವಕಳಿ ಅಪ್ಪಲಾಗ. ಹಾಂಗೆಯೇ ಕಸ ಕಡ್ಡಿ ಇತ್ಯಾದಿಗಳ ಸದುಪಯೋಗ ಆಯೆಕ್ಕು (ಕಾಂಪೋಸ್ಟ್). ಕಸದಿಂದ ರಸ ಹೇಳ್ತದರ ಅಕ್ಷರಶಹ ಪಾಲ್ಸೆಕ್ಕು.

ಈಗ ಮದಲು ಹೇಳಿದ ಬೇರೆ ಬೇರೆ ನೈಸರ್ಗಿಕ ವಿಧಾನಂಗಳ ಬಗ್ಗೆ ನೋಡುವ :
೧. ಸಾವಯವ ಕೃಷಿ :
ಸಾಮಾನ್ಯವಾಗಿ ಭಾರತಲ್ಲಿ ಸಾವಯವ ಕೃಷಿ ಹೇಳ್ರೆ ಮೇಲೆ ಹೇಳಿದ ಎಲ್ಲಾ ವಿಧಾನಂಗಳುದೇ ಬತ್ತು. ಆದರೆ ಬೇರೆ ದೇಶಂಗಳಲ್ಲಿ ವಿಚಾರ್ಸಿರೆ ಅಥವಾ ’ಸಾವಯವ ಕೃಷಿ’ ಹೇಳ್ತ ಶಬ್ದದ ಅರ್ಥ ಹುಡ್ಕಿರೆ ನೈಸರ್ಗಿಕ ಕೃಷಿಗೂ ಸಾವಯವ ಕೃಷಿಗೂ ವ್ಯತ್ಯಾಸ ಗೊಂತಾವುತ್ತು. ಸಾವಯವ ಕೃಷಿ ಹೇಳ್ತು ಕೇವಲ ಒಂದು ಕೃಷಿ ಪಧ್ಧತಿ. ರಾಸಾಯನಿಕಗಳ ಬದಲು ಸಾವಯವ ವಸ್ತುಗಳ cheap raybans sunglasses ಉಪಯೋಗ್ಸುದು ಅಷ್ಟೇ. ಅದು ಬಿಟ್ಟರೆ ಸಾವಯವ ಕೃಷಿಲಿ ಕೃಷಿಕನ ಜೀವನ ಪಧ್ಧತಿ ಮೇಲೆ ಯಾವುದೇ ಪರಿಣಾಮ ಇಲ್ಲೆ. ಇದರಲ್ಲಿದೆ ರಾಸಾಯನಿಕ ಪಧ್ಧತಿಲಿ ಇಪ್ಪ ಹಾಂಗೆ ಹೆಚ್ಚು ಹೆಚ್ಚು ಬೆಳೆ ಬೆಳದು ’ಪೈಸೆ’ ಮಾಡುದೇ ಉದ್ದೇಶ. ಹಾಂಗೆಯೇ ಇನ್ನೊಂದು ಮುಖ್ಯ ವ್ಯತ್ಯಾಸ ಹೇಳ್ರೆ ಈ ಸಾವಯವ ಕೃಷಿಲಿ ಕೃಷಿ ಒಳಸುರಿಗೊ ಎಲ್ಲ ವಾಣಿಜ್ಯಿಕ. ಹೇಳ್ರೆ ಕೃಷಿ ಒಳಸುರಿಗಳ in-situ ಉತ್ಪಾದನೆಗಿಂತ ಅದನ್ನೂ ಬೇರೆ ಕಡೆಂದ ತೆಕ್ಕೊಂಡು ಅಥವಾ ಸಾವಯವ ಗೊಬ್ಬರ ಮಾರಾಟವನ್ನೇ ಉದ್ಯಮವಾಗಿ ಮಾಡಿಕೊಂಬ ಒಂದು ವ್ಯವಸ್ಥೆ. ಅದಕ್ಕೇ ಇದರಲ್ಲಿ ಖರ್ಚುದೆ ಜಾಸ್ತಿ ಆವುತ್ತು. ಎಂತಕ್ಕೆ ಹೇಳ್ರೆ ಸಾವಯವ ಗೊಬ್ಬರ ಹೆರಂದ ತೆಕ್ಕೊಳ್ತರೆ ಅದಕ್ಕೂ ಕಂಡಾವಟ್ಟೆ ಪೈಸೆ ಕೊಡೆಡದ? ಮತ್ತೆ ಈ ಸಾವಯವಲ್ಲಿ ಗೊಬ್ಬರಕ್ಕೇ ಹೆಚ್ಚು ಮಹತ್ವ ಹೊರತು ecological sustainability ಗೆ ಅಲ್ಲ.
೨. ನೈಸರ್ಗಿಕ ಕೃಷಿ  :
ನೈಸರ್ಗಿಕ ಕೃಷಿ ಹೇಳ್ತು ಸಾವಯವಂದ ಒಂದು ಹೆಜ್ಜೆ ಮುಂದೆ ಹೋಪದು. ಇಲ್ಲಿ ಸಾವಯವದ ಎಲ್ಲಾ ಕೃಷಿ ಕ್ರಮಂಗಳೂ ಇದ್ದು, ಆದರೆ ಇಲ್ಲಿ ನಮ್ಮ ಜೀವನ ಪಧ್ಧತಿಯುದೆ ಬದಲಾವುತ್ತು. ಅಥವಾ ಇದೊಂದು ಕೃಷಿ ಪಧ್ಧತಿ ಹೇಳುದಕ್ಕಿಂತಲೂ ಜೀವನ ಪಧ್ಧತಿ. ಇಲ್ಲಿ ಪ್ರಕೃತಿಯ ಇನ್ನೂ ಹೆಚ್ಚು ಹತ್ತರಂದ ಅರ್ಥ ಮಾಡಿಕೊಳ್ಳೆಕ್ಕಾವುತ್ತು. ಕೃಷಿಯ/ಜೀವನದ ಬಗೆಗಿನ ಒಂದು ರೀತಿಯ Holistic Approach ಇದು. ಇಲ್ಲಿ ಹೆಚ್ಚು ಬೆಳೆ ತೆಗವದೇ ಉದ್ದೇಶ ಅಲ್ಲ. ಬದಲಾಗಿ ಸುಸ್ಥಿರ ಕೃಷಿ ವ್ಯವಸ್ಥೆ (Both Economically and Ecologically) ರೂಪಿಸಿಕೊಂಡು ಅದರ ಮೂಲಕ ಸಂತೃಪ್ತ ಜೀವನ ನಡೆಶುದು. ಇದರಲ್ಲಿ ಒಳಸುರಿಗಳ ಆದಷ್ಟು ಕಮ್ಮಿ ಮಾಡಿ in-situ ಕ್ರಮಗಳ ಮೂಲಕ ಕೃಷಿ ಮಾಡುದು. ಸುಭಾಷ್ ಪಾಳೇಕರ್ ನ Zero Budget Farming, ಫ್ಹುಕುವೋಕ ನ Fukuoka Method ಮತ್ತೆ ನಮ್ಮ ಗುರುಗೊ ಹೇಳ್ತ ಗೋ-ಆಧಾರಿತ ಬೇಸಾಯ ಇವೆಲ್ಲ ನೈಸರ್ಗಿಕ ಕೃಷಿಯ ಅಡಿಲಿ ಬಪ್ಪಂಥವು. ಇನ್ನು ಜೈವಿಕ ಕೃಷಿ ಹೇಳ್ತದು ನೈಸರ್ಗಿಕೆ ಕೃಷಿಯೇ, ಆದರೆ ಇದರಲ್ಲಿ ಸೂಕ್ಷ್ಮಾಣು ಜೀವಿಗಳ ಉಪಯುಕ್ತತೆ ಬಗ್ಗೆ ಹೆಚ್ಚು ಗಮನ, ಒತ್ತು ಇರ್ತು ಅಷ್ಟೆ.
೩. ಆಧ್ಯಾತ್ಮಿಕ ಕೃಷಿ :
ಇದು ನೈಸರ್ಗಿಕ ಕೃಷಿಂದ ಇನ್ನೂ ಒಂದು ಹೆಜ್ಜೆ ಮುಂದೆ. ಸಾವಯವ ಕೃಷಿಯ, ನೈಸರ್ಗಿಕ ಕೃಷಿಯ ವೈಜ್ನಾನಿಕವಾಗಿ ಸಾಧಿಸುಲೆ ಎಡಿಗು. ಆದರೆ ಆಧ್ಯಾತ್ಮಿಕತೆ ಅದರ ಪರಿಧಿಗೆ ಬತ್ತಿಲ್ಲೆನ್ನೆ! ಈ ಕೃಷಿ ಪಧ್ಧತಿಲಿ ಪ್ರಾಕೃತಿಕ-ಆಧ್ಯಾತ್ಮಿಕ ನಿಯಮಗಳನ್ನು ಅರಿತುಕೊಂಡು ಅವುಗಳ ಮೂಲಕ ಮಾಡುವ ಕೃಷಿ. ದನದ ಕೊಂಬಿಂಗೆ ಸಗಣ/ಬೆಣಚು ಕಲ್ಲು ತುಂಬ್ಸಿ ಅದರ ೬ ತಿಂಗಳು ನೆಲಲ್ಲಿ ಹುಗುದು ಮಡಿಗಿ ಮತ್ತೆ ತೆಗದು ನೀರಿಂಗೆ ಹಾಕಿ ಒಂದು ಗಂಟೆ ಚಕ್ರಾಕಾರಲ್ಲಿ ತಿರುಗಿಸಿ (ಪಾಯಸದ ಹಾಂಗೆ) ಮತ್ತೆ ಮಣ್ಣಿಂಗೆ, ಸೆಸಿಗೊಕ್ಕೆ ಸ್ಪ್ರೇ ಮಾಡುವ ವಿಧಾನ ಎಲ್ಲ ಕೇಳಿಪ್ಪಿ ನಿಂಗ. ಅದಕ್ಕೆ Biodiversity Farming ಹೇಳಿಯೂ ಹೇಳ್ತವು. ಇನ್ನು ಅಗ್ನಿಹೋತ್ರ ಕೃಷಿ ಅಥವಾ ವೈದಿಕ ಕೃಷಿ ಹೇಳ್ತದುದೆ ಇದ್ದು. ಇಲ್ಲಿ ದಿನ ನಿತ್ಯ ವೈದಿಕ ಕ್ರಿಯೆಗಳ (ಅಗ್ನಿಹೋತ್ರ ಇತ್ಯಾದಿ) ಮೂಲಕ ಬೆಳೆಗೆ ಪೂರಕ ವಾತಾವರಣ ಸೃಷ್ಟಿಸುದು. ಇದೆಲ್ಲದುದೆ ಆಧ್ಯಾತ್ಮಿಕ ಕೃಷಿಯ ಪರಿಧಿಲಿ ಬಪ್ಪಂಥವು.
ಈ ಮೂರರಲಿ ನವಗೆ ಉಪಯೋಗಕ್ಕೆ ಬಪ್ಪಂಥದ್ದು ನೈಸರ್ಗಿಕ ಕೃಷಿ ಮಾತ್ರ ಹೇಳಿ ಎನಗೆ ಅನ್ಸುದು. ಎಂತಕ್ಕೆ ಹೇಳ್ರೆ ಸಾವಯವ ಕೃಷಿ ದುಬಾರಿ, ಪುನಾ ನಷ್ಟಕ್ಕೆ ದಾರಿ ಮಾಡಿ ಕೊಡುವ ಹಾಂಗಿಪ್ಪದು. ಮತ್ತೆ ಆಧ್ಯಾತ್ಮಿಕ ಕೃಷಿ ಎಲ್ಲರಿಂಗೂ ಅರಡಿವಂಥದ್ದಲ್ಲ. ಅಲ್ಲದ? ಇರಲಿ, ಈ ನೈಸರ್ಗಿಕ ಕೃಷಿ ಮಾಡಿ ಗೆದ್ದವರ ಶುದ್ದಿಗೊ ಎಲ್ಲ ಇತ್ತೀಚೆಗೆ ನಿಂಗ ಪೇಪರ್ಲಿ ಟೀವಿಲಿ ಎಲ್ಲ ನೋಡಿಪ್ಪಿ. ಹಾಂಗಾರೆ ಇದು ಎಲ್ಲಾ ದಿಕ್ಕೆಯು ಶುರುವಾಯಿದಿಲ್ಲೆ ಎಂತಕ್ಕೆ? ಪೇಪರ್ಲಿ ಬಪ್ಪದೆಲ್ಲ ಸುಳ್ಳೋ? ಸಾಧ್ಯ ಇಲ್ಲೆ. ಕೆಲವು ಸುಳ್ಳಾದಿಪ್ಪಲೂ ಸಾಕು, ಎಲ್ಲವೂ ಸುಳ್ಳಪ್ಪಲೆ ಸಾಧ್ಯ ಇಲ್ಲೆ. ಕೆಲವೊಂದು ಆನು ಕಣ್ಣಾರೆ ನೋಡಿದ್ದೆ. ಹಾಂಗಾಗಿ ಸುಳ್ಳಪ್ಪಲೆ ಸಾಧ್ಯ ಇಲ್ಲೆ. ಎನ್ನ ಪ್ರಕಾರ ನೈಸರ್ಗಿಕ ಪಧ್ಧತಿ ಹೆಚ್ಚು ಪ್ರಚಾರ ಆಗದ್ದಕ್ಕೆ ಕೆಲವು ಕಾರಣಂಗೊ ಇದ್ದು :
೧. ಹೊಸತ್ತಾಗಿ ನೈಸರ್ಗಿಕ ಕೃಷಿ ಶುರು ಮಾಡ್ತರೆ ಅಥವಾ ರಾಸಾಯನಿಕಂದ ನೈಸರ್ಗಿಕಕ್ಕೆ ಬತ್ತಾರೆ ೪-೫ ವರ್ಷ (ಸಾವಯವಂದ ನೈಸರ್ಗಿಕಕ್ಕೆ ಬತ್ತರೆ ೧-೨ ವರ್ಷ ಸಾಕು) Buffer Period ಬೇಕು. ಈ ಅವಧಿಲಿ ಉತ್ಪತ್ತಿ ಇರ್ತಿಲ್ಲೆ ಅಥವಾ ಭಾರಿ ಕಮ್ಮಿ ಇರ್ತು. ಅಷ್ಟು ಸಮಯ ಉತ್ಪತ್ತಿ ಇಲ್ಲದ್ದೆ ಸಂಸಾರ ನಿಭಾಯ್ಸುದು ಹೇಂಗೆ? ಇದು ಎಲ್ಲಕ್ಕಿಂತ ದೊಡ್ಡ ಸಮಸ್ಯೆ. ಸುಮಾರು ಜನ ಇದರ ಬಗ್ಗೆ ತಿಳಿಯದ್ದೆ ನೈಸರ್ಗಿಕ ಕೃಷಿಗೆ ಹಾರಿ ಒಂದೆರಡು ವರ್ಷಲ್ಲಿ ಕೈಬಿಟ್ಟವು ಇದ್ದವು.
೨. ತಾಳ್ಮೆ. ಕೆಲವು ಜನಕ್ಕೆ ಅದರಲ್ಲೂ ರಾಸಾಯನಿಕಕ್ಕೆ ಒಗ್ಗಿ ಹೋದವಕ್ಕೆ ೪-೫ ವರ್ಷ ಕಾವ ತಾಳ್ಮೆ ಇರ್ತಿಲ್ಲೆ. ತಾಳ್ಮೆ ಹೇಳುದಕ್ಕಿಂತಲೂ ೪-೫ ವರ್ಷ ಕಳದರೆ ಒಳ್ಳೆದಾವುತ್ತು ಹೇಳ್ತ ನಂಬಿಕೆ ಇರ್ತಿಲ್ಲೆ. ನಂಬಿಕೆ ಬಪ್ಪಲೆ ಒಂದೇ ದಾರಿ ಹೇಳ್ರೆ ಈಗಾಗಲೇ ನೈಸರ್ಗಿಕ ಕೃಷಿ ಮಾಡಿ ಫಲ ಬತ್ತಾ ಇಪ್ಪ ಕೃಷಿಕರ ಹತ್ತರೆ ಹೋಗಿ ಮುಖತಹ ನೋಡುದು. ಪೇಪರ್ಲಿ ಬಪ್ಪದು ಎಲ್ಲ ನಂಬುಲೆಡಿಯ. ಹೋಗಿ ನೋಡಿ ಅಪ್ಪಗಳೇ ಗೊಂತಪ್ಪದು.
೩. ತಿಳುವಳಿಕೆ. ಇದು ಸಮಸ್ಯೆಯೇ ಅಲ್ಲ. ಇತ್ಲಾಗಿ ಅಂತೂ ನೈಸರ್ಗಿಕ ಕೃಷಿ ಬಗ್ಗೆ ಬೇಕಾಷ್ಟು ಪುಸ್ತಕಂಗೊ, ಲೇಖನಂಗೊ ಬೈಂದು. ಸುಭಾಷ್ ಪಾಳೇಕರ್, ನಾರಾಯಣ ರೆಡ್ಡಿ ಮುಂತಾದವೆಲ್ಲ ಬರದ ಪುಸ್ತಕಂಗೊ ಬಯಿಂದು. ಇದರೆಲ್ಲ ಓದಿದರೆ ಪ್ರಥಮ ಮಾಹಿತಿ ಸಿಕ್ಕುಗಷ್ಟೆ. ಪೂರ್ತಿ ಗೊಂತಪ್ಪದು ಸ್ವತಹ ಮಾಡಿದ ಮೇಲೆಯೇ.
೪. ಅತಿಯಾಸೆ. ನೈಸರ್ಗಿಕ ಕೃಷಿಗೂ ಅತಿಯಾಸೆಗೂ ಆಗಿಬತ್ತಿಲ್ಲೆ. ಅತಿಯಾಸೆ ಹೇಳ್ತುದೇ ನೈಸರ್ಗಿಕ ಅಲ್ಲ. ಅದಕ್ಕೇ ನಮ್ಮ ಹಿರೀಕರು ಅತಿಯಾಸೆ ಗತಿಗೇಡು ಹೇಳಿದ್ದು. ಹಾಂಗಾಗಿ ಕಮ್ಮಿ ಸಮಯಲ್ಲಿ ಹೆಚ್ಚು ಪೈಸೆ ಮಾಡೆಕ್ಕು ಹೇಳ್ತವಕ್ಕೆ ಇದು ಅಪ್ಪ ಹೋಪ ಜಂಬರ ಅಲ್ಲ. ಅಂಥವಕ್ಕೆ ಕೃಷಿ ವಿಶ್ವ ವಿದ್ಯಾಲಯಂಗೊ ಹೇಳುವ ರಾಸಾಯನಿಕ ಪಧ್ಧತಿಯೇ ಸೂಕ್ತ. ಆದರೆ ಈ ಪಧ್ಧತಿ ತುಂಬ ಸಮಯ ಬಪ್ಪದಲ್ಲ ಹೇಳ್ತು ಅವಕ್ಕೆ ಗೊಂತಾಯೆಕ್ಕು.
ಎನ್ನ ಪ್ರಕಾರ ಮೇಲೆ ಹೇಳಿದ ಒಂದನೇ ಕಾರಣ ಮತ್ತೆ ಸ್ವಲ್ಪ ಮಟ್ಟಿಂಗೆ ನಾಲ್ಕನೇ ಕಾರಣಂಗಳೇ ನೈಸರ್ಗಿಕ ಕೃಷಿ ಹೆಚ್ಚು ಪ್ರಚಾರ ಆಗದ್ದಕ್ಕೆ ಕಾರಣ. ಹಾಂಗರೆ ಈ Buffer Period ಸಮಸ್ಯೆಗೆ ಪರಿಹಾರ ಎಂತ? ಎಲ್ಲಕ್ಕಿಂತ ಹೆಚ್ಚಾಗಿ ಕೃಷಿ ಮಾಡುವ ಜವ್ವನಿಗರೇ ಊರಿಲಿ ಇಲ್ಲೆ ಹೇಳಿದ ಮತ್ತೆ ಯಾವ ಕೃಷಿ ಪಧ್ಧತಿ ಇದ್ದೆಂತ ಉಪಯೋಗ? ಅಲ್ಲದ?
ನಿಂಗಳ ಅನಿಸಿಕೆ ಬರೆಯೆಕ್ಕು ಇದಾ… ಮರೆಯೆಡಿ..