ಶಂಬಜ್ಜನ ಕಾಂಬುಗೆ ನಿತ್ಯವೂ ‘ಪ್ರೇಮಿಗಳ ದಿನ’ …!!

ಆಚಕರೆ ತರವಾಡುಮನೆಯ ಶಂಬಜ್ಜº ಈಗ ಇಲ್ಲೆ!
ಅವರ ಯೆಜಮಾಂತಿ ಕಾಂಬುಅಜ್ಜಿಯುದೇ ಇಲ್ಲೆ..!!
‘ಒಪ್ಪಣ್ಣ ಅತ್ತೆಕ್ಕಳ ಶುದ್ದಿ ಬಾರೀ ಜೋರು ಮಾತಾಡ್ತº’ ಹೇಳಿ ಅಜ್ಜಕಾನಬಾವ ಕೋಂಗಿ ಮಾಡ್ತºಲ್ದ, ಅದಕ್ಕೆ ಈ ವಾರ ಅಜ್ಜಿಯ ಬಗ್ಗೆ. 😉
ಶಂಬಜ್ಜನ ಶ್ರಮಕ್ಕೆ ಹೆಗಲಾಗಿ, ಧರ್ಮಕ್ಕೆ ಸಹಚಾರಿಣಿ ಆಗಿ ಜೀವನವ ಸೌಖ್ಯಲ್ಲಿ ಕಳದ ಆ ಕಾಂಬುಅಜ್ಜಿಯ ಶುದ್ದಿ ಈ ವಾರ ಮಾತಾಡುವೊº!

ಈ ಅಜ್ಜಿದು ನಿಜವಾಗಿ ಮೂಕಾಂಬಿಕಾ ಹೇಳಿ ಹೆಸರು. ಆದರೆ, ಸಣ್ಣ ಇಪ್ಪಗಳೇ ದಿನಿಗೆಳಿದ ಅಡ್ಡಹೆಸರು ‘ಕಾಂಬು’ ಜೀವಮಾನ ಇಡೀ ಗಟ್ಟಿ ನಿಂದಿದು.
ನಾಮಕರಣದ ದಿನ ಬಟ್ಟಮಾವº ಮಾಂತ್ರ ಅವರ ಪೂರ್ತಿ ಹೆಸರು ಹೇಳಿದ್ದಾಯಿಕ್ಕು ಆ ಮನೆಲಿ – ಮತ್ತೆ ಆರುದೇ ಆ ಹೆಸರು ಬಳಸಿದ್ದಿರವು.
ಎಲ್ಲೊರುದೇ ಪ್ರೀತಿಲಿ ಕಾಂಬು ಹೇಳಿಯೇ ಹೇಳಿಗೊಂಡು ಇದ್ದದು. ಮನೆಯವು, ಸಮಪ್ರಾಯದವು ಪೂರಾ ಹಾಂಗೇ ದಿನಿಗೆಳಿದ್ದಲ್ಲದ್ದೆ, ಮತ್ತಾಣವುದೇ ಅದೇ ಹೆಸರಿಂಗೆ ಸಂಬಂಧ ಸೇರುಸಿ ಹೇಳುಲೆ ಸುರು ಮಾಡಿದವು!
ಕಾಂಬು, ಕಾಂಬು ಅಕ್ಕ, ಕಾಂಬು ಅತ್ತೆ, ಕಾಂಬು ಚಿಕ್ಕಮ್ಮ.. ಮತ್ತೆ ಪುಳ್ಳಿಯಕ್ಕಳುದೇ ಅದೇ ನಮುನೆ ‘ಕಾಂಬು ಅಜ್ಜಿ’ ಹೇಳಿಯೇ ಹೇಳುದು!

ಕಾಂಬು ಅಜ್ಜಿಯ ಅಪ್ಪನ ಮನೆ ಓ ಮಾಯಿಪ್ಪಾಡಿ ಹೊಡೆಲಿ ಅಡ.
ಮದಲಿಂಗೆಲ್ಲ ಹಾಂಗೇ, ಆರೆಂಟು ಮೈಲಿಂಗೆ ಊರೇ ಬದಲಿತ್ತು. ಸಂಬಂಧ ನೆಡಕ್ಕೊಂಡು ಇದ್ದದೂ ಅಷ್ಟೇ ದೂರಲ್ಲಿ!
ಸುಸಂಸ್ಕೃತ ಮನೆಲಿ ಹುಟ್ಟಿದ ಕಾರಣ, ಮದುವೆ ಅಪ್ಪ ಮದಲೇ ಸುಮಾರು ಕೆಲಸಂಗೊ, ಹಾಡುಗೊ, ರಾಶಿ-ಸಂವತ್ಸರದ ಹೆಸರುಗೊ, ದೇವರನಾಮಂಗೊ, – ಎಲ್ಲ ಬಕ್ಕು!
ಅಪ್ಪಮ್ಮನ ಅಕೇರಿಯಾಣ ಕೂಸು ಆದ ಕಾರಣ ದೊಡ್ಡ ಅಕ್ಕಂದ್ರದ್ದು, ಅಣ್ಣಂದ್ರದ್ದು ಎಲ್ಲೊರದ್ದುದೇ ಪ್ರೀತಿ, ಕೊಂಗಾಟ! ಬೆಣ್ಣೆಯ ಹಾಂಗೆ ಬೆಳದಿತ್ತು!
ಒಂಬತ್ತೊರಿಶ ಅಪ್ಪನ್ನಾರವೂ ಆ ಮನೆಲಿ ಪುಟುಪುಟು ಓಡಾಡಿ ಎಲ್ಲೊರ ಪ್ರೀತಿಗಳಿಸಿತ್ತಿದ್ದು ಪುಟ್ಟು ಕೂಸು ಕಾಂಬು!

ಶಂಬಜ್ಜನ ಅಪ್ಪº, ಎಂಕಪ್ಪಜ್ಜº ಅದಾಗಲೇ ‘ಮಗಂಗೆ ಪ್ರಾಯ ಕಳ್ಕೊಂಡಿದ್ದು, ಬೇಗ ಮದುವೆ ಮಾಡೆಕ್ಕು’ ಹೇಳಿ ಅಂಬೆರ್ಪು ಮಾಡಿದವಡ.
ನೆರೆಕರೆಲಿ ವಿಚಾರುಸುವಗ ‘ಮಾಯಿಪ್ಪಾಡಿ ಹೊಡೆಲಿ ಒಂದು ಜಾತಕ ಇದ್ದೂ..’ ಹೇಳಿ ಗೊಂತಾತು. ಸಂಬಂದ ಕೂಡಿ ಬಂತು – ಮದುವೆ ಆಗಿಯೇ ಬಿಟ್ಟತ್ತು.
ಮದುವೆ ಅಪ್ಪಗ ಕಾಂಬುಅಜ್ಜಿಗೆ ಒಂಬತ್ತೊರಿಶ, ಶಂಬಜ್ಜಂಗೆ ಬರೇ ಹದಿಮೂರು!
(ಚೆ, ಮೊದಲೇ ಹುಟ್ಟೆಕ್ಕಾತು! ಹೇಳಿ ಆಚಕರೆಮಾಣಿ ಕೆಲವು ಸರ್ತಿ ಕೊದಿಬಿಡ್ತº!)
ಮದಲಿಂಗೆ ಹಾಂಗೆಯೇ, ಸಣ್ಣ ಪ್ರಾಯಲ್ಲಿ ಮದುವೆ ಮಾಡಿಬಿಡುದು. ಸಣ್ಣಪ್ರಾಯ ಹೇಳಿರೆ – ದೊಡ್ಡ ಆಯೇಕಾರೆ ಮದಲೇ!
ಮಕ್ಕೊಗೆ ಬುದ್ಧಿ ತಿಳುದು, ರಜ ಬಾಲ್ಯಸಂಸ್ಕಾರಂಗೊ ಬಂದ ಕೂಡ್ಳೆ ಮದುವೆಪ್ರಾಯವೇ.

ಅಷ್ಟು ಸಮಯ ಅಪ್ಪಮ್ಮನ ಪ್ರೀತಿಲಿ ಬೆಳದಿರ್ತು ಆ ಮಗಳು, ಅಲ್ಲಿಂದ ಮತ್ತೆ ಅತ್ತೆ-ಮಾವನ ಪ್ರೀತಿಯುದೇ!
ಆ ಮನೆಲಿ ಹುಟ್ಟಿದ ಮಗಳು ಹೇಂಗೂ ಇನ್ನೊಂದು ಮನಗೆ ಹೋಪದನ್ನೆ, ಬಂದ ಕೂಸೇ ಮನೆಮಗಳು, ಅಲ್ಲದೋ?
ಅಂತೂ ಅಮ್ಮನ ಮೊಟ್ಟೆಂದ (ಮಡಿಲಿಂದ) -ಶಂಬಜ್ಜನ ಅಮ್ಮ- ಸರಸುಅಜ್ಜಿಯ ಮೊಟ್ಟಗೆ ಬಂತು, ಕೊಂಗಾಟದ ಪುಟ್ಟು ಕೂಸು, ಒಂಬತ್ತೊರಿಶದ ಕಾಂಬು.
ಸುರು ಒಂದು ರಜ ಸಮಯ ಅಮ್ಮನ, ಅಪ್ಪನ ಮನೆಯ ಎಲ್ಲ ನೆಂಪಾಗಿ ಕೂಗುಲೆ ಬಂದುಗೊಂಡು ಇತ್ತು.
ಆ ಬೇಜಾರು ಕಳವಲೆ ಸರಸಜ್ಜಿ ನೆಗೆಮಾಡುಸಿ – ಕೊಂಗಾಟಲ್ಲಿ ಮಾತಾಡುಸುಗು. ಕ್ರಮೇಣ ಅಪ್ಪನಮನೆಯ ಕಳಕ್ಕೊಂಡ ಭಾವನೆ ದೂರ ಆವುತ್ತಾ ಬಂದು, ಅತ್ತೆಯೇ ‘ಅಮ್ಮ’ನ ಸ್ಥಾನ ತುಂಬುದು ಮನದಟ್ಟಾತು!
ರಜ್ಜವೇ ಸಮಯಲ್ಲಿ ಕಾಂಬು ಅದರ ಅತ್ತೆಗೆ ಹೊಂದಿಗೊಂಡು ಕೊಶಿಲಿ ಈ ಮನೆಯ ಕೆಲಸಕಾರ್ಯ ಕಲ್ತುಗೊಂಬಲೆ ಸುರುಮಾಡಿತ್ತು.
ಎಷ್ಟು ಹೊಂದಾಣಿಕೆ ಹೇಳಿತ್ತುಕಂಡ್ರೆ, ಸರಸಜ್ಜಿ ನೆರೆಕರೆ ಜೆಂಬ್ರಕ್ಕೆಲ್ಲ ಹೋಪಗ ಕಾಂಬು ಒಟ್ಟೀಂಗೆ ಇಪ್ಪದರ ಎಲ್ಲೊರುದೇ ‘ಅತ್ತೆಯ ಬೀಲ’ ಹೇಳಿ ನೆಗೆಮಾಡುಗು ಅಂಬಗಾಣ ದೊಡ್ಡವು! ಅಷ್ಟುದೇ ಹೊಂದಾಣಿಕೆ! ಮೂರುಹೊತ್ತುದೇ ಅತ್ತೆಯ ಒಟ್ಟಿಂಗೇ – ಉಂಬದು, ತಿಂಬದು, ಕೆಲಸಮಾಡುದು, ತೋಟಕ್ಕೆ ಹೋಪದು, ಹುಲ್ಲು ತಪ್ಪದು, ದನಗಳ ಚಾಕ್ರಿ ಮಾಡುದು, ಮತ್ತೆ ಮನುಗಿ ಒರಗುದು – ಎಲ್ಲವುದೇ ಒಟ್ಟಿಂಗೇ! ಒಟ್ಟಿಂಗೇ ಇದ್ದ ಕಾರಣ ಅತ್ತೆಗೆ ಸೊಸೆಯ ದಿನಿಗೆಳೆಕ್ಕಾಗಿಯೇ ಬಂದಿರ, ಒಂದು ವೇಳೆ ಬೇಕಾರೂ ಕಾಂಬು ಹೇಳಿಯೇ ದಿನಿಗೆಳಿಕ್ಕಷ್ಟೆ.
ಮನೆಯ ಮುದ್ದಿನ ಸೊಸೆ ಆಗಿ ಅತ್ತೆಯ ಪ್ರೀತಿಗಳಿಸಿತ್ತು ಈ ಕಾಂಬು ಅಜ್ಜಿ..!

ಕಾಂಬುವಿನ ಮಾವ ಎಂಕಪ್ಪಜ್ಜº- ತುಂಬಾ ಶ್ರಮ ಜೀವಿ, ಅಷ್ಟೇ ಮೃದುಹೃದಯಿ. ಆರಿಂಗೂ ಬೇನೆ ಮಾಡವು.
ಕಾಂಬುಗೆ ಅವರ ಸುರುವಿಂಗೆ ನೋಡುವಗ ಬಾರೀ ಜೋರಿನವರ ಹಾಂಗೆ ಕಂಡಿತ್ತಿದ್ದು.
ಆದರೆ ಮದುವೆ ಆಗಿ ಇವರ ಮನೆಗೆ ಬಂದ ಮತ್ತೆಯೇ ಸರಿಯಾಗಿ ಗೊಂತಾದ್ದು – ತುಂಬಾ ಸಮದಾನಿ ಹೇಳಿಗೊಂಡು!
ಕೆಲಸ ಮಾಡಿ ಬಚ್ಚಿ ಮನೆಗೆ ಬಂದ ಎಂಕಪ್ಪಜ್ಜಂಗೆ ಆಸರಪ್ಪಗ ಸರಸಜ್ಜಿಯ ಹತ್ರೆ ನೀರು ತಪ್ಪಲೆ ಕೇಳುದಿದ್ದನ್ನೆ, ಸರಸಜ್ಜಿ ಕಾಂಬುವಿನ ಕೈಲಿ ಒಂದು ಚೆಂಬು ನೀರು, ಗ್ಲಾಸಿಲಿ ಎರಡುತುಂಡು ಬೆಲ್ಲ – ಕೊಟ್ಟು ಕಳುಸಿಗೊಂಡು ಇತ್ತು.
ಎಂಕಪ್ಪಜ್ಜ ಬೆಲ್ಲತುಂಡು ಬಾಯಿಗೆ ಹಾಕಿ ಗ್ಲಾಸಿನ ಒಡ್ಡುಗು – ಕಾಂಬು ಅಜ್ಜಿ ನೀರೆರವಲೆ!
‘ನಡುಗುದು ಎಂತಕೆ ಕಾಂಬು?’ ಹೇಳಿ ಕೆಲವು ಸರ್ತಿ ಕೊಂಗಾಟಲ್ಲಿ ಕೇಳಿ ನೆಗೆಮಾಡುಗು ಎಂಕಪ್ಪಜ್ಜ, ಬೆಲ್ಲ ಅಗುಕ್ಕೊಂಡು!
ಕಾಂಬು ಸುರುಸುರುವಿಂಗೆ ಮಾತಾಡ್ಳೆ ಹೆದರುಗು, ಮತ್ತೆ ಅಭ್ಯಾಸ ಆತಲ್ದ, ಪ್ರತೀ ಸರ್ತಿ ಮಾವº ಎಂತಾರು ಮಾತಾಡುಸಿಗೊಂಡು, ಬಾಯಿಗೆ ಕೋಲು ಹಾಕಿಯೊಂಡು – ಇತ್ತಿದ್ದವು.
ಈ ಮಾವ – ಪೇಟಗೆ ಹೋಗಿದ್ದರೆ, ಬಪ್ಪಗ ‘ಪುಟ್ಟುಕೂಸು ಕಾಂಬುಗೆ ತಿಂಬಲೆ’ ಹೇಳಿಗೊಂಡು ಎಂತಾರು ತಕ್ಕು.
ಹೇಳದ್ರೂ ತಕ್ಕು – ತಂದು ಸರಸಜ್ಜಿಯ ಕೈಲಿ ಕಟ್ಟಿನ ಕೊಡುಗು, ಸರಸಜ್ಜಿ ಅದರಿಂದ ಒಂದೊಂದೇ ತೆಗದು ಕೊಡುಗು.
ಹೆದರಿಕೆ ಪೂರ ಹೋದಮತ್ತೆ, ಮಾವನ ಅಪ್ಪನಸ್ಥಾನಲ್ಲೇ ನೋಡಿ – ಪ್ರೀತಿಲಿ, ಗೌರವಲ್ಲಿ ಕಂಡುಗೊಂಡಿತ್ತು ಈ ಮುದ್ದು ಸೊಸೆ!
ಕಾಂಬು ಅಜ್ಜಿ ನೆಡುಪ್ರಾಯಕ್ಕೆ ಬಂದ ಮತ್ತೆ ಆ ಹೆದರಿಕೆ ದಿನಂಗಳ ಗ್ರೇಶಿ ಎಷ್ಟೋ ಸರ್ತಿ ಅದರಷ್ಟಕ್ಕೇ ನೆಗೆ ಮಾಡಿದ್ದು!
ಮನೆಮಗಳಾಗಿ ಎಲ್ಲೊರ ಹೊಂದುಸಿಗೊಂಡು ಕೊಂಡೋಪ ಈ ಸೊಸೆಯ ಕಂಡರೆ ತುಂಬಾ ಪ್ರೀತಿ, ಮಾವ ಎಂಕಪ್ಪಜ್ಜಂಗೆ.!

ಮದುಮ್ಮಾಳುಕೂಸು ಕಾಂಬು ಪ್ರೌಡಾವಸ್ಥೆಗೆ ಬಪ್ಪನಾರವೂ ಶಂಬಜ್ಜನ ಸಂಸರ್ಗಕ್ಕೆ ಬಯಿಂದಿಲ್ಲೆ.
ಅತ್ತೆಮಾವಂಗೆ ಸೊಸೆ ಆಗಿ, ಆ ಮನೆಯ ಒಂದು ಸದಸ್ಯೆ ಆಗಿದ್ದರೂ, ಶಂಬಜ್ಜಂಗೆ ಹೆಂಡತ್ತಿ ಆಗಿತ್ತಿಲ್ಲೆ!

ಹೆಂಡತ್ತಿ ಆಗಿ ಒಟ್ಟಿಂಗೇ ಜೀವನ ಮಾಡ್ಳೆ ಸುರು ಮಾಡಿದ ಮತ್ತೆಯೇ ಶಂಬಜ್ಜನ ಸರಿಯಾಗಿ ಅರ್ತ ಅಪ್ಪಲೆ ಸುರು ಆದ್ದು.
ಅಪ್ಪನ ಹಾಂಗೇ ಶ್ರಮಜೀವಿ ಶಂಬಜ್ಜಂದೇ. ಉದಿಯಪ್ಪಗ ಎದ್ದು ತೋಟಕ್ಕೆ ಹೋದರೆ, ಹತ್ತುಗಳಿಗೆಯ ಹೊತ್ತಿಂಗೆ ನೀರುಕುಡಿವಲೆ ಬಕ್ಕು – ಕಾಂಬು ಪ್ರೀತಿಲಿ ಬೆಲ್ಲ ನೀರು ಕೊಡುಗು,ನೀರೆರವಗ ಕೈ ನಡುಗ!
ಪುನಾ ತೋಟಕ್ಕೆ ಹೋದರೆ, ಉಂಬಲಪ್ಪಗ ಬಕ್ಕು. ಉಂಡಿಕ್ಕಿ ಒಂದೊರಕ್ಕು ಒರಗ್ಗು – ಕೋಳಿಒರಕ್ಕು. ಮತ್ತೆ ಪುನಾ ತೋಟಕ್ಕೆ ಹೋಕಿದಾ. ಪ್ರತಿ ಸರ್ತಿಯುದೇ ಮನೆಗೆ ಬಪ್ಪಗ ಕೆಲಸದ ಬಚ್ಚಲು ಅರ್ತು ಚೆಂದಕೆ ನೋಡಿಗೊಂಡು ಇತ್ತು ಈ ಕಾಂಬು!
ಶಂಬಜ್ಜ ಅಂತೂ ತೋಟಲ್ಲೇ ಇಕ್ಕು, ಹಡಿಲು ಬಿದ್ದ ಆ ತೋಟವ ಅಷ್ಟು ಪಲವತ್ತು ಮಾಡಿದ್ದೇ ಶಂಬಜ್ಜº ಇದಾ..!
ಶಂಬಜ್ಜ ತೋಟಕ್ಕೆ ಹೋಪಗ ಕಾಂಬುಅಜ್ಜಿ ಏನೂ ಸುಮ್ಮನೆ ಕೂರ, ಅದುದೇ ಏನಾರು ಕೆಲಸ ಮಾಡಿಗೊಂಡು ಇಕ್ಕು.
ಎಲ್ಲೊರು ಇಪ್ಪಗ ಶಂಬಜ್ಜº – ‘ಏ..’, ‘ಕೇಳಿತ್ತೋ..’,‘ಅಪ್ಪೋ..’, ‘ಎಲ್ಲಿದ್ದೇº..’, ‘ಇದಾº..’ ಹೇಳಿ ಎಲ್ಲ ಗಂಭೀರವಾಗಿ ಹೇಳಿರೂ, ಆರೂ ಇಲ್ಲದ್ದೆ ಇಬ್ರೇ ಇದ್ದರೆ ಕೊಂಗಾಟಲ್ಲಿ ‘ಕಾಂಬೂ…!!’ (KaaaambOO0óº°””) ಹೇಳುಗು!
ಕಾಂಬುಅಜ್ಜಿ ಎರಡೂ ಸರ್ತಿಯೂ ಅಷ್ಟೇ ಪ್ರೀತಿಲಿ ನೆಗೆಮಾಡಿಗೊಂಡು ಎದುರುಗೊಂಗು!
ಶಂಬಜ್ಜಂಗೆ, ಅವರ ಶ್ರಮಕ್ಕೆ ಹೆಗಲು ಕೊಡುವ ಕಾಂಬುವಿನ ಕಂಡ್ರೆ ತುಂಬಾ ಪ್ರೀತಿ..!

ಶಂಬಜ್ಜಂಗೆ ಮದುವೆ ಅಷ್ಟು ಬೇಗ ಆದರೂ, ಮಕ್ಕೊ ಅಪ್ಪಗ ತಡವಾಯಿದು.
ತಡವಾಗಿ ಮಕ್ಕೊ ಆದರೆ ದಂಪತಿಗೊ ಹೆಚ್ಚು ಅನ್ಯೋನ್ಯವಾಗಿ ಇಪ್ಪದಡ!
ಅಷ್ಟು ಸಮಯವುದೇ ಕುಟುಂಬಲ್ಲಿ ಇಬ್ರೇ ಇಪ್ಪದು – ಸುಖದುಃಖಕ್ಕೆ ಇವಿಬ್ರೇ ಕಾರಣೀಭೂತರಲ್ದಾ, ಹಾಂಗಾಗಿ!
(ಈ ಗಾದೆ ಈಗಾಣೋರಿಂಗೆ ಅನ್ವಯ ಆಗ, ಎಂತಕೇಳಿರೆ ಈಗ ಮಕ್ಕೊ ಅದಾಗಿ ಅಪ್ಪದಲ್ಲ, ಬೇಕಪ್ಪಗ ಮಾಡುದು! ಒಂದೊಂದರಿ ಡಾಗುಟ್ರುಬಾವ ಪರಂಚುಗು!)
ಸುಬ್ರಮಣ್ಯಕ್ಕೋ – ತಿರುಪತಿಗೋ ಎಲ್ಲ ಈ ವಿಚಾರಲ್ಲಿ ನಂಬಿಗೊಂಡವಡ, ಶಂಬಜ್ಜº.
ಒಂದು ಸುದಿನ ಪ್ರೀತಿಯ ಮಗº ಹುಟ್ಟಿದº! ಸುರುವಾಣದ್ದು ಮಾಣಿ ಆಯೆಕ್ಕು ಹೇಳಿ ಶಂಬಜ್ಜº ಹೇಳಿಗೊಂಡು ಇತ್ತಿದ್ದವು – ಹಾಂಗೇ ಆತುದೇ.
ತಿರುಪತಿಯ ನೆಂಪಿಂಗೂ ಆತು, ಅಜ್ಜನ ಹೆಸರೂ ಆತು ಹೇಳಿಗೊಂಡು ವೆಂಕಟ್ರಮಣ ಹೇಳಿ ಹೆಸರು ಮಡಗಿದವು.
ರಂಗº ರಂಗº ಹೇಳುದು ಎಲ್ಲೊರುದೇ – ಮನೆಯ ಎಲ್ಲೊರ ಕೊಂಗಾಟ ತೆಕ್ಕೊಂಡು ಗುಂಡುಗುಂಡಾಗಿ ಬೆಳದº, ಕಾಂಬು ಅಜ್ಜಿಯ ಮುದ್ದು ಮಗº!
ರಂಗಮಾವಂಗೆ ಐದೊರಿಶ ಆದಿಪ್ಪಗ ಮಾಲಚಿಕ್ಕಮ್ಮ ಹುಟ್ಟಿತ್ತು, ಅದಾ, ಪಂಜಕ್ಕೆ ಕೊಟ್ಟದು – ಅದರ.
ಇಬ್ರೂ ಪುಳ್ಯಕ್ಕೊ ಮನೆಯ ಮಾಡು ಹಾರುವ ಹಾಂಗೆ ಬೊಬ್ಬೆ – ಗಲಾಟೆ – ಆಟ – ಕೂಟ – ಊಟ ಮಾಡಿಗೊಂಡು ಪ್ರಾಯದ ಅಜ್ಜಜ್ಜಿಯಕ್ಕೊಗೂ, ನೆಡುಪ್ರಾಯದ ಅಪ್ಪಮ್ಮಂದ್ರಿಗೂ ಉಪದ್ರ, ಕುಶಿ ಕೊಟ್ಟೊಂಡು ಇತ್ತಿದ್ದವು.
ಕಾಂಬುಅಜ್ಜಿಯ ಮಕ್ಕೊಗೆ ಅಂತೂ ಅಮ್ಮ ಹೇಳಿರೆ ತುಂಬಾ ಪ್ರೀತಿ..!

ಈಗೀಗ ಸರಸಜ್ಜಿ ಹೇಂಗೂ ಮನೆಲೇ ಸುತ್ತ ಬಪ್ಪದಿದಾ, ಮಾವಂಗೂ ಏನೂ ತುಂಬಾ ಕಾರ್ಬಾರು ಎಡಿಯ, ಇಬ್ರಿಂಗೂ ಪ್ರಾಯ ಆತು!
ಅಡಿಗೆ ಕೋಣೆಯ ಸಮಸ್ತ ಜೆವಾಬ್ದಾರಿಯೂ ಕಾಂಬುವಿಂಗೇ ಬಂತು! ಹಾಂಗೆ, ಒಳಾಣ ಕೆಲಸ ಅಲ್ಲದ್ದೆ, ಹುಲ್ಲಿಂಗೆ ಹೋಪದೋ – ಹೊಳ್ಳಚ್ಚು (ಸೌದಿ) ತಪ್ಪಲೆ ಹೋಪದೋ, ಹೀಂಗೆಂತಾರು ಕೆಲಸ ಇದ್ದುಗೊಂಡು ಇತ್ತು!
ಎಲ್ಲವನ್ನುದೇ ಅಚ್ಚುಕಟ್ಟಾಗಿ ಮಾಡುಗು. ಎಲ್ಲೊರನ್ನುದೇ ಪ್ರೀತಿಲಿ ನೋಡಿಗೊಂಗು!
ಸರಸಜ್ಜಿಗೆ ತುಂಬ ಪ್ರಾಯ ಆತು, ದೇಹ ತುಂಬ ಜೀರ್ಣ ಆತು!
ಅಕೇರಿ ದಿನಂಗಳಲ್ಲಿ ಅವು ರಜಾ ಮಕ್ಕಳ ಹಾಂಗೆ ಮಾಡಿಗೊಂಡು ಇತ್ತಿದ್ದವಡ (- ಮುದಿಮರುಳು ಹೇಳ್ತವಡ ಅದಕ್ಕೆ, ಡಾಗುಟ್ರುಬಾವ ಹೇಳಿದ್ದು.)
ಅಷ್ಟಪ್ಪಗ ಕಾಂಬುಅಜ್ಜಿಯೇ ಆ ಅತ್ತೆಯ, ಪುಟ್ಟುಬಾಬೆಯ ನೋಡಿಗೊಂಡ ಹಾಂಗೆ – ಚೆಂದಕೆ ಮಾತಾಡುಸಿಗೊಂಡು ನೋಡಿದ್ದು.
‘ಅದ,ಅದೆಂತ ಮಾಡುದು ಅತ್ತೆ!’, ‘ಸುಮ್ಮನೆ ಮನಿಕ್ಕೊಳಿ ನಿಂಗೊ, ಹಾº!’ ಹೀಂಗೆ – ಮಕ್ಕೊಗೆ ಹೇಳಿದಹಾಂಗೆ ಕೊಂಗಾಟಲ್ಲಿ ಜೋರು ಮಾಡಿಗೊಂಡು!
ತಾನು ಸೊಸೆ ಆಗಿ ಬಂದ ಸಮೆಯಲ್ಲಿ ಸರಸಜ್ಜಿ ನೋಡಿಗೊಂಡ ಕಾಳಜಿ ನೆಂಪಾಗಿ, ತನ್ನ ಬಾಳಂತನಲ್ಲಿ ಈ ಅತ್ತೆ ತೋರಿದ ಆರೈಕೆ ನೆಂಪಾಗಿ, ಈಗ ತಾನು ಮಾಡ್ತಾ ಇಪ್ಪದು ಅದರೆದುರು ಎಂತದೂ ಇಲ್ಲೆ ಹೇಳಿ ಒಂದೊಂದರಿ ಕಾಂಬು ಅಜ್ಜಿಗೆ ದುಃಖ ಬಂದುಗೊಂಡು ಇತ್ತು!
ಅಂದು ಅಮ್ಮ ಆಗಿ ಕಂಡ ಅತ್ತೆಯ ಈಗ ಮಗಳಾಗಿ ನೋಡಿಗೊಂಬ ಸೌಭಾಗ್ಯ!
ಸರಸಜ್ಜಿಯ ಕೊನೆಗಾಲದ ಅಷ್ಟೂ ಚಾಕ್ರಿಯ ಈ ಸೊಸೆ ಕಾಂಬುವೇ ಮಾಡಿದ್ದು, ಹೆಮ್ಮೆಲಿ! ಪ್ರೀತಿಯ ಅತ್ತೆಯ ಚೆಂದಕೆ ಕಳುಸಿ ಕೊಟ್ಟತ್ತು ಈ ಸೊಸೆ.
ಅಮ್ಮನ ಬಿಟ್ಟ ಅಸಕ್ಕವ ಈ ಅತ್ತೆ ದೂರ ಮಾಡಿತ್ತಿದ್ದು, ಅತ್ತೆಯ ಬಿಟ್ಟ ಅಸಕ್ಕ ಹೇಂಗೆ ದೂರ ಹೋಕು?!
ಶಂಬಜ್ಜº, ವೆಂಕಪ್ಪಜ್ಜನಿಂದಲೂ ಹೆಚ್ಚಿಗೆ ಸರಸಜ್ಜಿಯ ಹಚ್ಚಿಗೊಂಡದು ಈ ಕಾಂಬುಅಜ್ಜಿಯೇ ಅಲ್ಲದಾ!
ಸರಸಜ್ಜಿ ದಿನಕಳುದಪ್ಪಗ ಕಾಂಬುಗೆ ಒಂದು ತಿಂಗಳು ಊಟವೇ ಸೇರಿದ್ದಿಲ್ಲೆ! ಅಟ್ಟುಂಬೊಳ ಹೋದರೆ ಅದೇ ನೆಂಪು!! ಅಲ್ಯಾಣ ಪ್ರತಿ ಶೆಕ್ಕರೆಡಬ್ಬಿಗಳಲ್ಲಿ ಸರಸಜ್ಜಿಯೇ ಕಂಡಹಾಂಗೆ ಆಗಿಯೊಂಡು ಇತ್ತು ಈ ಕಾಂಬುಗೆ!
ರಜ್ಜವೇ ಸಮಯಲ್ಲಿ ಎಂಕಪ್ಪಜ್ಜಂದೇ ಹೋದವು.
ಮೂಲ ಕಾರಣ ಅನಾರೋಗ್ಯ ಆದರುದೇ, ಸರಸಜ್ಜಿಯ ನಿಧನದ ಮತ್ತೆ ‘ಇನ್ನು ಆನೆಷ್ಟು ದಿನವೋ’ ಹೇಳಿ ಬೇಜಾರು ಮಾಡುಗಡ!
ದೈಹಿಕ, ಮಾನಸಿಕ ಎರಡೂ ಆರೋಗ್ಯ ಕೆಳಬಂದರೆ ಜೆನ ಎಷ್ಟುಸಮೆಯ ಒಳಿಗು ಬೇಕೇ! ಹಾಂಗೆ ಆರು ತಿಂಗಳಿನ ಅಂತರಲ್ಲಿ ವೆಂಕಪ್ಪಜ್ಜಂದೇ ತೀರಿಗೊಂಡವು.
ಪ್ರೀತಿಯ ಅತ್ತೆ ಮಾವನ ಕಳಕ್ಕೊಂಡ ಕಾಂಬುಅಜ್ಜಿ ಸೊರಗಿದ್ದು ಎದ್ದು ಕಂಡುಗೊಂಡು ಇತ್ತು!
~

ಮತ್ತಾಣ ಇತಿಹಾಸ ಹೆಚ್ಚು ಸ್ಪಷ್ಟ.
ಹೆರಿಯೋವು ಹಾಕಿದ ದಾರಿಲೇ ಈ ಕಾಂಬುಅಜ್ಜಿ ಹೆಜ್ಜೆಹಾಕಿತ್ತು.
ಶಂಬಜ್ಜº ತೋಟವ ಬೆಳಗುಸಿದವು, ಕಾಂಬು ಅಜ್ಜಿ ಮನೆ ಬೆಳಗುಸಿತ್ತು.
ಇಬ್ರೇ ಮಕ್ಕೊ, ಮದಲಾಣ ಕಾಲಕ್ಕೆ ಕಮ್ಮಿಯೇ. ಮಕ್ಕೊ ಹೇಳಿರೆ, ದೇವರು ಕೊಟ್ಟಹಾಂಗೆ ಅಪ್ಪದು, ಅಲ್ಲದೋ!
ಹೆಸರು ಹೇಳುಸುವ ಎರಡು ಮಕ್ಕೊ ದಾರಾಳ ಸಾಕು! ಹೇಳಿಗೊಂಡವು ಆ ಆದರ್ಶ ದಂಪತಿಗೊ!
ಮನೆ ಬೆಳಗಿಯೋಂಡೇ ಇತ್ತು.

ಮಕ್ಕೊ ದೊಡ್ಡ ಆದವು. ತೋಟಲ್ಲಿಪ್ಪ ಅಪ್ಪನಿಂದಲೂ, ಮನೆಲೇ ಇಪ್ಪ ಅಮ್ಮನ ಮೇಲೆ ಮಕ್ಕೊಗೆ ವಿಶೇಷ ಮಮತೆ.
ಕಾಲುನೀಡಿ ಕೂದುಗೊಂಡ ಕಾಂಬುಅಜ್ಜಿಯ ಕಂಡ್ರೆ ರಂಗಮಾವº ತಲೆಮಡಗಿ ಮನಿಕ್ಕೊಂಗು, ದೊಡ್ಡಾದ ಮೇಲುದೇ.
ಮಾಲಚಿಕ್ಕಮ್ಮಂದೇ ಹಾಂಗೆಯೇ, ಅಮ್ಮಂಗೆ ಅಂಟಿಗೊಂಡೇ ಬೆಳದ್ದು.
ಕಾಂಬುಅಜ್ಜಿಯ ನಗುಮುಖವೂ, ತಾಳ್ಮೆಯೂ ಇದಕ್ಕೆ ಕಾರಣ ಹೇಳಿ ಎಲ್ಲೊರುದೇ ಹೇಳುಗು.

ಶಂಬಜ್ಜº ಮಕ್ಕಳ ಮದುವೆ ಬಗ್ಗೆ ಯೋಚನೆ ಮಾಡಿದವು. ಕಾಂಬು ಅಜ್ಜಿಯುದೇ ಅದಕ್ಕೆ ಸೇರಿಗೊಂಡತ್ತು.
ರಂಗಮಾವಂಗೆ ಕೋಳಿಯೂರು ಸೀಮೆಂದಡ – ಕೂಡಿಬಂತು. ಪಾರ್ವತಿ ಹೇಳಿ ಹೆಸರು – ಮನೆಲಿ ಪಾತಿ ಹೇಳಿ ದಿನಿಗೆಳುದಡ.
ಗೌಜಿಲಿ ಜೆಂಬ್ರ ಕಳುತ್ತು – ಸೊಸೆಯ ಕುಶೀಲಿ ಒಳಮಾಡಿತ್ತು, ಈ ಕಾಂಬು ಅಜ್ಜಿ.
ಆ ಮನೆಗೆ ಬಪ್ಪಗ ಕಾಂಬು ಅಜ್ಜಿಗೆ ಆದ ಪ್ರಾಯದ ಎರಡುಪಾಲು ಆಗಿತ್ತು ಪಾತಿ ಅತ್ತೆಗೆ.
ಹಾಂಗಾಗಿ ಕಾಂಬುಅಜ್ಜಿಗೆ ಇದ್ದ ಹಾಂಗೆ ಬಾಲ್ಯಾವಸ್ಥೆಯ ತುಂಟತನ ಪಾತಿಅತ್ತೆಗೆ ಇಲ್ಲೆ, ಪ್ರೌಢಾವಸ್ಥೆಯ ಗಾಂಭೀರ್ಯ ಬಂದಾಗಿತ್ತು. ಅದರ ಹೇಂಗೆ ನೋಡಿಗೊಳೆಕ್ಕೋ – ಹಾಂಗೆ ಕಾಂಬುಅಜ್ಜಿ ಚೆಂದಕ್ಕೆಮಾತಾಡುಸಿಗೊಂಡು,
ಪಾತಿಅತ್ತೆಗೆ ಅಪ್ಪನಮನೆ ಬದಲಿದ್ದೇ ಗೊಂತಾಯಿದಿಲ್ಲೆ ಹೇಳುವಷ್ಟರ ಮಟ್ಟಿಂಗೆ ಚೆಂದಲ್ಲಿ ಈ ಕಾಂಬು ಅಜ್ಜಿ!
ನಾವು ಪ್ರೀತಿ ಕೊಟ್ರೇ ಅಲ್ಲದೋ – ನವಗೂ ಪ್ರೀತಿ ತೋರುಸುತ್ತದು, ಮದುಮ್ಮಾಳು ಪಾತಿಗೂ ಕಾಂಬು ಅತ್ತೆಯ ತುಂಬ ಹಿಡುಸಿ ಹೋತು!
ಕಾಂಬು ಅಜ್ಜಿ ಹೇಳಿರೆ, ಪಾತಿ ಅತ್ತೆಯ ಪ್ರೀತಿಯ ಅತ್ತೆ ಆತು!

ರಜ್ಜವೇ ಸಮೆಯಲ್ಲಿ ಮಾಲಚಿಕ್ಕಮ್ಮಂಗೆ ಸಂಬಂಧ ಕೂಡಿಬಂತು.
ಕಾಲ ರಜ ಮುಂದುವರುದ ಕಾರಣ ಹತ್ತೈವತ್ತು ಮೈಲು ದೂರದ – ಪಂಜಂದ ಸಂಬಂದ. ರಜ ದೂರ ಆತೋ ಹೇಳಿ ಕಾಂಬುಅಜ್ಜಿಗೆ ಒಂದರಿ ಬೇಜಾರಾದರೂ, ಹೆಚ್ಚಿರೆ ಮುಕ್ಕಾಲುಗಂಟೆ ದಾರಿ – ಬದಿಯೆಡ್ಕಕ್ಕೆ ನೆಡದು ಎತ್ತುವಗ ಪಂಜಕ್ಕೆ ವಾಹನಲ್ಲಿ ಎತ್ತುತ್ತು – ಹೇಳಿ ಶಂಬಜ್ಜº ಸಮಾದಾನ ಮಾಡಿದ ಮತ್ತೆ ಒಪ್ಪಿದವು. ಪಂಜದ ಚಿಕ್ಕಯ್ಯ ಮಾಲಚಿಕ್ಕಮ್ಮನ ಮದುವೆ ಗೌಜಿಲಿ ಆಗಿ ಕರಕ್ಕೊಂಡು ಹೋದವು.
ಅಲ್ಲಿಗೆ ಶಂಬಜ್ಜº-ಕಾಂಬುಅಜ್ಜಿಯ ಒಂದು ಹಂತದ ಜೆವಾಬ್ದಾರಿ ಮುಗಾತು!
ಪಂಜ ಚಿಕ್ಕಯ್ಯ ಬಂದರೂ ಹಾಂಗೇ, ತುಂಬಾ ಚೆಂದಕ್ಕೆ ಅಳಿಯನ ನೋಡಿಗೊಂಡು, ಬೇಕಾದ ಹಾಂಗೆ ಮಾತಾಡುಸಿಗೊಂಡು ತುಂಬ ಪ್ರೀತಿಲಿ ನೋಡಿಗೊಂಡಿದಲ್ದ, ಈ ಕಾಂಬು ಅಜ್ಜಿ.
ಹಾಂಗಾಗಿ ಅಳಿಯ ಪಂಜ ಚಿಕ್ಕಯ್ಯಂಗೂ ಕಾಂಬುಅಜ್ಜಿಯ ತುಂಬ ಪ್ರೀತಿ! ಮನೆಯ ಅಮ್ಮನ ಹಾಂಗೇ!

ಪಾತಿಅತ್ತೆ – ರಂಗಮಾವಂಗೆ ಮಗº ಹುಟ್ಟಿದº, ಶಾಮಕಿರಣ – ಶಾಂಬಾವ ಹೇಳುದು ಎಂಗೊ ಎಲ್ಲ, ಅಜ್ಜನ ಹೆಸರು ಮಡಗೆಕ್ಕು ಹೇಳಿಗೊಂಡು ಆ ಹೆಸರೋ ತೋರ್ತು!
ಪುಳ್ಳಿಮಾಣಿ ಬಂದ ಹೇಳಿ ಬಾರೀ ಕುಶಿ ಈ ಅಜ್ಜ-ಅಜ್ಜಿಗೆ. ಎಲ್ಲೋರತ್ರೂ ಹೇಳುಗು, ಅವನ ಶುದ್ದಿಯ. ಈ ಶಾಂಬಾವº ಸಣ್ಣ ಇಪ್ಪಗ ಮಹಾ ಬಿಂಗಿ ಅಡ, ಆಚಕರೆ ಮಾಣಿಯ ಹಾಂಗೆ. ಆರ ಮಾತೂ ಕೇಳº, ಆದರೆ ಅಜ್ಜಿ ಹೇಳಿರೆ ಆತು!
ಮುಂದೆ ಹುಟ್ಟಿದ ಮಗಳು – ಲಕ್ಷ್ಮಿಅತ್ತಿಗೆಗೂ ಹಾಂಗೆ, ಕಾಂಬುಅಜ್ಜಿಯೇ ಹೆಚ್ಚು. ಅದರ ಮೀಶುದು, ಪೋಚಕಾನ ಮಾಡುದು – ಎಲ್ಲವುದೇ ಅಜ್ಜಿಯೇ. ಶಂಬಜ್ಜನತ್ತರೆ ಹೋಪಲೆ ಗುರ್ತನೋಡುಗು, ಆದರೆ ಕಾಂಬುಅಜ್ಜಿ ಅಕ್ಕು ಅವಕ್ಕೆ!
ಮಕ್ಕಳ ತುಂಬ ಕೊಂಗಾಟಲ್ಲಿ ನೋಡುವ ಜೆನ ಅಲ್ಲದೋ!
ಹಾಂಗಾಗಿ ಈ ಪುಳ್ಯಕ್ಕೊಗುದೇ ಕಾಂಬುಅಜ್ಜಿಯ ಮೇಲೆ ತುಂಬಾ ಪ್ರೀತಿ.!

ಮಾಲ ಚಿಕ್ಕಮ್ಮನ ಮಕ್ಕಳನ್ನೂ ಹಾಂಗೇ, ಅದೇ ನಮುನೆ ಕೊಂಗಾಟಲ್ಲಿ ಕಂಡು, ಮುದ್ದಿಲಿ ಬೆಳೆಶಿದ್ದು. ಪಾತಿಅತ್ತೆ, ಮಾಲಚಿಕ್ಕಮ್ಮನ ಬಾಳಂತನಂದ ಹಿಡುದು ಮಕ್ಕೊ ದೊಡ್ಡ ಅಪ್ಪನಾರವೂ ಕಾಂಬುಅಜ್ಜಿದೇ ಆರೈಕೆ, ಉಪಚಾರ.
ಮನೆಮಗಳಕ್ಕಳ ಬಾಳಂತನ ಮಾಂತ್ರ ಅಲ್ಲದ್ದೇ, ಅಂಬಗಾಣ ಸುಮಾರು ಜೆನ ಹೆಮ್ಮಕ್ಕಳ ಬಾಳಂತನ ಅದೇ ಮನೆಲಿ ಆದ್ದು ಇದೇ ಕಾಂಬು ಅಜ್ಜಿಯ ದೊಡ್ಡ ಮನಸ್ಸಿಂದಾಗಿ. ಕೌಟುಂಬಿಕ ವೆವಸ್ಥೆಗೆ ಅತ್ಯಂತ ಬೆಲೆ ಕೊಟ್ಟು ಬಾಳಿದ ಈ ಕಾಂಬು ಅಜ್ಜಿ, ತನ್ನ ಕುಟುಂಬವ ಬೆಳಗುಸಿದ್ದು. ಹೆಂಡತ್ತಿ ಮಕ್ಕಳ ಸರಿಯಾಗಿ ನೋಡಿಗೊಳದ್ದ ಯೇವದಾರು ಕಂಡ್ರೆ ಸಮಾಬೈಗು. ಅಂಥಾ ಸ್ಥಾನ ಇತ್ತು ಈ ಅಜ್ಜಿಗೆ, ಪ್ರೀತಿಯ ರಾಜ್ಯಲ್ಲಿ!
ನೆಂಟ್ರವರ್ಗಲ್ಲಿ ಕಾಂಬುಅಜ್ಜಿಯ ಕಂಡ್ರೆ ಎಲ್ಲೊರಿಂಗೂ ಪ್ರೀತಿಯೇ!

ನೆರೆಕರೆಯ ಅಷ್ಟೂ ಮನೆಯವಕ್ಕುದೇ ಈ ಕಾಂಬುಅಜ್ಜಿ ಹೇಳಿರೆ ತನ್ನ ಮನೆಯ ಹೆರೀತಲೆ ಇದ್ದ ಹಾಂಗೇ. ಎಂತಾರು ಅನುಭವ ಕೇಳೆಕ್ಕಾರೆ, ಎಂತಾರು ಬೇಜಾರಾದರೆ ಎಲ್ಲ ಈ ಕಾಂಬುಅಜ್ಜಿಯ ಹತ್ತರೆ ಬಂದು ಮಾತಾಡುಗು. ಮನೆಯೋರು, ನಮ್ಮೋರು ಮಾಂತ್ರ ಅಲ್ಲ, ಕೆಲಸಕ್ಕೆ ಬತ್ತವರ ಮನೆಯ ಕಷ್ಟ ನಷ್ಟಂಗಳೂ ಹೇಳಿಯೊಂಗು. ಅವೆಲ್ಲ ಈ ಕಾಂಬು ಅಜ್ಜಿಯ ಮನೆಅಮ್ಮನ ಹಾಂಗೇ ನೋಡಿಗೊಂಗು!
ನೆರೆಕರೆಯ ಎಲ್ಲೊರಿಂಗೂ ಈ ಕಾಂಬುಅಜ್ಜಿ ಹೇಳಿರೆ ತುಂಬಾ ಪ್ರೀತಿ!

ಈಗ ಅವು ಇಲ್ಲೆ!
ತೀರಾ ಪ್ರಾಯ ಆಗಿ ತೀರಿಯೊಂಡು ಸುಮಾರು ಇಪ್ಪತ್ತೊರಿಶ ಕಳಾತು!
ಪ್ರಾಯಂದಲೇ ತೀರಿ ಹೋದ್ದು, ಸುಖಮರಣ – ಪುಣ್ಯವಂತರಿಂಗೆ ಹಾಂಗೇ ಅಲ್ಲದೋ! ಕಾಂಬು ಅಜ್ಜಿ ತೀರಿಯೊಂಡ ದಿನ, ಎಲ್ಲೊರುದೇ – ಅಷ್ಟು ಪ್ರಾಯ ಆದ ಶಂಬಜ್ಜನೂ ಕಣ್ಣೀರು ಹಾಕಿತ್ತಿದ್ದವು. ನೆಂಟ್ರು – ನೆರೆಯವು ಸುಮಾರು ಜೆನ ಸೇರಿ, ಚೆಂದಕ್ಕೆ ಕಳುಶಿಕೊಟ್ಟಿದವು. ಆ ಊರಿನ ಒಬ್ಬ ಹಿರೀಯ ವೆಗ್ತಿ ಹೋದ ‘ಖಾಲಿತನ’ ಬಂದು ಬಿಟ್ಟತ್ತು.
ಮತ್ತೆ ಒಂದೈದು ಒರಿಶ ಆದ ಸಮೆಯ, ಕಾಂಬು ಅಜ್ಜಿಯ ನಾಕನೇ ತಿತಿ – ಶಂಬಜ್ಜನೂ ತೀರಿಗೊಂಡವು. ತರವಾಡು ಮನೆಯ ಆ ತಲೆ ಇಲ್ಲೆ ಈಗ!
ಹತ್ತು-ಹದಿನೈದು ಒರಿಶ ಕಳಾತು ತೀರಿಗೊಂಡು.
~

ಪಾತಿ ಅತ್ತೆಗೆ ಇದೆಲ್ಲ ಕೂದಂಡು ನೆಂಪಾವುತ್ತು, ಅಂಬಗಂಬಗ. ಈಗೀಗ ಜೋರು.
ಈಗ ರಂಗಮಾವ ಪಾತಿಅತ್ತೆಯೇ ಮನೆಗೆ ಹಿರಿಯೋವು! ಕೊಂಗಾಟದ ಮಗಳ ಸುಳ್ಯಹೊಡೆಂಗೆ ಕೊಟ್ಟಿದು, ಸೌಖ್ಯಲ್ಲಿದ್ದು.
ಮಗº, ಶಾಂಬಾವಂಗೆ ಮದುವೆ ಆಯಿದು, ಐದೊರಿಶ ಆತು! ನಾಕೊರಿಶದ ಮಗನೂ ಇದ್ದº ಅವಕ್ಕೆ. ಪಾತಿಅತ್ತೆಯ ಪುಳ್ಳಿಮಾಣಿ ವಿನು!

ಶಾಂಬಾವಂಗೆ ಮದುವೆ ಆದ್ದು ಪೆರಿಯ ಹೊಡೆಂದ, ವಿದ್ಯº ಹೇಳಿ ಹೆಸರಡ.
ಬೆಳಿಬಣ್ಣ, ಹಿಡಿಸುಡಿಕಡ್ಡಿಯಷ್ಟು ಸಪುರ. ಬೆಶಿಲಿಂಗೆ ಹೋದರಲ್ಲದೋ – ಕಪ್ಪಪ್ಪದು!
ಕೆಲಸ ಏನು ಅರಡಿಯ. ಶರ್ರ ಸಪೂರ ಆದ ಕಾರಣ ಕೆಲಸ ಮಾಡ್ಳೆ ಎಡಿತ್ತಿಲ್ಲೆ, ಜಾಸ್ತಿ ತಿಂಬಲಿಲ್ಲೆ – ತೋರ ಅಪ್ಪಲಾಗ ಹೇಳಿಗೊಂಡು!
ಮತ್ತೆ ಕೆಲಸ ಅರಡಿವದೆಲ್ಲಿಗೆ ಬೇಕೆ, ತೋರ ಅಪ್ಪದೆಲ್ಲಿಗೆ ಬೇಕೇ!
ನೆಡುಪ್ರಾಯ ಕಳುದರೂ ಮನೆಕೆಲಸಂಗಳ ಪಾತಿಅತ್ತೆಯೇ ಮಾಡುದು.
ಇಡೀ ಮನೆಯವಕ್ಕೆ ಬೇಶಿಹಾಕುದು ಮಾಂತ್ರ ಅಲ್ಲದ್ದೆ, ಅಡಿಗೆಗೆ ಬೇಕಾದ ವೆವಸ್ಥೆ, ಬೆಶಿನೀರಿಂಗೆ ಕಿಚ್ಚು ಹಾಕುತ್ಸು, ಎಲ್ಲವುದೇ ಪಾತಿಅತ್ತೆಯೇ – ಈಗಳೂ!

ಅದರ ಸೊಸೆಯ ಅವಸ್ಥೆ ಕಂಡು, ಬೇಡಬೇಡ ಹೇಳಿರೂ ಕಾಂಬುಅಜ್ಜಿಯ ನೆಂಪಪ್ಪದು ಈ ಪಾತಿಅತ್ತೆಗೆ.
ಮನೆಲಿ ಅವಕ್ಕೆ ಇಬ್ರಿಂಗೆ – ಮಗ, ಸೊಸೆಗೆ – ಜಗಳ ಆವುತ್ತು – ಅಲ್ಲ ಈಗೀಗ ಅದು ಸಾಮಾನ್ಯ ಹೇಳುವೊ – ಜಗಳ ಆದ ದಿನ ಅಂತೂ ಕಾಂಬು ಅಜ್ಜಿ, ಶಂಬಜ್ಜನ ಅನ್ಯೋನ್ಯತೆಯ ನೋಡಿ ಕಣ್ಣಿಲಿ ನೀರೇ ಬಂದು ಬಿಡ್ತು!
ನಿತ್ಯ ಪೇಂಟಂಗಿ ಹಾಕಿ ಮನೆಲಿ ತಿರುಗುತ್ತ ಸೊಸೆಯ ಮೋರೆಲಿ – ಹಣೆ ಇಡೀ ಕುಂಕುಮ ಮಡಗಿಯೊಂಡು ಇದ ಅತ್ತೆಯ ಕಾಣ್ತು!
ಎರಡುದಿನಕ್ಕೊಂದರಿ ಕೊಡೆಯಾಲಕ್ಕೆ ಹೋಗಿ ಕಣ್ಣಿನ ಹುಬ್ಬು ಸರಿಮಾಡಿ, ಬೆಳಿ ಪಯಿಂಟು ಉದ್ದಿಗೊಂಡು ಬಪ್ಪ ಸೊಸೆಯ ನೋಡುವಗ – ಮೋರೆ ಇಡೀ ಅರುಶಿನ ಹೊಡಿ ಮೆತ್ತಿದ ಕಾಂಬು ಅಜ್ಜಿಯ ನೆಂಪಾವುತ್ತು!

ನೋಡಿಗೊಂಡು ಇದ್ದ ಹಾಂಗೇ ತರವಾಡುಮನೆ ಬದಲಾಯಿದು! ಚೆ!

ನಿತ್ಯ ಜಗಳ. ಶಾಂಬಾವº ಎಂತ ಮಾಡಿರೂ ಅದಕ್ಕೆ ಸರಿ ಅಪ್ಪಲಿಲ್ಲೆಡ.
‘ಎನ್ನ ಪ್ರೀತಿ ಮಾಡ್ತಿಲ್ಲೆ ನೀನು’ (- ನೀನು ಹೇಳಿಯೇ ಹೇಳುದು ಅದು, ಹಿಂದಾಣೋರ ಹಾಂಗೆ ನಿಂಗೊ ಹೇಳ್ತಿಲ್ಲೆ) – ಹೇಳಿ ಯಾವಗಳೂ ಅದರ ಪರಂಚಾಣ.
ಪಾಪ, ಅವº ಅಂಗುಡಿಂದ ಬಚ್ಚಿ ಬಪ್ಪದಲ್ಲದೋ! ( ಅವಂಗೆ ಕಾರಿಂಗೆ ಬೇಕಪ್ಪ ತುಂಡುಗಳ ಅಂಗುಡಿ ಇದಾ, ಕಾಸ್ರೋಡಿಲಿ! )
ಅದಕ್ಕೆ ರಜ ಬೇಜಾರ ಆದರೆ ರೂಮಿನ ಒಳದಿಕೆ ಹೋಗಿ ಕೂಬದು. ಮಗº – ವಿನುವಿನ ಹತ್ತರೂ ಮಾತಾಡ ಮತ್ತೆ! ಕಾಂಬು ಅಜ್ಜಿ ಮನಿಕ್ಕೊಂಡಿದ್ದ ಕೋಣೆಯೇ ಅದು!!
ಸಮಾದಾನ ಮಾಡುವೊº ಹೇಳಿ ಪಾತಿ ಅತ್ತೆ ಗ್ರೇಶುತ್ತು, ಆದರೆ ಕೈಗೆ ಸಿಕ್ಕೆಕ್ಕನ್ನೆ, ಚಿಲ್ಕ ಹಾಯ್ಕೊಂಡು ಒಳ ಕೂದರೆ ಮಾಡುದೆಂತರ!
‘ಹೊಂದಾಣಿಕೆ ಇಲ್ಲದ್ರೆ ಅಪ್ಪದಿಷ್ಟೇ ಇದಾ’ ಹೇಳಿ ರಂಗಮಾವº ಪಿಸುಮಾತಿಲಿ ಪಾತಿಅತ್ತೆಗೆ ಹೇಳುಗು, ಕರವಲೆ ಹೋದಲ್ಲಿ – ಹಟ್ಟಿ ಕರೆಲಿ!
~

ನಾಳ್ತು, ಆಯಿತ್ಯವಾರ ಪ್ರೇಮಿಗಳ ದಿನ ಅಡ.
ಈಗ ಎಲ್ಲ ಹಾಂಗೇ ಅಲ್ಲದೋ – ಪ್ರತಿ ಒಯಿವಾಟಿಂಗೂ ಒಂದೊಂದು ದಿನ ಹೇಳಿ ಮಡಗಿದ್ದವು.
ಪ್ರೀತಿ ಮಾಡ್ಳೆ ಒಂದು ದಿನ, ಸೊತಂತ್ರಕ್ಕೆ ಒಂದು ದಿನ, ಅಮ್ಮಂದ್ರಿಂಗೆ ಒಂದು ದಿನ, ಅಪ್ಪಂದ್ರಿಂಗೆ ಒಂದು ದಿನ, ಮಕ್ಕಳ ದಿನ – ಆ ದಿನ ಈ ದಿನ ಹೇಳಿ.
ಹಾಂಗೆ ಪೆಬ್ರವರಿ 14 ಹೇಳಿರೆ – ಹಳಬ್ಬರಿಂಗೆ ಒಂದೋ ಕುಂಬಸಂಕ್ರಮಣವೋ, ಅಲ್ಲದ್ರೆ ಶಿವರಾತ್ರಿಯೋ ಎಂತಾರು ಬಕ್ಕು.
ಆದರೆ ಈಗಾಣೋರಿಂಗೆ ಅದು ಪ್ರೇಮಿಗಳ ದಿನ ಅಡ! ಆರನ್ನಾರು ಪ್ರೀತಿ ಮಾಡ್ತರೆ ಆ ದಿನ ವಿಶೇಷವಾಗಿ ತೋರುಸೆಕ್ಕಡ.
‘ನಿಜವಾಗಿ ಪ್ರೀತಿ ಮಾಡ್ತರೆ ನೀನು ಎನ್ನ ಕೊಡೆಯಾಲಕ್ಕೆ ಕರಕ್ಕೊಂಡು ಹೋಗಿ ಸಿನೆಮ ನೋಡುಸೆಕ್ಕು’ – ಹೇಳಿ ನಿನ್ನೆ ರಂಪಾಟ ಮಾಡಿದ್ದಡ ಪಾತಿಅತ್ತೆಯ ಸೊಸೆ!

ಪಾಪ, ಹಾಂಗೆ ಶಾಂಬಾವº ಆ ದಿನ ಹೆಂಡತ್ತಿ ಕರಕ್ಕೊಂಡು ಕೊಡೆಯಾಲಕ್ಕೆ ಹೋವುತ್ತನಡ. ಮಗನನ್ನೂ ಒಟ್ಟಿಂಗೆ ಕಟ್ಟಿಗೊ ಹೇಳಿ ಪಾತಿ ಅತ್ತೆ ಹೇಳಿದ್ದು, ಎರಡು ಮೂರು ಸರ್ತಿ. ಇನ್ನು ಎಂತ ಮಾಡ್ತನೋ ಗೊಂತಿಲ್ಲೆ!

ಚೆ! ಇದರೆಲ್ಲ ಕಣ್ಣಾರೆ ಕಾಂಬಗ ಪಾತಿ ಅತ್ತೆಗೆ ಅನುಸುದು:
ನಾವು ಇನ್ನೊಬ್ಬನ ಪ್ರೀತಿ ಮಾಡಿರೆ ತಾನೇ, ನಮ್ಮನ್ನುದೇ ಇನ್ನೊಬ್ಬ ಪ್ರೀತಿ ಮಾಡುದು!
ಒರಿಶದ ಎಲ್ಲಾ ದಿನ ನಾಯಿ-ಪುಚ್ಚೆ ಮಾಡಿಕ್ಕಿ, ಒಂದು ದಿನ ‘ಪ್ರೇಮಿಗಳ ದಿನ’ ಹೇಳಿಗೊಂಡು ತಿರುಗುದರಿಂದ, ಕಾಂಬುಅಜ್ಜಿಯ ಕ್ರಮವೇ ಒಳ್ಳೆದಲ್ಲದೋ?
ನಿತ್ಯವೂ ಎಲ್ಲೊರನ್ನುದೇ ಪ್ರೀತಿಂದಲೇ ಕಂಡ ಆ ಅಜ್ಜಿಗೆ, ನಿತ್ಯವೂ ಎಲ್ಲೊರುದೇ ಪ್ರೀತಿ ತೋರುಸುವವೇ!
ಅಪ್ಪನ ಮನೆಯವು, ಈ ಮನೆಯ ಅತ್ತೆ-ಮಾವ, ಗೆಂಡ, ಮಗ, ಸೊಸೆ, ಪುಳ್ಯಕ್ಕೊ, ನೆಂಟ್ರು, ನೆರೆಕರೆ, – ಎಲ್ಲೊರ ಕೈಂದಲೂ ಪ್ರೀತಿ-ಗೌರವ ಪಾತ್ರರಾದ ಆ ಕಾಂಬು ಅಜ್ಜಿಯ ವೆಗ್ತಿತ್ವ ಒಳ್ಳೆದಲ್ಲದೋ?
364 ದಿನ ಮುಸುಡು ಬೀಗುಸಿಗೊಂಡು, ಒಂದು ದಿನ ಮಾಂತ್ರ ಕೆಂಪಂಗಿ ಹಾಯ್ಕೊಂಡು, ನೆಡಿರುಳೊರೆಂಗೆ ಹಸಿಮೈದದ ಪಿಜ್ಜ ನೆಕ್ಕಿಯೊಂಡು, ಪ್ರೇಮಿಗಳ ದಿನ ಹೇಳಿ ಲಾಗ ಹಾಕಿಯೊಂಡು, ಪ್ರೀತಿಮಾಡುವವರ ಒಟ್ಟಿಂಗೆ ತಿರುಗುದರಿಂದ,
ಕಾಂಬುಅಜ್ಜಿಯ ಹಾಂಗೆ ಎಲ್ಲೊರನ್ನುದೇ ಪ್ರೀತಿಲಿ ಕಂಡುಗೊಂಡು, ನಗುಮುಖಂದ ಬದುಕ್ಕಿರೆ ಒರಿಶಪೂರ್ತಿ, ಇಡೀ ಲೋಕವೇ ಪ್ರೀತಿ ಗೌರವ ತೋರುಸುತ್ತು.
ಅಂತವಕ್ಕೆ ನಿತ್ಯವೂ ‘ಪ್ರೇಮಿಗಳ’ ದಿನವೇ ಆಗದೋ? – ಹೇಳಿ ಪಾತಿ ಅತ್ತೆಗೆ ಅನುಸಿ ಹೋಪದು!

ಒಂದೊಪ್ಪ: ಸಿನೆಮಕ್ಕೆ ಮಗº ಬಂದರೆ ಪ್ರೈವಸಿ ಸಿಕ್ಕುತ್ತಿಲ್ಲೆ ಹೇಳಿ ಶಾಂಬಾವನತ್ರೆ ಅವನ ಹೆಂಡತ್ತಿ ಹೇಳಿದ್ದಡ! ಅಮ್ಮನ ಪ್ರೇಮ ಸಿಕ್ಕೆಕ್ಕಾದ ಮಗನೇ ಒಟ್ಟಿಂಗಿಪ್ಪಲಾಗದ್ರೆ, ‘ಪ್ರೇಮಿಗಳ ದಿನ’ ಆವುತ್ತೋ?

• Author
• Recent Posts

ಒಪ್ಪಣ್ಣ

ಬೈಲಿನ ಒಪ್ಪಣ್ಣ

Latest posts by ಒಪ್ಪಣ್ಣ (see all)

• ಇಹಯಾತ್ರೆ ಮುಗಿಸಿದ ಬಲಿಪಜ್ಜ° - February 17, 2023
• ಯಕ್ಷಗಾನ ಪದಂಗೊ – ಉಂಡೆಮನೆ ಶ್ರೀಕೃಷ್ಣ ಭಟ್ - November 25, 2022
• ಒಪ್ಪಣ್ಣನ ಬೈಲಿಂಗೆ ಹನ್ನೆರಡು ಒರಿಶ - December 31, 2021