ವಂಶವೃಕ್ಷ ಬೆಳೇಕಾರೆ ರಾಜಿಮಾಡಿಗೊಳೇಕು..!

ಈ ಶುದ್ದಿಯ ಬೈಲಿಲಿ ಹೇಳೇಕು ಹೇಳಿ ಗ್ರೇಶುದು ಒಂದೆರಡೊರಿಶ ಆತು.
ಆದರೆ; ಎಲ್ಲಿಂದ ಸುರು ಮಾಡುದು, ಹೇಂಗೆ ಸುರುಮಾಡುದು – ಅಂದಾಜಿ ಆಗದ್ದೆ ಮೇಗೆನೋಡಿಗೊಂಡು ಕೂದುಗೊಂಡಿದ್ದದು.
ಒಂದರಿ ಮನಸ್ಸಿಂಗೆ ಬಂದರೆ ಮತ್ತೆ ಹೇಳದ್ದೆ ಕಳೀಯ ಇದಾ! ಇಂದಲ್ಲ ನಾಳೆ ಹೇಳಿಯೇ ಹೇಳೇಕು.
ಹಾಂಗೆ ಕಟ್ಟಿ ಮಡತುಗುತ್ತ ಬದಲು ಇಂದೇ ಹೇಳಿಕ್ಕುವೊ° – ಅಲ್ಲದೋ?
ಇದಾ, ಮದಾಲೇ ಹೇಳಿಗುತ್ತೆ; ಒಪ್ಪಣ್ಣ ಹೇಳಿದ್ದರ್ಲಿ ಅಲ್ಲದ್ದು ಕಂಡ್ರೆ ಬೇಜಾರು ಮಾಡದ್ದೆ ಹೊಟ್ಟಗೆ ಹಾಕಿಕ್ಕಿ, ಅಪ್ಪಾದ್ಸು ಕಂಡರೆ ನಾಕು ಜೆನ ನೆರೆಕರೆಯೋರಿಂಗೆ ತಿಳಿಶಿಕ್ಕಿ. ಆತೋ?
ವಿಶಯ ತುಂಬಾ ಗಂಭೀರದ್ದು, ಹಾಂಗಾಗಿ ಮದಲೇ ಹೇಳಿಗೊಂಡದು.

ಶುದ್ದಿ ಹೇಂಗೆ ಸುರುಮಾಡ್ತದಪ್ಪಾ; ನೇರವಾಗಿ ವಿಶಯಕ್ಕೆ ಹೋದರೆ  – ಒಪ್ಪಣ್ಣನೂ ವೇದಾಂತ ಸುರುಮಾಡಿದ°! – ಹೇಳಿ ಗ್ರೇಶುಗು ಕೆಲವು ಜೆನ!
ಉದಾಸ್ನವೂ ಅಪ್ಪಲಾಗ, ವಿಶಯವೂ ತಲಗೆ ಹೊಕ್ಕೇಕು – ಹೇಳಿ ಆದರೆ, ಎಂತ್ಸರ ಮಾಡುತ್ಸು?
ಸೋದಾಹರಣೆಲಿ ಹೇಳೇಕು; ಹ್ಮ್, ಕೆಲವು ಉದಾಹರಣೆಂದಲೇ ಸುರುಮಾಡುವೊ°, ಆಗದೋ?
~

ಇಪ್ಪತ್ತೊರಿಶ ಮದಲಾಣ ಕತೆ.
ಕಳಂಜ ರಾಮಚಂದ್ರಮಾವನ ಒಬ್ಬನೇ ಮಗ ಅರವಿಂದಭಾವಂಗೆ ಪೀಯುಸಿ ಕ್ಳಾಸು ಪಾಸಾತು.
– ಒಂದೆರಡಲ್ಲ, ಹನ್ನೆರಡ್ಣೇ ಕ್ಳಾಸು!! ಅದುದೇ ಪಷ್ಟು ಕ್ಲಾಸಿಲಿ.
ಇನ್ನು ಕೋಲೇಜಿಂಗೆ ಪುತ್ತೂರಿಂಗೆ ಹೋಯೇಕು. ರಾಮಜ್ಜನ ಕೋಲೇಜಿಲಿ ಡಿಗ್ರಿ ಕಲಿಯೇಕು; ಅದರ್ಲೇ ಮುಂದುವರಿಯೇಕು-
ಎಲ್ಯಾರು ಚಾಕಿರಿ ಕೆಲಸ ಸಿಕ್ಕುತ್ತರೆ ಮಾಡೇಕು, ತಿಂಗಳಿಂಗೆ ಐದತ್ತುಸಾವಿರ ಸಿಕ್ಕಲೂ ಸಾಕು.

ತಿಂಗಳಿಂಗೆ ಐದು ಸಾವಿರ ಆದರೆ, ಒರಿಶಕ್ಕೆ ಅರುವತ್ತು ಸಾವಿರ.
ಆದರೆ, ಮನೆಲಿ ಒಳ್ಳೆತ ಅನುಕೂಲ ಇದ್ದತ್ತು. ಅಂಬಗಳೇ ಅವಕ್ಕೆ ಒಂದು ಜೀಪುದೇ, ಒಂದು ಬೈಕ್ಕುದೇ ಇದ್ದತ್ತು.
ಅದೆರಡರ ಒರಿಶದ ಖರ್ಚೇ ಒರಿಶಕ್ಕೆ ಅರುವತ್ತು ಸಾವಿರ ಅಕ್ಕೋ ಏನೋ – ಉಮ್ಮಪ್ಪ.
ಅಷ್ಟು ಇದ್ದತ್ತುದೇ – ಅವರ ಕೈಲಿ.
ಕಳಂಜ ಬೈಲಿಲಿ ಅರೆವಾಶಿ ಅವರದ್ದೇ ಜಾಗೆ.
ಕಣ್ಣೆತ್ತದ್ದಷ್ಟು ದೊಡ್ಡ ಅಡಕ್ಕೆ ತೋಟ – ಮೂರು ಜೆನರ ಒಟ್ಟಿಂಗೆ ಸುಂದರ ಮದ್ದುಬಿಡ್ಳೆ ಸುರುಮಾಡಿರೆ ಮೂರು ದಿನ ಬೇಕಾವುತ್ತು! ಆ ತೋಟದ ಕರೇಲಿ ಇಡೀ ತೆಂಗು. ಮನೆ ಮೇಲ್ಕಟೆ ಕಾಲಿಗುಡ್ಡೆಲಿಯೂ ರಜ ತೆಂಗು ಇದ್ದು.
ಅದಲ್ಲದ್ದೇ, ಅಂಬಗಳೇ ಅಯಿದತ್ತುಸಾವಿರ ರಬ್ಬರಿನ ಮರ ಇದ್ದತ್ತಾಡ; ನಾಕು ಎಳ್ಬೆಗಳಲ್ಲಿ ನೆಟ್ಟದು.
ಈಗ ಬಿಡಿ – ರಬ್ಬರಿನ ಹಾಲು ಹೇಳಿರೆ ಚಿನ್ನದ ನೀರು.
ನಿತ್ಯೋಪಯೋಗಕ್ಕೆ ಬೇಕಾದ ನೆಟ್ಟಿ ತರಕಾರಿ, ಬಾಳೆ – ಎಲ್ಲವುದೇ ಜಾಗೆಲೇ ಸಿಕ್ಕುತ್ತು.
ಇದು ಹತ್ತಿಪ್ಪತ್ತೊರಿಶ ಮದಲಾಣ ಕತೆ..

ರಾಮಚಂದ್ರ ಮಾವಂಗೆ ಎಂಬತ್ತೊರಿಶ ಅಪ್ಪನ್ನಾರವೂ ಆರೋಗ್ಯವಾಗಿ ಇದ್ದಿದ್ದವು.
ಅವರ ಆರೋಗ್ಯಕ್ಕೆ ಹಳ್ಳಿಜೀವನವೇ ಕಾರಣ – ಹೇಳಿ ವಾರ್ಣಾಶಿ ಅಪ್ಪಚ್ಚಿ ಹೇಳುಗು. ಅದಿರಳಿ,
ಅವರ ಕಾರ್ಬಾರಿನ ಮತ್ತೆ ಅರವಿಂದ ಭಾವನ ಒಯಿವಾಟು ಸುರು.
ಅಪ್ಪ ಮಾಡಿದ ಈ ಉದುಪ್ಪತ್ತಿಗಳ ಬಳಸಿಗೊಂಡು, ಅದರ ಬೆಳೆಶಿಗೊಂಡು ಹೋದ್ದೇ ವಿನಃ, ಒಂದೇ ಒಂದು ಪೈಸೆ ಮುಗಿಶಿದ್ದನಿಲ್ಲೆ.
ಈಗ ಅಡಕ್ಕೆ ತೋಟ, ಬೀಜದ ಕಾಡು, ತೆಂಗಿನ ಹಿತ್ಲು, ರಬ್ಬರು ಗುಡ್ಡೆ, ನೆಟ್ಟಿಗೆದ್ದೆ, ಎಡೆಬಾಳೆಸೆಸಿಗೊ, ಸರ್ವತ್ರವೂ ಇದ್ದು.
ಕರೆಂಟು, ಗೋಬರುಗೇಸಿಂದ ಹಿಡುದು, ಮನೆಯೊಂದರ ನೆಮ್ಮದಿಯ ಬದ್ಕಾಣಕ್ಕೆ ಬೇಕಾದ ಸರ್ವತ್ರ ಅನುಕೂಲವೂ ಆ ಮನೆಲಿ ಇದ್ದತ್ತು.
ಅಂದೇ ಕಟ್ಟಿದ ಟಯರೀಸು ಮನೆಲಿ ಅರವಿಂದಭಾವನೂ, ಅವನ ಅಮ್ಮ – ಪದ್ಮತ್ತೆಯೂ – ಮಾಂತ್ರ!
ಅರವಿಂದ ಬಾವನ ಅಕ್ಕಂಗೆ ಅಂದೇ ಮದುವೆ ಆಗಿ, ಎರಡು ಮಕ್ಕೊ ಆಯಿದವಿದಾ.
ಅರವಿಂದಭಾವಂಗೆ ನಿತ್ಯ ಕೃಷಿಚಟುವಟಿಕೆಗಳ ಮೇಲ್ತನಿಖೆ ನೋಡಿಗೊಂಬದರ ಒಟ್ಟಿಂಗೆ ಹಾಲು ಕೊಡ್ಳೆ ಪೇಟಗೆ ಹೋಪದೊಂದು ಕಾರ್ಯ ಇದ್ದು. ಸೊಂತದ ಮಾರುತಿಕಾರಿನ ಬಿಟ್ಟೊಂಡು ಹಾಲು ಕೊಟ್ಟಿಕ್ಕಿ, ಪೇಪರು ತೆಕ್ಕೊಂಡು ಮನಗೆ ಹೋಕು.

ಈಗ ಅರವಿಂದ ಭಾವಂಗೆ ಮೂವತ್ತೇಳು-ನಲುವತ್ತೊರಿಶ. ಚಾಲೀಸು ಕನ್ನಡ್ಕಕ್ಕೆ ಕಾನಾವುಡಾಗುಟ್ರಲ್ಲಿಗೆ ಮೊನ್ನೆ ಹೋಗಿ ಬಯಿಂದ°.

~
ಬೆಳ್ಳಾರೆ ಸುಬ್ರಾಯಮಾವಂಗೆ ಬಡಪ್ಪತ್ತಿನ ಒಟ್ಟಿಂಗೆ ದೇವರು ಕೊಟ್ಟದು ಇಬ್ರು ಮಕ್ಕೊ.
ಕೈಂದ ಹರಿಯದ್ರೂ, ನೆರೆಕರೆಯ ದೊಡ್ಡೋರ ಮಕ್ಕಳೊಟ್ಟಿಂಗೆ ಶಾಲಗೆ ಕಳುಸಿದ್ದವು. ಸಣ್ಣ ಇಪ್ಪಗಳೇ ಹೋಟ್ಳಿಂಗೋ ಮಣ್ಣ ಕಳುಸಿದ್ದರೆ ಅವಕ್ಕೆ ಅಷ್ಟು ಕಷ್ಟ ಇರ್ತಿತಿಲ್ಲೆ, ಆದರೆ ಸ್ವತಃ ಅವ್ವೇ ಅಡಿಗ್ಗೆ ಹೋಗಿ, ಮಕ್ಕಳ ಭವಿಷ್ಯ ಹಸುರು ಆಯೇಕು – ಹೇಳ್ತ ಮುಚ್ಚಟೆ ಮಡಿಕ್ಕೊಂಡಿತ್ತಿದ್ದವು.
ಹಾಂಗೆಯೇ, ದೊಡ್ಡಮಗಂಗೆ ವಿದ್ಯೆ ಒಲುದು ಈಗ ದಾವಣಗೆರೆಲಿ ಡಾಗುಟ್ರು ಆಗಿದ್ದ°. ಹೆಂಡತ್ತಿ ಮಕ್ಕಳ ಒಟ್ಟಿಂಗೆ ಸೌಖ್ಯಸಂಸಾರ.
ಎರಡ್ಣೇವನೇ ಬಾಲಣ್ಣ. ಶಾಲೆವಿದ್ಯೆ ಸಮಗಟ್ಟು ತಲೆಲಿ ಬರದ್ದಿಲ್ಲೆ – ಹೇಳ್ತರ ಸುಬ್ರಾಯಮಾವನೂ, ಬಾಲಣ್ಣನೂ ಗಟ್ಟಿಗೆ ನಂಬಿದ ಕಾರಣ ಹತ್ನೇ ಕ್ಲಾಸಿಲೇ ಶಾಲೆಬಿಟ್ಟು, ಕುಂಭಕೋಣಕ್ಕೆ ಮಂತ್ರ ಕಲಿವಲೆ ಹೋದ°.
ಮತ್ತೆ ಹನ್ನೆರಡೊರಿಶ ವೇದಮಂತ್ರ, ಪ್ರಯೋಗ – ಎಲ್ಲವನ್ನೂ ಕಲ್ತು, ಘನಪಾಟಿ ಆಗಿ ಒಪಾಸು ಬಪ್ಪಗ ಅವರ ಗುರ್ತವೇ ಮರದಿತ್ತು ಊರು. ಆ ಬಾಲಣ್ಣನ ನಿಂಗೊಗೆ ಅರಡಿಗಲ್ಲದೋ – ಕುಂಞಿಹಿತ್ಲುಬಟ್ರ ಒಟ್ಟಿಂಗೆ ಒಂದೊಂದರಿ ಬತ್ತವು,
ಸಣ್ಣಪ್ರಾಯದವು, ತೆಂಕ್ಲಾಗಿಯಾಣ ಅಡ್ಡನಾಮ ಹಾಕುತ್ತವು – ಅವು.
ಎಲ್ಲೋರಿಂಗೂ ಅವರ ನೆಂಪಿಪ್ಪಲೆ, ಅವೆಂತ ದೇವೇಗೌಡನ ಮಗನೋ! ಇರಳಿ, ಬೈಲಿನೋರಿಂಗೆ ಅವರ ನೆಂಪಕ್ಕನ್ನೆ.
ಈಗೀಗಂತೊ ಪುರ್ಸೊತ್ತಿಲ್ಲದ್ದೆ ಕಾರ್ಯಕ್ರಮಂಗೊ ಇದ್ದು.
ಒಯಿದೀಕ ಕಾರ್ಯಕ್ರಮಂಗಳಲ್ಲಿ ಸಿಕ್ಕುತ್ತ ದಕ್ಷಿಣಿಗೆ ತೆರಿಗೆ ಏನಿಲ್ಲೆ, ಹಾಂಗಾಗಿ – ದಾರಿಖರ್ಚಿಂಗೆ ಬಿಟ್ಟೂ, ಮತ್ತೆ ಪೂರ ಉಳಿತಾಯವೇ. ಅಪ್ಪೋಲ್ಲದೋ?!

ವ್ಯಾಪ್ತಿಗೆ ಇಳುದ ಸಮೆಯಲ್ಲಿ ನೆಡಕ್ಕೊಂಡು / ಬಸ್ಸಿಲಿ ಹೋಗಿಂಡಿದ್ದರೂ, ರಜ್ಜ ಸಮೆಯಲ್ಲೇ ಬೈಕ್ಕು ತೆಗದಿತ್ತವು. ಮತ್ತೆ ಈಗ ಅವರ ಹತ್ತರೆ ಕರಿಬಣ್ಣದ ಕಾರಿದ್ದು, ದೂರಕ್ಕೆ ಹೋಯೇಕಾರೆ ಅದರ್ಲೇ ಹೋಪದು.

ಬಾಲಣ್ಣ ಕಲ್ತ ಮಂತ್ರಲ್ಲಿ ಕೆಲವೆಲ್ಲ ಮರವಲೆ ಸುರು ಆಯಿದು. ಎಂತಕೆ? ಅವಕ್ಕೀಗ ಒರಿಶ ನಲುವತ್ತು!

~

ಬೈಲಕರೆ ಕೃಷ್ಣಮಾವಂಗೆ ಒಬ್ಬನೇ ಮಗ ರಮೇಶಬಾವ°.
ಮನೆಲಿ ದೊಡ್ಡಮಟ್ಟಿನ ಅನುಕ್ಕೂಲ ಇಲ್ಲೆ. ಶಾಲೆವಿದ್ಯೆ ಡಿಗ್ರಿ ಒರೆಂಗೆ ಆದರೂ, ಮುಂದುವರಿಯಲೆ ದೈವದೊಲುಮೆ ಇಲ್ಲೆ!
ಅಪ್ಪನ ಕಾಲಂದ ಬಂದ ಒಂದೆಕ್ರೆ ಜಾಗೆಯ ನೋಡಿಂಡು, ಪೇಂಟುಹಾಕಿ ಪೇಟಗೆ ಹೋಗಿಂಡು, ಎಂತದೋ ಚಾಕ್ರಿ ಮಾಡಿಗೊಂಡು ಇತ್ತಿದ್ದ°.
ಈಗ ನಾಲ್ಕೊರಿಶಂದ ಅದರಿಂದ ಹೆಚ್ಚು ಅನುಕೂಲ ಹೇಳಿಗೊಂಡು – ಸುದರಿಕೆಗೆ– ಹೋಪಲೆ ಸುರುಮಾಡಿದ್ದ°.
ಈಗಂತೂ ಸುದರಿಕೆಯೋರು ಇಲ್ಲದ್ದ ಜೆಂಬ್ರ ಇಲ್ಲೆ.
ಮುನ್ನಾದಿನ ಹೊತ್ತಪ್ಪಗ ನಾಕುಗಂಟಗೆ ಜೆಂಬ್ರದಮನಗೆ ಹೋಗಿ ಹೆಗಲಿಂಗೆ ಶಾಲು ಹಾಕಿ ಕೆಲಸ ಸುರುಮಾಡಿರೆ, ಆ ದಿನ ಇರುಳು ಊಟದ ವೆವಸ್ತೆ, ಬೆಂದಿಗೆ ಕೊರವ ವೆವಸ್ತೆ, ಮರದಿನ ಉದಿಯಪ್ಪಗ ಚಾಕಾಪಿ ಪಲಾರ ವೆವಸ್ತೆ, ಎಡೆಹೊತ್ತಿಲಿ ಆಸರಿಂಗೆ ವೆವಸ್ತೆ, ಮದ್ಯಾನ್ನಕ್ಕೆ ಊಟದ ವೆವಸ್ತೆ, ಊಟ ಆದ ಮತ್ತೆ ಕಾಪಿಚಾಯದ ವೆವಸ್ತೆ – ಇಷ್ಟೇ ಕೆಲಸ.
ಇದಾದ ಮತ್ತೆ, ಜೆಂಬ್ರದ್ದಿನ ನಾಕು ಗಂಟೆಗೆ – ತಡವಾಗಿ ಹೆರಡುವ ನೆಂಟ್ರುಗಳ ಒಟ್ಟಿಂಗೆ – ಇವಂದೇ ಅಂಗಿ ಸುರುಕ್ಕೊಂಡು ಹೆರಟ್ರೆ ಮುಗಾತು. ಹೆರಡ್ಳಪ್ಪಗ ಮನೆ ಎಜಮಾನನ ಬಂಙ ದೂರ ಮಾಡಿ, ಹೆಸರು ಒಳುಶಿದ ಕೊಶಿಲಿ ಕೈ ಎತ್ತಿ ದಕ್ಷಿಣೆ ಕೊಡ್ತವಿದಾ..

ಈಗ ಸಂಪಾದನಗೆ ಏನೂ ಕೊರತ್ತೆ ಇಲ್ಲೆ!
ಸುರೂವಿಂಗೆ ಎಮ್ಮೈಟಿ ತೆಕ್ಕೊಂಡ ರಮೇಶಬಾವ°, ಮತ್ತೆ ಇವನ ಸ್ಪೀಡಿಂಗೆ ಅದರ ಸ್ಪೀಡು ಸಾಕಾವುತ್ತಿಲ್ಲೆ ಹೇಳಿಗೊಂಡು ದೂರ ಹೋಪಲೆ ಅನುಕೂಲ ಆವುತ್ತ ಬೈಕ್ಕು ತೆಕ್ಕೊಂಡ°.
ಮುಂದಕ್ಕೆ ಎರಡು-ಮೂರು ಬೈಕ್ಕು ಬದಲುಸಿ ಈಗಂತೂ ಗೆನಾ ಬೈಕ್ಕು ಅವನ ಕಾಲೆಡಕ್ಕಿಲಿ ಇರ್ತು.
ಎಲ್ಲಿಂದ ಎಲ್ಲಿಗೆ ಹೋಯೇಕಾರೂ – ಎಂಬತ್ತರ ಮೇಗೆ ಹೋವುತ್ತು ಅವನ ಬೈಕ್ಕು!
ಕೇಸರಿ ಶಾಲು ಹಾಕಿಂಡು ಮಾರ್ಗದ ಕರೆಲಿ ಸಿಕ್ಕಿರೆ, ಒಂದು ಗಳಿಗೆ ಬೈಕ್ಕು ನಿಲ್ಲುಸಿ ಮಾತಾಡುಸಿಕ್ಕಿಯೇ ಮುಂದಕ್ಕೆ ಹೋಕು.

ಎಲೆಡಕ್ಕೆ ತಿಂದು ಹಲ್ಲು ಕೆಂಪಾಯಿದು! ಒರಿಶ ನಲುವತ್ತಕ್ಕೆ ಹತ್ತರೆ ಆದ ಕಾರಣ, ತಲೆಕಸವು ಬೆಳಿ ಆಯಿದು!

~

ದರ್ಕಾಸು ಗೆಡ್ಡದಮಾವ° ಅಂತೇ ಬೊಬ್ಬೆ ಹೊಡದು ಜೀವಮಾನ ತೆಗದವು.
ಆದರೆ ಅವರ ಮಗ ಶಂಕರಣ್ಣ ಹಾಂಗಲ್ಲ. ಸಣ್ಣ ಇಪ್ಪಗ ರಜ್ಜ ಅಪ್ಪನ ಹಾಂಗೇ ಇದ್ದರೂ, ಈಗ ಒಳ್ಳೆತ ಜೆವಾಬ್ದಾರಿ ಬಯಿಂದು ಜೀವನಲ್ಲಿ.
ರಾಮಜ್ಜನ ಕೋಲೇಜಿಲಿ ಡಿಪ್ಲಮ ಮಾಡಿರೂ, ರೇಡ್ಯರಿಪೆರಿಯ ಹಾಂಗಿರ್ತ ಕೆಲಸ ಕೈಗೆ ಹಿಡುತ್ತಿಲ್ಲೆ.
ಹಾಂಗಾಗಿ, ಸಂಸ್ಕಾರಕ್ಕೆ ಒದಗಿ ಬಂದ ‘ಪೂಜೆ’ಯನ್ನೇ ವೃತ್ತಿಯಾಗಿ ಮುಂದರುಸಿದ°.
ಖರ್ಚಿಗೆ ತಕ್ಕ ಮಂತ್ರ ಕಲ್ತು, ಊರಿಲಿ ಉಪಹೋಮ, ಪರಿಕರ್ಮ – ಹೀಂಗಿರ್ತಕ್ಕೆ ಹೋಗಿಂಡಿತ್ತಿದ್ದ°.
ಮತ್ತೆ ಒಂದು ಒಳ್ಳೆ ಸುಮುಹೂರ್ತಲ್ಲಿ ಅಜ್ಜಿಕಲ್ಲು ದೇವಸ್ಥಾನಲ್ಲಿ ಮೇಶಾಂತಿ (ಪೂಜೆಬಟ್ರು) ಆಗಿ ಸೇರಿಗೊಂಡ°.
ಹಡಿಲು ಬಿದ್ದ ಹಾಂಗಿರ್ತ ಆ ದೇವಸ್ಥಾನಕ್ಕೆ ಇವ° ಹೋದ್ದೇ; ಹಲವಾರು ಸೇವೆಗೊ, ಪೂಜೆಗೊ, ಅರ್ಚನೆಗೊ, ಮಂಗಳಾರತಿಗೊ – ಎಲ್ಲ ಸುರುಆಗಿ ಈಗ ಜೆನವೇ ಜೆನ ಅಡ.
ಅರ್ಚಕಸ್ಯ ಪ್ರಭಾವೇನ ಹೇಳಿಗೊಂಡು – ಕೊಶಿ ಆದ ಭಕ್ತರು ದೇವರಿಂಗೆ ಕೊಡುದರ ಒಟ್ಟಿಂಗೇ ಕಡಮ್ಮೆಲಿ ಹತ್ತಿಪ್ಪತ್ತು ರುಪಾಯಿ ಆದರೂ ಶಂಕರಣ್ಣನ ತಟ್ಟಗೆ ಹಾಕಿ ಪುಣ್ಯಕಟ್ಟಿಗೊಳ್ತವು.
ಭಕ್ತಿಲಿ ಕೊಟ್ಟದರ ಶ್ರದ್ಧೆಲಿ ಒಟ್ಟುಗಟ್ಟಿ ಶಂಕರಣ್ಣನೂ ಪುಣ್ಯಕಟ್ಟಿಗೊಳ್ತ°. ಅದಿರಳಿ!

ಈಗ ಅವನೇ ‘ಬಿಟ್ಟುಹೋವುತ್ತೆ’ ಹೇಳಿರೂ ದೇವಸ್ಥಾನದವು ಬಿಡ್ತವಿಲ್ಲೇಡ – ಸುರುವಿಂಗೆ ಒಂದೂವರೆ ಸಾವಿರ ಇದ್ದ ಸಂಬಳವ ಕಮಿಟಿಯವು ಜಾಸ್ತಿ ಮಾಡಿದ್ದವಡ. ಅದೂ ಅಲ್ಲದ್ದೆ, ಚೆಂದದ ಮನೆ, ಅದಕ್ಕೆ ಬೇಕಾದ ವೆವಸ್ತೆಗಳನ್ನೂ ಮಾಡಿಕೊಟ್ಟಿದವಡ.
ದೇವಸ್ಥಾನದ ದೇವರು ಶ್ರೀಮಂತ ಆದ ಹಾಂಗೇ, ದೇವರ ಸೇವಕನೂ ಶ್ರೀಮಂತ ಆದ°. ಈಗ ಕೈಲಿ ಧಾರಾಳ ಪೈಸೆ ತಿರುಗುತ್ತು.
ದೇವಸ್ಥಾನದೋರು ಕೊಟ್ಟ ಮನೆಗೆ ಟೀವಿ ಪ್ರಿಜ್ಜು ತಂದದು ಮಾಂತ್ರ ಅಲ್ಲದ್ದೇ, ಊರಿಲಿರ್ತ ಮನೆಗೂ ಟೀವಿ, ಪಂಪು ಎಲ್ಲ ಬಂತಾಡ.
ಟೀವಿ ಬಂದ ಕಾರಣ ಗೆಡ್ಡದಮಾವಂಗೆ ಬೊಬ್ಬೆ ಹೊಡವಲೂ ಪುರುಸೊತ್ತಿಲ್ಲೆ, ಅದು ಬೇರೆ!
ಶಂಕರಣ್ಣಂಗೆ ಈಗ ಅಜ್ಜಿಕಲ್ಲಿಲಿ ಎಲ್ಲಿಲ್ಲದ್ದ ಮರಿಯಾದಿ.

ಅವರ ಊರ ದೇವಸ್ಥಾನದ ಗುಂಡದ ಹೆರ ಇಪ್ಪ ದೇವರೇ ಹೇಳಿ ಲೆಕ್ಕ! ಈಗ ಕಾಂಬಗ ರಜ ಗಾಂಭೀರ್ಯವೂ ಕಾಣ್ತಿದಾ, ಒರಿಶ ನಲುವತ್ತೆರಡು ಆದ ಕಾರಣ!

~

ಅಡಿಗೆ ಉದಯಣ್ಣನ ಅರಡಿಗಲ್ಲದೋ? ಬೈಲಕರೆಪೇಟೆಲಿ ಮಾರ್ಗದ ಕರೆಲಿಪ್ಪ ಹಿತ್ಲುಮನೆಲಿ ವಾಸ.
ಅಪ್ಪ ಮಾಡಿದ ಸಣ್ಣ ಹೋಟ್ಳನ್ನೇ ನೋಡಿಗೊಂಡು ಕೂದರೆ ಮುಂದಕ್ಕೆ ಒಳಿತ್ತಹಾಂಗೆ ಎಂತಾರು ಹುಟ್ಟೆಡದೋ – ಹಾಂಗಾಗಿ ಅಡಿಗ್ಗೆ ಹೆರಟದು.
ಅವರ ಹೆರಿಯೋರು – ತುಂಬ ಮದಲಿಂಗೆ – ಅಡಿಗೆಲಿ ಎತ್ತಿದ ಕೈ ಅಡ. ಹಾಂಗಾಗಿ, ಉದಯಣ್ಣಂಗೂ ಅಡಿಗೆ ಬೇಗ ಹಿಡುದತ್ತು.
ಸುರುವಿಂಗೆ ನೆರೆಕರೆಲಿ ಸಣ್ಣ ಜೆಂಬ್ರಂಗೊಕ್ಕೆ ಉದಯಣ್ಣನ ಹೇಳುಲೆ ಸುರು ಮಾಡಿದವು. ಮುಂದೆ ಹಾಂಗೇ –  ವ್ಯಾಪ್ತಿ ಬೆಳದು ಬೆಳದು, ಈಗ ನಮ್ಮ ಊರಿನ ದೊಡ್ಡ ಅಡಿಗೆಯವರಲ್ಲಿ ಒಬ್ಬ° ಆಗಿ ಬಿಟ್ಟಿದ°.
ಊರ ಗಣೇಶೋತ್ಸವ, ಶಾರದಾಪೂಜೆಗೊಕ್ಕೆ ಎಲ್ಲ ಉದಯಣ್ಣನ ಸೆಟ್ಟಿಂದೇ ಅಡಿಗೆ!

ಮೇಲಡಿಗೆಯ ತೂಕ, ತಾಕತ್ತು ಎಲ್ಲವೂ ಉದಯಣ್ಣಂಗೆ ಇದ್ದು, ಉಪ್ಪುಮೆಣಸು ಅಂದಾಜಿ ಒಲುದು ಬಯಿಂದು.

ಅದೇ ವೃತ್ತಿಲಿ ಸುಮಾರು ಒರಿಶ ಆತಿದಾ; ಪ್ರಾಯ ಏನೂ – ಈಗ ನಲುವತ್ತೈದಕ್ಕೆ ಕಮ್ಮಿ ಆಗ.

~

ಇದಿಷ್ಟು ಕೆಲವು ಒಪ್ಪಣ್ಣಂದ್ರ ಕತೆ ಆತು. ಇನ್ನು ಕೆಲವು ಒಪ್ಪಕ್ಕಂದ್ರ ಬಗ್ಗೆ ತಿಳಿವೊ°..

~

ಹೊಸಮನೆ ಅಡಿಗೆಮಾವನ ಎರಡ್ಣೇ ಮಗಳೇ ಗಂಗಾರತ್ನ; ಒಪ್ಪಣ್ಣಂಗೆ ರತ್ನಕ್ಕ° ಹೇಳಿಯೇ ಗುರ್ತ ಇದಾ!
ಸಣ್ಣ ಇಪ್ಪಗಳೇ ರತ್ನಕ್ಕ° ಕಲಿವಲೆ ಉಶಾರಿ. ಪೈಸಕ್ಕೆ ಎಷ್ಟು ಕಷ್ಟ ಇದ್ದರೂ – ಕಲಿಶುತ್ತರ ನಿಲ್ಲುಸಿದ್ದವಿಲ್ಲೆ ಅಪ್ಪಮ್ಮ.
ಕಲ್ತು ಕಲ್ತು, ಮೇಗೆ ಬಂದು ಹತ್ನೇ ಕ್ಳಾಸು ಕಲ್ತು, ಪೀಯೂಸಿ ಮಾಡಿಗೊಂಡು, ಡಿಗ್ರಿಯೂ ಆತು.
ಡಿಗ್ರಿಲಿ ರೇಂಕು ಬಯಿಂದಾಡ ರತ್ನಕ್ಕಂಗೆ; ಅಂಬಗ ಎಲ್ಲ ಅದುವೇ ಒಂದು ಶುದ್ದಿ ಎಂಗೊಗೆ!!
ರೇಂಕು ಬಂದ ಕೂಡ್ಳೇ ಮದುವೆ ಮಾಡುಗೋ – ಚೆ, ಇಲ್ಲೆಪ್ಪ.
‘ಕೂಸಿಂಗೆ ಕಲಿಯೇಕಡ’ ಹೇಳಿಗೊಂಡು ಕೊಡೆಯಾಲಕ್ಕೆ ಕಲಿಯಲೆ ಕಳುಗಿದವು.
ಅಲ್ಲಿರ್ತ ದೊಡ್ಡ ಶಾಲೆಲಿ ಯಮ್ಮೆಸ್ಸಿಯೂ ಮುಗಾತು; ಒಳ್ಳೆ ಮಾರ್ಕಿಲಿ.
ಅದಾದ ಮತ್ತೆ ಕೊಡೆಯಾಲಲ್ಲೇ ಒಂದು ಕೋಲೇಜಿಲಿ ಲೆಗುಚ್ಚರು ಆಗಿ ದೆನಿಗೆಳಿದವಡ.

ಹಾಂಗೆ – ಈಗ ಸುಮಾರು ಒರಿಶಂದ ಕೊಡೆಯಾಲಲ್ಲಿ; ಒರಿಶ ಮೂವತ್ತೈದು ಕಳಾತೋ – ಹೇಳಿಗೊಂಡು!
ಸರೀ ಅರಡಿಯ ನವಗೆ, ಕೂಸುಗಳ ಪ್ರಾಯ ಕೇಳುಲಾಗಾಡ, ಅಲ್ಲದೋ?! 😉

~

ಪಂಜಚಿಕ್ಕಯ್ಯನ ಅಣ್ಣನ ಮಗಳು ಶಾಲಿನಿಅಕ್ಕ°. ಒಪ್ಪಣ್ಣನಿಂದ ಪ್ರಾಯಲ್ಲಿ ಸುಮಾರು ದೊಡ್ಡ.
ಆ ಕಾಲಲ್ಲೇ ಕೊಡೆಯಾಲಲ್ಲಿ ಇದ್ದುಗೊಂಡು ಶಾಲಗೆ ಹೋಗಿಂಡಿದ್ದದು.
ಪೀಯೂಸಿ ಕಳುದ ಮತ್ತೆ ಇಂಜಿನಿಯರು ಅಪ್ಪಲೆ ಕೋಲೇಜಿಂಗೆ ಸೇರಿತ್ತು, ಇಂಜಿನಿಯರು ಕಲ್ತಾತು; ಕಲ್ತಾದರೆ ಕೆಲಸ.
ಕೆಲಸ ಸಿಕ್ಕೇಕು ಆದರೆ- ಅದೆಂತ ಸಂಕ ಕಟ್ಟುತ್ತ ಇಂಜಿನಿಯರು ಅಲ್ಲ, ಕಂಪ್ಲೀಟ್ರು ಬೇಕು, ಆ ನಮುನೆ ಕೆಲಸ.
ಕಂಪ್ಲೀಟ್ರು ಒತ್ತುತ್ತೆ ಹೇಳಿರೆ ಊರಿಲಿ ಎಲ್ಲಿದ್ದು? – ಅದಕ್ಕೆ ಬೆಂಗುಳೂರಿಂಗೆ ಕಳುಗಿದವು ಶಾಲಿನಿ ಅಕ್ಕನ.

ಯೇವದೋ ಸಣ್ಣ ಕಂಪೆನಿಗಳಲ್ಲಿ ಇಂಜಿನಿಯರು ಆಗಿ, ಈಗ ಐಬೀಯಮ್ಮಿನ ಹಾಂಗಿರ್ತ ಯೇವದೋ ಕಂಪೆನಿಲಿ ದೊಡ್ಡ ಕೆಲಸಲ್ಲಿ ಇದ್ದಾಡ. ತಿಂಗಳಿಂಗೆ ಎರಡುಕಂಡಿ ಸಂಬಳ! ಒರಿಶಕ್ಕೆ ನಾಕು ಸರ್ತಿ ವಿಮಾನ ಹತ್ತುತ್ತಡ.
– ಕೈಲಿ ಧಾರಾಳ ಪೈಸೆ ಇದ್ದು, ಸ್ವಂತ ಒಂದು ಕಾರು ಇದ್ದಾಡ. ಆಗಲಿ ಒಳ್ಳೆದೇ.

ಈಗ ಒರಿಶ ಮೂವತ್ತೆರಡು ಕಳುತ್ತಡ.

~

ತೋಟದಮನೆ ಸುಬ್ರಾಯಪ್ಪಚ್ಚಿ ಮಾಷ್ಟ್ರ° ಆಗಿ ರಿಟೇರ್ಡು. ಅವಕ್ಕೆ ಇಬ್ರು ಮಕ್ಕೊ.
ದೊಡ್ಡದು ಮಗಳು, ಎರಡ್ಣೇಯೋನು ಮಗ° – ಇಬ್ರೂ ಉಶಾರಿಯೇ.
ಮಗ ಬೆಂಗುಳೂರಿಲಿ ಇಂಜಿನಿಯರು ಆಗಿ ನಾಕೊರಿಶ ಆತಾಡ.
ರಾಜಿಅಕ್ಕ° – ಅವರ ಮಗಳಿಂಗೂ, ಸಣ್ಣ ಪ್ರಾಯಲ್ಲೇ ಟೀಚರು ಕೆಲಸ ಸಿಕ್ಕಿತ್ತು. ದೂರ ದೂರದ ಹಳ್ಳಿಶಾಲೆಲಿ ಟೀಚರು ಆಗಿ, ಈಗ ಪುತ್ತೂರಿಲಿ ಬಂದು ಸೇರಿದ್ದವಾಡ.
ಗೋರ್ಮೆಂಟು ಕೆಲಸ ಹೇಳಿತ್ತುಕಂಡ್ರೆ, ಕೆಲಸ ಜಾಸ್ತಿ, ಸಂಬಳ ಕಮ್ಮಿ – ಹೇಳಿ ಸುಬ್ರಾಯಪ್ಪಚ್ಚಿ ನೆಗೆಮಾಡ್ಳಿದ್ದು ಒಂದೊಂದಾರಿ – ಹಾಂಗೇ ಅವರ ಮಗಳಿಂಗೂ ಕೈತುಂಬಾ ಕೆಲಸಂಗೊ ಇರ್ತಾಡ.
ಗೋರ್ಮೆಂಟು ಆದ ಕಾರಣ ’ಕೆಲಸ ಗಟ್ಟಿ’ಯೇ ಇದಾ! ಅದೂ ಅಲ್ಲದ್ದೆ, ಇಪ್ಪತ್ನೇ ಒರಿಶಲ್ಲೇ ಸೇರಿದ ಕಾರಣ ಈಗ ಹತ್ತನ್ನೆರಡೊರಿಶ ಸರುವೀಸು ಆತಾಡ, ಅಲ್ಲದೊ? ಹಾಂಗೆ ರಜರಜವೇ ಸೇರಿದ್ದಾದರೂ ಕೈಲಿ ಒಳ್ಳೆತ ಪೈಶೆ ಇದ್ದಾಡ.

ರಾಜಿಅಕ್ಕಂಗೆ ಈಗ ಮೂವತ್ತೆರಡು ಕಳುದು ಮೂವತ್ಮೂರು.

~

ಹೊಸಹಿತ್ಲು ಕೃಷ್ಣಮಾವಂಗೆ ಸಣ್ಣ ಒಂದು ಗೂಡಂಗುಡಿ ಇದ್ದ ಕಾರಣ ‘ಅಂಗುಡಿ ಕೃಷ್ಣಮಾವ°’ ಹೇಳಿಯೂ ದಿನಿಗೆಳುಗು ಊರವು.
ಈಗ  ಕಳುದೊರಿಶ ಒಂದಿರುಳು ಜೋರು ಎದೆಬೇನೆ ಬಂದ ಮತ್ತೆ ಅಂಗುಡಿಯ ಬಾಡಿಗೆಗೆ ಕೊಟ್ಟದು ಬಿಟ್ರೆ, ಅಲ್ಲದ್ದರೆ ಅವ್ವೇ ಇದ್ದದು ಅಂಗುಡಿಲಿ ಕೂದಂಡು.
ಅವರ ಮಗ° ಕೊಡೆಯಾಲಲ್ಲಿ ಕೆಲಸಲ್ಲಿದ್ದ°, ವಾರಕ್ಕೊಂದರಿ ಊರಿಂಗೆ ಬತ್ತ°.
ಅವರ ಉಶಾರಿ ಮಗಳು – ದೇವಿಅತ್ತಿಗೆ ಕಲಿವಿಕೆ ಆದ ಕೂಡ್ಳೇ ಒಂದು ಪರೀಕ್ಷೆ ಬರದವಾಡ, ಪೋನು ಆಪೀಸಿಂಗೆ ಸೇರ್ಲೆ ಇಪ್ಪದು.
ಅದರ್ಲಿ ಪಾಸಾದ ಕಾರಣ ಪೋನು ಡಿಪಾರ್ಟುಮೆಂಟಿಲೇ ಸೇರಿಗೊಂಡವು.
ಕೈತುಂಬ ಸಂಬಳದ ಭಾರತಸರಕಾರದ ಚಾಕಿರಿ. ಈಗ ಅದರ್ಲಿಯೂ ಪ್ರೊಮೋಶನು ಆಗಿ ’ದೊಡ್ಡ ಇಂಜಿನಿಯರು’ ಆಗಿ ದೊಡ್ಡ ಕೋಣೆಲಿ ಕೂದುಗೊಂಬ ಕೆಲಸ ಅಡ!
ಟ್ರಾನ್ಸುವರು ಅಪ್ಪದೇ ಅದರ್ಲಿಪ್ಪ ದೊಡ್ಡ ರೋಗ; ಮದಲು ಹಾಸನಲ್ಲಿ ಇದ್ದೋರು – ಈಗ ರಾಯಚೂರಿಲಿ ಇದ್ದವಡ.

ಅವಕ್ಕೂ ಪ್ರಾಯ ಹತ್ತು ಮೂವತ್ತೈದಕ್ಕೆ ಕಮ್ಮಿ ಆಗ!

~

ಇಡೀ ಊರವರ ಜಾತಕ ಪೂರ ಹೇಳಿಗೊಂಡು ಕೂಯಿದ ಒಪ್ಪಣ್ಣ – ಹೇಳಿ ಚೆನ್ನೈಬಾವ° ಪರಂಚಲೆ ಸುರುಮಾಡಿದವು!
ಅಪ್ಪು, ಇಷ್ಟೆಲ್ಲ ಜೆನರ ಜಾತಕ ನೋಡಿದಿರಲ್ಲದೋ – ಎಂತಾರು ಅಂದಾಜಿ ಆತೋ?
~

ನಲುವತ್ತು ಚಿಲ್ಲರೆ ಒರಿಶ ಆದ ಮಾಣಿಯಂಗೊ ನಮ್ಮ ಊರಿಲಿ ಧಾರಾಳ ಕಾಂಬಲೆ ಸಿಕ್ಕುತ್ತವು.
ಇಪ್ಪತ್ತೊರಿಶ ಮದಲಿಂಗೆ `ಸಾಮಾನ್ಯ’ ವಿದ್ಯಾಭ್ಯಾಸ ಹೇಳಿತ್ತುಕಂಡ್ರೆ ಪೀಯೂಸಿ, ಡಿಗ್ರಿ.
ಅಷ್ಟರ ಸಾಬೀತಿಲಿ ಕಲ್ತು, ಊರಿಂಗೆ ಬಂದು ಅಪ್ಪ್ಪನ ವೃತ್ತಿಯನ್ನೋ, ಕೃಷಿಯನ್ನೋ, ಬೇರೆ ಉಪವೃತ್ತಿಯನ್ನೋ ಮಾಡಿಗೊಂಡು ನೆಮ್ಮದಿಲಿ ಜೀವನ ಮಾಡ್ತಾ ಇದ್ದವು.
ಒಬ್ಬೊಬ್ಬನೇ ಮಗ° ಆದ ಕಾರಣ, ಊರಿಲಿ ಹೆರಿಯೋರು ಮಾಡಿದ ಜಾಗೆಯ ಬಿಡ್ಳೆ ಎಡಿಯದ್ದೆ, ಹೆರ ಹೋಪಲೆ ಎಡಿಯದ್ದೆ, ಸಿಕ್ಕಿದ ಎಷ್ಟೋ ಕೆಲಸಂಗಳನ್ನೂ ಬಿಟ್ಟು ಊರಿಲೇ ಕೂದುಗೊಂಡಿದವು.
ಮೂರೂ ಹೊತ್ತು ಎಲೆ ತಿಂದೊಂಡು, ಅಡಕ್ಕೆ, ತೆಂಗು, ರಬ್ಬರು, ಹಟ್ಟಿ, ದನಗೊ – ಹೇಳಿಗೊಂಡು ಮನೆ ನೆಡೆಶಿಗೊಂಡು ಇದ್ದವು.
ಕೆಲವು ಜೆನ ಮದುವೆ ಆಗಿ ನೆಮ್ಮದಿಲಿ ಸಂಸಾರ ಮಾಡಿಗೊಂಡು ಇದ್ದವು.
ಆದರೆ ಕೆಲವು ಜೆನಕ್ಕೆ ಆ ಸಪ್ತಮಭಾವ ಒಲುದ್ದವಿಲ್ಲೆ!
ಮನೆಲಿ ಯಥೇಷ್ಟ ನೆಮ್ಮದಿಯ ಜೀವನ ಇದ್ದರೂ, ಮದುವೆ ಅಪ್ಪಲೆ ಕೂಸುಗೊ ಸಿಕ್ಕಿಂಡಿಲ್ಲೆ!

~

ಮೂವತ್ತರ ಆಸುಪಾಸಿನ ಕೆಲವು ‘ಕೂಸುಗೊ’ ನಮ್ಮ ಬೈಲಿಲಿ ಕೆಲವು ದಿಕೆ ಕಾಂಬಲೆ ಸಿಕ್ಕುಗು.
ಹತ್ತೊರಿಶ ಹಿಂದಾಣ ವಿದ್ಯಾಸಂಸ್ಕಾರದ ನಮುನೆ ಡಿಗ್ರಿಯೋ, ಇಂಜಿನಿಯರೋ, ಅದರಿಂದಲೂ ಮೇಗೆಯೋ – ಎಂತಾರು ಕಲ್ತುಗೊಂಡು ಮನೆಬಿಟ್ಟು, ಅಂದೇ ಹೆರ ಹೋಗಿದ್ದವು.
ಕಲಿವಿಕೆ ಆದ ತಕ್ಷಣ ಕೆಲಸ ಸಿಕ್ಕಿದ ಕಾರಣ ಈಗ ತುಂಬ ಮೇಗಾಣ ಹಂತಕ್ಕೆ ಎತ್ತಿದ್ದವು ಅವರವರ ಕೆಲಸಲ್ಲಿ.
ಚೂಡಿದಾರವೋ, ಪೇಂಟಂಗಿಯೋ ಮಣ್ಣ ಹಾಕುತ್ತ ಸಂಸ್ಕಾರದ ದೊಡ್ಡಮಟ್ಟಿನ ಕೆಲಸವೂ ಆಗಿಕ್ಕು!
ದೂರ ದೂರದ ಪೇಟೆಲಿ ಹೋಗಿ ಒಂದಿದ್ದವು.
ಕೈ ತುಂಬ ಸಂಪಾದನೆ ಮಾಡಿ ತಲೆ ತುಂಬ ನೆಮ್ಮದಿಯ ತುಂಬುಸಿಗೊಂಡಿದವು.
~

ಒರಿಶ ಎಷ್ಟೇ ಆದರೂ ಮನಿಶ್ಶ ಕಾಯಿಗು; ಆದರೆ ‘ಕಾಲ’ ಕಾದು ನಿಂಗೋ? ಕಾಯದ್ದ ಕಾರಣವೇ ಅದರ ‘ಕಾಲ’ ಹೇಳುದಲ್ಲದೋ?
ಒರಿಶಕ್ಕೆ ಒಂದರ ಹಾಂಗೆ ಪ್ರಾಯ ಏರಿಗೊಂಡೇ ಹೋವುತ್ತು; ನಲುವತ್ತು ಕಳುದ ಒಪ್ಪಣ್ಣಂದ್ರಿಂಗೂ, ಮೂವತ್ತು ಕಳುದ ಒಪ್ಪಕ್ಕಂದ್ರಿಂಗುದೇ – ಒಂದೇ ನಮುನೆ.
ಎಂದೆಂದಿಂಗೂ ಏರಿಗೊಂಡೇ ಹೋವುತ್ತ ಸಂಗತಿಯೇ ’ಒರಿಶ’. ಅದು ಇಳಿಯಲೇ ಇಲ್ಲೆ.
~

ಮರ್ತ್ಯಲೋಕಲ್ಲಿ ಯೇವದೇ ಜೀವನದ ಮೂಲಭೂತ ಉದ್ದೇಶ ಎಂತ್ಸರ? ಸಂತಾನ ಸೃಷ್ಟಿ.
ಬಾಕಿರ್ತದೆಲ್ಲ ಮತ್ತೆಯೇ. ಅಪ್ಪೋಲ್ಲದೋ?
ಪ್ರೌಢಾವಸ್ಥೆಲಿ ವಿವಾಹ ಸಂಸ್ಕಾರ ಪಡದು, ನಮ್ಮಂದಾಗಿ ಮುಂದಾಣ ವಂಶವ ಸೃಷ್ಟಿಮಾಡಿ, ಅದರ ಬೆಳವಣಿಗೆಯ ಧೃಡೀಕರಿಸಿ, ನವಗೆ ಸಿಕ್ಕಿದ ಸಂಸ್ಕಾರವ ಧಾರೆ ಎರದು ಮೋಕ್ಷಕ್ಕೆ ಹೋವುತ್ಸು.
ಎರಡು ವಂಶವೃಕ್ಷಂಗಳ ಔನ್ನತ್ಯವ ಸೇರುಸಿ, ಹೊಸತ್ತೊಂದು ಗೆಲ್ಲು ಸೃಷ್ಟಿಮಾಡಿಕ್ಕಿ, ಆ ಗೆಲ್ಲಿಂಗೆ ಎರಡೂ ಬುಡದ ಶ್ರೇಷ್ಠ ಗುಣಂಗೊ ತುಂಬುಸುದು.
ಆ ಮೂಲಕ ಅದು ನಿತ್ಯನಿರಂತರವಾಗಿ ಇರೆಕಪ್ಪದರ ನೋಡಿಗೊಳ್ತದು.
ಯೇವ ವಂಶವೃಕ್ಷಂದ ನಮ್ಮ ಅವತರಣ ಆಯಿದೋ, ಆ ವೃಕ್ಷ ಎಂದಿಂಗೂ ಚಿರನೂತನ ಇಪ್ಪ ನಮುನೆ ಮುಂದರುಸುತ್ತದು.
ಯೇವಯೇವ ಕಾಲಲ್ಲಿ ಆಯಾ ಸಂಸ್ಕಾರಂಗೊ ಆಯೇಕೋ – ಅದೇ ಕಾಲಲ್ಲಿ ಆಯೆಕ್ಕಪ್ಪದು – ಹೇಳಿ ಚೆನ್ನೈಬಾವ° ‘ಸಂಸ್ಕಾರಂಗೊ’ಶುದ್ದಿ ಹೇಳುವಗ ಹೇಳಿತ್ತಿದ್ದವು.

ಪ್ರತಿಯೊಂದು ಉದ್ದೇಶಕ್ಕೂ ಒಂದೊಂದು ಕಾಲಘಟ್ಟ ಇದ್ದು; ಅಂಬಗಳೇ ಆಯೇಕಪ್ಪದು ಅದೇ ಸಮೆಯಲ್ಲಿ ಆಯೇಕು.
ಅದೇ ಕಾಲಲ್ಲಿ ಆಗದ್ದರೆ? ಮತ್ತೆ ‘ಕಾಲ’ನ ಮಹಾ ಪ್ರವಾಹಲ್ಲಿ ಬೆಳ್ಳಕ್ಕೆ ಹೋವುತ್ತು!
ಆರನ್ನೇ ಆದರೂ ಕಾಯ್ತಿಲ್ಲೆ, ಯೇವಗಳೇ ಆದರೂ ಕಾಯ್ತಿಲ್ಲೆ.
ನವಗೇ ಹೇಳಿ ರಜ ಸಮೆಯ ಕೊಟ್ಟು, ಅಂಬಗ ಆ ಕರ್ತವ್ಯ ನಮ್ಮಂದ ನೆರವೇರದ್ದರೆ ಮತ್ತೆ ಹೊಳಗೆ ಬೆಳ್ಳಕ್ಕೆ ಹಾಕಿದ ಗುಣವೇ!
ಹಾಂಗೆಯೇ ಈ ಮೂಲಭೂತ ಉದ್ದೇಶಕ್ಕೂ ಒಂದು ಕಾಲ(ವಯೋ)ಮಿತಿ ಇದ್ದು. ಅಂಬಗಳೇ ಆಯೇಕಾದ ಕರ್ತವ್ಯ ಆಯೇಕು.
ಅದಿರಳಿ.
~

ಮದುವೆ ಪ್ರಾಯಕ್ಕೆ ಬಂದ ಈ ಕೆಲವು ಒಪ್ಪಣ್ಣಂದ್ರಿಂಗೆ ಮದುವೆ ಆಯಿದಿಲ್ಲೆ. ಎಂತ್ಸಕೇ?
ಎಂತ್ಸಕೆ ಹೇಳಿ ನಿಜವಾದ ಕಾರಣ ಇಲ್ಲದ್ದರೂ, ಕೀಳರಿಮೆ ಭಾವನೆ ಉಂಟಪ್ಪ ಕೆಲವು ಕಾರಣಂಗೊ ಇದ್ದು.

• ಅವಕ್ಕೆ ವಿದ್ಯಾಭ್ಯಾಸ (ಈಗಾಣ ಕಾಲಕ್ಕೆ ಹೋಲುಸಿರೆ) ತುಂಬ ಇಲ್ಲೆ. ( ವಿದ್ಯೆ ಇಲ್ಲದ್ದರೂ ವಿನಯ ಸಂಸ್ಕಾರಂಗೊ ಇರ್ತು!)
• ಅವಕ್ಕೆ ಕೆಲಸ ಇಲ್ಲೆ; ಸಂಬಳ ಬತ್ತಿಲ್ಲೆ,  ಮನೆಲೇ ಇಪ್ಪದು. (ಮನೆಲಿ ಧಾರಾಳ ಅನುಕೂಲ, ನೆಮ್ಮದಿ ಇಪ್ಪದಕ್ಕೆ ಹೊರತಾಗಿ)
• ಅವು ಪೇಟೆ ಜೀವನಕ್ರಮಲ್ಲಿ ಇಲ್ಲೆ, ಬದಲಾಗಿ ಹಳ್ಳಿಲೇ ಇದ್ದವು.
• ಅವಕ್ಕೆ ಅಪ್ಪಮ್ಮಂದ್ರು ಇದ್ದವು; ಅದೂ ಒಟ್ಟಿಂಗೇ ಇದ್ದವು.
• ಹಳ್ಳಿ ಮನೆ ಬಿಡ್ಳೆ ತಯಾರಿಲ್ಲೆ

– ಇದೆಲ್ಲ ಒಪ್ಪಣ್ಣಂಗೆ ಊರೊಳ ಕೇಳಿದ ಕಾರಣಂಗೊ.
~
ಹಾಂಗೆಯೇ – ಮದುವೆ ಪ್ರಾಯಕ್ಕೆ ಬಂದ ಕೆಲವು ಒಪ್ಪಕ್ಕಂದ್ರಿಂಗೆ ಮದುವೆ ಆಯಿದಿಲ್ಲೆ. ಎಂತ್ಸಕೇ?
ಎಂತ್ಸಕೆ ಹೇಳಿತ್ತುಕಂಡ್ರೆ – ಕೆಲವು ತೀರಾ ಸಣ್ಣ ಕಾರಣಂಗಳಿಂದಾಗಿ.

• ಮದುವೆ ಆವುತ್ತ ಮಾಣಿಗೆ ತನ್ನಂದ ಜಾಸ್ತಿ ಸಂಬಳದ ಕೆಲಸ ಇರೇಕು.
• ಮಾಣಿ ಪೇಟೆಲಿ ಇರೇಕು (ಸುರುವಿಂಗೆ ಅಮೇರಿಕ, ಮತ್ತೆ ಬೆಂಗುಳೂರು, ಮತ್ತೆ ಮಂಗುಳೂರು, ಮತ್ತೆ ಪುತ್ತೂರು / ಕಾಸ್ರೋಡು – ಹೀಂಗೆ ಒರಿಶ ಹೋದಾಂಗೆ ದೂರ ಕಮ್ಮಿ ಕಮ್ಮಿ ಆಗಿಂಡು ಬತ್ತು)
• ಮಾಣಿಗೆ ಅಪ್ಪಮ್ಮಂದ್ರು ಇಪ್ಪಲಾಗ, ಇದ್ದರೂ ಒಟ್ಟಿಂಗೆ ಇಪ್ಪಲಾಗ. (ಹೀಂಗೆ ಹೇಳ್ತ ಕೂಸಿಂಗೆ ತನ್ನ ಅಪ್ಪಮ್ಮನ ಬಗ್ಗೆ ಅಪಾರ ಪ್ರೀತಿ ಇರ್ತು!)
• ಮಾಣಿಗೆ ತಂಗೆ ಯಾ ತಮ್ಮ ಯಾ ಸೋದರತ್ತೆ ಯಾ ಕುಟುಂಬದ ಬೇರೆ ಪಾಲುಗಾರಂಗೊ ಒಟ್ಟಿಂಗೇ ಇದ್ದವು!
• ಮಾಣಿ ಹಳ್ಳಿಮನೆಲಿ ಇಪ್ಪದು!

ಇದೆಲ್ಲ ಸಣ್ಣ ನಮುನೆ ಕಾರಣಂಗೊ ನಮ್ಮೊಳದಿಕೆ ಕಾಣ್ತದು.
~

ಈ ಷರತ್ತುಗೊ ಹಾಕುದು ಕೇವಲ ವಧೂವರಂಗೊ ಮಾಂತ್ರ ಅಲ್ಲ, ಪರೋಕ್ಷವಾಗಿ ಅವರ ಹೆರಿಯೋರುದೇ ಕಾರಣರಾಗಿರ್ತವು.
’ಆನು ಬಂದಷ್ಟು ಬಂಙ ನೀನು ಬಪ್ಪಲಾಗ ಮಗಳೇ’ – ಹೇಳಿ ರೂಪತ್ತೆ ದಿನಾಗುಳೂ ಹೇಳಿಂಡಿತ್ತು ಮಗಳ ಮದುವೆಂದ ಮದಲು!
ಹೀಂಗೆಲ್ಲ ಅಸಂಬದ್ಧ ಕಾರಣಂಗೊ ಹೇಳುವ ಮೊದಲು ಆ ಕೂಸಿನ ಅಮ್ಮನೂ ಬಾಲ್ಯಲ್ಲಿ ರಾಜಿ ಮಾಡಿದ್ದರ ನೆಂಪುಮಾಡಿರೆ, ಎಷ್ಟೋ ಮಾಣಿಯಂಗೊಕ್ಕೆ ನೆಮ್ಮದಿಲಿ ಮದುವೆ ಆವುತಿತು.

~

ಈಗ ಪ್ರಶ್ನೆ ಎಂತರ ಹೇಳಿರೆ, ಈ ಷರತ್ತು, ಪ್ರಶ್ನೆಂದಾಗಿ ತೊಂದರೆ ಅಪ್ಪದೆಲ್ಲಿ?
ಅದು ನವಗಲ್ಲ, ನಮ್ಮಂದಾಗಿ ಮುಂದರಿಯೇಕಾದ ತಲೆಮಾರಿಂಗೆ!
ಅಂಬಗ, ತಲೆಮಾರು ಬೆಳೇಕಾರೆ ಎಂತ್ಸರ ಮಾಡೇಕು?
ಮೇಗೆ ಹೇಳಿದ ಷರತ್ತುಗಳ ಹೊರತಾಗಿ, ನೆಮ್ಮದಿಲಿ ಜೀವನ ಕಟ್ಳೆ ಎಡಿಗು – ಹೇಳ್ತರ ಮನಗಾಣೇಕು. ಆ ವಿಶಯಲ್ಲಿ ಒಪ್ಪಣ್ಣ-ಒಪ್ಪಕ್ಕಂದ್ರು ಇಬ್ರುದೇ ರಾಜಿ ಮಾಡಿಗೊಳೆಕ್ಕು.
ಇಬ್ರಲ್ಲಿ ಇಬ್ರುದೇ ರಾಜಿ ಮಾಡಿಗೊಳದ್ದರೆ ಎಂತಕ್ಕು?
– ಮಾಣಿಯಂಗೊ ‘ಇನ್ನು ಕಾವಲಿಲ್ಲೆ’ ಹೇಳಿಗೊಂಡು ಅನಾಥಾಶ್ರಮಂದಲೋ, ಊರಿಲೇ ಇತರೇ ವರ್ಗಂದಲೋ ಮಣ್ಣ ಕೂಸಿನ ತಂದು ಸಂಸಾರ ಮುಂದರುಸಲೆ ನೋಡ್ತವು.
– ಕೂಸುಗೊ ಅವರವರ ಪರಿಧಿಲಿ ಸಿಕ್ಕುತ್ತ ಯೋಗ್ಯ ಮನುಶ್ಶರ ಹುಡ್ಕಿಂಡು ಮದುವೆ ಆಗಿ ಬೇರೇವದೋ ಪಂಗಡಕ್ಕೆ ಹೋವುತ್ತವು.
ಎರಡೂ ಅಲ್ಲದ್ದರೆ, ಗೃಹಸ್ಥ ಜೀವನದೊಳ ಬ್ರಹ್ಮಚರ್ಯವನ್ನೇ ಹಿಡುದು ಜೀವನ ಸಾಗುಸುತ್ತವು.
ಅಂತೂ, ಒಟ್ಟಿಲಿ ವಂಶವೃಕ್ಷದ ಆ ಗೆಲ್ಲಿನ ಔನ್ನತ್ಯ ಬಾಡಿ, ಬರಡಾಗಿ ಅಲ್ಲಿಗೇ ನಂದುತ್ತು.

~

ಸಂಬಳ, ಪೇಟೆ, ಹಳ್ಳಿ, ಅನುಕೂಲತೆ, ಪೈಶೆ, ಪ್ರತಿಷ್ಠೆ, ಅಂತಸ್ತು – ಇತ್ಯಾದಿಗಳ ಎಲ್ಲ ಒಂದು ಸರ್ತಿ ಮರದು, ಶುದ್ಧತಲೆಮಾರು ಒಳಿಯೇಕಾದ ಏಕಮನಸ್ಸಿಂದ ಯೋಚನೆಮಾಡಿ ನೋಡಿಗೊಂಬೊ°!
ಸೃಷ್ಟಿನಿಯಮ ನವಗೇ ಹೇಳಿ ಕೊಟ್ಟ ಕಾಲಲ್ಲಿ ಆಯಾ ಕರ್ತವ್ಯವ ಮಾಡುವ ಇಚ್ಛೆಂದ ಇದೆಲ್ಲವನ್ನೂ ಬಿಟ್ಟು ’ರಾಜಿ’ಮಾಡಿಗೊಂಬೊ. ಎಂತ ಹೇಳ್ತಿ?
ಹೊಕ್ಕುಳುಬಳ್ಳಿಯನ್ನೇ ಹಿಡುದು ಎಳದರೂ – ಹಳ್ಳಿಮನಗೆ ಬಾರದ್ದ ಒಪ್ಪಕ್ಕಂದ್ರು ಇದ್ದರೆ ಅವಕ್ಕೆ ಎಚ್ಚರಿಗೆ ಮಾಡುಸುವೊ°.
ಆಧುನಿಕತೆಯ ಅಯಸ್ಕಾಂತವೇ ಹಿಡುದರೂ ಹಂದದ್ದ ಒಪ್ಪಣ್ಣಂದ್ರು ಇದ್ದರೆ ಅವರನ್ನೂ ಚಿಂತನೆಗೆ ಹಚ್ಚುವೊ°.

~

ಮೇಗೆ ಇದ್ದೊಂಡು ನಮ್ಮ ನೋಡ್ತ ಪಿತೃಗೊಕ್ಕೆ ಆಹಾರ ಕೊಡೆಕಾರೆ ನಮ್ಮ ವಂಶ ಮುಂದರಿಯೇಕು.
ಆ ಕಾರಣಕ್ಕಾಗಿಯಾದರೂ ತಲೆಮಾರು ಬೆಳೇಕಾದ ಅನಿವಾರ್ಯತೆ ಇದ್ದು.
ಪಿತೃಪಕ್ಷದ ಸುಮುಹೂರ್ತಲ್ಲಿ ಇದರ ಬಗ್ಗೆ ಯೋಚನೆಮಾಡುವೊ°.
ಒಪ್ಪಣ್ಣ ಒಪ್ಪಕ್ಕಂದ್ರು ಇದರ ಓದಿ, ಅವರವರ ನೆರೆಕರೆ ಸುಧಾರಣೆ ತಪ್ಪಲೆ ಹೆರಟ್ರೆ, ಬೈಲು ಸಾರ್ಥಕ ಆತು.
ಅಲ್ಲದೋ?

ಒಂದೊಪ್ಪ: ಕಾಲ° ಕೊಟ್ಟ ಅವಕಾಶಲ್ಲಿ ನಾವು ರಾಜಿಮಾಡದ್ದರೆ ಮತ್ತೆ ಕಾಲ ರಾಜಿಮಾಡಿಗೊಳ್ತಿಲ್ಲೆ! ನೆಂಪಿರಳಿ.

ಸೂ:

• ಇದು ಆರನ್ನೂ ಬೇನೆ ಮಾಡ್ಳೆ ಹೇಳಿದ ಶುದ್ದಿ ಅಲ್ಲ; ಬದಲಾಗಿ ನಮ್ಮ ನೆರೆಕರೆಯೋರಿಂಗೆ ಅಂದಾಜಿ ಆಯೇಕು ಹೇಳಿಗೊಂಡು ಬರದ್ಸು.
• ಕೇವಲ `ತಲೆಮಾರು ಬೆಳೆಶುವ’ ಉದ್ದೇಶ ಮಾಂತ್ರ ಇದ್ದರೆ `ಶುದ್ಧ ದಾಂಪತ್ಯ’ ಆಗಿರ. ಅದರ ಬಗ್ಗೆ ಇನ್ನೊಂದರಿ ಶುದ್ದಿ ಮಾತಾಡುವೊ. ಆಗದೋ?
• ಪಟ: ಇಂಟರ್ನೆಟ್ಟಿಂದ

~*~*~

• Author
• Recent Posts

ಒಪ್ಪಣ್ಣ

ಬೈಲಿನ ಒಪ್ಪಣ್ಣ

Latest posts by ಒಪ್ಪಣ್ಣ (see all)

• ಇಹಯಾತ್ರೆ ಮುಗಿಸಿದ ಬಲಿಪಜ್ಜ° - February 17, 2023
• ಯಕ್ಷಗಾನ ಪದಂಗೊ – ಉಂಡೆಮನೆ ಶ್ರೀಕೃಷ್ಣ ಭಟ್ - November 25, 2022
• ಒಪ್ಪಣ್ಣನ ಬೈಲಿಂಗೆ ಹನ್ನೆರಡು ಒರಿಶ - December 31, 2021