ಎಡೆಡೆಲಿ ಕುಶಾಲೂ ಬೇಕು, ನೆಗೆಯೂ ಬೇಕು, ಬೆಗುಡೂ ಬೇಕು, ಸತ್ಯವೂ ಬೇಕು – ಲೊಟ್ಟೆಯೂ ಬೇಕು!
ಒಂದು ವಾರ ಆಚಭಾವ° ಒಪ್ಪ ಕೊಡುಗು; ಮತ್ತೊಂದು ವಾರ ಬೋಚಬಾವ° ಒಪ್ಪ ಕೊಡುಗು. ಬೈಲಿಲಿ ಒಪ್ಪ ತಪ್ಪುಲಿದ್ದೋ?!
ಕಳುದವಾರ ಚಿಂತನೆಯ ಶುದ್ದಿ ಮಾತಾಡಿದ್ದಪ್ಪೋ.. ಈ ವಾರ ನೇರಂಪೋಕು ಶುದ್ದಿ ಮಾತಾಡಿರೆ ಹೇಂಗೆ?
ಅಕ್ಕಲ್ಲದೋ?
~
ನಿಂಗೊಗೆ ಕಣ್ಣನೂರುಬಾವನ ಅರಡಿಗೊ?
ದೊಡ್ಡಬಾವನ ಅಜ್ಜನಮನೆಲಿಪ್ಪ ದೊಡ್ಡಜ್ಜನ – ದೊಡ್ಡಣ್ಣನ – ದೊಡ್ಡಮಗನೇ ಕಣ್ಣನೂರು ಭಾವ°.
ಹೆಸರೇ ಹೇಳ್ತಹಾಂಗೆ ಕಣ್ಣನೂರಿಲಿ ಇಪ್ಪದು.
ದೊಡ್ಡಮನಸ್ಸಿನ ಆ ದೊಡ್ಡ ಭಾವಯ್ಯಂಗೆ ದೇವರು ದೊಡ್ಡ ದೇಹವೂ, ದೊಡ್ಡಮೀಸೆಯೂ ಕೊಟ್ಟಿದವು!
ಆದರೆ, ಸೊರ ಮಾಂತ್ರ ಬಹು ಸಣ್ಣದು – ಹೇದು ಒಂದೊಂದರಿ ಒಪ್ಪಣ್ಣಂಗೆ ಕಾಂಬಲಿದ್ದು.
ಅದಿರಳಿ, ದೊಡ್ಡಕೆ ಹೇಳುದು ಬೇಡ ಅದರ! 😉
ಮದಲಿಂಗೇ ದೊಡ್ಡಪುಸ್ತಕ ಓದಿ, ದೊಡ್ಡ ಕೆಲಸವ ಹುಡ್ಕಿ ದೊಡ್ಡ ಉತ್ಸಾಹಲ್ಲಿ ದೊಡ್ಡ ಜಾಗೆಲಿ ಜೀವನ ಮಾಡಿಗೊಂಡಿದ್ದವು.
~
ಕಣ್ಣನೂರಿಲಿ ಅಂದೇ ಇಪ್ಪ ಕಾರಣ ಜಾಗೆತೆಗದು ಮನೆಕಟ್ಟಿಯೂ ಆಯಿದು.
ಆದರೆ, ಇಕ್ಕಟ್ಟಿನ ಆ ಪೇಟೆಲಿ ಕಾಲುನೀಡ್ಳೆ ಮನೆಲಿ ಕೋಣೆಗೊ ಸಾಕಾವುತ್ತಿಲ್ಲೆ – ಹೇದು ಟಯರೀಸಿನ ಮೇಗೆ ಒಂದೆರಡು ಕೋಣೆಗಳ ಈ ಒರಿಶ ಕಟ್ಟುಸಿದವಡ.
ಯೇವದೇ ಮನೆಯ “ವಾಸ್ತು” ವಿತ್ಯಾಸ ಮಾಡಿರೆ ವಾಸ್ತುಪುರುಷನ ಹತ್ತರೆ ಅನುಮತಿ ತೆಕ್ಕೊಳೇಕು ಹೇಳ್ತರ ಚೆನ್ನೈಭಾವನ ಜೋಯಿಶರು ಹೇಳುಗಡ.
ಅದೊಂದು ವಾಡಿಕೆ; ಕಣ್ಣನೂರು ಬಾವಂಗೂ ಅರಡಿಗು.
ಹಾಂಗೆ ಒಂದು ಸಣ್ಣ ಜೆಂಬ್ರ ಇದ್ದತ್ತು ಕಳುದವಾರ, ಮನೆಒಕ್ಕಲಿನ ಲೆಕ್ಕದ್ದು.ಓ ಮೊನ್ನೆ ಇರುಳಿಂಗೆ ವಾಸ್ತು ಹೋಮ ವಗೈರೆಗಳೂ, ಅದರ ಮರದಿನ ಶಿವಪೂಜೆ-ಗೆಣವತಿಹೋಮ ವಗೈರೆ ಪೂಜೆಗಳೂ ಇದ್ದತ್ತು.
ಬೇರೆ ಜೆಂಬ್ರಂಗೊ ಎಲ್ಲ ತರವಾಡಿಲಿ ಮಾಡ್ಳಕ್ಕು, ಆದರೆ ಮನೆಒಕ್ಕಲಿನ ಹಾಂಗೆ ಮಾಡ್ಳೆಡಿಗೋ!
ಹಾಂಗೆ ಜೆಂಬ್ರ ಇದ್ದದು ಕಣ್ಣನೂರಿಲೇ ಇದಾ.
ಪರಕ್ಕಜೆ ಬಟ್ಟಮಾವನೇ ಪುರ್ಸೋತು ಮಾಡಿ ಕೂದು ಮಾಡುಸುತ್ತ ಜೆಂಬ್ರ ಅದು.
ಹೇಳಿಕೆ ಇದ್ದತ್ತು, ಆದರೆ ನವಗೆ ಹೋಪಲಾತಿಲ್ಲೆ.
ಬೈಲಿನೊಳವೇ ಜೆಂಬ್ರ ಆದರೆ ದಿನಕ್ಕೆ ಮೂರು-ನಾಕಾದರೂ ಪ್ರಶ್ನೆ ಇಲ್ಲೆ, ಆರದ್ದಾರು ಬೈಕ್ಕೋ, ಸ್ಕೂಟ್ರೋ, ಕಾರೋ – ಎಂತರ್ಲ್ಯಾರು ನುರ್ಕಿಯೊಂಡು ಸುದಾರ್ಸಲೆಡಿತ್ತು. ಆದರೆ – ದೂ…ರ ಆತುಕಂಡ್ರೆ ಮತ್ತೆ ನವಗೆ ಆ ದಿನ ಮುಗಾತು; ಬೇರೆಂತೂ ಮಾಡಿಕ್ಕಲೆಡಿಯ ಇದಾ!
ಹಾಂಗೆ – ದೂರದ ಜೆಂಬ್ರಂಗಳ ಇಲ್ಲಿಂದಲೇ ಸುದಾರುಸುದು ಸಾಮಾನ್ಯ ಕ್ರಮ. 😉
ಬೈಲಿಂದ ಆ ಜೆಂಬ್ರಕ್ಕೆ ಹೋಪೋರದ್ದು ಹಸ್ತ ಮುಟ್ಟಿಗೊಂಬದು!
ಸುಬಗಣ್ಣ ಹೋಯಿದವು ಪುರುಸೊತ್ತುಮಾಡಿಗೊಂಡು – ನಮ್ಮಲೆಕ್ಕಲ್ಲಿಯೂ ಆತದು.
ಜೆಂಬ್ರ ಎಲ್ಲ ಕಳುದು ಒಂದು ವಾರವೇ ಆತು. ಅದಿರಳಿ.
~
ನಿನ್ನೆಲ್ಲ ಮೊನ್ನೆ ಬೈಲಿಲೇ ನೆಡಕ್ಕೊಂಡು ಆಚಕರೆಗೆ ಹೋಪಗ, ಸಾರಡಿತೋಡ ಕಟ್ಟಲ್ಲಿ ಎರ್ಕಿದ ನೀರಿಲಿ ಬಾಳೆದಂಡುಕಟ್ಟಿ – ಬೇಲೆನ್ಸುಮಾಡಿಗೊಂಡು ಕಂಡತ್ತು ಸುಭಗಣ್ಣನ.
ಒಂದರಿಯಾಣ ಕೆಲಸ ಆಗಿ ತೋಡಿಂಗೆ ಮೀವಲೆ ಬಪ್ಪದು ಹಳ್ಳಿಯೋರ ವಾಡಿಕೆ ಇದಾ!
ಹಾಂಗೆ, ಕಂಡಪ್ಪದ್ದೇ ಒಂದುಗಳಿಗೆ ಮಾತಾಡಿದೆಯೊ – ಮನ್ನೇಣ ಜೆಂಬ್ರದ ಶುದ್ದಿಯೂ ಬಂತು.
“ಹೇಂಗಾತು – ಕಣ್ಣನೂರು ಬಾವನ ಮನೆಜೆಂಬ್ರ?” ಕೇಳಿದೆ.
ಜೆಂಬ್ರ ಲಾಯಿಕಾತು ಹೇದು ಗೊಂತಾತು. ಜೆಂಬ್ರದ ವಿಶಯ ಮಾತಾಡುವಗ ಸಹಜವಾಗಿ ಹಳ್ಳಿಯೋರ ಸುರೂವಾಣ ಕುತೂಹಲ “ಜೆನ ಎಷ್ಟಕ್ಕು?” ಹೇದು.
ಅದೆಂತಕೆ ಹಾಂಗೆ ಹೇದು ಒಪ್ಪಣ್ಣಂಗೂ ಅರಡಿಯ, ಆದರೆ ಹಳಬ್ಬರ ಆ ಕುತೂಹಲ ಒಪ್ಪಣ್ಣಂಗೂ ಇಳುದುಬಯಿಂದು.
ಜೆಂಬ್ರಕ್ಕೆ ಹೋಪಲಾಯಿದಿಲ್ಲೆ ಹೇದರೂ ಆ ಜೆಂಬ್ರಕ್ಕೆ ಜೆನ ಎಷ್ಟಕ್ಕು, ಜೆಂಬ್ರದ ಗವುಜಿ ಹೇಂಗಿದ್ದಿಕ್ಕು – ಹೇದು ತಿಳ್ಕೊಂಬ ಕುತೂಹಲ. ಹಾಂಗೆ ಕೇಳಿದೆ.
“ಮಜ್ಜಾನಕ್ಕೆ ಎಷ್ಟು – ಒಂದು ಸಣ್ಣ ನೂರಕ್ಕಷ್ಟೆ” – ಹೇಳಿದವು ಸುಭಗಣ್ಣ.
~
ಮತ್ತೂ ರಜ ಹೊತ್ತು ಹಾಂಗೆ-ಹೀಂಗೆ ಮಾತಾಡಿ ನಾವು ತೋಡಕರೆಂದ ಹೆರಟತ್ತು. ನವಗೆಂತ ಕೆಲಸ ಅಲ್ಲಿ, ಅಲ್ಲದೋ? 😉
ನೆಡಕ್ಕೊಂಡು ಬಪ್ಪಗ ಸುಬಗಣ್ಣನ ಹತ್ತರೆ ಮಾತಾಡಿದ್ದೇ ತಲೆಲಿ ತಿರುಗಲೆ ಸುರುಆತು. ಜೆನ ಎಷ್ಟಕ್ಕು ಕೇಳಿದೆ, ವಿವರ ಹೇಳಿದವು – “ಸಣ್ಣನೂರೋ?” – ಅದೆಂತರ?
ನಮ್ಮೊಳದಿಕ್ಕೆ ಅದೇನೂ ದೊಡ್ಡ ವಿಶಯ ಅಲ್ಲ, ಆದರೆ ಶುಬತ್ತೆಯ ಮಗಂಗೆ “ಅದು ಎಷ್ಟು?” – ಹೇದು ಅಂದಾಜಿಅಕ್ಕೋ?
ಆ ಮಾಣಿಗೆ ಹಂಡ್ರೆಡ್ಡು – ಸಮ ನೂರು ಅರಡಿಗು. ಆದರೆ ಆ ನೂರರಲ್ಲಿಯೂ ದೊಡ್ಡಸಣ್ಣ ಇದ್ದೋ – ಅವಂಗೆ ಚೋದ್ಯ ಅಕ್ಕು, ಅಲ್ಲದೋ!
ಹ್ಮ್,
ಅದೊಂದು ನಮ್ಮ ಅಜ್ಜಂದ್ರ ಕಾಲದ “ಪದಪ್ರಯೋಗ”.
ಒಂದರಿ ಒಪ್ಪಣ್ಣಂಗೂ ಚೋದ್ಯ ಕಂಡತ್ತು, ಹಾಂಗಾಗಿ ಈ ವಾರ ಅದನ್ನೇ ಮಾತಾಡಿರಾಗದೋ?
~
ಜೀವನಲ್ಲಿ ನಿಖರತೆ ಎಷ್ಟು ದಿಕ್ಕೆ ಬೇಕಾವುತ್ತೋ – ಹಾಂಗೇ ನಿಖರತೆ ಅಗತ್ಯ ಇಲ್ಲದ್ದ ಜಾಗೆಗಳೂ ಧಾರಾಳ ಇದ್ದು.
ಜೆಂಬ್ರಕ್ಕೆ ಜೆನ ಹೇಳುವ ಹಾಂಗಿಪ್ಪ ಸಂದರ್ಭಂಗಳಲ್ಲಿ – ಜೆನ ಎಷ್ಟಾತು – ಹೇಳ್ತ ನಿಖರವಾದ ಅಳತೆ ಆರಿಂಗೂ ಬೇಡ; ಸ್ವತಃ ಮನೆ ಯೆಜಮಾನಂಗೂ ಬೇಡ.
ಜೆಂಬ್ರ ತೆಗವಗಳೇ ಎಷ್ಟು ಜೆನರ ಏರ್ಪಾಡುಹೇಳ್ತದರ ಅಂದಾಜಿ ಮಾಡುಗು. ನಿಘಂಟು ಮಾಡವು; ಅಂದಾಜಿ ಮಾಡುಗು ಅಷ್ಟೇ.
ಹಾಂಗೆ ಒಂದು ತೋರಮಟ್ಟಿಂಗೆ ನೆರೆಕರೆ-ನೆಂಟ್ರು-ಚೆಂಙಾಯಿಗೊಕ್ಕೆ ಹೇಳಿಕೆಗಳೂ ಹೇಳಿಂಡು ಹೋವುತ್ಸು.
ಹೇಳಿಕೆ ಸಿಕ್ಕಿದ ಎಲ್ಲೋರುದೇ – ಆ ಜೆಂಬ್ರದ ಪ್ರಾಮುಖ್ಯತೆ, ಯೆಜಮಾನನ ಆತ್ಮೀಯತೆ, ಆ ದಿನದ ಎಡೆ- ಪುರುಸೊತ್ತು, ಜೆಂಬ್ರದ ಮನಗಿಪ್ಪ ದೂರ – ಎಲ್ಲವನ್ನೂ ನೋಡಿಗೊಂಡು, ತೂಗಿಗೊಂಡು ಲೆಕ್ಕಾಚಾರ ಹಾಕಿ ಜೆನಂಗೊ ಸೇರುಗು.
ಅಲ್ಲಿಂದ ಮತ್ತೆಯೇ ಇಂದ್ರಾಣ ಶುದ್ದಿ!
ಮೊನ್ನೆ ಮನೆಒಕ್ಕಲಿಲಿ ಹಾಂಗೇ ಆತಡ.
ಸುಭಗಣ್ಣ ವಿವರವಾಗಿ ಮಾತಾಡುವಗ ಹೇಳಿತ್ತವು,
ಹಸ್ತೋದಕಕ್ಕೆ ಗುರಿಕ್ಕಾರ್ರುದೇ, ಐದಾರು ಬಟ್ಟಮಾವಂದ್ರುದೇ, ಸಣ್ಣ ಹಂತಿ.ಹೆರ ಚೆಪ್ಪರಲ್ಲಿ ಹತ್ತು-ಇಪ್ಪತ್ತೈದು ಜೆನ. ತಟ್ಟೆಹಿಡುದು ಬಪೆಲಿ ಉಂಡೋರು ಹತ್ತು-ಐವತ್ತು ಜೆನ.
ಅದೇ – ಎಲ್ಲ ಒಟ್ಟಾಗಿ ಸಣ್ಣನೂರು ಅಕ್ಕಷ್ಟೆ – ಹೇಳಿ ವಿವರಣೆ ಕೊಟ್ಟವು.
- ಐದಾರು ಹೇದರೆ ಐದೂ ಆಯೇಕೂದಿಲ್ಲೆ, ಆರೇ ಆಯೆಕ್ಕೂಳಿ ಇಲ್ಲೆ. ನಾಲ್ಕೋ, ಐದೋ, ಎಂಟೋ – ಒಟ್ಟು ಹತ್ತರಿಂದ ಕಮ್ಮಿ ಹೇಳಿ ಅರ್ತ.
- ಚೆಪ್ಪರಲ್ಲಿ ಕೂದೋರು ಹತ್ತು-ಇಪ್ಪತ್ತೈದು ಜೆನ!
ಹತ್ತು ಅಲ್ಲ, ಇಪ್ಪತ್ತೈದೂ ಆಗಿರ. ಸುಮಾರು ಹತ್ತರತ್ತರೆ – ಇಪ್ಪತ್ತರಿಂದ- ಮೂವತ್ತರ ಆಸುಪಾಸು.
ಇಪ್ಪತ್ತರಿಂದ ನಲುವತ್ತರ ಒರೆಂಗೆ ಆಗಿಪ್ಪಲೂ ಸಾಕು. ಸರಿಯಾಗಿ ಲೆಕ್ಕ ಮಡುಗಲೆ ಆರಿಂಗೆ ಪುರ್ಸೊತ್ತಿರ್ತು, ಅಲ್ಲದೋ? - ಬಪೆಲಿ ಉಂಡೋರು ಹತ್ತೈವತ್ತುಜೆನ.
ಅಲ್ಲಿಯೂ ಹತ್ತು – ಹೇಳುದು ಸುಮ್ಮನೇ ಒಂದು ಪಾರಿಭಾಶಿಕ ಶೆಬ್ದ.
ಐವತ್ತರ ಸುತ್ತುಮುತ್ತು; ಹೇದರೆ ನಲುವತ್ತೂ ಆಯಿಕ್ಕು, ಅರುವತ್ತೂ ಆಯಿಕ್ಕು.
ಸುಮಾರಾಗಿ ಐವತ್ತರ ಸುತ್ತುಮುತ್ತದ ಸಂಕೆ.
ಕಮ್ಮಿ ಸಂಕೆ ತೆಕ್ಕೊಂಡ್ರೆ, ನಾಕು ಬಟ್ಟಮಾವಂದ್ರು, ಇಪ್ಪತ್ತು ಹಂತಿಯೋರು, ನಲುವತ್ತು ಬಪೆಲಿ ಉಂಡೋರು. ನಲುವತ್ತೂ ಇಪ್ಪತ್ತು ಅರುವತ್ತು – ಅರುವತ್ತನಾಕು ಜೆನ!
ಹೆಚ್ಚಿಂದೇ ತೆಕ್ಕೊಂಡ್ರೆ, ಎಂಟು ಜೆನ ಬಟ್ಟಮಾವಂದ್ರು, ಮೂವತ್ತು ಜೆನ ಹಂತಿಯೋರು, ಅರುವತ್ತು ಜೆನ ಬಪೆಯೋರು. – ತೊಂಬತ್ತೆಂಟು ಜೆನ!!
ಅಂತೂ ನೂರಾಗಿರ. ಅಂಬಗ ನೂರಕ್ಕು ಹೇದು ಲೊಟ್ಟೆಬಿಟ್ಟದೋ? ಅಲ್ಲ!
ಅದಕ್ಕೇ ಹೇಳಿದ್ದು, ಸಣ್ಣ ನೂರು – ಹೇದು.
ಸುಮಾರು ಅರುವತ್ತರಿಂದ, ನೂರರ ಒಳಾಣ ಅಂದಾಜಿಯೇ – ಸಣ್ಣ ನೂರು.
~ಮದಲಿಂಗೆಲ್ಲ ಜೆಂಬ್ರದ್ದಿನ ಜೆನಲೆಕ್ಕ ಹಿಡಿಯಲೆ ಬಾಳೆಲೆಕ್ಕವೇ ಆಯೆಕ್ಕಟ್ಟೆ.
ಕಟ್ಟ ಒಂದಕ್ಕೆ ಇಪ್ಪತ್ತೈದರ ಹಾಂಗೆ ಬಾಳೆಲೆಗೊ ಮುನ್ನಾದಿನವೇ ಕಟ್ಟಿಮಡಗ್ಗು. ಹಂತಿ ಹಾಕುವಗ ಒಂದೊಂದನ್ನೇ ಬಿಡುಸಿ ಹಂತಿ ಹಾಕುದಲ್ಲದೋ.
ಹಾಂಗಾಗಿ, ಎಷ್ಟು ಕಟ್ಟ ಮುಗಾತು? – ಹೇಳ್ತರಲ್ಲಿ ಜೆನ ಅಂದಾಜಿ ಮಾಡುದು.
ಸುರುವಾಣ ಹಂತಿಲಿ ಎಂಟು ಕಟ್ಟು, ಇನ್ನೂರು ಜೆನ.
ಎರಡ್ಣೇ ಹಂತಿಗೆ ಆರುಕಟ್ಟ- ನೂರೈವತ್ತು,
ಮೂರ್ನೇಹಂತಿಗೆ ಎರಡುಕಟ್ಟ- ಐವತ್ತು – ನಾನ್ನೂರು ಜೆನ – ಹೀಂಗೆ ಲೆಕ್ಕ ಹಾಕುದು ಸರ್ವೇಸಾಮಾನ್ಯ.
ಇದರೆಡಕ್ಕಿಲಿ ತಮಾಶೆಯೂ ಇದ್ದು,
– ಸುರುವಾಣ ಹಂತಿಗೆ ತೆಕ್ಕೊಂಡು ಹೋದ ಎಂಟು ಕಟ್ಟಲ್ಲಿ – ಬಿಡುಸದ್ದೇ ಒಳುದ ಎರಡು ಕಟ್ಟವ ಸುದರಿಕೆ ಬಾವಯ್ಯ ಓ ಅಲ್ಲಿ ಮಂಚದಡಿಲಿ ಹಾಕಿ ಮಡಗ್ಗು, ಅಂಬೆರ್ಪಿಂಗೆ.
ಜೆಂಬ್ರದ ಗವುಜಿ ಕಳುದು ಒತ್ತರೆ ಮಾಡುವಗ – ಎರಡು ದಿನ ಕಳುದ ಮೇಗಲ್ಲದೋ ಜೆನ ಲೆಕ್ಕ ಕಮ್ಮಿ ಅಪ್ಪದು!!
ಹೋ, ನಾನ್ನೂರಲ್ಲ, ಮುನ್ನೂರೈವತ್ತೇ – ಹೇಳಿಗೊಂಡು.
– ಹಂತಿ ಎಡಕ್ಕಿಲಿ ಹರುದ ಬಾಳೆಲೆ ಪೋರ್ಚೆಮಾಡಿರೆ ಅದುದೇ ಲೆಕ್ಕವೇ!
ಅದೇನೇ ಇರಳಿ,
ಈಗ ಬಪೆ ಬಂದ ಮೇಗೆ ಇದೆಲ್ಲ ಸರಿನಿಲ್ಲುತ್ತಿಲ್ಲೆ, ಪ್ಲೇಟುಲೆಕ್ಕವೋ, ಹಾಳೆತಟ್ಟೆ ಲೆಕ್ಕವೋ – ಎಂತಾರು ಮಾಡಿ ಸಮಾದಾನ ಮಾಡಿಗೊಂಬದು.
ಎಷ್ಟಾರೂ ನಿಖರವಾದ ಲೆಕ್ಕ ಹಿಡಿಯಲೆ ಅಂದೂ ಎಡಿಯ, ಇಂದೂ ಎಡಿಯ, ಎಂದಿಂಗೂ ಕಷ್ಟವೇ.
ಹಾಂಗಾಗಿ, ಇಂತಾ ಸಂದರ್ಭಂಗಳಲ್ಲಿ ಓರೆ ಅಂದಾಜಿಯೇ ಸಲ್ಲೆಕ್ಕಟ್ಟೆ.
ಶಂಬಜ್ಜ°, ದೊಡ್ಡಜ್ಜನ ಹಾಂಗೆ ಕೆಲವು ಅನುಭವಿಗೊ ಹಂತಿಯ ತಲೆ ಕಂಡ್ರೆ ಸಾಕು – ಇಂತಿಷ್ಟೇ ಕೂಯಿದವು – ಹೇದು ಅಂದಾಜಿಯನ್ನೂ ಹೇಳುಗು.
ಅದುದೇ ಒಂದು ಕಲೆಯೇ ಅಲ್ಲದೋ?
~
ಅಡಿಗೆಯಣ್ಣ ಮನಗೆತ್ತಿಅಪ್ಪದ್ದೇ ಯೆಜಮಾನ ಅಂದಾಜಿ ಹೇಳುಗು.
ಭಾವಯ್ಯ, ಈ ಸರ್ತಿ ಹೇಳಿಕೆ ಹದಾಮಟ್ಟಿಂಗೆ. ಹತ್ತರಾಣ ನೆರೆಕರೆ, ನೆಂಟ್ರುಗೊಕ್ಕೆ ಮಾಂತ್ರ.
ಹಾಂಗಾಗಿ ಈ ಸರ್ತಿ ಅಡಿಗೆ ಅಂದಾಜಿಗೆ ನೂರು ಹೇಳಿ ಮಡಿಕ್ಕೊಂಬೊ° – ಹೇದು.
ಕ್ರಮ ಹೇಂಗೆ ಹೇದರೆ, ನೂರಕ್ಕೆ ಹೇದು ಬೇಶಿರೆ ಅದು ಸಣ್ಣನೂರರಿಂದ ದೊಡ್ಡನೂರರ ಒರೆಂಗೂ ಸಾಕಾಯೇಕು.
ದೊಡ್ಡನೂರೋ? ಅಪ್ಪು, ನೂರರಿಂದ ಮೇಗೆ – ನೂರ ಇಪ್ಪತ್ತು – ನೂರನಲುವತ್ತರ ಒರೆಂಗೆ ಆದರೆ ಅದಕ್ಕೆ ದೊಡ್ಡ ನೂರು ಹೇಳ್ತದು.
– ಶುಬತ್ತೆಯ ಮಗ ಪಾಪ ಮೇಗೆಕೆಳ ನೋಡುಗಪ್ಪೋ!! ಪೋ!!
~
ಆಚಕರೆ ನೆಡಕ್ಕೊಂಡೇ ಹೋವುತ್ತ ದಾರಿಲಿ ಎನಗೆ ತರವಾಡುಮನೆ ಜೆಂಬ್ರಂಗಳ ಆಲೋಚನೆ ಮಾಡಿ ಹೋತು:
- ತರವಾಡುಮನೆಲಿ ಕೈನ್ನೀರು ಇದ್ದರೆ ಹತ್ತನ್ನೆರಡು ಜೆನ ಅಕ್ಕಟ್ಟೆ,
- ತಿತಿ ಇದ್ದರೆ ಹತ್ತು ಮೂವತ್ತು ಜೆನ ಆಗಿಹೋಕು.
- ದುರ್ಗಾಪೂಜೆ ಉತ್ಥಾನಕ್ಕೆ ಹತ್ತೈವತ್ತು ಜೆನ ಅಕ್ಕೋ ಏನೋ.
- ತ್ರಿಕಾಲಪೂಜೆ ಇದ್ದರೆ, ಮಜ್ಜಾನಕ್ಕೆ ಆದರೆ ಒಂದು ಸಣ್ಣ ನೂರಕ್ಕು, ಹೆಚ್ಚಿರೆ ನೂರು ಜೆನ ಅಕ್ಕಟ್ಟೆ. ಇರುಳಿಂಗೆ ದೊಡ್ಡನೂರಕ್ಕೋ ಏನೋ.
- ತರವಾಡುಮನೆ ಪುಳ್ಳಿಮಾಣಿ ವಿನುವಿಂಗೆ ಉಪ್ನಾನ ಏರ್ಪಾಡಿಂಗೆ ಸಣ್ಣ ಐನ್ನೂರರ ಅಂದಾಜಿ ಮಾಡಿದ್ದು.
- ಶಾಂಬಾವನ ಮದುವೆಗೆ ದೊಡ್ಡ ಸಾವಿರವೇ ಆಗಿ ಹೋಕು – ಆ ಕಾಲಲ್ಲಿ; ಶಂಬಜ್ಜ° ಕಂಡ ಅಕೇರಿ ಜೆಂಬ್ರ ಅದುವೇ ಅಲ್ಲದೋ – ಒಳ್ಳೆತ ಗವುಜಿ ಆಯಿದು ಅದು! ನೆಂಪಿದ್ದೋ? 🙂
ಅಂತೂ ಹತ್ತನ್ನೆರಡ್ರಿಂದ – ದೊಡ್ಡಸಾವಿರ ಒರೆಂಗೆ, ಎಲ್ಲಾ ಜೆಂಬ್ರಂಗಳನ್ನೂ ಕಂಡು ಗೊಂತಿದ್ದು ಬೈಲಿನೋರಿಂಗೆ.
ಅಪ್ಪೋ!
~
ಹಳಬ್ಬರ ಕೆಲವು ಪದಪ್ರಯೋಗಂಗೊ ಇಂದಿಂಗೂ ಎಷ್ಟು ಪ್ರಸ್ತುತ ಅಲ್ಲದೋ!
ಅಜ್ಜಂದ್ರ ಅನುಭವ ಒಳಗೊಂಡ ಕೆಲವು ವಿಶಯಂಗೊ ಇಂದ್ರಾಣ ಜೀವನಲ್ಲಿಯೂ ಉಪಯೋಗ ಆವುತ್ತು.
ಈಗಾಣ ಇಂಗ್ಳೀಶು ಪ್ರಭಾವಂದಾಗಿ ಅದರ ಉಪಯೋಗಮಾಡ್ತದರ ಕಮ್ಮಿ ಮಾಡಿದವೋ!
ಹೀಂಗೆ ಹೇಳಿರೆ ಸಣ್ಣವಕ್ಕೆ ಅರ್ತ ಆಗ ಹೇದು ಅಜ್ಜಂದ್ರೂ ಉಪಯೋಗ ಮಾಡದ್ದೆ, ಒಂದೊಂದೇ ಕಾಣೆ ಆವುತ್ತೋದು ಒಂದು ಹೆದರಿಕೆಯೂ ಆವುತ್ತು.
ದಿನನಿತ್ಯಲ್ಲಿ ಉಪಯೋಗ ಮಾಡಿಂಡಿದ್ದರೆ ಎಂದಿಂಗೂ ಮರದು ಹೋಗ.
ಹೀಂಗಿರ್ಸರ ಕಷ್ಟಪಟ್ಟು ನೆಂಪು ಮಡಿಕ್ಕೊಳೇಕು ಹೇದು ಏನಿಲ್ಲೆ, ಇಷ್ಟಪಟ್ಟು ನೆಂಪುಮಡಿಕ್ಕೊಂಡ್ರಾತು.
ಒಂದರಿ ಇಷ್ಟಪಟ್ಟರೆ ಸಾಕು, ಮತ್ತೆ ಮರದೇ ಹೋಗ.
~
ಆಚಕರೆ ಎತ್ತಿತ್ತು, ಈ ಶುದ್ದಿ ಮುಗಾತು!
ಒಂದೊಪ್ಪ: ಈ ಶುದ್ದಿಲಿ ಒಟ್ಟು ಶಬ್ದಂಗೊ – ಸುಮಾರು ಸಣ್ಣ ಸಾವಿರವೇ ಆಗಿ ಹೋಕೋ ಹೇಳಿಗೊಂಡು! 🙂
ಸೂ: ಬೈಲಿನ ಕಣ್ಣನೂರುಭಾವ° ನಿಜಜೀವನಲ್ಲಿಯೂ ಕಣ್ಣನೂರುಭಾವನೇ ಆಗಿರ. ಆತೋ? 😉
- ಇಹಯಾತ್ರೆ ಮುಗಿಸಿದ ಬಲಿಪಜ್ಜ° - February 17, 2023
- ಯಕ್ಷಗಾನ ಪದಂಗೊ – ಉಂಡೆಮನೆ ಶ್ರೀಕೃಷ್ಣ ಭಟ್ - November 25, 2022
- ಒಪ್ಪಣ್ಣನ ಬೈಲಿಂಗೆ ಹನ್ನೆರಡು ಒರಿಶ - December 31, 2021
ಓಲ್ಳೆ ಲೇಖನ ಒಪ್ಪಣ್ಣಾ..
ಹೊಸ ಹೊಸ ವಿಚಾರ ಗೊಂತಾತಿದಾ…
ಒಪ್ಪಣ್ಣಾ ಲೇಖನ ಭಾರೀ ಲಾಯ್ಕ ಆಯ್ದು…..
ಕಣ್ಣನೂರ ಮಾವನ ನೋಡೆಕ್ಕೋಳಿ ಆವ್ತಾ ಇದ್ದು….ಅವರ ಪಟ ಇದ್ದೋ??
ಬರದ್ದು ಲಾಯಿಕಾಯಿದು ಯಾವತ್ತಿನಂತೆ.
ಹರಿಯೊಲ್ಮೆ ಅಜ್ಜ ಹಾಂಗೆ ಹಂತಿ ನೋಡಿ ಜನ ಲೆಕ್ಕ ಹೇಳುದು ನೆಂಪಾತು.
ಈಗ ಬಫೆ ವ್ಯವಸ್ತೆ ಇಪ್ಪ ಕಾರಣ ಅಪ್ಪ, ಮಾವ, ಅಪ್ಪಚ್ಚಿಯಕ್ಕೊ ಹಂತಿಲಿ ಇಷ್ಟು ಜನ ಇದ್ದಿಕ್ಕು, ಬಫೆಲಿ ಇಷ್ಟು ಇದ್ದಿಕ್ಕು ಹೇಳ್ತವು.
~ಸುಮನಕ್ಕ.
ಲೇಖನ ಲಾಯ್ಕಾದು ಭಾವ.. ಸಣ್ಣ ನೂರರ ಲೆಕ್ಕಲ್ಲಿ ಕೆಲವು ಜೆಂಬ್ರ, ಅಲ್ಯಾಣ ಗೌಜಿಗ ನೆಂಪಾತು. ಈ ಲೇಖನಕ್ಕೆ ಸದ್ಯ ಎನ್ನ ಕಮೆಂಟೂ ಸೇರ್ಸಿರೆ ಸಣ್ಣ ನಲ್ವತ್ತಕ್ಕೆ ಅಡ್ಡಿ ಇಲ್ಲೆ..! 😉
“ಕಷ್ಟಪಟ್ಟು ನೆಂಪು ಮಡಿಕ್ಕೊಳೇಕು ಹೇದು ಏನಿಲ್ಲೆ, ಇಷ್ಟಪಟ್ಟು ನೆಂಪುಮಡಿಕ್ಕೊಂಡ್ರಾತು” ತುಂಬಾ ಒಳ್ಳೆ ವಾಕ್ಯ… ‘ಒಳ್ಳೆದರ ಕಷ್ಟ ಪಟ್ಟು ಆದರೂ ಇಷ್ಟ ಮಾಡಿಗೊಂಡರೆ ಜೀವನ ತುಂಬಾ ಸುಲಭ’. ಒಪ್ಪಣ್ಣನ ಹಾಂಗೆ ‘ಶುಬತ್ತೆಯ ಮಗ’ ನನ್ನೂ ‘ಶಂಬಜ್ಜ’ನನ್ನೂ ನೋಡಿ ಗೊಂತಿಪ್ಪವಕ್ಕೆ ‘ಸಣ್ಣ ನೂರು’ ವಿಧಾನ ಗೊಂತಿದ್ದರೆ ಎಷ್ಟು ಒಳ್ಳೆದು ಹೇಳಿ ಅರ್ಥ ಆವುತ್ತು… ‘ಶುಬತ್ತೆಯ ಮಗ’ ನ ಮಾಂತ್ರ ನೋಡಿ ಗೊಂತಿಪ್ಪವಕ್ಕೆ ಈ ‘ಸಣ್ಣ ನೂರು’ ವಿಧಾನಂದ ಅದೆಷ್ಟು ಉಪಯೋಗ ಇದ್ದು ಹೇಳಿ ಸುಲಭಲ್ಲಿ ಅರ್ಥ ಆಗ… ‘ಶಂಬಜ್ಜ’ನ ಮಾಂತ್ರ ಗೊಂತಿಪ್ಪವು ಎಣಿಸುಗು ಬೈಲಿಲ್ಲಿ ಇದರ ದೊಡ್ಡ ವಿಷಯ ಮಾಡಿ ಹೇಳುಲೇ ಎಂತ ಇದ್ದು ಹೇಳಿ… ಬೈಲಿನವರೆಲ್ಲರ ಮಧ್ಯೆ ‘ಸೇತು’ ಆಗಿಪ್ಪ ಒಪ್ಪನ್ನಂಗೆ ಅನಂತ ಧನ್ಯವಾದಂಗ…
ಜಂಬ್ರಲ್ಲಿ ಲೆಕ್ಕದ ಶುದ್ದಿ ಲಾಯಿಕ್ಕಕ್ಕೆ ಬರದ್ದೆ. ಒಂದೊಪ್ಪ.
[ದೊಡ್ಡ ದೇಹವೂ, ದೊಡ್ಡಮೀಸೆಯೂ ಕೊಟ್ಟಿದವು! ಆದರೆ, ಸೊರ ಮಾಂತ್ರ ಬಹು ಸಣ್ಣದು ] – ಓಯಿ., ಇವರ ಪಟ ಇದ್ದೋ ?![ದೊಡ್ಡಕೆ ಹೇಳುದು ಬೇಡ]- ಅಕ್ಕು ಅಕ್ಕು ., ಶುದ್ದಿ ಆದ್ರೂ ದೊಡ್ಡಕ್ಕೆ ಇದ್ದನ್ನೇ, ಓದಿ ಅರ್ಥಮಾಡಿಗೊಂಬೊ.
`
ಕಣ್ಣನೂರ ಬಾವನಲ್ಲಿ ಸಣ್ಣನೂರ ಜೆನ ಬಾಳೆಕಟ್ಟ ಲೆಕ್ಕಲ್ಲಿ ಅಂದಾಜಿಸಿದ ಶುದ್ದಿ ಲಾಯಕ ಆಯ್ದು ಭಾವ. ಬಂಗಾರಡ್ಕ ಅಜ್ಜ ಸಣ್ಣನೂರಕ್ಕೋ ಗಟ್ಟಿ ಐನೂರಕ್ಕೊ ಅಲ್ಲಾ., ಭಾಗ್ಯಲಕ್ಷ್ಮಿ ಅಕ್ಕನ ಒಯ್ಯಪ್ರೆಲಿ ಒಂದು ಹಂತಿಗೊ ಅಡುಗೆ ಸಾಮಾನುಗೊ ಎಷ್ಟೆಷ್ಟು ಬೇಕು ಹೇಳಿ ಹೇಳುಗಡ. ಅದೇಂಗೆ ಕೆಣಿ ಹೇದು ಅವರ ಕಂಡಿಪ್ಪಗ ಕೇಳೆಕು.
ಓಯ್‌ ಭಾವ ಲಾಯ್ಕಾಯಿದಾತೊ…
ಶುದ್ದಿ ಪಷ್ಟಾಯಿದು ಒಪ್ಪಣ್ಣ.
ಈ ಒಪ್ಪಣ್ಣ ಉಪಯೊಗ್ಸುವ ಹಳೆ ಪದನ್ಗೊ ಮಾತ್ರ ಭಾರಿ ಲಾಯ್ಕ ಇದಾ.. ಖುಶಿ ಆತು ಒಪ್ಪಣ್ಣ
ಒಪ್ಪನ್ಗೊ..
ಒಳ್ಳೆ ಸುದ್ದಿ ಒಪ್ಪಣ್ಣ. ಹಳೆ ಪದ ಪ್ರಯೋಗಂಗಳ ಇಷ್ಟ ಪಟ್ಟು ಬಳಸಿ ಒಳುಸೆಳೆಕಾದ್ದು ನಮ್ಮೆಲ್ಲೋರ ಕರ್ತವ್ಯ.
ಅಬ್ಬಬ್ಬಾ, ರಾಮಯಣದೆಡೇಲಿ ಪಿಟ್ಕಾಯಣ ಹೇಳಿ ಹೇಳುವ ಹಾಂಗೆ ಚೆನ್ನೈ ಭಾವನ ಹುಡ್ಕಲೆ ಸುಮಾರು ಎಂಟು – ಹತ್ತು ಜೆನ ಸೆರಿಕ್ಕಿದವು !
ಮತ್ತೆ, ಒಪ್ಪಣನ ಸುದ್ದಿ ಓದುಲೇಳಿ ಮತ್ತೂ ರಜ್ಜ ಜೆನ ಹೆಚ್ಚು. ಒಯ್ಯಪ್ರೆಲಿ ಒಂದು ಹಂತಿ ಹಾಕುವಷ್ಟು ಜೆನ ಸೇರಿತ್ತದಾ…
ಈ ಸಣ್ಣನೂರು ಶಬ್ದ ಆನು ಸುರು ಕೇಳುದು. ವಿವರಣೆ ಲಾಯ್ಕ ಆಯ್ದು.
ಹಂತಿಯ ನಡುಗೆ ನಿಂದುಗೊಂಡು ಕಣ್ಣಿಂದಲೇ ಲೆಕ್ಕ ಹಾಕುವ ಅಜ್ಜಂದ್ರ, ಮಾವಂದ್ರ ನೋಡಿ ಆನುದೇ ಲೆಕ್ಕ ಹಾಕಿದ್ದು ನೆಂಪಾಗಿ ಖುಶೀ ಆತು.
ಹಳೆ ಪ್ರಯೋಗವ ಪರಿಚಯ ಮಾಡಿ ಕೊಟ್ಟದು ಲಾಯಕ ಆಯ್ದು ಒಪ್ಪಣ್ಣ.
ಒಪ್ಪಣ್ಣಾ,
ಜೆಂಬಾರಂಗಳಲ್ಲಿ ತೋರಮಟ್ಟಿಂಗೆ ಜೆನಂಗಳ ಲೆಕ್ಕ ಹಾಕುವದೇ ವಾಡಿಕೆ.
ಅದರ ಸೂಚುಸುವ ಪದ ಪ್ರಯೋಗಂಗಳ ವಿವರಣೆ ಲಾಯಿಕ ಆಯಿದು.
“ಇಷ್ಟ ಪಟ್ಟು ನೆಂಪು ಮಡ್ಕೊಂಡರೆ ಆತು” ಹೇಳಿದೆ ನೀನು.
ಪೇಟೆ ಜೆನಂಗಳಲ್ಲಿ ಈ ಪದಂಗೊ ಪ್ರಯೋಗ ಇಲ್ಲದ್ದ ಕಾರಣ ನೆಂಪು ಮಾಡಿ ಕೊಟ್ಟದು ಒಳ್ಳೆದಾತು. ಬಾಷೆ ಒಳಿಯೆಕ್ಕಾರೆ ಅದರಲ್ಲಿ ಪ್ರೀತಿ ಬೇಕು, ಹಾಂಗೇ ಉಪಯೋಗುಸುತ್ತಾ ಇರೆಕು.
ಶ್ರೀ ಅಕ್ಕ° ಒಪ್ಪಲ್ಲಿ ಕೆಲವು ಹೆಳೇ ಪದ ಪ್ರಯೋಗ (ಪ್ರಾಕಿಂದ, ಗಳುಸುಲೆ, ಹತ್ತುಕಟ್ಲೆ) ಮಾಡಿದ್ದು ಕೊಶೀ ಅತು.
ಅಪ್ಪಚ್ಚಿ, ಶುದ್ದಿಗೆ ಕೊಟ್ಟ ಒಪ್ಪ ಕೊಶೀ ಆತು.
ಪೇಟೆ ಜೆನಂಗೊಕ್ಕೆ ಅನಿವಾರ್ಯವಾಗಿ ಈ ಶೆಬ್ದಂಗೊ ದೂರ ಆವುತ್ತು ಹೇಳ್ತದು ಬೇಜಾರದ ಸಂಗತಿ. ಆ ಲೆಕ್ಕಲ್ಲಿ ಪೇಟೆಲೇ ಇದ್ದರೂ ನಿಂಗೊ ಬೈಲಿಲಿ ಅನುಭವಸ್ಥರಾಗಿಪ್ಪದು ಎಂಗೊಗೆ ಹೆಮ್ಮೆಯ ಸಂಗತಿ.
ಸುದ್ದಿ ಲಾಯ್ಕಿ ಆಯಿದು , ಹಾಂಗಾಗಿ ಸುಮಾರು ಸಮಯದ ನಂತ್ರ ಒಂದೊಪ್ಪ ಆತೋ. ..
ಸುಮಾರು ಸಮಯ ನಂತ್ರ ಪುಚ್ಚಪ್ಪಾಡಿ ಅಣ್ಣನ ಕಂಡು ಎನಿಗೆ ಪರಮಾನಂದ ಆತು.
ಇಷ್ಟ್ರು ಅಪ್ರೂಪ ಆಗಡಿ, ಗೊತ್ತಾತಾ? 🙂
ಒಪ್ಪಣ್ಣೋ ಶುದ್ದಿ ಲಾಯ್ಕ ಆಯಿದು . ಒಂದು ಒಪ್ಪ…..
ಅನುಪಮಕ್ಕಾ, ನಿಂಗಳ ಒಪ್ಪ ಕಂಡು ತುಂಬಾ ಕೊಶಿ ಆತು ಒಪ್ಪಣ್ಣಂಗೆ.
ನಿಂಗೊ ಶುದ್ದಿ ಹೇಳದ್ದೆ ರಜ ಸಮಯ ಆತೋದು. ಒಂದು ಹೇಳಿಕ್ಕಿ, ಆಗದೋ? 🙂
ಬಾಳೆ ಸೆಸಿ ಹೇಂಗಿದ್ದು? 😉
ಒಪ್ಪಣ್ಣ,
ತುಂಬಾ ಚೆಂದದ ಶುದ್ದಿ. ಕೊಶೀ ಆತು.
[ಜೀವನಲ್ಲಿ ನಿಖರತೆ ಎಷ್ಟು ದಿಕ್ಕೆ ಬೇಕಾವುತ್ತೋ – ಹಾಂಗೇ ನಿಖರತೆ ಅಗತ್ಯ ಇಲ್ಲದ್ದ ಜಾಗೆಗಳೂ ಧಾರಾಳ ಇದ್ದು.]
ನಮ್ಮ ಹಿರಿಯೋರು ನಿಖರತೆಗೆ ಎಷ್ಟು ಪ್ರಾಮುಖ್ಯ ಕೊಟ್ಟುಗೊಂಡಿತ್ತಿದ್ದವೋ ಹಾಂಗೆ ನಿಖರತೆ ಇಲ್ಲದ್ದ ಲೆಕ್ಕಂಗಳೂ ಇದ್ದತ್ತು ಅಲ್ಲದಾ? ಎಲ್ಲಿ ಅಳದು ತೂಗಿ ಮಾಡಿಯೇ ಆಯೆಕ್ಕೋ ಅಲ್ಲಿ ರಜ್ಜವೂ ಹೆಚ್ಚು ಕಡಮ್ಮೆ ಆಗದ್ದೆ ಲೆಕ್ಕ ಮಾಡಿಯೇ ಮಾಡುಗು, ನಿತ್ಯ ಜೀವನಲ್ಲಿ, ಜೆಂಬರಂಗಳಲ್ಲಿ. ಇದು ವಸ್ತು ರೂಪದ್ದರಲ್ಲಿ ಹೆಚ್ಚಾಗಿ ನಿಖರತೆ ಇಪ್ಪದು ಅಲ್ಲದಾ? ಜೆಂಬರಕ್ಕೆ ಬಂದ ಜೆನಂಗಳ ಲೆಕ್ಕ ಹಾಕುವಾಗ ಆ ನಿಖರತೆ ಹಿಡಿವಲೆ ಆವುತ್ತಿಲ್ಲೆ. ಎಂತಕ್ಕೆ ಹೇಳಿದರೆ ಅದು ಮನುಷ್ಯನ ಲೆಕ್ಕ ಅಲ್ಲ ಅಲ್ಲಿ ಇಪ್ಪದು ಬಾಂಧವ್ಯದ, ಇಷ್ಟಾಚಾರದ, ಪ್ರೀತಿಯ ಲೆಕ್ಕ. ಅದು ಪ್ರತಿಯೊಂದು ಮನುಷ್ಯನಲ್ಲಿ ಹೆಚ್ಚು ಕಡಮ್ಮೆ ಇಕ್ಕು. ಬಹುಶ ಈ ಕಾರಣಂದಾಗಿಯೇ ಜೆಂಬರಕ್ಕೆ ಬಂದ ಜೆನಂಗಳ ಲೆಕ್ಕವ ನಿಖರತೆ ಇಲ್ಲದ್ದೆ ಹೇಳುಲೆ ಸುರು ಮಾಡಿಕ್ಕೋ!! ಕೆಲವು ಜನ ಪ್ರೀತಿಲಿ ಬಂದಿಕ್ಕು, ಕೆಲವು ಜನ ಬರೆಕ್ಕನ್ನೇ ಹೇಳಿ ಬಂದಿಕ್ಕು. ಹೀಂಗೇ ಭಾವನೆಗ ಹಲವು ಇಪ್ಪಲ್ಲಿ ಅದು ಅಳತೆಗೆ ಬಾರದ್ದ ಕಾರಣ ಆದಿಕ್ಕು ಕಣ್ಣಂದಾಜಿ ಲೆಕ್ಕ ತೆಗದ್ದದು ನಮ್ಮ ಹೆರಿಯೋರು. ಆದರೂ ನಮ್ಮ ಹೆರಿಯೋರ ಜ್ಞಾನಕ್ಕೆ ಮೆಚ್ಚೆಕ್ಕು. ತಲೆ ಲೆಕ್ಕ ಹಾಕದ್ದೆ ಇಷ್ಟು ಜನ ಹೇಳಿ ಹೇಳ್ತ ಆ ಕಲೆ ನಿಜವಾಗಿಯೂ ಈಗಾಣ ಕಾಲಲ್ಲಿ ಕಡಮ್ಮೆ ಆವುತ್ತಾ ಇದ್ದು. ಈಗ ನಾವು ಎಲ್ಲಾ ಲೆಕ್ಕಕ್ಕೂ ಇನ್ನೊಂದರ ಸಹಾಯ ಪಡವ ಕಾರಣ ನಮ್ಮ ಯೋಚನಾಶಕ್ತಿಯ ವಿಸ್ತಾರ ಮಾಡಿ ಲೆಕ್ಕ ತೆಗವಲೆ ಹಿಂದೆ ಬಿದ್ದಿದು. ಈಗಾಣ ಜೆಂಬರಂಗಳಲ್ಲಿ ಎಲ್ಲೋರೂ ಬಂದು ಹೋಪ ಗೌಜಿಲಿಯೇ ಇಪ್ಪಗ ಯಥಾರ್ಥ ಲೆಕ್ಕ ಸಿಕ್ಕ! ಜೆನಂಗಳ ಲೆಕ್ಕಲ್ಲಿಯೇ ಅಲ್ಲದಾ ಒಂದು ಜೆಂಬರದ ಗೌಜಿಯ ಲೆಕ್ಕ ಹಿಡಿವದು.
[ಹೀಂಗಿರ್ಸರ ಕಷ್ಟಪಟ್ಟು ನೆಂಪು ಮಡಿಕ್ಕೊಳೇಕು ಹೇದು ಏನಿಲ್ಲೆ, ಇಷ್ಟಪಟ್ಟು ನೆಂಪುಮಡಿಕ್ಕೊಂಡ್ರಾತು.]
ಒಪ್ಪಣ್ಣ, ಖಂಡಿತಾ, ನೀನು ಹೇಳಿದ ಹಾಂಗೆ ಪ್ರಾಕಿಂದ ಬಂದ ನಮ್ಮ ಆಚಾರಂಗಳ ಕಷ್ಟಪಟ್ಟು ನೆಂಪು ಮಾಡುದು ಬೇಡ. ನಮ್ಮ ನಿತ್ಯಲ್ಲಿ ಗಳುಸುಲೆ ಸುರು ಮಾಡಿದರೆ ಆತಲ್ಲದಾ? ಅಂಬಗ ಅದು ನಮ್ಮಂದ ನಂತರಾಣವಕ್ಕೂ ಹೋವುತ್ತು ಅಲ್ಲದಾ?
ನಮ್ಮ ಹಿಂದಾಣವ್ವು ಏವ ಜೆಂಬರ ಹತ್ತುಕಟ್ಲೆ ಹೇಳಿ ಮಾಡಿದರೂ ಬಂದ ಜೆನಂಗಳ ಆದರೂ ಕೂಡಾ ಪ್ರೀತಿಲಿಯೇ ಸತ್ಕಾರ ಮಾಡಿ ಕಳ್ಸುಗು. ಜೆನ ಸಣ್ಣ ಐವತ್ತಾಗಲಿ, ದೊಡ್ಡ ಸಾವಿರ ಆಗಲಿ ಎಲ್ಲೋರನ್ನೂ ಒಂದೇ ಹಾಂಗೆ ನೋಡುಗು.
ಜಗತ್ತು ಹೇಂಗೆ ಬದಲಿದರೂ ಕೂಡಾ ನಮ್ಮಲ್ಲಿ ನೆಡಕ್ಕೊಂಡು ಬಂದ ಆಚಾರಂಗೋ ಅದರ ಮೂಲ ವಿಸ್ತಾರಲ್ಲಿಯೇ ಬೆಳೆತ್ತಾ ಇರಲಿ..
ನಿನ್ನ ಶುದ್ದಿಯ ಶಬ್ಧಂಗೋ ಸಣ್ಣ ಸಾವಿರ ಆದಿಕ್ಕು ಆದರೆ ಅದು ದೊಡ್ಡ ಲಕ್ಷದ ಲಕ್ಷ್ಯವ ಎಳಕ್ಕೊಳ್ಳಲಿ..
ಅಕ್ಕಾ
ಬೋಚಬಾವ ಕಣ್ಣಳಾತೆಲೇ ಲೆಕ್ಕ ಹೇಳ್ತಾ..
ಜೆನರದ್ದು ಅಲ್ಲಾ.. ಹೋಳಿಗೆದು.. ಹು
ಚೆಲ ಪೆಂಗಣ್ಣ,
{ ಜೆನರದ್ದು ಅಲ್ಲಾ.. ಹೋಳಿಗೆದು } ಭಯಂಕರ ಒಗ್ಗರಣೆ ಆತನ್ನೇಪ್ಪಾ ನಿನ್ನದು!! ಹು! 🙂
{ ಅದು ಮನುಷ್ಯನ ಲೆಕ್ಕ ಅಲ್ಲ ಅಲ್ಲಿ ಇಪ್ಪದು ಬಾಂಧವ್ಯದ, ಇಷ್ಟಾಚಾರದ, ಪ್ರೀತಿಯ ಲೆಕ್ಕ }
ಅಕ್ಕಾ, ಒಳ್ಳೆ ಮಾತು ಹೇಳಿದಿ.
ಜೆಂಬ್ರಲ್ಲಿ ಸಾಮಾನ್ಯವಾಗಿ ಹೇಳುದು ಜೆನಲೆಕ್ಕವೇ ಸರಿ. ಬಾಂಧವ್ಯದ ಲೆಕ್ಕ ಆರೂ ಹೇಳ್ತವಿಲ್ಲೆ.
ಅದು ಅಂದಾಜಿ ಇಪ್ಪದು ಮನೆ ಎಜಮಾನಂಗೆ ಮಾಂತ್ರ. ಅಲ್ಲದೋ?
ಚೆಂದದ ಶುದ್ದಿಗೆ ಒಪ್ಪಂಗೊ! 🙂
ಬೇಲೆನ್ಸು ತಪ್ಪಿದ ಕಾರಣ ಮೂರನೆ ಹ೦ತಿಲಿ ಮೂರೇ ಹೋಳಿಗೆಲಿ ನಿಮೃತ್ತಿ ಆದ್ದಡಾ.ತಲೆಲೆಕ್ಕ ಸಿಕ್ಕಿದ್ದರೆ ಹೋಳಿಗೆ ಲೆಕ್ಕ ತಪ್ಪುತ್ತಿತ್ತೋ ಏನೋ !.
ಯೇ ರಘುಬಾವಾ
ಹೋಳಿಗೆ ತಿಂಬಲೆ ನಮ್ಮೊಟ್ಟಿಗೆ ಕೂದಮೇಳೆ ಲೆಕ್ಕ ಹಾಕುತ್ಸ ಕ್ರಮ ಇಲ್ಲೆ..
ಒಪ್ಪಣ್ಣ ಶುದ್ದಿ ಹೇಳುದರ ಎಡಕ್ಕಿಲಿ ಮಡಗಿದ ಪಟ ನೋಡಿದೆ,
ಅದರಲ್ಲಿ ನಮ್ಮ ಸುಭಗಣ್ಣ…
ಅಂದಾಜಿ ತಪ್ಪುಸ್ಸು ಬೇಡ ಹೇಳಿ,
ಒಸ್ತ್ರ ಮೇಲೆ ಕಟ್ಟಿಂಡು ತಲೆ ಲೆಕ್ಕವನ್ನೇ ಹಾಕುತ್ತ ಹಾಂಗೆ ಕಾಣ್ತನ್ನೆಪ್ಪಾ…?!
😉
ಎಲೆಕಟ್ಟ ಲೆಕ್ಕ ಮಾಡದ್ದರೆ ಹೀ೦ಗೇ ಇದಾ..
ಅನುಶುದ್ದಿ ಮುಟ್ಟುಸೊಗ ತಲೆಲೆಕ್ಕ ಶುರು ಮಾಡಿದವು,ಮಜ್ಜಿಗೆಗಪ್ಪಗ ಅರ್ಧಕ್ಕೆತ್ತಿದ್ದಡಾ ಲೆಕ್ಕ..
ಊಟ ಆಗಿ ಎಲ್ಲೋರು ಎದ್ದ ಕಾರಣ ಅ೦ದ್ರಾಣ ಅನುಪ್ಪತ್ಯಕ್ಕೆ ಜೆನ ಎಷ್ಟು ಲೆಕ್ಕ ಸಿಕ್ಕಿದ್ದಿಲ್ಲೆ ಹೇಳಿ ಸುಯಿ೦ಪಿಗೊ೦ಡು ಇತ್ತಿದ್ದವು ಹೇಳಿ ಶುದ್ದಿ !
ಹಾಂಗಾರೆ ತೂಗು ಸೇತುವೆಲಿ ಬೇಲೆನ್ಸು ಮಾಡುವ ಸುಭಗಣ್ಣಂಗೆ,
ಜೆಂಬ್ರದ ಊಟಲ್ಲಿ ಬೇಲೆನ್ಸು ಲೆಕ್ಕಾಚಾರ ಮಾಡ್ಳೆ ಬಂಙ ಆಗಿಕ್ಕೋ…?
ಅಪ್ಪಪ್ಪು, ಅದು ಅದೇ ಜೆನ. ಲೆಕ್ಕ ಮಾಡ್ಳೇ ನಿಂದದಡ.
ಕೈ ಬೆರಳು ಮಡುಸಿ- ಬಿಡುಸಿ – ಬೇನಗೆ ಮತ್ತೆ ಐಡೆಕ್ಸು ಕಿಟ್ಟಿದ್ದಡ. 😉
ಯೇ ದೊಡ್ಡಬಾವಾ
ಗೆಂಡಸರ ಹಂತಿ ಆದಲ್ಲೇ ಕೂತ ಕೇಸರಿ ಸೀರೆಯವರ ಕಂಡಾಂಗಿದ್ದು.
ಅಂದಾಜು ಆವ್ತೋ?
ಆವ್ತು, ಆವ್ತು…
ಆರು ಆರು..? ಎನಗೊಂತಾಯ್ದಿಲ್ಲೆ ಅದಾರು ಹೇದು? ಗುರ್ತ ಮಾಡಿಸಿಕ್ಕಿ ದೊಡ್ಡಭಾವ. ಇದಾರು-? ಹೇಳಿ ಬೈಲಿಂಗೆ ಹಾಕಲಕ್ಕೋ ಪೆಂಗಣ್ಣ ಭಾವ?!
ದೊಡ್ಡಬಾವ ಹ್ಹು ಹೇಳಿರೆ ನಾವು ಶುದ್ದಿಕ್ಕಾರಂಗೆ ಹೇಳುದೇ!
ಹ್ಹುಂ…
ಓಯಿ ಹೀಂಗೆ “ಹ್ಹುಂ… ” ಹೇದರೆ ನವಗೆಂತ ಮಾಡುಸ್ಸು ಅರಡಿತ್ತಿಲ್ಲೆ..
ಯೇ ಚೆನ್ನೈ ಭಾವಾ ನಿಂಗೊಗೆ ಅರಡಿಗೊ?
ಶುದ್ದಿ ಪಷ್ಟಾಯಿದು ಒಪ್ಪಣ್ಣ.
ಟೀಕೆಮಾವಾ, ಒಂದೇ ಗೆರೆಲಿ ಶುದ್ದಿಯ ವಿಮರ್ಶೆ ಮಾಡಿದ್ಸಕ್ಕೆ ಧನ್ಯವಾದಂಗೊ.
ಹತ್ತರೆ ಹತ್ತರೆ,ಸಣ್ಣಕ್ಕೆ ಹೇಳುವ ಹಳಬ್ಬರ ಚೆ೦ದದ ಪದಪ್ರಯೋಗದ ಶುದ್ದಿ ಯೇವತ್ರಾಣ ಹಾ೦ಗೆ,ರಸವತ್ತಾಗಿ ಬಯಿ೦ದು .
ಜೆ೦ಬ್ರಕ್ಕೆ ಜೆನ ಎಷ್ಟಾಯಿದು ಹೇಳ್ತದರ್ಲಿ ಎಷ್ಟು ಗಡ್ದಾಯಿದು ಹೇಳಿ ಗೊ೦ತಪ್ಪದಲ್ಲದೋ ಒಪ್ಪಣ್ಣ ಭಾವಾ..
ಮುಳಿಯಭಾವಾ, ಅಪ್ಪಪ್ಪು – ಜೆನ ಎಷ್ಟಾತು ಹೇಳ್ತದರ್ಲಿ ಎಷ್ಟು ಗವುಜಿ ಹೇಳ್ತದು ಲೆಕ್ಕ ಅಪ್ಪದು.
ಆದರೆ, ಈ ಲೆಕ್ಕ ನಮ್ಮ ಬೈಲಿನೋರಿಂಗೆ ಲಗಾವಿಲ್ಲೆ.
ಉದಾಹರಣೆಗೆ ತ್ರಿಮೂರ್ತಿಗೊ ಮೂರೇಜೆನ ಸೇರಿರೂ – ಸಣ್ಣ ನೂರರ ಬೊಬ್ಬೆ ಮಾಡುಗು! ಪೋ..!! 😉
ಶುದ್ದಿ ಲಾಯಕ ಆಯಿದು ಒಪ್ಪಣ್ಣಾ.
ಡೀಕೇಶಾಂಬಾವಾ, ಒಪ್ಪಕ್ಕೆ ಒಪ್ಪಂಗೊ.
ನಿಂಗಳ ಶುದ್ದಿಗೊ ಬೈಲಿಲಿ ಯೇವಗ ಬಕ್ಕು?
( ನಾಕು ಬಟ್ಟಮಾವಂದ್ರು, ಇಪ್ಪತ್ತು ಹಂತಿಯೋರು, ನಲುವತ್ತು ಬಪೆಲಿ ಉಂಡೋರು. ನಲುವತ್ತೂ ಇಪ್ಪತ್ತು ಅರುವತ್ತು – ಅರುವತ್ತನಾಕು ಜೆನ!
ಎಂಟು ಜೆನ ಬಟ್ಟಮಾವಂದ್ರು, ಮೂವತ್ತು ಜೆನ ಹಂತಿಯೋರು, ಅರುವತ್ತು ಜೆನ ಬಪೆಯೋರು. – ತೊಂಬತ್ತೆಂಟು ಜೆನ!!) – ಈಗ ಒಪ್ಪಣ್ಣಂಗೆ ಲೆಕ್ಕಲ್ಲಿ ನೂರಕ್ಕೆ ನೂರು ಸಿಕ್ಕುಗಾತೋ … ಶುದ್ದಿ ಲಾಯಿಕಾಯಿದು ಹೀಳಿ ನಮ್ಮದೊಂದೊಪ್ಪ.
{ ಲೆಕ್ಕಲ್ಲಿ ನೂರಕ್ಕೆ ನೂರು}
ಅಪ್ಪಪ್ಪು, ಎನ್ನ ಲೆಕ್ಕಲ್ಲಿ ಸಿಕ್ಕೆಕ್ಕು, ಮಾಷ್ಟ್ರನ ಲೆಕ್ಕಲ್ಲಿ ರಜ ಕಮ್ಮಿಯೇ ಅಪ್ಪದಿದಾ! 😉
ಸಣ್ಣ ನೂರು..ದೊಡ್ಡ ನೂರು..ಮೊದಲಾಣವು ಅಂಬಗಂಬಗ ಹೇಳುವ ಶಬ್ದ![ಹಳಬರ
ಕ್ಯಾಲ್ಕುಲಸ್!]
{ ಹಳಬರ ಕ್ಯಾಲ್ಕುಲಸ್}
ಹಾಂಗೇಳಿದರೆ ಎಂತ್ಸರ ಹೇದು ನೆಕ್ಕರೆ ಗಣಿತ ಪಂಡಿತರ ಹತ್ತರೆ ವಿಚಾರ್ಸಿದೆ.
ಯೋ..ಪ! ಪರಿಪೂರ್ಣ ಹೆಸರು ಹೇಳಿದಿ ನಿಂಗೊ. ಕೊಶೀ ಆತು. 🙂
ಆಚ ಭವ ಬೋಚ ಭಾವ ಪ್ರಾಸ ಲಾಯಕ. ಎನ್ನದೂ ಒಂದೊಪ್ಪ,
ಕೇಜಿಮಾವಾ°, ಏಚ ಹೊಡೆಲಿ ಕೂದುಗೊಂಡಿದಿ ನಿಂಗೊ?
ಕಾಣ್ತೇ ಇಲ್ಲೆನ್ನೇಪ್ಪಾ! ಇಷ್ಟು ಅಪುರೂಪ ಆಗೆಡಿ, ನಿಂಗಳ ಇಂಜೆಕ್ಷನೇ ಮರದಿಕ್ಕುಗು! ಹು!! 😉
ಯೇ ಒಪ್ಪಣ್ಣಾ.. ಎನಗುದೆ ಸುರುವಿ೦ಗೆ ಈ ಸಣ್ಣ ನೂರು ಅ೦ದಾಜಿಯೇ ಆಯಿದಿಲ್ಲೆ ಇದಾ.. ಓದಿಯಪ್ಪಗ ಒ೦ದರಿ ಪುನಾ ನೆ೦ಪಾತು, ನಿ೦ಗೊ ಹೇಳಿದ್ದು ಅಪ್ಪನ್ನೇ ಹೇಳಿ ತೋರಿಹೋತಿದಾ.. ಒಪ್ಪ೦ಗೊ..
ನಿಂಗೊ ಚೆನ್ನೈ ಭಾವನ ಹಾಂಗೆ ಒಪ್ಪಣ್ಣನ ಶುದ್ದಿಗೆ ಕಾದು ಕೂದು ಶುರೂವಿಂಗೆ ಒಪ್ಪ ಕೊಟ್ಟಿರೋ..ಇಂದು ?
ಈ ಭಾವ ಎತ್ತ ಹೋದವು ಅಂಬಗ ?
ಈ ಭಾವ ಎತ್ತ ಹೋದವು ಅಂಬಗ ? – .ಬೆಳಿಗೆದ್ದೆ ಹತ್ತರಂಗೇ ಬಯಿಂದವಡಾ …….!
ಅಪ್ಪನ್ನೆ!!!! ಇಷ್ಟು ಹೊತ್ತಾಗಿಯುದೆ ಚೆನ್ನೈ ಭಾವನ ಕಾಣ್ತೇ ಇಲ್ಲೆ!! ಎಲ್ಲಿ ಹೋದವಪ್ಪಾಇವು?
ಚೆನ್ನೈಭಾವ° ಸಣ್ಣ ಇನ್ನೂರು ಮೈಲು ದೂರಕ್ಕೆ ಪ್ರಯಾಣ ಮಾಡಿದ್ದವೋ ಹೇದು !
ಚೆನ್ನೈ ಭಾವಂಗೆ ದೊಡ್ಡ ಸಾವಿರ ಸಿಕ್ಕಿಕ್ಕೋ ಹೋದ್ದದರಲ್ಲಿ?
ಪೆರುವದಣ್ಣಾ, ಬೆಶಿಶುದ್ದಿಗೆ ಬೆಶಿ ಒಪ್ಪ ಕೊಟ್ಟದು ಕೊಶೀ ಆತು.
{ ತೋರಿಹೋತಿದಾ } ಈಗೀಗ ಮಾತಾಡುವಗ ಬೈಲಿನ ಭಾಶೆ ಸರೀ ಒತ್ತುತ್ತಿದಾ ನಿಂಗೊಗೆ! ಕೊಶೀ ಆವುತ್ತು ಅದರ ಕೇಳುಗವ.
ಅದಾ, ಟೀಕೆಮಾವಂಗೆ ಬಂದ ಸಂಶಯ ಓ ಆ ಜೆನರ ಬೀಲದ ಹಾಂಗೆ ಬೆಳದು – ಶೇಪು ಬಾವ, ಮುಳಿಯ ಭಾವನ ದಾಂಟಿ ಶ್ರೀಅಕ್ಕನ ಒರೆಂಗೆ ಎತ್ತಿತ್ತು.
ಯೇವತ್ತೂ ಬಪ್ಪ ಭಾವಯ್ಯ ಒಂದರಿ ಬಾರದ್ದರೆ ಬೈಲಿನವು ಎಷ್ಟು ದಾರಿನೋಡುತ್ತವು ಹೇದು ಇದರ್ಲೇ ಗೊಂತಾವುತ್ತಪ್ಪೋ! 🙂
ಬೈಲಿನ ಪ್ರೀತಿಗೆ ಒಪ್ಪಣ್ಣ ಚಿರಋಣಿ!
ಇದ್ದೆ ಇದ್ದೆ . ಮುಳಿಯ ಭಾವ ಹೇಳಿದ ಊ ಓ ಆಚ ಊರಿಂಗೆ ಹೋಗಿತ್ತು ನಾವು ಬೈಲಿಂಗೆ ರಜೆ ಹಾಕಿ. ಅಲ್ಲಿ ನಮ್ಮ ಬೈಲು , ಭಾವಂದ್ರ ಕಂಡಿಕ್ಕಿ ಬಪ್ಪಲೇದು. ಹೋದ್ದರ್ಲಿ ಎರಡು ಸಣ್ಣ ಇನ್ನೂರರ (ಊಟ ದಕ್ಷಿಣೆ ಅಲ್ಲ ಆತಾ) ಪಾಚವೂ ಇತ್ತಿದ್ದಪ್ಪ.