ಗರುಡ ಪುರಾಣ – ಅಧ್ಯಾಯ 10 – ಭಾಗ 02

• Author
• Recent Posts

ಚೆನ್ನೈ ಬಾವ°

ಆನು ದಿವಂಗತ ಅಜಕ್ಕಳ ನರಸಿಂಹ ಭಟ್ರ ಮಗ°.ತುಪ್ಪೆಕ್ಕಲ್ಲು ಭಟ್ರಲ್ಲಿ ಅಜ್ಜನ ಮನೆ.ಬಾಲ್ಯ ಬದಿಯಡ್ಕ.ಶಾಲೆ ನವಜೀವನ., ಪಿ.ಯು.ಸಿ. - ಕಾಸರಗೋಡು., ಕಾಲೇಜ್ - ಸುಳ್ಯ ಎನ್.ಎಂ.ಸಿ.ದಣಿಯ ಓದಿದಿಲ್ಲೆ..,  ಒಂದು ಬಿ.ಕಾಂ ಡಿಗ್ರಿ ಮಾಡಿಯೊಂಡದು.ಇಪ್ಪದು ಚೆನ್ನೈಯಿಲ್ಲಿ . ವೃತ್ತಿ - ಪ್ರೈವೇಟ್ ಕಂಪನಿ ಉದ್ಯೋಗಿ ಹೇಳಿ ಮಡಿಕ್ಕೊಳ್ಳಿ.  ಹವ್ಯಾಸ - ಯಕ್ಷಗಾನ , ವೈದಿಕ .ಮತ್ತೆ ದೊಡ್ಡಕ್ಕೆ ಹೇಳಿಗೊಂಬಷ್ಟು ಬೇರೆ ಬಂಡಾರ ಏನಿಲ್ಲೇ. ಒಂದು ಮೊಬೈಲ್ ಇದ್ದು , ಎರಡು ಸಿಮ್ ಇದ್ದು. ಕಾರಿಲ್ಲೆ , ಬೈಕಿದ್ದು. ಮದುವೆ ಒಂದು ಆಯ್ದು - ಸಾಕು.ಇಂತು ನಿಂಗಳಚೆನ್ನೈ ಭಾವ.

Latest posts by ಚೆನ್ನೈ ಬಾವ° (see all)

• ಬಲೀಂದ್ರಪೂಜೆ – (ಸರಳ ಸಂಕ್ಷಿಪ್ತ ವಿಧಾನ) - October 30, 2020
• ಗೋಪೂಜೆ – (ಸರಳ ಸಂಕ್ಷಿಪ್ತ ವಿಧಾನ) - October 30, 2020
• ತೊಳಶಿ ಪೂಜೆ – ಸರಳ ಸಂಕ್ಷಿಪ್ತ ವಿಧಾನ - October 30, 2020

ಕಳುದವಾರದ ಭಾಗಲ್ಲಿ ಭಗವಂತ° ಗರುಡಂಗೆ ಸುಕೃತಿಯ ದಹನ ಸಂಸ್ಕಾರದ ಬಗ್ಗೆ ಹೇಳಿಗೊಂಡಿತ್ತದ್ದನ್ನೂ, ಧನಿಷ್ಠಾ ಪಂಚಕ ದೋಷ ಇದ್ದರೆ ಆ ಸಂದರ್ಭಲ್ಲಿ ಮಾಡೇಕ್ಕಾದ ಕರ್ತವ್ಯವನ್ನೂ ಮಹತ್ವವನ್ನೂ ಹೇಳಿದ್ದ°. ಆ ರೀತಿ ದಹನ ಸಂಸ್ಕಾರ ಮಾಡಿ ಪುತ್ರನಾದವ° ಪಿತೃಋಣವ ತೀರುಸೆಕು, ಅದರಿಂದ ಪುತ್ರನ ಜೀವನಕ್ಕೂ  ಮೃತನ ಸದ್ಗತಿಗೂ ಉತ್ತಮವಾವ್ತು ಹೇದು ನಾವು ಇಲ್ಲಿ ಓದಿದ್ದದು. ಮುಂದೆ ಭಗವಂತ° ಹೇಳುತ್ತ°-
 
ಗರುಡ ಪುರಾಣ – ಅಧ್ಯಾಯ 10 – ಭಾಗ 02
 
ಏವಂ ಪಂಚಕದಾಹಃ ಸ್ಯಾತ್ತದ್ವಿನಾ ಕೇವಲಂ ದಹೇತ್ ।
ಸತೀ ಯದಿ ಭವೇತ್ಪತ್ನಿಃ ತಯಾ ಸಹ ವಿನಿರ್ದಹೇತ್ ॥೩೪॥
ಈ ರೀತಿ ಪಂಚಕಲ್ಲಿ ದಹನ ಕ್ರಿಯೆ ಆಯೇಕು. ಪಂಚಕ ಇಲ್ಲದ್ರೆ ಅವನ ಒಬ್ಬನ ಮಾತ್ರ ದಹಿಸೆಕು. ಒಂದುವೇಳೆ, ಅವನ ಹೆಂಡತಿಯೂ ಸತೀಯಾಯೆಕು ಹೇದಾದರೆ ಅದರನ್ನೂ ಅವನ ಒಟ್ಟಿಂಗೇ ದಹಿಸೆಕು.
ಪತಿವ್ರತಾ ಯದಾ ನಾರೀ ಭರ್ತುಃ ಪ್ರಿಯಹಿತೇ ರತಾ ।
ಇಚ್ಛೇತ್ಸಹೈವ ಗಮನಂ ತದಾ ಸ್ನಾನಂ ಸಮಾಚರೇತ್ ॥೩೫॥
ಪತಿಯ ಹಿತಲ್ಲಿ ನಿರತಳಾದ ಪತಿವ್ರತೆಯಾದ ನಾರಿ ತಾನೂ ಜೊತೆಲಿ ಹೋಪಲೆ ಇಚ್ಛಿಸಿರೆ, ಅಂಬಗ ಮೀಯೆಕು.
ಕುಂಕುಮಾಂಜನಸದ್ವಸ್ತ್ರ ಭೂಷಣೈರ್ಭೂಷಿತಾಂ ತನುಮ್ ।
ದಾನಂ ದದ್ಯಾದ್ದ್ವಿಜಾತಿಭ್ಯೋ ಬಂಧುವರ್ಗೇಭ್ಯ ಏವ ಚ ॥೩೬॥
ಕುಂಕುಮ, ಕಾಡಿಗೆ, ಉತ್ತಮ ವಸ್ತ್ರ, ಒಡೆವಗಳಿಂದ ಶರೀರವ ಅಲಂಕರಿಸ್ಯೊಂಡು ದ್ವಿಜರಿಂಗೂ ಮತ್ತು ಬಂಧುವರ್ಗದೋರಿಂಗೂ ದಾನ ಕೊಡೆಕು.
ಗುರುಂ ನಮಸ್ಕೃತ್ಯ ತದಾ ನಿರ್ಗಚ್ಛೇನ್ಮಂದಿರಾದ್ಬಹಿಃ ।
ತತೋ ದೇವಾಲಯಂ ಗತ್ವಾ ಭಕ್ತ್ಯಾ ತಂ ಪ್ರಣಮೇದ್ಧರಿಮ್ ॥೩೭॥
ಮತ್ತೆ ಗುರುವಿಂಗೆ ನಮಸ್ಕರಿಸಿ, ಮನೆಂದ ಹೆರಬರೆಕು. ಮತ್ತೆ ದೇವಾಲಯಕ್ಕೆ ಹೋಗಿ ಅಲ್ಲಿ ಭಕ್ತಿಂದ ಶ್ರೀ ಹರಿಗೆ ನಮಸ್ಕಾರ ಮಾಡೆಕು.
ಸಮರ್ಪ್ಯಾಭರಣಂ ತತ್ರ ಶ್ರೀಫಲಂ ಪರಿಗೃಹ್ಯ ಚ ।
ಲಜ್ಜಾಂ ಮೋಹಂ ಪರಿತ್ಯಜ್ಯ ಶ್ಮಶಾನಭವನಂ ವ್ರಜೇತ್ ॥೩೮॥
ಅಲ್ಲಿ ಆಭರಣಂಗಳ ಸಮರ್ಪಿಸಿ, ಶ್ರೀ ಫಲವ ಪರಿಗ್ರಹಿಸಿ, ಲಜ್ಜೆಯನ್ನೂ, ಮೋಹವನ್ನೂ ಬಿಟ್ಟಿಕ್ಕಿ ಶ್ಮಶಾನಭೂಮಿಗೆ ಹೋಯೆಕು.
ತತ್ರ ಸೂರ್ಯಂ ನಮಸ್ಕೃತ್ಯ ಪರಿಕ್ರಮ್ಯ ಚಿತಾಂ ತದಾ ।
ಪುಷ್ಪಶಯ್ಯಾಂ ತದಾರೋಹೇನ್ನಿಜಾಂಕೇ ಸ್ವಾಪಯೇತ್ಪತಿಮ್ ॥೩೯॥
ಅಲ್ಲಿ ಸೂರ್ಯಂಗೆ ನಮಸ್ಕರಿಸಿ, ಚಿತಗೆ ಪ್ರದಕ್ಷಿಣೆ ಬಂದು ಪುಷ್ಪಶಯ್ಯೆಯ ಮೇಗೆ ಹತ್ತಿ ತನ್ನ ತೊಡೆಯ ಮೇಗೆ ಗಂಡನ ಮನುಗೆಸೆಕು.
ಸಖಿಭ್ಯಃ ಶ್ರೀಫಲಂ ದದ್ಯದ್ದಾಹಮಾಜ್ಞಾಪಯೇತ್ತತಃ ।
ಗಂಗಾಸ್ನಾನಸಮಂ ಜ್ಞಾತ್ವಾ ಶರೀರಂ ಪರಿದಾಹಯೇತ್ ॥೪೦॥
ಸಖಿಯರಿಂಗೆ ಶ್ರೀಫಲವ ಕೊಟ್ಟು, ಮತ್ತೆ ದಹನ ಕ್ರಿಯಗೆ ಆಜ್ಞಾಪಿಸೆಕು. ಅಂಬಗ ಗಂಗಾಸ್ನಾನಕ್ಕೆ ಸಮ ಹೇದು ಗ್ರೇಶಿಗೊಂಡು ಶರೀರವ ದಹಿಸೆಕು.
ನ ದಹೇದ್ಗರ್ಭಿಣೀ ನಾರೀ ಶರೀರಂ ಪತಿನಾ ಸಹ ।
ಜನಯಿತ್ವಾ ಪ್ರಸೂತಿಂ ಚ ಬಾಲಂ ಪೋಷ್ಯ ಸತೀ ಭವೇತ್ ॥೪೧॥
ಗರ್ಭವತಿಯಾದ ನಾರಿ ತನ್ನ ಪತಿಯ ಜೊತೆಲಿ ಶರೀರವ ದಹಿಸಲಾಗ. ತನ್ನ ಸಂತತಿಗೆ ಜನ್ಮ ಕೊಟ್ಟಿಕ್ಕಿ ಮಗುವಿನ ಪೋಷಿಸಿ ಸತಿಯಾಯೆಕು.
ನಾರೀ ಭರ್ತಾರಮಾಸಾದ್ಯ ಶರೀರಂ ದಹತೇ ಯದಿ ।
ಅಗ್ನಿರ್ದಹತಿ ಗಾತ್ರಾಣಿ ನೈವಾತ್ಮಾನಂ ಪ್ರಪೀಡಯೇತ್ ॥೪೨॥
ನಾರಿ ತನ್ನ ಪತಿಗೆ ಸಮರ್ಪಿಸಿದ ದೇಹವ ಪತಿಯ ಜೊತೆಲಿ ದಹಿಸಿರೆ ಅಗ್ನಿ ಅದರ ಶರೀರವ ಮಾಂತ್ರ ದಹಿಸುತ್ತು. ಅದರ ಜೀವಾತ್ಮಕ್ಕೆ ಬೇನೆಯುಂಟುಮಾಡುತ್ತನಿಲ್ಲೆ.
ದಹ್ಯತೇ ಧ್ಯಾಯಮಾನಾನಾಂ ಧಾತೂನಾಂ ಚ ಯಥಾ ಮಲಃ ।
ತಥಾ ನಾರೀ ದಹೇತ್ಪಾಪಂ ಹುತಾಶೇ ಹ್ಯಮೃತೋಪಮೇ ॥೪೩॥
ಲೋಹಂಗಳ ಕರುಗುಸುವಾಗ ಹೇಂಗೆ ಕಲ್ಮಷಂಗೊ ದಹಿಸಲ್ಪಡುತ್ತೋ, ಹಾಂಗೇ ನಾರಿ ಅಮೃತ ಸಮಾನವಾದ ಅಗ್ನಿಲಿ ತನ್ನ ಪಾಪವ ದಹಿಸುತ್ತು.
ದಿವ್ಯಾದೌ ಸತ್ಯಯುಕ್ತಶ್ಚ ಶುದ್ಧೋ ಧರ್ಮಯುತೋ ನರಃ ।
ಯಥಾ ನ ದಹ್ಯತೇ ತಪ್ತ ಲೋಹಪಿಂಡೇನ ಕರ್ಹಿಚತ್ ॥೪೪॥
ಏವ ರೀತಿಲಿ ಸತ್ಯವಂತನಾದ, ಶುದ್ಧನಾದ, ಧರ್ಮಾತ್ಮನಾದ ಮನುಷ್ಯ° ದೈವ ಪರೀಕ್ಷೆಲಿ ಕಾಸಿದ ಲೋಹದ ಪಿಂಡಂಗಳಿಂದ ರಜವೂ ದಹಿಸಲ್ಪಡುತ್ತನಿಲ್ಲೆಯೋ
ತಥಾ ಸಾ ಪತಿ ಸಂಯುಕ್ತಾ ದಹ್ಯತೇ ನ ಕದಾಚನ ।
ಅಂತರಾತ್ಮಾತ್ಮನಾ ಭರ್ತ್ರಾ ಮೃತೇನೈಕತ್ವಮಾಗತಾ ॥೪೫॥
ಅದೇ ರೀತಿ ಗೆಂಡನೊಡಗೂಡಿದ ಆ ನಾರಿ ಎಂದಿಂಗೂ ದಹಿಸಲ್ಪಡುತ್ತಿಲ್ಲೆ. ಅದರ (ಆ ನಾರಿಯ) ಅಂತರಾತ್ಮವು ಮೃತನಾದ ಗಂಡನ ಆತ್ಮಲ್ಲಿ ದೇಹವು ದಹಿಸುವದಕ್ಕೆ ಮದಲೇ ಒಂದಾವುತ್ತು.
ಯಾವಚ್ಚಾಗ್ನೌ ಮೃತೇ ಪತ್ಯೌ ಸ್ತ್ರೀ ನಾತ್ಮಾನಂ ಪ್ರದಾಹಯೇತ್ ।
ತಾವನ್ನ ಮುಚ್ಯತೇ ಸಾ ಹಿ ಸ್ತ್ರೀಶರೀರಾತ್ಕಂಥಂಚನ ॥೪೬॥
ಎಲ್ಲಿವರೆಂಗೆ ಸ್ತ್ರೀ ಮೃತನಾದ ತನ್ನ ಪತಿಯ ಜೊತೆಲಿ ತನ್ನ ಅಗ್ನಿಲಿ ದಹಿಸಿಕೊಳ್ಳುತ್ತಿಲ್ಯೋ ಅಲ್ಲಿವರೆಂಗೆ ಆ ಸ್ತ್ರೀ ಏವ ರೀತಿಲಿಯೂ ಸ್ತ್ರೀಶರೀರಂದ ಬಿಡುಗಡೆ ಹೊಂದುತ್ತಿಲ್ಲೆ.
ತಸ್ಮಾತ್ಸರ್ವಪ್ರಯತ್ನೇನ ಸ್ವಪತಿಂ ಸೇವಯೇತ್ಸದಾ ।
ಕರ್ಮಣಾ ಮನಸಾ ವಾಚಾ ಮೃತೇ ಜೀವತಿ ತದ್ಗತಾ ॥೪೭॥
ಹಾಂಗಾಗಿ ನಾರಿ ಕಾಯಾ ವಾಚಾ ಮನಸಾ ಎಲ್ಲ ಪ್ರಯತ್ನಂಗಳಿಂದಲೂ ತನ್ನ ಪತಿಯ ಬದುಕಿಲ್ಲಿಯೂ, ಸಾವಿಲ್ಲಿಯೂ ಅನುಸರುಸಿ ಸದಾ ಸೇವಿಸಲಿ.
ಮೃತೇ ಭರ್ತರಿ ಯಾ ನಾರೀ ಸಮಾರೋಹೇದ್ಧುತಾಶನಮ್ ।
ಸಾರುಂಧತೀಸಮಾ ಭೂತ್ವಾ ಸ್ವರ್ಗಲೋಕೇ ಮಹೀಯತೇ ॥೪೮॥
ಏವ ನಾರಿ ಪತಿ ಮರಣ ಹೊಂದಿದ ಮತ್ತೆ ಚಿತಾಗ್ನಿಯ ಪ್ರವೇಶಿಸುತ್ತೋ ಅದು ಅರುಂಧತಿಯ ಸಮಾನಳಾಗಿ ಸ್ವರ್ಗಲೋಕಲ್ಲಿ ಗೌರವಿಸಲ್ಪಡುತ್ತು.
ತತ್ರ ಸಾ ಭರ್ತೃಪರಮಾ ಸೂಯಮಾನಾಪ್ಸರೋಗಣೈಃ ।
ರಮತೇ ಪತಿನಾ ಸಾರ್ಧಂ ಯಾವದಿಂದಾಶ್ಚತುರ್ದಶ ॥೪೯॥
ಅಲ್ಲಿ ಅದು ಪತಿಯನ್ನೇ ಶ್ರೇಷ್ಠ° ಹೇದು ತಿಳುದು ಅಪ್ಸರ ಗಣಂಗಳಿಂದ ಹೊಗಳಲ್ಪಟ್ಟುಗೊಂಡು, ಹದಿನಾಲ್ಕು ಇಂದ್ರರು ಇಪ್ಪನ್ನಾರವೂ ತನ್ನ ಪತಿಯ ಜೊತೆಲಿ ವಿಹರಿಸಿಗೊಂಡಿರುತ್ತು.
ಮಾತೃಕಂ ಪೈತೃಕಂ ಚೈವ ಯತ್ರ ಸಾ ಚ ಪ್ರದೀಯತೇ ।
ಕುಲತ್ರಯಂ ಪುನಾತ್ಯತ್ರ ಭರ್ತಾರಂ ಯಾನುಗಚ್ಛತಿ ॥೫೦॥
ಹೀಂಗೆ ಪತಿಯ ಅನುಸರುಸುತ್ತೋಳು ಅಬ್ಬೆಯ, ಅಪ್ಪನ ಮತ್ತೆ ಅದರ ಎಲ್ಲಿಗೆ  ಕೊಡಲ್ಪಟ್ಟಿರುತ್ತೋ ಆ ಮೂರು ಕುಲಗಂಗಳನ್ನೂ ಪಾವನಗೊಳುಸುತ್ತು.
ತಿಸ್ರಃ ಕೋಟ್ಯೋsರ್ಧಕೋಟೀ ಚ ಯಾನಿ ರೋಮಾಣಿ ಮಾನುಷೇ ।
ತಾವತ್ಕಾಲಂ ವಸೇತ್ಸ್ವರ್ಗೇ ಪತಿನಾ ಸಹ ಮೋದತೇ ॥೫೧॥
ಮೂರುವರೆ ಕೋಟಿ ಯಾವ ರೋಮಂಗೊ ಮನುಷ್ಯರಲ್ಲಿರುತ್ತೋ, ಅಷ್ಟು ಕಾಲದ ವರೇಂಗೆ ತನ್ನ ಪತಿಯ ಜೊತೆಲಿ ಸ್ವರ್ಗಲೋಕಲ್ಲಿ ಆನಂದಪಡುತ್ತು.
ವಿಮಾನೇ ಸ್ರೂಯಸಂಕಾಶೇ ಕ್ರೀಡತೇ ರಮಣೇನ ಸಾ ।
ಯಾವದಾದಿತ್ಯಚಂದ್ರೌ ಚ ಭರ್ತೃಲೋಕೇ ಚಿರಂ ವಸೇತ್ ॥೫೨॥
ಸೂರ್ಯನಾಂಗೆ ಪ್ರಕಾಶಮಾನವಾದ ವಿಮಾನಲ್ಲಿ ಕೂದುಗೊಂಡು ತನ್ನ ಪತಿಯ ಜೊತೆಲಿ ಅದು ವಿಹರಿಸುತ್ತು. ಮತ್ತೆ, ಎಲ್ಲಿಯವರೇಂಗೆ ಸೂರ್ಯಚಂದ್ರರು ಇರುತ್ತವೋ, ಅಲ್ಲಿವರೇಂಗೆ ಪತಿಯಿಪ್ಪ ಲೋಕಲ್ಲಿ ಏವತ್ತೂ ವಾಸಮಾಡುತ್ತು.
ಪುನಶ್ಚಿರಾಯ ಸಾ ಭೂತ್ವಾ ಜಾಯತೇ ವಿಮಲೇ ಕುಲೇ ।
ಪತಿವ್ರತಾ ತು ಯಾ ನಾರೀ ತಮೇವ ಲಭತೇ ಪತಿಮ್ ॥೫೩॥
ಮತ್ತೆ ದೀರ್ಘಾಯುಸ್ಸ ಪಡದು ಅದು ಪರಿಶುದ್ಧವಾದ ಕುಲಲ್ಲಿ ಹುಟ್ಟುತ್ತು. ಏವ ನಾರಿ ಪತಿವ್ರತೆಯಾಗಿದ್ದೋ ಅದು ಅದೇ ಪತಿಯ ಮತ್ತೆ ಪಡೆತ್ತು.
ಯಾ ಕ್ಷಣಂ ದಾಹದುಃಖೇನ ಸುಖಮೇತಾದೃಶಂ ತ್ಯಜೇತ್ ।
ಸಾ ಮೂಢಾ ಜನ್ಮಪರ್ಯಂತಂ ದಹ್ಯತೇ ವಿರಹಾಗ್ನಿನಾ ॥೫೪॥
ಯಾವಾಕೆ ಒಂದು ಕ್ಷಣದ ದಹನ ದುಃಖಂದ ಈ ರೀತಿಯ ಸುಖವ ತ್ಯಜಿಸುತ್ತೋ, ಆ ಮೂಢ ಸ್ತ್ರೀ ಜನ್ಮಪರ್ಯಂತ ವಿರಹಾಗ್ನಿಂದ ದಹಿಸಲ್ಪಡುತ್ತು.
ತಸ್ಮಾತ್ಪತಿಂ ಶಿವಂ ಜ್ಞಾತ್ವಾ ಸಹ ತೇನ ದಹೇತ್ತನುಮ್ ।
ಯದಿ ನ ಸ್ಯಾತ್ಸತೀ ತಾರ್ಕ್ಷ್ಯ ತಮೇವಂ ಪ್ರದಹೇತ್ತದಾ ॥೫೫॥
ಹಾಂಗಾಗಿ ‘ಸತಿ’ಯಾದೋಳು ಪತಿಯ ‘ಶಿವ°’ ಹೇದು ತಿಳ್ಕೊಂಡು ತನ್ನ ಶರೀರವ ಅವನ ಒಟ್ಟಿಂಗೆ ದಹಿಸೆಕು. ಎಲೈ ಗರುಡ!, ಒಂದು ವೇಳೆ ಆಕೆ ಸತಿಯಾಗದ್ರೆ ಕೇವಲ ಅವನ ದೇಹವನ್ನೇ ದಹಿಸೆಕು.
ಅರ್ಧೇ ದಗ್ಧೇsಥವಾ ಪೂರ್ಣೇ ಸ್ಫೋಟಯೇತ್ತಸ್ಯ ಮಸ್ತಕಮ್ ।
ಗೃಹಸ್ಥಾನಂ ತು ಕಾಷ್ಠೇನ ಯತೀನಾಂ ಶ್ರೀಫಲೇನ ಚ ॥೫೬॥
ದೇಹವು ಅರ್ಥ ಅಥವಾ ಪೂರ್ಣವಾಗಿ ದಗ್ಧವಾದ ಮತ್ತೆ, ಗೃಹಸ್ಥನಾಗಿದ್ದರೆ ಕಟ್ಟಿಗೆಂದ, ಯತಿಯಾಗಿದ್ದರೆ ಶ್ರೀಫಲಂದ ಅವನ ತಲೆಯ ಒಡೆಕು.
ಪ್ರಾಪ್ತಯೇ ಪಿತೃಲೋಕಾನಾಂ ಭಿತ್ವಾ ತದ್ಬ್ರಹ್ಮರಂಧ್ರಕಮ್ ।
ಆಜ್ಯಾಹುತಿಂ ತತೋ ದದ್ಯಾನ್ಮಂತ್ರೇಣಾನೇನ ತಸ್ತುತಃ ॥೫೭॥
ಪಿತೃಲೋಕದ ಪ್ರಾಪ್ತಿಗೋಸ್ಕರ ಬ್ರಹ್ಮರಂಧ್ರವ ಭೇದಿಸಿ ಮತ್ತೆ ಆ ಪುತ್ರ° ಈ ಮಂತ್ರಂದ ಆಜ್ಯವ ಆಹುತಿಯ ಕೊಡೆಕು –
ಅಸ್ಮಾತ್ತ್ವಮಧಿಜಾತೋsಸಿ ತ್ವದಯಃ ಜಾಯತಾಂ ಪುನಃ ।
ಅಸೌ ಸ್ವರ್ಗಾಯ ಲೋಕಾಯ ಸ್ವಾಹಾ ಜ್ವಲತು ಪಾವಕಃ ॥೫೮॥
“ನೀನು ಅವನಿಂದ (ಭಗವಂತನಿಂದ) ಹುಟ್ಟಿದ್ದೆ, ಪುನಃ ನಿನ್ನ ಮೂಲಕ ಇವನ ತೇಜೋಮಯ ದಿವ್ಯ ಶರೀರದ ಉತ್ಪತ್ತಿ ಆಗಲಿ. ಸ್ವರ್ಗಲೋಕಲ್ಲಿ ಗಮನ ಮಾಡ್ಳೆ ಇವನ ಸ್ಥೂಲ ಶರೀರವ ಸುಟ್ಟು ನಿನ್ನ ಹವಿಸ್ಸಾಗಲಿ. ಹಾಂಗಾಗಿ ನೀನು ಪ್ರಜ್ವಲಿಸು”. (ಅಕಾರೋ ವಾಸುದೇವಃ ಸ್ಯಾತ್ ತಥಾ ಅಕ್ಷರಾಣಾಮಕಾರೋsಸ್ಮಿ ಇತ್ಯಾದಿ ವಚನಂಗಳ ಅನುಸಾರ ‘ಅ’ ಭಗವಂತನ ಹೆಸರು)
ಏವಮಾಜ್ಯಾಹುತಿಂ ದತ್ವಾ ತಿಲಮಿಶ್ರಾಂ ಸಮಂತ್ರಕಾಮ್ ।
ರೋದಿತವ್ಯಂ ತತೋ ಗಾಢಂ ತೇನ ತಸ್ಯ ಸುಖಂ ಭವೇತ್ ॥೫೯॥
ಈ ರೀತಿ ಎಳ್ಳಿನೊಟ್ಟಿಂಗೆ ಮಂತ್ರಸಹಿತವಾಗಿ ತುಪ್ಪದ ಆಹುತಿಯ ಕೊಡೆಕು. ಮತ್ತೆ ಜೋರಾಗಿ ಕೂಗೆಕು. ಅದರಿಂದ ಆ ಜೀವಂಗೆ ಸುಖ ಉಂಟಾವುತ್ತು.
ದಾಹಾದನಂತರಂ ಕಾರ್ಯಂ ಸ್ತ್ರೀಭಿಃ ಸ್ನಾನಂ ತತಃ ಸುತೈಃ ।
ತಿಲೋದಕಂ ತತೋ ದದ್ಯಾನ್ನಾಮಗೋತ್ರೋಪಕಲ್ಪಿತಮ್ ॥೬೦॥
ದಹನ ಸಂಸ್ಕಾರದ ಮತ್ತಾಣ ಕಾರ್ಯ ಮದಾಲು ಹೆಮ್ಮಕ್ಕಳಿಂದ, ಮತ್ತೆ ಪುತ್ರರಿಂದ ಸ್ನಾನ. ಮತ್ತೆ ನಾಮ ಗೋತ್ರಂಗಳ ಉಚ್ಚರಿಸಿ ತಿಲೋದಕ ಕೊಡೆಕು.
ಪ್ರಾಶಯೇನ್ನಿಂಬಪ್ರತ್ರಾಣಿ ಮೃತಕಸ್ಯ ಗುಣಾನ್ವದೇತ್ ।
ಸ್ತ್ರೀಜನೋsಗ್ರೇ ಗೃಹಂ ಗಚ್ಛೇತ್ಪೃಷ್ಠತೋ ನರಸಂಚಯಃ ॥೬೧॥
ಮತ್ತೆ ನಿಂಬೆ ಎಲೆಯ ತಿಂದು ಮರಣ ಹೊಂದಿದದವನ ಗುಣಂಗಳ ವರ್ಣನೆ ಮಾಡೆಕು. ಮತ್ತೆ ಸ್ತ್ರೀಯರೂ ಅವರ ಹಿಂದೆ ಪುರುಷರ ಸಮೂಹವೂ  ಮನಗೆ ಹೋಯೆಕು.
ಗೃಹೇ ಸ್ನಾನಂ ಪುನಃ ಕೃತ್ವಾ ಗೋಗ್ರಾಸಂ ಚ ಪ್ರದಾಪಯೇತ್ ।
ಪತ್ರಾವಲ್ಯಾಂ ಚ ಭುಂಜೀಯಾದ್ಗೃಹಾನ್ನಂ ನೈವ ಭಕ್ಷಯೇತ್ ॥೬೨॥
ಮನೆಲಿ ಮತ್ತೆ ಮಿಂದಿಕ್ಕಿ ಗೋಗ್ರಾಸವ ಕೊಡೆಕು. ಮತ್ತೆ ಉಂಬ-ತಿಂಬದರ ಊಟದೆಲೆಲಿ ಹಾಕಿಸಿ ಉಣ್ಣೆಕು.   ತನ್ನ ಮನೆಯನ್ನವ ಉಂಬಲಾಗ.  [ದಹನ ಕ್ರಿಯೆ ಮುಗಿಶಿ ಬಂದಿಕ್ಕಿ ಗಮ್ಮತ್ತು ತಿಂಬಲೆ ಅಡಿಗೆ ಮಾಡಿಗೊಂಡು ಕೂಬದಲ್ಲ., ಬದಲಾಗಿ, ಮೃತನ ಗುಣವ ಸ್ತುತಿಸೆಕು., ಪ್ರಕೃತ ಭೋಜನಕ್ಕಾಗಿ  ಬೇರೆಯವರ ಮನೆಂದ ತಂದು ಪತ್ರಾವಳಿಲಿ ಊಟ ಮಾಡೆಕು. , ತನ್ನ ಮನೇಲಿಯೇ ಮದಲೆ ಬೇಶಿ ಮಡಿಗೊಂಡಿತ್ತಿದ್ದ ಅನ್ನವ ಉಂಬಲಾಗ, ಹಾಂಗೇಳಿ ಅದರ ಇಡ್ಕದ್ದೆ ಗೋಗ್ರಾಸವಾಗಿ ಕೊಟ್ಟು ಸದುಪಯೋಗ ಮಾಡೆಕು ಹೇದರ್ಥ]
ಮೃತಕಸ್ಥಾನಮಾಲಿಪ್ಯ ದಕ್ಷಿಣಾಭಿಮುಖಂ ತತಃ ।
ದ್ವಾದಶಾಹಕಪರ್ಯಂತಂ ದೀಪಂ ಕುರ್ಯಾದಹರ್ನಿಶಮ್ ॥೬೩॥
ಮೃತಸ್ಥಾನವ ಉದ್ದಿಕ್ಕಿ, ದಕ್ಷಿಣಾಭಿಮುಖವಾಗಿ ಹನ್ನೆರಡು ದಿನಗಳವರೆಂಗೆ ಹಗಲು ರಾತ್ರಿ ನಂದುಸದ್ದೆ ದೀಪ ಉರುಸೆಕು.
ಸೂರ್ಯಾsಸ್ತ್ರಮಾಗತೇ ತಾರ್ಕ್ಷ್ಯ ಶ್ಮಶಾನೇ ವಾ ಚತುಷ್ಪಥೇ ।
ದುಗ್ಧಂ ಚ ಮೃಣ್ಮಯೇ ಪಾತ್ರೇ ತೋಯಂ ದದ್ಯಾದ್ದಿನತ್ರಯಮ್ ॥೬೪॥
ಏ ಗರುಡ!, ಸೂರ್ಯಾಸ್ತಮಾನ ಆದ ಮತ್ತೆ ಶ್ಮಶಾನಲ್ಲಿ ಅಥವಾ ನಾಲ್ಕು ಮಾರ್ಗ ಸೇರುತ್ತ ಜಾಗೆಲಿ ಹಾಲು ಮತ್ತೆ ನೀರಿನ ಮಣ್ಣಿನ ಪಾತ್ರೆಲಿ ಮೂರು ದಿನಂಗಳ ವರೇಂಗೆ ಕೊಡೆಕು.
ಅಪಕ್ವಮೃಣ್ಮಯಂ ಪಾತ್ರಂ ಕ್ಷೀರನೀರಪ್ರಪೂರಿತಮ್ ।
ಕಾಷ್ಠತ್ರಯಂ ಗುಣೈರ್ಬದ್ಧಂ ಧೃತ್ವಾ ಮಂತ್ರಂ ಪಠೇದಿಮಮ್ ॥೬೫॥
ಹಾಲು ಮತ್ತೆ ನೀರು ತುಂಬಿದ, ಬಳ್ಳಿಂದ ಕಟ್ಟಲ್ಪಟ್ಟ ಮೂರು ಕೋಲಿಲಿ ಹಸಿ ಮಣ್ಣ ಮಡಕ್ಕೆಯ ಹಿಡ್ಕೊಂಡು ಈ ಮಂತ್ರವ ಹೇಳೆಕು-
ಶ್ಮಶಾನಾನಲದಗ್ಧೋsಸಿ ಪರಿತ್ಯಕ್ತೋsಸಿ ಬಾಂಧವೈಃ ।
ಇದಂ ನೀರಮಿದಂ ಕ್ಷೀರಮತ್ರ ಸ್ನಾಹಿ ಮಿದಂ ಪಿಬ ॥೬೬॥
“ನೀನು ಶ್ಮಶಾನಲ್ಲಿ ಅಗ್ನಿಂದ ದಹಿಸಲ್ಪಟ್ಟಿದ್ದೆ. ಬಾಂಧವರಿಂದ ಪರಿತ್ಯಜಿಸಲ್ಪಟ್ಟಿದ್ದೆ. ಇದು ನೀರು, ಇದು ಹಾಲು. ಇಲ್ಲಿ ಮಿಂದು, ಇದರ ಕುಡಿ”.
ಚತುರ್ಥೇ ಸಂಚಯಃ ಕಾರ್ಯಃ ಸಾಗ್ನಿಕೈಶ್ಚ ನಿರಗ್ನಿಕೈಃ ।
ತೃತೀಯೇsಹ್ನಿ ದ್ವಿತೀಯೇ ವಾ ಕರ್ತವ್ಯಶ್ಚಾವಿರೋಧತಃ ॥೬೭॥
ಮರಣ ಹೊಂದಿದವ° ಅಗ್ನಿಹೋತ್ರಿಯಾಗಿದ್ದರೆ ನಾಲ್ಕನೇ ದಿನ ಅಸ್ಥಿ ಸಂಚಯನ ಮಾಡೆಕು. ಅವ° ಅಗ್ನಿಹೋತ್ರಿಯಲ್ಲದ್ದರೆ ಎರಡ್ನೇ ದಿನ ಅಥವಾ ಮೂರನೇ ದಿನ ತಿಥಿ-ವಾರ ವಿರೋಧ ಇಲ್ಲದ್ರೆ (ಅವಿರೋಧವಾಗಿ) ಅಸ್ಥಿ ಸಂಚಯನ ಮಾಡೆಕು.
 
ಗದ್ಯರೂಪಲ್ಲಿ –
 
ಕಳುದ ಭಾಗಲ್ಲಿ ಹೇಳಿದ ರೀತಿಲಿ ಪಂಚಕಲ್ಲಿ ಮರಣ ಹೊಂದಿರೆ ವ್ಯಕ್ತಿಯ ದಹನ ಸಂಸ್ಕಾರವ ಮಾಡೆಕು. ಒಂದು ವೇಳೆ ಮೃತ ವ್ಯಕ್ತಿಯ ಪತ್ನಿ ಸತಿ ಆಯೇಕ್ಕಾರೆ, ಅದರನ್ನೂ ಅವನ ಶವದ ಒಟ್ಟಿಂಗೇ ದಹನ ಮಾಡೆಕು. ತನ್ನ ಪತಿಯ ಹಿತಲ್ಲಿ ನಿರತೆಯಾದ ಪತಿವ್ರತೆಯಾದ ಸ್ತ್ರೀ ತಾನೂ ಒಟ್ಟಿಂಗೆ ಹೋಪಲೆ ಇಚ್ಛಿಸಿರೆ (ಇಲ್ಲಿ ಸತಿ ಅಪ್ಪದು ಸ್ತ್ರೀಯ ಇಚ್ಛೆ, ಬಲವಂತವಾಗಿ ಮಾಡ್ತದಲ್ಲ) ಮದಾಲು ಆಕೆ ಹೋಗಿ ಮಿಂದಿಕ್ಕಿ ಬರೆಕು. ಮತ್ತೆ ತನ್ನ ಶರೀರವ ಕಾಡಿಗೆ, ಕುಂಕುಮ, ಒಡವೆ, ಉತ್ತಮವಸ್ತ್ರವ ಧರಿಸಿ ಅಲಂಕರಿಸಿಗೊಳ್ಳೆಕು. ಬ್ರಾಹ್ಮಣರಿಂಗೆ ಬಂಧುಗೊಕ್ಕೆ ದಾನ ನೀಡೆಕು. ಗುರುಜನಂಗೊಕ್ಕೆ ನಮಸ್ಕರಿಸಿ ಮತ್ತೆ ಮನೆಂದ ಹೆರ ಬರೆಕು. ಮತ್ತೆ ದೇವಾಲಯಕ್ಕೆ ಹೋಗಿ ಭಕ್ತಿಂದ ಭಗವಂತ° ವಿಷ್ಣುವಿಂಗೆ ನಮಸ್ಕಾರ ಮಾಡೆಕು. ಅಲ್ಲಿ ತನ್ನ ಆಭೂಷಣಂಗಳ ಸಮರ್ಪಿಸಿಕ್ಕಿ, ಶ್ರೀ ಫಲವ ಪಡಕ್ಕೊಂಡು, ನಾಚಿಕೆ ಮೋಹಾದಿಗಳ ಬಿಟ್ಟು ಸ್ಮಶಾನ ಭೂಮಿಗೆ ಹೋಯೆಕು. ಅಲ್ಲಿ ಸೂರ್ಯಂಗೆ ನಮಸ್ಕರಿಸಿ, ಚಿತೆಗೆ ಪ್ರದಕ್ಷಿಣೆ ಬರೆಕು. ಪುಷ್ಪಶಯಾರೂಪಿ ಚಿತೆಯ ಮೇಗೆ ಏರಿ ತನ್ನ ಪತಿಯ ಶಿರವ ತನ್ನ ಮಡಿಲಿಲ್ಲಿ ಮಡಿಕ್ಕೊಂಡು ಗೆಳತಿಯರಿಂಗೆ ಶ್ರೀ ಫಲವ ಕೊಟ್ಟು ದಹನಕ್ಕೆ ಆಜ್ಞೆ ಮಾಡೆಕು ಮತ್ತು ಶರೀರದಹನವ ಗಂಗಾಜಲದ ಸ್ನಾನಕ್ಕೆ ಸಮಾನ ಹೇದು ತಿಳ್ಕೊಂಡು ತನ್ನ ಶರೀರವ ದಹಿಸಿಕೊಳ್ಳೆಕು.
ಗರ್ಭವತಿ ಸ್ತ್ರೀ ತನ್ನ ಗಂಡನೊಟ್ಟಿಂಗೆ ತನ್ನ ಶರೀರವ ದಹನ ಮಾಡಿಗೊಂಬಲಾಗ. ಪ್ರಸವವಾದ ಮತ್ತೆ ಜನಿಸಿದ ಮಗುವಿನ ಪಾಲನೆ ಪೋಷಣೆ ಮಾಡಿ ಮತ್ತೆ ಸತಿ ಹೋಪಲಕ್ಕು. ಒಂದು ವೇಳೆ ಪತಿವ್ರತಾ ಸ್ತ್ರೀ ತನ್ನ ಮೃತ ಪತಿಯ ಶರೀರದೊಟ್ಟಿಂಗೆ ತನ್ನ ಶರೀರವ ದಹಿಸಿಗೊಂಡರೆ, ಅಗ್ನಿ ಆ ಸ್ತ್ರೀಯ ಶರೀರವ ಮಾತ್ರ ಸುಡುತ್ತದು. ಅದರ ಆತ್ಮಕ್ಕೆ ಯಾವುದೇ ಪೀಡೆ ಆವುತ್ತಿಲ್ಲೆ. ಲೋಹಸುಡುವಾಗ ಹೇಂಗೆ ಕಲ್ಮಷಂಗೊ ದಹಿಸಿ ಹೋವುತ್ತೋ ಹಾಂಗೇ ಸ್ತ್ರೀ ಅಮೃತ ಸಮಾನವಾದ ಅಗ್ನಿಲಿ ತನ್ನ ಪಾಪಂಗಳ ದಹಿಸಿಗೊಳ್ಳುತ್ತು. ಏವ ರೀತಿ ಸತ್ಯವಂತನಾದ, ಶುದ್ಧನಾದ, ಧರ್ಮಾತ್ಮನಾದ ಮನುಷ್ಯ° ದೈವಪರೀಕ್ಷೆಲಿ ಕಾಸಿದ ಲೋಹದ ಪಿಂಡಂಗಳಿಂದ ರಜವೂ ದಹಿಸಿಗೊಳ್ಳುತ್ತನಿಲ್ಲೆಯೋ, ಅದೇ ಪ್ರಕಾರ ಚಿತೆಯ ಮೇಗೆ ಏರಿದ ಪತಿಯ ಶರೀರದೊಟ್ಟಿಂಗೆ ಇಪ್ಪ ಸ್ತ್ರೀ ಕೂಡ ಎಂದಿಂಗೂ ಸುಟ್ಟುಹೋವುತ್ತಿಲ್ಲೆ. ಹೇಳಿರೆ, ಅದಕ್ಕೆ ದಹನದ ಕಷ್ಟದ ಅನುಭವ ಆವುತ್ತಿಲ್ಲೆ. ಬದಲಾಗಿ, ಆಕೆಯ ಅಂತರಾತ್ಮ ಮೃತ ವ್ಯಕ್ತಿಯ ಅಂತರಾತ್ಮದೊಟ್ಟಿಂಗೆ ಏಕತ್ವವ ಪ್ರಾಪ್ತಿ ಹೊಂದುತ್ತು.
ಪತಿಯ ಮರಣವಾದಪ್ಪಗ ಎಲ್ಲಿವರೇಂಗೆ ಸ್ತ್ರೀ ಆತನ ಶರೀರದೊಟ್ಟಿಂಗೆ ತನ್ನ ಶರೀರವ ದಹಿಸಿಗೊಳ್ಳುತ್ತಿಲ್ಲೆಯೋ, ಅಲ್ಲಿವರೇಂಗೆ ಆಕೆ ಏವುದೇ ಪ್ರಕಾರಂದಲೂ ಕೂಡ ಸ್ತ್ರೀ ಶರೀರ ಪ್ರಾಪ್ತಿಹೊಂದುವದರಿಂದ ಮುಕ್ತಳಾವುತ್ತಿಲ್ಲೆ. ಹಾಂಗಾಗಿ ಸರ್ವಪ್ರಯತ್ನಪೂರ್ವಕ ಕಾಯಾವಾಚಾಮನಸಾ ತನ್ನ ಪತಿಯ ಬದುಕಿಲ್ಲಿಯೂ, ಸಾವಿಲ್ಲಿಯೂ ಅನುಸರಿಸಿ ಸೇವೆ ಮಾಡೆಕು. ಪತಿಯ ಮರಣಲ್ಲಿ ಏವ ಸ್ತ್ರೀ ಅಗ್ನಿ ಪ್ರವೇಶ ಮಾಡುತ್ತೋ ಆಕೆ ಅರುಂಧತಿಗೆ ಸಮಾನಳಾಗಿ ಸ್ವರ್ಗಲೋಕಲ್ಲಿ ಸನ್ಮಾಳಿತಳಾವುತ್ತು. ಅಲ್ಲಿ ಆ ಪತಿಪರಾಯಣ ಸ್ತ್ರೀ ಅಪ್ಸರೆಯರ ಗಣಂದ ಸ್ತುತಿಸಲ್ಪಟ್ಟು ಹದಿನಾಲ್ಕು ಇಂದ್ರರ ರಾಜ್ಯಕಾಲ ಪರ್ಯಂತ, ಹೇಳಿರೆ- ಒಂದು ಕಲ್ಪದವರೇಂಗೆ ತನ್ನ ಪತಿಯೊಟ್ಟಿಂಗೆ ಸ್ವರ್ಗಲೋಕಲ್ಲಿ ವಿಹರಿಸಿಗೊಂಡಿರುತ್ತು. ಏವ ಸತಿ ತನ್ನ ಪತಿಯ ಅನುಗಮನ ಮಾಡುತ್ತೋ, ಆಕೆ ತನ್ನ ಮಾತೃಕುಲ, ಪಿತೃಕುಲ ಮತ್ತೆ ಪತಿಕುಲ – ಈ ಮೂರೂ ಕುಲವ ಪವಿತ್ರಗೊಳುಸುತ್ತು. ಮನುಷ್ಯನ ಶರೀರಲ್ಲಿ ಏವ ಮೂರುವರೆ ಕೋಟಿ ರೋಮಂಗಳಿರುತ್ತೋ ಅಷ್ಟು ಕಾಲ ತನ್ನ ಪತಿಯ ಜೊತೆಲಿ ಸ್ವರ್ಗಲೋಕಲ್ಲಿ ಆನಂದ ಪಡುತ್ತು. ಸೂರ್ಯನಾಂಗೆ ಪ್ರಕಾಶಮಾನವಾದ ವಿಮಾನಲ್ಲಿ ಕೂದುಗೊಂಡು ತನ್ನ ಪತಿಯೊಟ್ಟಿಂಗೆ ಅದು ವಿಹರುಸುತ್ತು. ಎಲ್ಲಿವರೇಂಗೆ ಸೂರ್ಯಚಂದ್ರರು ಇರುತ್ತವೋ ಅಲ್ಲಿವರೇಂಗೆ ಅದು ತನ್ನ ಪತಿಯೊಟ್ಟಿಂಗೆ ಸದಾ ವಾಸಮಾಡಿಗೊಂಡಿರುತ್ತು. ಮತ್ತೆ ದೀರ್ಘಾಯುಷ್ಯ ಪ್ರಾಪ್ತಿ ಹೊಂದಿ, ಪವಿತ್ರ ಕುಲಲ್ಲಿ ಜನ್ಮತಾಳಿ ಆ ಪತಿವ್ರತಾ ನಾರಿ, ಅದೇ ಪತಿಯ ಜನ್ಮಾಂತರಲ್ಲಿ ಪತಿಯಾಗಿ ಪಡೆತ್ತು. ಯಾವ ಸ್ತ್ರೀ ಕ್ಷಣಮಾತ್ರಕ್ಕಾಗಿ ಉಂಟಪ್ಪ ದಹನ ದುಃಖದ ಕಾರಣ ಈ ಪ್ರಕಾರದ ಸುಖವ ಬಿಡುತ್ತೋ, ಆ ಮೂಢ ಸ್ತ್ರೀ ಜನ್ಮ ಪರ್ಯಂತ ವಿರಹಾಗ್ನಿಂದ ದಹಿಸಿಗೊಂಡಿರುತ್ತು. ಹಾಂಗಾಗಿ ಸತಿಯಾದೋಳು ಪತಿಯ ಶಿವ° ಹೇದು ತಿಳ್ಕೊಂಡು ತನ್ನ ಶರೀರವ ಅವನೊಟ್ಟಿಂಗೆ ದಹಿಸಿಗೊಳ್ಳೆಕು. ಒಂದು ವೇಳೆ ಆಕೆ ಸತಿ ಆವ್ತಿಲ್ಲೆಯಾದರೆ ಅವನ ದೇಹವ ಮಾತ್ರ ದಹನಕ್ರಿಯೆ ಮಾಡೆಕು.
ದೇಹ ಅರ್ಧ ಅಥವಾ ಪೂರ್ಣ ಸುಟ್ಟುಹೋದಪ್ಪಗ ಅವನ ತಲೆಯ ಗೃಹಸ್ಥನಾದರೆ ಕಾಷ್ಠಂದ, ಯತಿಯಾದರೆ ಶ್ರೀ ಫಲಂದ ಒಡದುಬಿಡೆಕು. ಪಿತೃಲೋಕದ ಪ್ರಾಪ್ತಿಗಾಗಿ ಅವನ ಬ್ರಹ್ಮರಂಧ್ರವ ಭೇದನ ಮಾಡಿ ಅವನ ಮಕ್ಕ ಈ ಮುಂದಾಣ ಮಂತ್ರಂದ ಅಗ್ನಿಲಿ ತುಪ್ಪದ ಆಹುತಿಯ ನೀಡೆಕು. “ಅಸ್ಮಾತ್ವಮಧಿ ಜಾತೋsಸಿ ತ್ವದಯ ಜಾಯತಾಂಪುನಃ….” – ‘ ನೀನು ಅವನಿಂದ (ಭಗವಂತನಿಂದ) ಹುಟ್ಟಿದ್ದೆ, ಪುನಃ ನಿನ್ನ ಮೂಲಕ ಇವನ ತೇಜೋಮಯ ದಿವ್ಯ ಶರೀರದ ಉತ್ಪತ್ತಿ ಆಗಲಿ . ಸ್ವರ್ಗಲೋಕಲ್ಲಿ ಗಮನ ಮಾಡ್ಳೆ ಇವನ ಸ್ಥೂಲ ಶರೀರವ ಸುಟ್ಟು ನಿನ್ನ ಹವಿಸ್ಸಾಗಲಿ. ಹಾಂಗಾಗಿ ನೀನು ಪ್ರಜ್ವಲಿಸು’ (ಅಕಾರೋ ವಾಸುದೇವಃ ಸ್ಯಾತ್ ತಥಾ ಅಕ್ಷರಾಣಾಮಕಾರೋsಸ್ಮಿ ಇತ್ಯಾದಿ ವಚನಂಗಳ ಅನುಸಾರ ‘ಅ’ ಭಗವಂತನ ಹೆಸರು). ಈ ಪ್ರಕಾರ ಮಂತ್ರಸಹಿತ ತಿಲ ಮಿಶ್ರಿತ ತುಪ್ಪದ ಆಹುತಿ ನೀಡಿ, ಜೋರಾಗಿ ರೋದನ ಮಾಡೆಕು. ಅದರಿಂದ ಜೀವ ಸುಖ ಪ್ರಾಪ್ತಿ ಹೊಂದುತ್ತು.
ದಹನದ ಬಳಿಕ, ಸ್ತ್ರೀಯರು ಮದಾಲು ಮೀಯೆಕು. ಮತ್ತೆ ಮಕ್ಕಳೂ ಮೀಯೆಕು. ಮತ್ತೆ ಮೃತನ ನಾಮ ಗೋತ್ರಂಗಳ ಹೇಳಿ ತಿಲೋದಕವ ನೀಡೆಕು. ಮತ್ತೆ ನಿಂಬು ಎಲೆಯ ಸೇವಿಸಿ, ಮೃತನ ಗುಣಗಾನ ಮಾಡೆಕು. ಮತ್ತೆ ಮುಂದೆ ಹೆಮ್ಮಕ್ಕಳೂ ಅವರಿಂದ ಮತ್ತೆ ಗೆಂಡುಮಕ್ಕಳೂ ಮನಗೆ ಹೋಯೆಕು. ಮನೆಲಿ ಮತ್ತೆ ಮಿಂದಿಕ್ಕಿ ಗೋವಿಂಗೆ ಗ್ರಾಸವ ಕೊಡೆಕು. ಮತ್ತೆ ತನ್ನ ಮನೆಯನ್ನವ ಉಂಬಲಾಗ. ಬೇರೆಯವರ ಮನೆ ಅನ್ನವ ಪತ್ರಾವಳಿಲಿ ಊಟ ಮಾಡೆಕು. (ತನ್ನ ಮನೇಲಿ ಬೇಶಿ ಮಡಿಗೊಂಡಿಪ್ಪ ಅನ್ನವ ಉಂಬಲಾಗ,  ತನ್ನ ಮನೇಲಿ ಮದಲೇ ಬೇಶಿ ಮಡಿಗೊಂಡಿತ್ತಿದ್ದ ಅನ್ನವ ಉಂಬಲಾಗ, ಹಾಂಗೇಳಿ ಅದರ ಇಡ್ಕದ್ದೆ ಗೋಗ್ರಾಸವಾಗಿ ಕೊಟ್ಟು ಸದುಪಯೋಗ ಮಾಡೆಕು, ಹಾಂಗೇ, ಊಟ ಆಗ್ಬೇಕು ಹೇದಿನ್ನು ದೊಡ್ಡಕೆ ಅಡಿಗೆ ಗೌಜಿಗೆ ಹೋಪಲಾಗ ಹೇದರ್ಥ).

ಮತ್ತೆ, ಮೃತ ಜಾಗೆಯ ಗೋಮಯಂದ ಉದ್ದಿ, ಅಲ್ಲಿ ಹನ್ನೆರಡು ದಿನದವರೆಂಗೆ ಹಗಲು-ಇರುಳು ದಕ್ಷಿಣಾಭಿಮುಖವಾಗಿ ಅಖಂಡ ದೀಪವ ಹೊತ್ತಿಸಿ ಮಡುಗೆಕು. ದಹನದ ದಿನದಂದಿಂದ ಮೂರು ದಿನಗಳ ವರೆಂಗೆ ಸೂರ್ಯಾಸ್ತ ಆದ ಮತ್ತೆ, ಶ್ಮಶಾನ ಭೂಲಿ ಅಥವಾ ನಾಲ್ಕು ಮಾರ್ಗ ಸೇರುತ್ತಲ್ಲಿ, ಮೂರು ಕೋಲಿನ ಬಳ್ಳಿಲಿ ಕಟ್ಟಿ ಮಣ್ಣಿನ ಪಾತ್ರವ ಅದರ್ಲಿ ಮಡುಗಿ ಅದಕ್ಕೆ ಹಾಲು ಮತ್ತು ನೀರು (ಪ್ರಪ್ರತ್ಯೇಕ ಮಣ್ಣಿನ ಪಾತ್ರಲ್ಲಿ) ತುಂಬಿಸಿ ಮಡುಗಿ, ಈ ಮಂತ್ರವ ಹೇಳೆಕು- “ಶ್ಮಶಾನಾನಲದಗ್ಧೋsಸಿ ಪರಿತ್ಯಕ್ತೋsಸಿ ಬಾಂಧವೈಃ….” – ಹೇ ಪ್ರೇತವೇ!, ನೀನು ಶ್ಮಶಾನದ ಅಗ್ನಿಲಿ ದಹಿಸಿದ್ದೆ, ಬಂಧುಗಳಿಂದ ಪರಿತ್ಯಕ್ತನಾಗಿದ್ದೆ. ಇಲ್ಲಿ ಇದು ಹಾಲು, ಇದು ನೀರು. ಇದರ್ಲಿ ಮಿಂದಿಕ್ಕಿ ಇದರ ಸೇವಿಸು.
ಮರಣ ಹೊಂದಿದವ° ಅಗ್ನಿಹೋತ್ರಿಯಾಗಿದ್ದರೆ ನಾಲ್ಕನೇ ದಿನ ಅಸ್ಥಿಸಂಚಯನ ಮಾಡೆಕು. ಅವ° ಅಗ್ನಿಹೋತಿ ಅಲ್ಲದ್ರೆ ಎರಡ್ನೇ ದಿನ ಅಥವಾ ಮೂರ್ನೇ ದಿನ ತಿಥಿ-ವಾರ ನಿಷಧಂಗಳ ವಿಚಾರಮಾಡಿ ಅವಿರೋಧವಾಗಿದ್ದರೆ ಅಸ್ಥಿ ಸಂಚಯನ ಮಾಡೆಕು.
 
ಅಸ್ಥಿ ಸಂಚಯನ ಬಗ್ಗೆ ಭಗವಂತ° ಎಂತ ಹೇಳಿದ್ದ°?…       ಬಪ್ಪ ವಾರ ನೋಡುವೋ°
 
[ಚಿಂತನೀಯಾ –
ಗರುಡಪುರಾಣಲ್ಲಿ ಸತಿಪದ್ಧತಿಯ ಸಮರ್ಥಿಸಿ ಹೇಳಿದ್ದವು. ಆದರೆ ಒಟ್ಟಿಂಗೆ ಒಂದು ಎಚ್ಚರಿಕೆಯನ್ನೂ ನೀಡಿದ್ದವು – ಯದಿ ಸತೀ ಭವೇತ್ – ಇಲ್ಲಿ ಅದು ಸ್ತ್ರೀಯ ಇಚ್ಛೆಗೆ ಬಿಟ್ಟದ್ದು. ಬಲವಂತವಾಗಿ ಆಯೇಕು ಹೇಳಿ ಏನಿಲ್ಲೆ. ಅದಕ್ಕೆ ಸಂಪೂರ್ಣ ಒಪ್ಪಿಗೆ ಇದ್ದರೆ ಮಾಂತ್ರ. ಅದಕ್ಕೆ ಅದು ಸಂಪೂರ್ಣ ಪತಿವ್ರತಾಧರ್ಮಿಣಿ ಆಗಿರೆಕು. ಸಾಮಾನ್ಯರಿಂಗೆ ಹೇಳಿದ್ದದೂ ಅಲ್ಲ ಅದು. ಸಾಮಾನ್ಯರಿಂದ ಅದು ಎಡಿಯ. ಈಗಾಣ ಕಾಲಕ್ಕೆ ಇದು ಅಸಹಜ ಹೇದು ಕಂಡರೂ ಮದಲಿಂಗೆ ಇದ್ದತ್ತು ಹೇಳ್ವದು ನಾವು ಇತಿಹಾಸಂದ ತಿಳ್ಕೊಂಬಲಕ್ಕು.   ಕೌಸಲ್ಯೆ ಮುಂತಾದ ದಶರಥನ ಹೆಂಡತಿಯಕ್ಕೊ, ಕುಂತಿ ಮೊದಲಾದೊರು ಸತಿ ಹೋಗದ್ದಿಪ್ಪ ಸಾಕಷ್ಟು ದೃಷ್ಟಾಂತಂಗೊ ಇದ್ದು. ಸತಿ ಸಹಗಮನ ಮಾಡ್ತರೆ ಏವ ಕ್ರಮ ಹೇಳಿ ಅಷ್ಟೇ ಇಲ್ಲಿ ಹೇಳಿದ್ದದು ಮತ್ತು ಅದರ ಮಹತ್ವವನ್ನೂ ವಿವರಿಸಿದ್ದವು. ಆದರೆ ಅದು ಸ್ತ್ರೀಯ ಇಚ್ಚಗೆ ಬಿಟ್ಟದ್ದು. ಅದೇ ಸಂದರ್ಭಲ್ಲಿ ಗರ್ಭಿಣಿ ಸ್ತ್ರೀಯ, ರಜೆಸ್ವಲೆ, ಋತುಕಾಲ ಕಂಡಿರದ ಮುಂತಾದ ಸ್ತ್ರೀಯರ ಸಹಗಮನ ಶಾಸ್ತ್ರ ನಿಷಿದ್ಧವಾಗಿದ್ದು. ಸಮಾಜಲ್ಲಿ ಸ್ತ್ರೀ ಪೂರೈಸಕ್ಕಪ್ಪ ಜವಾಬ್ದಾರಿಯುತ ಕರ್ತವ್ಯಂಗೊ ಇದ್ದು ಹೇಳ್ವದು ಇಲ್ಲಿ ಒಪ್ಪೆಕೊಳ್ಳೆಕ್ಕಾದ ಮಾತು.
ಸತಿ ಏರುವ ಪ್ರಮೇಯ ಇಲ್ಲದ್ದಲ್ಲಿ ಮೃತನ ಮಾತ್ರ ದಹನ ಕ್ರಿಯೆ ಮಾಡಿ ಮುಂದೆ ಅವನ ಸದ್ಗತಿಗೋಸ್ಕರ ಮುಂದಾಣ ಕಾರ್ಯಂಗಳ ಶ್ರದ್ಧೆಲಿ ನೆರೆವೇರಿಸಕ್ಕಾದ್ದು ಮಗನ, ಬಂಧುಗಳ ಕರ್ತವ್ಯ.
ಮೃತನ ಬಗ್ಗೆ ಎಲ್ಲೋರಿಂಗೂ ಸದ್ಭಾವನೆ ಇರಲಿ, ಅವನ ಗುಣಗಾನ ಮಾಡುವ ಔದಾರ್ಯ ಇರಲಿ, ಎಲ್ಲೋರಿಂಗೂ ಸದ್ಬುದ್ಧಿ ಸನ್ಮಾರ್ಗವ ಭಗವಂತ° ಪ್ರಚೋದಿಸಲಿ ಹೇಳಿಗೊಂಡು ಈ ಭಾಗಕ್ಕೆ ಹರೇ ರಾಮ.]